مطالب دسته بندی : ادبیات و مذهب

در دوران کودکى از دانشمند بزرگى پرسیدم که انسان چه وقت بالغ مى شود؟ در پاسخ گفت: در کتب قدیم نوشته شده، یکى از سه نشانه دلیل بالغ شدن است:

1- تمام شدن پانزده سال (قمرى)

2- محتلم شدن

3- روییدن موى زیر ناف.

ولى بالغ شدن در حقیقت یک شرط دارد و آن اینکه همت تو به کسب رضاى خدا بیش از کسب بهره هواى نفس باشد. کسى که

از سلمان نقل شده که پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمودند:

اى سلمان! هر کس دخترم فاطمه(س) را دوست بدارد، او در بهشت و کنار من خواهد بود و

پارساى تهیدستى ازدواج کرد، سالها گذشت ولى فرزندى از او نشد. نذر کرد که اگر خداوند به من پسرى دهد، جز این لباس پاره اى که

حضرت عبدالعظیم حسنی از حسن بن عبدالله از یونس بن ظبیان از امام جعفر صادق علیه السلام نقل می‌کند که

در کتابهاى تالیف حکیمان نقل شده: زاییدن کژدم با سایر جانواران فرق دارد. کژدم هنگامى که در شکم مادرش قرار مى گیرد، آنچه در درون شکم مادر است مى خورد و سپس شکمش را مى درد و

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در تعریف امام على علیه‌السلام فرمود:

او پیشوائى الهى و

از داناى پیرى شنیدم در نصیحت به یکى از مریدان خود چنین مى گفت: اى پسر به همان اندازه که

امام علی علیه‌السلام هنگام دفن حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها چنین با پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله درد دل کردند: سلام بر تو اى رسول خدا(ص)، سلامى از طرف من و دخترت که هم اکنون در جوارت فرود آمده و شتابان به شما رسیده است.

اى پیامبر خدا، صبر و بردبارى من با از دست دادن فاطمه(ع) کم شده، و

داستانک پسر و دختر فقیر

هوا بدجورى توفانى بود و آن پسر و دختر کوچولو حسابى مچاله شده بودند. هر دو لباس هاى کهنه و گشادى به تن داشتند و پشت در خانه مى لرزیدند.

پسرک پرسید: «ببخشین خانم! شما کاغذ باطله دارین؟»

کاغذ باطله نداشتم و وضع مالى خودمان هم چنگى به دل نمى زد و

گناهی که شیطان از آن بیزار است!

تهمت آثار شومى هم براى تهمت زننده و هم براى تهمت زده شده به بار مى آورد که مى توان آن ها را در دو عنوان ذیل جاى داد:

1- پیامد تهمت بر بعد معنوى انسان

در روایتى از امام جعفر صادق (علیه السلام ) در این باره آمده است:

اذا اتهم المومن اخاه انماث الایمان من قلبه کما ینماث الملح فى الماء[1].

آن گاه که مومن به برادر مومنش تهمت زند، ایمان در دل او ذوب مى شود؛ همان گونه که

پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم فرمودند: براى هر حاجتى که

پادشاهى پسر خود را در اختیار یک نفر مربى قرار داد و گفت: این پسر را همان گونه که پسران خودت را پرورش مى دهى، تربیت کن. مربى با کمال احترام، دستور شاه را پذیرفت و

پارسازاده اى بر اثر مرگ دو عمویش، داراى ارث کلان و ثروت بسیار گردید، او با آن ثروت (باد آورده) به فسق و انحراف و آلودگى پرداخت و

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند: مرگ گذشتگان براى عبرت شما کافى است، آنها را به گورشان حمل کردند، بى آن که

آیا براى زن جایز است که عطر بزند و از منزل بیرون رود؟

همه مراجع: اگر باعث جلب توجه نامحرم شود، جایز نیست.

منبع: آیت الله خامنه ‏اى، استفتاء، س 667؛ آیت الله مکارم، استفتاءات، ج1، س797؛ آیت الله تبریزى، استفتاءات، س1616؛ آیت الله نورى، استفتاءات، ج1، س1033؛ دفتر:آیات عظام وحید، صافى، بهجت، امام و فاضل.

در سرزمین مغرب (شمال آفریقا) در مکتبخانه اى، معلمى دیدم بسیار خشن و ترشروى و تلخ گفتار و خسیس بود، زندگى مسلمانان با دیدار او تباه مى گشت، قرائن قرآنش، دل مردم را سیاه مى کرد. گروهى از پسر و دختر، به عنوان شاگرد گرفتار جفاى او بودند، نه جراءت خنده داشتند و نه مى توانستند سخن بگویند، گاهى سیلى بصورت زیباى یکى مى زد، و

امام صادق علیه السلام فرمود: سوگند در حال خشم، یا براى قطع ارتباط با خویشان یا از روى اجبار و

دانشمندى آموزگار شاهزاده اى بود و بسیار او را مى زد و رنج مى داد، شاهزاده تاب نیاورد و نزد پدر از آموزگار شکوه کرد. شاه، آموزگار را طلبید و به او گفت: پسران مردم را آنقدر نمى زنى که پسرم را مى زنى، علتش چیست

آموزگار گفت: به این علت که همه مردم به طور عموم و پادشاهان بخصوص، باید سنجیده و

رسول اکرم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمودند: خدا در زندگیتان، نسیم‌های حیات بخشی را جای داده، با آمادگی فراوان، آن فرصت ها را دریابید و

قصه جالب رودخانه تنها

یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربان هیچ کس نبود. در کنار یک کوهستان زیبا رودخانه ای وجود داشت که بسیار تنها بود.او هیچ دوستی نداشت. رودخانه یادش نمی آمد که چرا به کسی یا چیزی اجازه نمی دهد تا داخلش شنا کنند. او تنها زندگی می کرد و اجازه نمی داد ماهی ها، گیاهان و