عاقبت کسی که نماز را سبک شمارد

شیخ صدوق «رحمه الله» در کتاب «ثواب الاعمال» از ابوبصیر نقل کرده است که گفت: بعد از شهادت امام صادق «علیه السّلام» خدمت امّ حمیده مشرّف شدم تا او را تسلیت بگویم، پس از آنکه مدتی گریه کرد و من به خاطر گریه او گریستم فرمود:

ای ابومحمّد! اگر امام صادق «علیه السّلام» را در هنگام شهادت می دیدی امر عجیبی از آن حضرت مشاهده می کردی، او چشمان مبارک خود را گشود و فرمود:همه خویشاوندان مرا نزد من جمع کنید. بعد از آنکه تمام آنها نزد آن حضرت گرد آمدند، به ایشان نگاهی کرد و فرمود: «إنّ شفاعتنا لا تنال مستخفاً باالصلاه»؛ کسی که نماز را سبک شمارد به شفاعت ما نمی رسد و از آن بهره مند نمی گردد.[۱]

و شاعر فارسی زبان مضمون این روایت را به شعر درآورده و گفته:

گویم ز امام صادق این طرفه حدیث            تا شیعه او به لوح دل بنگارد

فرمود که بر شفاعت ما نرسد             هر کس که نماز را سبک بشمارد

[۱]. قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۵۴۶ به نقل از ثواب الأعمال، ص۲۲۸ ، بحارالأنوار، ج۸۳، ص۱۹، ح۳۱ و ج۸۴، ص۸۴، ح