نتايج جستجو مطالب برچسب : حدیث

حدیث امروز سه شنبه 24 تیر ۱۳۹۳

امام جعفر صادق علیه‌السّلام روایت کرده است که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند: هیچ روزه داری در میان

حدیث امروز شنبه 21 تیر ۱۳۹۳

امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام در فرازی از خطبه 113 نهج البلاغه فرموده‌اند:

اى بندگان خدا! همانا تقواى الهى دوستان خدا را از انجام محرمات باز مى دارد، و قلبهایشان را پر از ترس خدا مى سازد تا آنکه شبهاى آنان با بى خوابى، و

على بن محمد نوفلى می‌گوید: شنیدم از او (امام صادق علیه‌السلام) که فرمود: گاه مى‌شود که بنده‌اى براى نماز شب برمی‌خیزد در حالی که

امام محمد باقر علیه‌السلام:

از نجواهاى خداوند متعال با موسى علیه‌السلام در کوه طور این بود: اى موسى! به قوم خود برسان که

پیامبر اکرم حضرت محمد صلى الله علیه و آله فرمودند: ای على! خدمت به خانواده، کفاره گناهان کبیره و خاموش کننده خشم خداوند و

امام علی بن ابی طالب علیه السلام فرمودند: نیکو کنید تلاوت قرآن را که آن سودمند ترین داستان هاست، و بدان شفا جوئید که آن شفای

روزى رسول خدا صلى‏‌الله ‏علیه و ‏آله و سلّم براى ما خطبه‏‌اى ایراد کرد و فرمود: اى مردم! همانا ماه با برکت و رحمت و آمرزش به شما روى آورده است.

این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شب‌هایش برترین شبها و ساعت‌هایش برترین ساعات.

در این ماه شما به میهمانى خدا دعوت شده‌‏اید و در زمره بهره‌‏مندان از کرامت خداوند قرار گرفته‌‏اید.

در این ماه نفس‌هاى شما تسبیح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعایتان به اجابت مى‏‌رسد…

من برخاستم و عرض کردم: اى رسول خدا ! برترین کارها در این ماه چیست ؟ پیامبر فرمود : اى اباالحسن! برترین کارها در این ماه خویشتندارى از حرامهاى خداوند عزوجل است.

متن حدیث:

امیرالمؤمنین علیٌّ علیه‏‌السلام:

إنَّ رسولَ اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم خَطَبَنا ذاتَ یَومٍ فقالَ: أیُّها الناسُ، إنّهُ قد أقبَلَ إلَیکُم شَهرُ اللّه بالبَرَکَهِ والرّحمَهِ والمَغفِرهِ، شَهرٌ هُو عِندَ اللّه أفضَلُ الشُّهورِ، وأیّامُهُ أفضَلُ الأیّامِ، ولَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی، وساعاتُهُ أفضَلُ الساعاتِ، هُو شَهرٌ دُعِیتُمْ فیهِ إلى ضِیافَهِ اللّه وجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَهِ اللّه، أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ، ونَومُکُم فیهِ عِبادَهٌ، وعَمَلُکُم فیهِ مَقبول، ودُعاؤکُم فیهِ مُستَجابٌ … فَقُمتُ فقلتُ : یا رسولَ اللّه، ما أفضَلُ الأعمالِ فیهذا الشَّهرِ؟ فقالَ : یا أباالحسنِ، أفضَلُ الأعمالِ فی هذا الشَّهرِ الوَرَعُ عن مَحارِمِ‏ اللّه عزوجل.

پینوشت: «إمالی الصدوق،جلد4، صفحه 84»

امیرالمومنین امام على علیه‌‏السلام فرمودند:

هر گاه دیدى که خداوند سبحان تو را انیس یاد خود کرده ‏است، بى‏‌گمان دوستت دارد.

و هرگاه دیدى که تو را با خلقش انیس کرده و از یاد خویش جدایت ساخته است، بى‏‌گمان تو را ناخوش مى‏‌دارد.

متن حدیث:

قال علی علیه‏‌السلام:

إذا رَأیتَ اللّه‏َ سُبحانَهُ یُؤنِسُکَ بِذِکرِهِ فقد أحَبَّکَ ، إذا رَأیتَ اللّه‏َ یُؤنِسُکَ بِخَلقِهِ ویوحِشُکَ مِن ذِکرِهِ فقد أبغَضَکَ.

پینوشت: «غرر الحکم، حدیث4040 -4041 »

پیامبر خدا حضرت محمد صلى‏‌الله‏ علیه‏ و‏ آله فرمودند:

هرکه به دنیا راغب باشد و رغبتش را در آن به درازا بکشانَد، خداوند دل او را به اندازه رغبتش به دنیا کور مى‏‌گرداند.

و هرکه به دنیا بى‏ رغبت باشد و آرزویش را در آن کوتاه سازد، خداوند به او دانشى عطا مى‌‏کند، بى‏ آن که از کسى بیاموزد، و راهنمایى‏‌اش کند بى‏ آن که از کسى راهنمایى گیرد.

متن حدیث:

رسول اللّه‏ صلى‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله:

مَن رَغِبَ فِی الدُّنیا وأطالَ فیها رَغبَتَهُ أعمَى اللّه‏ُ قَلبَهُ عَلى قَدرِ رَغبَتِهِ فیها ، ومَن زَهِدَ فِی الدُّنیا وقَصَّرَ فیها أمَلَهُ أعطاهُ اللّه‏ُ عِلما مِن غَیرِ تَعَلُّمٍ وهُدىً بغَیرِ هِدایَهٍ.

پینوشت: «تاریخ أصفهان،ج 1 ص 162 -کنز العمّال، ج 3 ص209»

مطرف بن عبداللّه‏ بن شخّیر می‌گوید حدیثى از ابوذر برایم نقل کرده بودند و من دوست داشتم او را ببینم. پس چون او را دیدم، به او گفتم: اى ابوذر! از تو حدیثى برایم نقل کرده‌‏اند که دوست داشتم تو را ببینم و درباره آن از تو بپرسم.

ابوذر گفت: اینک دیدى پس بپرس.

رسول اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله فرمودند: هشت گروه اگر مورد اهانت قرار گیرند جز خودشان را سرزنش نکنند:

ادامه مطلب / دانلود

امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمودند:

یاد مرگ، خواهش هاى نفس را مى‌میراند و رویشگاه‌هاى غفلت را ریشه کن مى‌کند.

امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام در خطبه‌ای که پس از حادثه جنگ نهروان ایراد کردند می‌فرمایند: امّا بعد، ای مردم، من چشم فتنه را در آوردم و آن را ریشه کن کردم، و جز من هیچ کس جرأت چنین کاری را نداشت، در آن روزگار که تاریکی و موج فتنه همه‏ گیر شده و بیماری واگیر آن به اوج رسیده بود.

اینک پیش از آنکه مرا از دست دهید، از علوم و اطّلاعاتم بهره برید و پرسش کنید.

سوگند به آن که جانم در قبضه قدرت اوست، از هر رخدادی تا روز رستاخیز با خبرم و از هر گروهی که دست کم یک صد نفر را رهبری کند و یا صد نفر را به گمراهی کشانَد، مطّلعم و شما را خبر دهم، و از سخنگو و پیشوا و پیشگامش با خبرم، و نیز می‏‌دانم که در کجا فرود آیند و بار گشایند و کدام یک از آنان کشته شوند و کدامین بمیرند…

آری، آنگاه که فتنه‌‏ها روی آورند، حقّ و باطل درهم آمیزند و شبهه و سردرگمی ایجاد کنند، و هنگامی که پشت کردند، شناخته شوند. فتنه‏‎ها چون بادها در گردشند، گاهی به شهری رسند و آنجا را مورد تاخت و تاز قرار دهند و زمانی به شهر دیگر هجوم آورند.

بهوش باشید که خطرناک ترینِ فتنه‏‌ها از نظر من فتنه بنی امیّه است که فتنه‏‌ای کور و تاریک، و بلای آن همه‏‌گیر است. ولی گروهی خاص قربانیان آن خواهند شد.

آری، آن که نیک بنگرد و حقیقت را دریابد، بپا خیزد و به رنج و بلا افتد، و آن که چشم و گوش بسته بماند و تسلیم امواج باطل گردد، سر در آخور کند و زنده بماند…..

متن حدیث:

أَمَّا بَعْدَ أَیُّهَا النَّاسُ فَأَنَاَ فَقَأْتُ عَیْنَ الْفِتْنَهِ وَ لَمْ یَکُنْ لِیَجْتَرِئَ عَلَیْهَا أَحَدٌ غَیْرِی بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَیْهَبُهَا وَ اشْتَدَّ کَلَبُهَا فَاسْأَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی فَوَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَا تَسْأَلُونِی عَنْ شَیْ‏ءٍ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ السَّاعَهِ وَ لَا عَنْ فِئَهٍ تَهْدِی مِائَهً وَ تُضِلُّ مِائَهً إِلَّا أَنْبَأْتُکُمْ بِنَاعِقِهَا وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا وَ مُنَاخِ رِکَابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا وَ مَنْ یُقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلًا وَ مَنْ یَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِی وَ نَزَلَتْ بِکُمْ کَرَائِهُ الْأُمُورِ وَ حَوَازِبُ الْخُطُوبِ لَأَطْرَقَ کَثِیرٌ مِنَ السَّائِلِینَ وَ فَشِلَ کَثِیرٌ مِنَ الْمَسْئُولِینَ وَ ذَلِکَ إِذَا قَلَّصَتْ حَرْبُکُمْ وَ شَمَّرَتْ عَنْ سَاقٍ وَ ضَاقَتِ الدُّنْیَا عَلَیْکُمْ ضِیقاً تَسْتَطِیلُونَ أَیَّامَ الْبَلَاءِ عَلَیْکُمْ حَتَّى یَفْتَحَ اللَّهُ لِبَقِیَّهِ الْأَبْرَارِ مِنْکُمْ إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ یُنْکَرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ یُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ یَحُمْنَ حَوْمَ الرِّیَاحِ یُصِبْنَ بَلَداً وَ یُخْطِئْنَ بَلَداً أَلَا إِنَّ أَخْوَفَ الْفِتَنِ عِنْدِی عَلَیْکُمْ فِتْنَهُ بَنِی أُمَیَّهَ فَإِنَّهَا فِتْنَهٌ عَمْیَاءُ مُظْلِمَهٌ عَمَّتْ خُطَّتُهَا وَ خُصَّتْ بَلِیَّتُهَا وَ أَصَابَ الْبَلَاءُ مَنْ أَبْصَرَ فِیهَا وَ أَخْطَأَ الْبَلَاءُ مَنْ عَمِیَ عَنْهَا وَ ایْمُ اللَّهِ لَتَجِدُنَّ بَنِی أُمَیَّهَ لَکُمْ أَرْبَابَ سَوْءٍ بَعْدِی….

پینوشت: «نهج‌البلاغه، خطبه 92»

امیرالمومنین امام على علیه‏‌السلام فرمودند:

هرگاه آواز دهنده‏‌اى از آسمان ندا داد که «همانا حق در میان خاندان محمّد است»، در آن هنگام نام مهدى(ع) بر سر زبان‏‌هاى مردم مى‏‌افتد و از جام محبّت او مى‏‌نوشند و جز نام او بر زبان ندارند.

متن حدیث:

امام على علیه‌‏السلام:

إذا نادى مُنادٍ مِنَ السَّماءِ : «إنَّ الحَقَّ فی آلِ مُحَمّدٍ» فَعِندَ ذلِکَ یَظهَرُ المَهدِیُّ عَلى أفواهِ النّاسِ و یَشرَبونَ حُبَّهُ فلایَکونُ لَهُم ذِکرٌ غَیرُهُ ؛ ‏

پینوشت: «کنزالعمّال،حدیث 39665»

امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام فرمودند: شیعیان ما کسانى‌اند که در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏‌کنند، در راه دوستى ما به یکدیگر محبت مى‏‌نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم مى‌روند.

چون خشمیگین شوند، ظلم نمى‌کنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمى‌کنند.

براى همسایگانشان مایه برکت‌اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش‌اند.

متن حدیث:

شیعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلایَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحیاءِ اَمرِنا اَلَّذینَ اِن غَضِبوا لَم یَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم یُسرِفوا، بَرَکَهٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛

پینوشت: «اصول کافى، جلد 2، صفحه 236»

رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه وآله فرمودند: سریعترین چیزها از نظر کیفر و عقوبت چند چیز است:

مردى که به او نیکى کنى و او در عوض نیکى تو، به بدى تو را پاداش دهد.

و مردى که با او پیمان ببندى و تو خواهى که وفا کنى، و او بخواهد به دروغ با تو رفتار کند.

و مردى که هرگز به او ستم نمى کنى، و او پیوسته در صدد ستم نمودن به تو است.
و مردى که بخاطر خویشاوندى با او رفت و آمد کنى، و او با تو قطع رابطه نماید.

متن حدیث:

قال رسول الله صلی الله علیه و اله: اسرع الاشیاء عقوبه رجل تحسن الیه و یکافیک علی احسانک بءاسائه و رجل عاهدته فمن شانک الوفاء له و من شانه ان یکذبک و رجل لاتبغی علیه و هو دائما یبغی علیک و رجل تصل قرابته فیقطعک

پینوشت: «امالی مفید،صفحه 201»

امام جعفر صادق علیه‌‏السلام فرمودند: به هوش باشید که غُلات*، جوانان شما را فاسد نکنند زیرا غُلات بدترین خَلق خدا هستند. عظمت خدا را پایین مى‏‌آورند و براى بندگان خدا ادعاى ربوبیّت می‌کنند.

به خدا قسم که غُلات از یهود و نصارا و مجوس و مشرکان بدترند.

حضرت سپس فرمود: غالى و افراط کننده به سوى ما برمى‏‌گردد، ولى ما او را نمى‏‌پذیریم و تفریط کننده به ما مى‏‌پیوندد و ما او را مى‏‌پذیریم.

عرض شد: علّت چیست، یابن رسول اللّه‏؟

فرمود : چون فرد غلو کننده به ترک نماز و زکات و روزه و حجّ عادت کرده و هرگز قادر نیست از عادت خود دست بردارد و به طاعت خداوند عز و جل روى آورد، امّا تفریط کننده وقتى حقیقت را بشناسد، به عبادات عمل مى‏‌کند و از خدا فرمان مى‏‌برد.

متن حدیث:

اِحذَرُوا على شَبابِکُمُ الغُلاهَ لایُفسِدُونَهُم؛ فإنَّ الغُلاهَ شَرُّ خَلقِ اللّه، یُصَغِّرُونَ عَظَمَهَ اللّه، ویَدَّعُونَ الرُّبوبِیَّهَ لِعِبادِ اللّه، واللّه إنَّ الغُلاهَ شَرٌّ مِن الیَهودِ والنَّصارى والَمجوسِ والذینَ أشرَکُوا، ثُمّ قالَ: إلَینا یَرجِعُ الغالی فلا نَقبَلُهُ، وبنا یَلحَقُ المُقَصِّرُ فَنَقبَلُهُ، فقیلَ لَهُ: کیفَ ذلکَ یا بنَ رسولِ اللّه؟ قالَ: لأنَّ الغالِیَ قدِ اعتادَ تَرکَ الصَّلاهِ والزکاهِ والصیامِ والحَجِّ فلا یَقدِرُ على تَرکِ عادَتِهِ وعلَى الرُّجوعِ إلى طاعَهِ اللّه عزوجل أبَدا، وإنّ المُقَصِّرَ إذا عَرَفَ عَمِلَ وأطاعَ.

پینوشت: «أمالی‌الطوسیّ، صفحه 650»

● غلات اسم فرقه خاصّی نیست بلکه اسم عامّی است که به مجموعه‌ای از فرقه‌ها اطلاق می‌شود. لفظ غلات، جمع کلمه غلو است به معنی تجاوز کنندگان از حقّ. فرقه های غالی، فرقه هایی هستند که در حقّ برخی انبیاء یا ائمه (ع) یا دیگر رجال الهی راه افراط در پیش گرفته و برای آنها مقامی فوق انسانی قائلند. علمای شیعه این فرقه‌ها را خارج از اسلام دانسته و جزء فرق اسلامی محسوب نمی‌کنند؛ ولی برخی از اصحاب ملل و نحل، مغرضانه خواسته‌اند فرقه‌های غلات منسب به اسلام را از فِرَق شیعه معرّفی کنند. در حالی که اینها در واقع از فرق شیعه نبوده بلکه از طوایف کفار و مرتدّین و خارج شدگان از دین هستند. فرقه‌های غلات از زمان اهل بیت(ع) حضور داشتند، لکن نام خاصّی نداشتند و دائماً در حال افول و ظهور بوده‌اند.

رسول اکرم حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله به برخى اطفال نگریستند و فرمودند: وای بر کودکان آخرالزمان از پدرانشان، گفته شد: ای رسول خدا، از پدران مشرکشان؟

فرمود: نه، از پدران مؤمنشان که چیزی از واجبات و فرائض را به آنها نمی‌آموزند و وقتی هم که فرزندانشان بیاموزند، مانع آنها می‌شوند.

و در مقابل امری گذرا و اندک از دنیا از آنها خشنود می‌شوند و تنها به کامیابى‌‏هاى دنیوى آنها راضى‏‌اند.

پس من از ایشان بری هستم و آنها از من بری هستند.

متن حدیث:

اءَنَّه نظر الى بعض الاطفال فقال وَیلٌ لِأطفالِ آخِرِ الزَّمانِ من آبائِهِم. فقیلَ: یا رسول الله، من آبائهمُ المشرکین؟ فقال: لا، من آبائهمُ المؤمنینَ، لا یُعَلِّمُونَهُم شیئاً من الفرائِضِ، و إذَا تعلَّمُوا أولادُهُم منعوهُم، و رَضُوا عنهم بعرضٍ یسیرٍ من الدنیا، فانا منهم بریءٌ و هم مِنِّی بُرَاء

پینوشت: «مستدرک‌الوسائل، ج 15، ص 164»

حضرت زین‌العابدین امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: بار خدایا! سه چیز باعث مى‌شود که من از تو درخواست نکنم و تنها یک چیز مرا بر آن مى‌دارد.

آنچه مرا باز مى‌دارد؛

یکى آن است که تو مرا فرمان دادى و من در انجام آن سستى کردم.

دیگر آن که مرا از کارى نهى فرمودى، امّا من به انجام دادن آن شتافتم.

سوم آن که مرا نعمت ارزانى داشتى، ولى من در شکرگزارى آن کوتاهى کردم.

امّا آنچه مرا به درخواست کردن از تو مى‌کشانَد، تفضّل تو بر کسى است که به درگاهت روى کند و با خوش‌گمانى به سوى تو آید، که همه احسان‌هایت، تفضّل است و همه نعمت‌هایت، نخستین است.

متن حدیث:

اَللّهُمَّ اِنَّهُ یَحْجُبُنى عَنْ مَساَ لَتِکَ خِلالٌ ثَلاثٌ وَ تَحدونى عَلَیْها خَلَّهٌواحِدَهٌ یَحْجُبُنى اَمْرٌ اَمَرْتَ بِهِ فَاَبْطَاْتُ عَنْهُ وَ نَهىٌ نَهَیْتَنى عَنْهُ فَاَسْرَعْتُ اِلَیْهِ وَ نِعْمَهٌ اَنْعَمْتَ بِها عَلَىَّ فَقَصَّرتُ فى شُکْرِها وَ یَحدونى عَلى مَسْاَ لَتِکَ تَفَضُّلُکَ عَلى مَنْ اَقْبَلَبِوَجْهِهِ اِلَیْکَ ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ اِلَیْکَ ، اِذْ جَمیعُ اِحْسانِکَ تَفَضُّلٌ و اِذْ کُلُّ نِعَمِکَ ابْتِداءٌ؛

پینوشت: «صحیفه سجّادیّه، بخشی از دعاى 12»

امام حسین علیه‌السلام نامه‌اى در یک نسخه به پنج تن از شیوخ بصره ـ مالک بن مسمع بکرى، احنف بن قیس، منذر بن جارود، مسعود بن عمرو، قیس بن هیثم و عمرو بن عبیدالله بن معمرـ به این مضمون نوشت و توسّط فرستاده‌اى براى آنان فرستاد.

امّا بعد: خداوند محمّد صلى الله علیه وآله را بر خلقش برگزید و او را به پیامبرى خود گرامى داشت، و براى انجام رسالتش وى را انتخاب کرد، سپس او را به نزد خویش برد، در حالى که حقّ خیرخواهى بندگان را ادا کرده بود و رسالتش را به درستى ابلاغ نمود.

ما خاندان پیامبر صلى الله علیه وآله و اوصیا و وارثان او و شایسته‌ترین مردم به جانشینى وى بودیم، ولى قوم ما، ما را (به ناحق) کنار زدند و ما نیز (به ناچار) پذیرفتیم، چرا که تفرقه را ناخوش داشته و عافیت (سلامت دین و امّت اسلامى) را دوست داشتیم.

در حالى که ما به یقین مى دانستیم از کسانى که بر این مسند تکیه زدند، سزاوارتریم… .

اکنون فرستاده خود را با این نامه به سوى شما اعزام کردم و من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبرش فرا مى‌خوانم، چرا که (این گروه) سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) را از بین برده و بدعت (در دین) را احیا کردند، اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت مى کنم. والسلام علیکم و رحمه الله.

متن حدیث:

أَمّا بَعْدُ: فَاِنَّ اللّهَ اصْطَفى مُحَمَّداً(صلى الله علیه وآله) عَلى خَلْقِهِ، وَ أَکْرَمَهُ بِنُبُوَّتِهِ، وَ اخْتارَهُ لِرِسالَتِهِ، ثُمَّ قَبَضَهُ اللّهُ إِلَیْهِ وَ قَدْ نَصَحَ لِعِبادِهِ وَ بَلَّغَ ما أُرْسِلَ بِهِ(صلى الله علیه وآله) وَ کُنّا أَهْلَهُ وَ أَوْلِیاءَهُ وَ أَوْصِیاءَهُ وَوَرَثَتَهُ وَ أَحَقَّ النّاسَ بِمَقامِهِ فِی النّاسِ، فَاسْتَأْثَرَ عَلَیْنا قَوْمُنا بِذلِکَ، فَرَضینا وَ کَرِهْنَا الْفُرْقَهَ وَ أَحْبَبْنَا الْعافِیَهَ، وَ نَحْنُ نَعْلَمُ أَنّا أَحَقُّ بِذلِکَ الْحَقِّ الْمُسْتَحَقِّ عَلَیْنا مِمَّنْ تَوَلاّهُ… وَ قَدْ بَعَثْتُ رَسُولی إِلَیْکُمْ بِهذَا الْکِتابِ، وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّهِ نَبِیِّهِ(صلى الله علیه وآله)، فَاِنَّ السُنَّهَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَهَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ اِنْ تَسْمَعُوا قَوْلی وَ تُطیعُوا أَمْری اَهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ، وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اللّه.

پینوشت: «تاریخ طبری5/357، البدایه والنهایه 8/157»