همسرم من را پیاده کرد و رفت .من ماندم و احساس گناهی که از آن پشیمانم اما نمی دانم چه کنم……
من یک زن 30 ساله هستم که حدود یک سال و نیم است با همسرم ازدواج کرده ام و در خانه شخصی خودمان زندگی می کردیم. چندماه که از ازدواجم گذشته بود با پیدا کردن یکی از دوستان دوران دبیرستانم که در یکی از مجتمع های تجاری در شهرمان به همراه شوهرش مغازه دارد، مواجه شدم. از سر گیری این رابطه تغییراتی در زندگی من ایجاد کرد. او بی بند و بار بود و تغییراتی در من ایجاد کرد. خط قرمزهای مهم در رابطه زناشویی
حتی چند بار با داد و فریاد و دعوا از همسرم اجازه گرفتم و چند سفر تفریحی به دبی و ترکیه رفتیم. وقتی همسرم به این رفتارهای من اعتراض می کرد می گفتم تو متحجر و عقب مانده ای و …
حدود یک سال به همین منوال گذشت تا اینکه در آخرین سفری که از ترکیه با دوستانم بر می گشتم همسرم به فرودگاه آمد. وقتی در فردوگاه ظاهر و آرایش من را دید خیلی عصبانی شد ولی هیچ چیز نگفت.
تمام مسیر را سکوت کرد. سپس من را به درب منزل پدرم رساند و گفت:من نمی توانم تحمل کنم که همسرم ،رفتارهای این چنینی داشته باشد و فکر می کنم در انتخاب تو اشتباه کردم.
بعد هم من را پیاده کرد و رفت.
الان حدود دو هفته از این اتفاق می گذره. من واقعا از گذشته ام پشیمان. زندگی خیلی خوبی داشتیم همسر نجیبی بود و واقعا تمام خواسته های من را تامین میکرد و من با یک سری رفتارهای زشت و ناپسند دل او را به درد آوردم.
وقتی هم خوب فکر می کنم می بینم جدا از زندگی مشترکی که آن را دچار چالش جدی کردم خودم از انسانیت و رفتاری که شایسته یک زن هست خیلی دور افتادم. یک ساله که همه زندگی من را گناه و گناه و گناه گرفته…
نمی دانم واقعا جای جبران هست یا نه؟
اگر بخواهیم توضیح خلاصه ای در مورد احساس گناه دهیم باید این احساس را حایز چند ویژگی کلی بدانیم:
– احساس مسئولیت در مورد حوادث منفی که برای شما یا دیگران اتفاق افتاده است.
– احساس پشیمانی در مورد خطاها و اشتباهاتی که در گذشته یا حال مرتکب شده اید.
– احساس پشیمانی در مورد افکار ، احساسات و نگرش های منفی و غیر قابل پذیرش که در گذشته یا حال
داشته اید.
– احساس اخلاقی قوی در مورد درست بودن مسائل که شما را از انتخاب یک روش غلط باز می دارد و….
در این زمینه حضرت علی(ع) می فرمایند: گناهی که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وا دارد.(نهج البلاغه؛حکمت46)
احساس گناه و پشیمانی از خطایی که از ما سرزده نه تنها بد نیست که دقیقا می تواند یک نقطه عطف باشد چرا که احساس گناه به کسانی دست می دهد که هنوز خداوند متعال به آن ها امید دارد.
این گونه نگرانی ها و اندوه ها نسبت به خطاها و سستی ها به ویژه در یک جوان، بیانگر لطف خداوند و عنایت او به شما است و حسرت بر اعمال بد و نادرست گذشته و اندوهگین بودن به خاطر آن، امری مطلوب و پسندیده است؛ ولی به شرط آن که از حد و اندازه معمول تجاوز نکند. بنابراین نباید به صورت افراطی احساس گناه کنید و از رسیدن به قرب حق تعالی ناامید شوید. این حالت انرژی شما را برای تلاش در جهت اصلاح و خودسازی کاهش می دهد و مانع حرکت تکاملی شما خواهد شد. پس هر چه زودتر تغییر وضعیت دهید و با توبه و استغفار صادقانه افکار منفی را از خویش دور نمایید. خط قرمزهای مهم در رابطه زناشویی
امیر المومنین در این راستا می فرمایند: در شگفتم از کسی که می تواند استغفار کند و نا امید است. (نهج البلاغه؛حکمت87)
نباید به صورت افراطی احساس گناه کنید و از رسیدن به قرب حق تعالی ناامید شوید.
خواهر گرامی فراموش نکنید اگر انسانی دچار خطا و گناه گردید و متوجه خطای خود شد و پشیمان و نادم گردید و عذر تقصیر به پیشگاه با عظمت خداوند آورد، ولی به آمرزش و لطف حق اعتمادی نداشت و تصورش این بود که مورد مغفرت و رحمت حق قرار نگرفته، معلوم است که وعده های الهی را باور نکرده و خداوند را به غفور بودن و رحمان و رحیم بودن نشناخته و یا گناه خود را که با همه بزرگی محدود است، بزرگتر از صفات رحمت و مغفرت الهی که بی حد و بی کرانه است می بیند. خط قرمزهای مهم در رابطه زناشویی
خداوند کریم در آیه 135آل عمران می فرماید: والذین اذا فعلوا فاحشه او ظلمو انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من یغفر الذنوب الا الله و لم یصروا علی ما فعلوا و هم یعلمون.
نیکان آنها هستند که هرگاه کار ناشایسته از ایشان سر زند یا ظلمی به نفس خویش کنند خدا را به یاد آورند و از گناه خود به درگاه خدا توبه و استغفار کنند. (که می دانند) جز خدا هیچ کس نمی تواند گناه خلق را بیامرزد و آنها هستند که اصرار در کار زشت نکنند چون به زشتی معصیت آگاهند.
لذا با این اوصاف برای غلبه بر این مشکل توصیه می کنم گامهای زیر را دنبال کنید:
گام اول : به منظور شناخت نقش احساس گناه در اتفاق اخیر به پرسشهای زیر پاسخ دهید.
– چه کسی مسئول این مشکل است؟
– چه کاری این مشکل را برای من بدتر می کند؟
– در مورد این مشکل چقدر احساس گناه دارم؟
– تا چه حد این احساس گناه مشکل مرا تشدید یا اغراق آمیز کرده است؟
گام دوم: مشکل خود را در غیاب احساس گناه به عنوان یک موضوع دوباره محدود کنید و پرسشهای زیر پاسخ دهید:
– چگونه این مشکل حل نشدنی شده است؟
– آیا می توانم برای رفع این احساس گناه و حل این مشکل به خودم کمک کنم؟
– آیا این مشکل بیش از یک راه حل دارد؟ آیا خودم یا دیگران می توانیم با کمترین احساس گناه، این مساله را حل کنم؟
نیکان آنها هستند که هرگاه کار ناشایسته از ایشان سر زند یا ظلمی به نفس خویش کنند خدا را به یاد آورند و از گناه خود به درگاه خدا توبه و استغفار کنند
گام سوم : شما باید با احساس گناه واقعی تان روبرو شوید. بدین منظور به موارد زیر توجه کنید:
– در این لحظه چه ترسی از اجرای این گام ها که در جهت حل مشکلتان ضروری است، جلوگیری می کند؟
– چه باورهای غیر منطقی در پس این احساس گناه وجود دارد؟
– به خودتان ثابت کنید که:
_ شما قادر به ترک رفتار های اشتباه گذشته و ایجاد سبکی جدید در زندگی جدیدتان هستید.
_ شما می توانید تغییررفتار داده و دوباره اعتماد از دست رفته همسرتان را بیابید و زندگی تان را مجددا آغاز کنید.
_ شما سزاوار آن هستید که یک زندگی پاک و عاری از بی بند و باری برای خود رقم بزنید
گام چهارم: اگر بعد از گام های دوم یا سوم احساس گناه شما رفع نشد به گام اول برگردید و از نو کار را آغاز کنید.
ادامه مطلب / دانلود
