زمانی که می خواهید روش های بهترین بودن را فرا بگیرید کارهای زیادی باید انجام دهید و از انجام کارهای زیاد دیگری خودداری کنید، اما به خاطر داشته باشید یک مادر، در مقایسه با یک پدر با مشکلات و چالش های بیشتری روبرو می شود و آنچه در این مقاله آمده، شیوه رویارویی با چالش ها را به مادران یادآور می شود.
تصمیم گیری با فرزندتان است
حامی و پشتبان فرزندتان باشید و هرگز به علایق، سرگرمی های او، یا دوستان وی نخندید. این مسئله را درک کنید که احتمال دارد طرز فکر فرزندتان با شما متفاوت باشد. بنابراین هنگام رویارویی با نظری برخلاف نظر خودتان عصبانی نشوید.
چه اهمیتی دارد که فرزندتان چه نوع موزیکی می شنود، یا به چه سبکی لباس می پوشد؟ در هر صورت او فرزند شماست یا اینکه چه اهمیتی دارد دوست فرزندتان لهجه دارد یا رنگ پوستش با دیگران فرق می کند.
شاید شما نخواهید کاری را که فرزندتان انجام می دهد، انجام بدهید، اما به خاطر داشته باشید در مورد کاری که فرزندتان دوست دارد انجام بدهد، تصمیم گیری با اوست، نه شما. البته شما تاثیر زیادی در زندگی فرزندتان دارید مدرسه ای که می رود، زمان خوردن ناهار و شام، نوع غذا، مقدار پول تو جیبی که می گیرد و… همه با نظر شما انجام می شود.
صبور باشید
مادر بودن گاهی اوقات چالش هایی به همراه دارد، در هر حال خونسردی خودتان را حفظ کنید و صبور باشید. از این راهکار برای حل مسائل دیگر هم می توانید استفاده کنید. آرام باشید و به آرامی دلایل این را که چرا نباید کار خاصی انجام بدهند به انها توضیح دهید و بعد نظر خودتان را در این باره بیان کنید.
علاقه نشان بدهید
اگر فرزندتان به هنری علاقه دارد نسبت به آنچه که می پسندد علاقه نشان بدهید و از او سوالاتی در مورد هنر مورد علاقه اش بپرسید. از سوال کردن نترسید. فقط سعی کنید طی سوال ها افکار و عقاید خودتان را با زور و فرزندتان تحمیل نکنید.
همچنین وقتی با فرزندتان تماس می گیرید و او با صدایی بلند و لحنی عصبی جواب تلفن را می دهد، ناراحت نشوید و در فرصتی دیگر که عصبی ناراحت نیست، با وی صحبت کنید. البته بهتر است گاهی اوقات که فرزندتان با عصبانیت از پشت تلفن با شما حرف می زند، از او بپرسید که «مسئله ای پیش آمده؟!» اگر فرزندتان گفت نه چیزی نیست، منتظر بمانید تا خودش نزد شما بیاید و از مشکلاتش سخن بگوید.
زیاد سخت نگیرید
اینکه هر روز مبلغ زیادی پول در اختیار فرزندتان بگذارید، کار خوبی نیست، اما خوب هم نیست که مرتب در مقابل تمام خواسته های مادی فرزندتان نه بیاورید. اگر همیشه نه بگویید و در ادامه یک سخنرانی هم اندر فواید پس انداز کردن، بکُنید به عنوان مادر سخت گیری که هرگز چیزی نمی خرد، شناخته می شوید.
قابل دسترس باشید
با تمام توان بکوشید که فرزندتان را درک کنید و شنونده خوبی برای حرف هایش باشید. بگذارید فرزندتان بداند که همیشه می تواند برای تامین نظرش به شما مراجعه کند. نداشتن کسی برای درد دل کردن یا حرف زدن، موجب می شود فرزندتان در لاک خودش فرو برود و منزوی شود.
از عذرخواهی نترسید
شاید سخت باشد، اما قبول اشتباه و عذرخواهی کردن به خاطر اشتباه کاری بسیار پسندیده است. این کار عواقب عصبانی شدن و کله شقی فرزندتان را کاهش می دهد و یاد می گیرد که هر کسی ممکن است در زندگی اشتباه کند و مهمتر از همه، یاد می گیرد که انسان باید با قبول اشتباهش از دیگران عذرخواهی کند و بعد، وقتی آرام تر شدید، سعی کنید شرایط را مورد ارزیابی قرار دهید و ببینید کجای کارتان اشتباه بوده و چرا از شما اشتباه سر زده است؟ بعد از عذرخواهی به فرزندتان توضیح بدهید که طور یا چرا آن اشتباه از شما سرزده است.
به علاقه فرزندتان احترام بگذارید
نباید به عشق و علاقه ای که فرزندتان نسبت به پدرش دارد، حسادت کنید. چون بدون عشق هیچ کدام از کارهایی که فرزندتان در طول زندگی انجام می دهد، ارزشی ندارد. بدانید که اگر فرزندتان را دوست داشته باشید، فرزندتان از اعماق قلبش و با تمام وجود شما را دوست خواهد داشت.
چند نکته
هرگاه فرزندتان در انجام تکالیف به مشکلی برخورد، سعی کنید با راهنمایی لازم کاری کنید که خودش بتواند مسئله را حل کند و وابسته به شما نباشد.
سعی کنید مسائل ایمنی را به فرزندتان بیاموزید. نکات ایمنی در مورد آتش، حفظ نکات ایمنی وقتی که در خانه تنهاست، خطر بیگانگان و نکات ایمنی برای زمانی که کسی برای سرقت به زور وارد خانه شده. این آموزش ها را از سنین پایین شروع کنید(سنین چهار، پنج سال) شاید این سن برای شروع به نظرتان خیلی زود بیاید، اما به خاطر داشته باشید در این سن ذهن کودک همانند اسفنج است و هر چه را به او یاد بدهید به سرعت جذب می کند و هر چه سن آموزش پایین تر باشد کودک به هنگام ضرورت آموخته هایش را زودتر به خاطر می آورد.
فرزندتان را بی قید و شرط دوست داشته باشید؛ مجبورش نکنید کسی باشد که شما دوست دارید.
کیفیت زمانی را که با فرزندتان سپری می کنید، بالا ببرید.
همیشه با دلیل یا بدون دلیل در کنار فرزندتان باشید.
حد و مرزها را تعیین کنید. هرگز وقتی در مورد موضوعی «نه» گفته اید کوتاه نیایید و موضع تان را تغییر ندهید، مگر اینکه در مورد آن مسئله با هم بحثو گفتگوهای منطقی و مستدل انجام داده باشید. شما دوست فرزندتان نیستید، بلکه مظهر قدرت و قانونگذاری برای وی محسوب می شوید. از فرزندتان در هر کاری که انجام می دهد حمایت کنید و او را دوست داشته باشید.
زندگی آموزگار بزرگی است. سعی کنید خیلی سریع به کمک فرزندتان نروید تا او را از نتیجه امری که گرفتارش شده، نجات بدهید(البته در صورتی که عواقب این کار خیلی شدید و خطرناک نباشد). این کار موجب می شود تا او از اشتباهاتش درس بگیرد.
فرزندتان یک شخص مستقل و قابل احترام است نه بازتاب و انعکاسی از شما.
به فرزندتان کمی آزادی عمل بدهید. او باید زندگی کردن و رویارویی با مشکلات را به روش خودش بیاموزد. این کار به او اعتماد به نفس می دهد و به وی کمک می کند در بزرگسالی فردی مستقل و موفق باشد.
ادامه مطلب / دانلود
