پیاز انواع مختلف دارد مانند پیاز سفید،پیاز بنفش، پیاز قرمز و یا مخلوطی از قرمز و بنفش.
پیاز در حال حاضر در تمام مناطق دنیا کشت می شود ولی گفته می شود که منشاء آن از ایران و افغانستان بوده است و از آنجا به دیگر نقاط دنیا راه یافته است.
پیاز از زمانهای ماقبل تاریخ وجود داشته است. مردم مصر و کلده از آن در غذاهایشان استفاده می کرده اند.
مخصوصا در مصر پیاز در مراسم مذهبی بکار می رفته و احترام خاصی داشته است. یونانیان و رومیان نیز آنرا می شناخته و مصرف می کرده اند
ترکیبات شیمیایی:
پیاز دارای ترکیبات گوگردی، قند، کلسیم، املاح سدیم و پتاسیم، ید، سیلیس، آهن، فسفر و یوتامینهای A.B.C می باشد. پیاز دارای اسانس مخصوصی می باشد که در اثر پختن از بین می رود.
پیاز خام فعالیت معده را زیاد می کند و در نتیجه ترشح اسید کلریدریک را تشدید می کند. بنبراین کسانیکه ناراحتی معده دارند ممکن است سوزش و درد در معده خود حس کنند. اینگونه اشخص باید پیاز پخته مصرف کنند که ترشحات دشتکاه هاضمه را منظم کرده اشتها رازیاد و دل درد و نفخ معده را درمان می کند.
خواص داروئی:
پیاز از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و دارای خواص بسیاری است که در یک مقاله نمی توان گنجانید.
۱- پیاز ادرار آوری قوی است و خام و پخته آن هر دو این اثر را دارند.
۲- برای رفع گاز معده از تنتور پیاز می توان ساتفاده کرد. مقدر مصرف آن ۱۰تا ۱۵قطره است که باید در آّ حل کرده و مصرف نمود.
۳- برای رفع دردهای عصبی شربت پیاز بهترین دارو است شربت پیاز به این صورت تهیه می شود:
۱۰۰ گرم پیاز خام را با ۴۰۰ گرم آب مخلوط کرده و بپزید تا له شود سپس ۴۰۰ گرم قند روی آن بریزید و
ادامه مطلب / دانلود