نتايج جستجو مطالب برچسب : ارتباط با فرزندان

همکاری زن و شوهر در ارتباط با فرزندان اهمیت زیادی دارد. مخصوصا پدرها از نظر این که فرزندانشان از نظر جسمی و روحی قوی شده، اعتماد به نفس پیدا کنند و بتوانند به راحتی عقاید خود را بگویند نقش مهمی به عهده دارند.

پدر خوب

پدرانی که به بچه های خود توجه لازم را دارند و با آن ها ارتباط خوبی دارند می توانند آن ها را طوری تربیت کنند که در برخورد با مسایل مختلف از خود آمادگی نشان دهند، با دیگران ارتباط بهتری داشته و از قدرت فکری برخوردار باشند.

 یک پدر خوب چه مشخصاتی باید داشته باشد؟

داشتن ارتباط لازم

بچه هایی که پدر و مادر آن ها جدا شده اند، کمتر پدر خود را می بینند. ازاین جهت توصیه شده است که این گونه پدرها باید حداکثر کوشش خود را به کار برند تا ارتباط آن ها با فرزندانشان قطع نشود.

 برخی از مادرانی که از شوهر خود جدا شده اند بچه ها را بر علیه پدرشان تحریک می کنند و با بدگویی از پدر سعی می کنند ارتباط آن ها را قطع کنند.بنابراین کوشش زیاد از قبیل تلفن کردن، مکاتبه، فرستادن هدایا و غیره برای جلوگیری از این قطع رابطه ضرورت دارد.

در مواقعی که پدر به مسافرت یا مأموریت می رود باید با وسایل ممکن با بچه های خود ارتباط داشته باشد و آن ها را از محبت های خود برخوردار کند.کمبود یا نبودن این ارتباط می تواند موجب آن باشد که بچه در امور تحصیلی پیشرفت نداشته با روحیه ای ضعیف و رفتاری خشونت آمیز با دیگران برخورد داشته باشد.

قبول مسئولیت

کمک های پدر و مادر در کارهای مربوط به بچه در تربیت و پرورش او اثر زیاد دارد. پدرهایی که قدری از زحمات بزرگ کردن بچه ها را به عهده می گیرند موجب می شوند که کودک آن ها از محبت های پدرانه بهره ببرد، فردی با محبت و با عاطفه بار آید و به محیط خانواده دلبستگی و علاقه بیشتری داشته باشد.

تشویق کودک

وقتی کودک استعدادی از خود نشان می دهد یا سوال مشکلی را جواب می دهد تشویق پدر بیش از هر چیز او را خوشحال می کند. توجه به دختر و تشویق او اهمیت زیادی دارد. دخترها بیشتر به محبت و حمایت پدر نیاز دارند و پدر برای آن ها تکیه گاه روحی بزرگی محسوب می شود. روابط احساسی و عاطفی بین پدر و دختر اثرات روحی فراوان دارد و در زندگی و آینده دختر هم اثر می گذارد.

توجه به علائق

تنها احتیاجات مادی زندگی کودکان را تأمین کردن برای جلب محبت بیشتر آن ها کافی نیست. پدر باید به تمایلات و علائق آن ها نیز توجه داشته باشد. حضور پدر در جشن ها و مراسمی که بچه او در آن ها شرکت دارد یا حضور او در مسابقات ورزشی بچه ها به ان ها روحیه خوب می دهد و تا حد امکان شرکت کردن در بازی ها و سرگرمی های کودک، آن ها را به هم نزدیک تر می کند و نوعی پشتیبانی از آن ها به حساب می آید.

آموزش غیر مستقیم

بعضی از بچه ها کارهایی می کنند که پدرشان با آن موافق نیست. اگر به آن ها اعتراض شود یا مورد انتقاد و تنبیه قرار گیرند ناراحت می شوند و ممکن است به رابطه آن ها لطمه وارد شود. در این گونه موارد می توان به طور غیر مستقیم آن ها رامتوجه اشتباه خود کرد. مثلا اگر تحرک لازم را ندارند بهتر است آن ها را با بچه هایی که بازی و ورزش سرگرمی آن هاست و روحیه خوب و بدن قوی دارند آشنا کرد تا به ورزش و تحرک بدنی روی آورند.

قانع کردن به جای مشاجره

گاهی بچه ها تصمیماتی می گیرند که به عقیده پدر آن ها درست نیست. در این مواقع اگر پدر به جای عصبانی شدن خودداری به خرج دهد و درباره نظر خود توضیحاتی بدهد و گفته هایش نشان دهنده خیر خواهی و محبت او باشد، این امکان وجود دارد که فرزند توصیه های او را بپذیرد و این گفتگو باعث صمیمانه شدن بیشتر روابط آن ها شود.

خاطرات خوب

داستان ها و قصه های دلچسب و شوخی ها و بذله گویی های آموزنده موجب شادی بچه ها می شود و محیط خانواده را با نشاط و خوشی همراه می کند. کودکان با شنیدن قصه، اندیشه و تفکر خود را به کار می گیرند و برخی از داستان ها به عنوان خاطره در ذهن آن ها باقی می ماند.

مطرح کردن مشکلات

ممکن است پدر در زندگی با مشکلاتی مواجه شود یا اینکه او را از کار اخراج کنند. برخی عقیده دارند که گفتن اینگونه  مسائل به بچه ها روحیه آن ها را خراب می کند.در حالی که عده ای از روان شناسان معتقدند که سرانجام بچه به ناراحتی پدر و این که او با مشکلی مواجه شده پی خواهد برد. بهتر است بچه ها نیز به عنوان اعضاء خانواده به حساب آورده شوندو مشکلات با حضور آن ها مطرح شود. این روش باعث می شود که اعضاء خانواده بیشتر به هم نزدیک شوند و همکاری داشته باشند. گاهی فرزندان داوطلبانه در صرفه جویی ها شرکت می کنند و یاد می گیرند که اعضاء خانواده باید برای حل مشکلات با یکدیگر همکاری کنند.

توافق پدر و مادر

هر چه زن و شوهر با یکدیگر صمیمی تر و مهربان تر باشند بچه ها آرامش فکری و روحی بیشتری پیدا می کنند. اختلاف و نزاع پدر و مادر روحیه کودکان را خراب می کند و باعث اضطراب و نگرانی آن ها می شود. بنابراین پدرهایی که کوشش می کنند در محیط خانه آرامش و توافق برقرار باشد از این طریق نیز محبت خود را نسبت به کودکان خویش نشان می دهند.

ادامه مطلب / دانلود

والدین باید به نحوه رفتار و ارتباط خود با فرزندشان توجه بیشتری نشان بدهند . آنها باید در انتخاب کلمات و نحوه بیان آنها دقت کنند و بدانند حرف هایشان مستقیما روی فرزندان تاثیر می گذارد . یک جمله ساده ناامید کننده از سوی والدین می تواند ذهن کودک را مدت ها درگیر کرده و او را سرخورده کند . این نکته را در ذهن داشته باشید که واژگانی که آزار دهنده هستند هرگز از ذهن پاک نمی شوند و جبران آن سخت است . درست است که گاهی مشکلات زندگی باعث می شود کنترل اعصاب خود را از دست بدهید و به رفتار و کلماتی که بر زبان می آورید توجه نداشته باشید اما سعی کنید هوشیارانه و با شکیبایی با فرزندان خود رفتار کنید. گاهی ساکت ماندن بهتر از گفتن یک کلمه یا واژه آزار دهنده است. در واقع با این نحوه عملکرد به فرزندان خود یاد می دهید چگونه در موقعیت مشابه با شما رفتار کند. سعی کنید الگوی مناسبی باشید به خصوص در لحظات سخت و پر چالش زندگی. والدین با نگفتن این جملات می توانند موقعیت های ناامید کننده و نامطلوب را به یک وضعیت مناسب تبدیل کنند.

۵ چیزی که نباید به بچه ها گفت

من اهمیت نمی دهم

بچه های کوچک دوست دارند جزئیات مکالمات و گفت و گوهایی را که حین بازی با دوستان خود داشته اند , مو به مو بازگو کنند اما گاهی خارج از حوصله والدین است و آنها نمی خواهند جزئیات را بشنوند اما مواظب باشید که نگویید “برای من مهم نیست ” یا”به من چه مربوط ” چون با گفتن این جمله صحبت کودک خود را قطع کرده اید و ناخود آگاه به او گفته اید به چیزهایی که برای او مهم نیست اهمیت نمی دهید . اکثر پدر و مادرهایی که بچه بالغ دارند گله مند هستند که چرا فرزندانشان به آنها صحبت نمی کنند , علت این رفتار بر می گردد به نحوه برخورد و ارتباط والدین که در کودکی با آنها داشته اند . آیا در دوران کودکی به حرف های آنان خوب گوش کرده و شنونده خوبی بودند . زمانی که وقت کافی برای شنیدن حرف هایشان ندارید به آنها بگویید الان نمی توانید روی حرف هایشان تمرکز کنید . می توانید زمانی را تعیین کنید که حرف هایش را با شما در میان بگذارد . بچه ها نیاز دارند با والدین شان صحبت کنند پس سعی کنید این فرصت را برای آنها ایجاد کنید و حتی یک روز را هم از آنها نگیرید .

مطابق سن خود رفتار کن

دختر شما هفت سال سن دارد اما فکر می کنید مثل یک دختر سه ساله رفتار می کند . روان شناسان کودک می گویند در واقع این عکس العمل والدین به رفتار بچه بر نمی گردد بلکه والدین سعی دارند وضعیت ناامید کننده خود را کنترل کنند . بچه ممکن است مطابق سنش رفتار کند ولی ما با گفتن این جمله می خواهیم خودمان احساس بهتری داشته باشیم . بچه هایی که انتقاد والدین را می شنوند سعی می کنند با کارهای غیر معمول توجه آنها را جلب کنند . وقتی احساس می کنید عصبی شده اید سعی کنید فقط آرام و بی حرکت بایستید و کاری نکنید این کار باعث می شود آدرنالین ما پایین بیاید و به جای این که قسمت هیجانی مغز عمل کند قسمت منطقی و عقلانی آن به کار بیفتد .

عذر خواهی کن

بچه پیش دبستانی شما اسباب بازی یکی از همبازی هایش را برداشته و باعث شده او گریه کند . به جای این که از او بخواهید عذر خواهی کند به او یاد دهید با محبت و دلسوز باشد , کاری که بسیار ستودنی است . با اجبار کردن کودک برای عذر خواهی کاری پیش نمی رود , مهارت اجتماعی بودن و با محبت بودن چیزی است که اونیاز دارد یاد بگیرد . شاید مفهوم غذر خواهی هنوز برای بعضی از بچه ها گنگ باشد پس چه بهتر است خودتان به جای او عذر خواهی کنید چون شما الگوی او هستید و او ناخود آگاه یاد می گیرد که در چنین موقعیت هایی چه کار کند .

نفهمیدی؟

شما چند بار سعی کرده اید که به کودک خود جدول ضرب یا پرتاب کردن توپ را یاد دهید اما وقتی می بینبد که هنوز یاد نگرفته است فورا نگویید “نفهمیدی؟” چون کودک اگر چیزی را یاد بگیرد خودش دوست دارد با انجام آن والدینش را خوشحال کند . گفتن این کلمه یک نوع قضاوت عجولانه است و پرسیدن این که چرا نفهمیدی یک نوع احساس سر خوردگی به کودک دست می دهد پس با گفتن این کلمه پیام ناخوشایندی را منتقل نکنید . به جای آن می توانید کمی استراحت کرده و دوباره قدم به قدم آموزش راشروع کنید , شاید تغییر نحوه آموزش بیشتر به یادگیری او کمک کند .

می روم و تنهایت می گذارم

تصور کنید به یک محوطه بازی یا پارک رفته اید و بعد از یک ساعت مجبورید آن جا به خاطر یک قرار کاری ترک کنید اما کودک شما نمی آید ; نباید بگویید من رفتم تو این جا تنها بمان . بچه این حرف شما را جدی می گیرد و می ترسد او را رها کنید اما چه اتفاقی می افتد وقتی ببیند شما هنوز آنجا هستید و تهدید شما دروغ بوده ؟ ما می خواهیم او حرف ما را باور کند پس چیزی را که حقیقت ندارد به او نگویید . شاید برخی والدین بگویند خوب مجبوریم در آن لحظه آنها را تهدید کنیم , اما تهدید شما نباید توخالی و غیر واقعی باشد . به جای این که بگویید تنهایت می گذارم , راه خود را بگیرید و بروید نیازی به تهدید نیست مطمئن باشید خودش دنبال شما راه می افتد .

ادامه مطلب / دانلود
css.php