رسیدن به وزن ایده‌آل آرزوی همه ماست اما به چه قیمتی ؟
بعضی ازشبکه های فارسی زبان ماهواره ای به صورت ۲۴ساعته برنامه هایی را به بهانه سرگرم کردن افراد تهیه و پخش می کند. برخی از این شبکه ها در میان برنامه های اصلیشان برای بدست آوردن درآمد بیشتر، محصولات و خدمات تولیدی را تبلیغ میکنند و همچنین برخی دیگر از آنها هم گاهی در میان تبلیغات فیلم های قدیمی و بی سرو تهی را در مدت های کوتاه به نمایش می گذارند.
آنها هزینه بسیار کمی را برای خرید یک فیلم می پردازند و در عوض عمده زمان شبکه را به پخش آگهی های بازرگانی اختصاص می دهند.این تبلیغات انواع نیازها را در بیننده بوجود می آورد و با ترفندهای مختلف، مخاطب را به داشتن کالای مورد نظر ترغیب می کند. از سوی دیگر بیشتر افراد جامعه، هر روز از صبح تا غروب را در محل کارشان می گذرانند بنابراین زمان کمی برای رفتن به بازار و تهیه وسایل مورد نظرشان دارند.
این گروه، وقتی از تلویزیون انواع کالاها را می بینند که می توانند آن را با یک تماس در منزل یا محل کارشان تحویل بگیرند، ناگزیر به محتوای آن آگهی اعتماد می کنند. هرچند که معرفی کالا و خدمات حق طبیعی صاحبانش است اما سوالی که ذهن بیننده را به خود مشغول می کند، این است که آیا هرچه در آگهی های بازرگانی شبکه های ماهواره ای تبلیغ میشود، واقعیت دارد؟
وقتی برخی دکترها از راه دور،دارو تجویز می کنند!
دنیای امروز برای خیلی ها، دنیای سود و تجارت است. پاره ای نیز می خواهند از راههای گوناگون با سوء استفاده از نیازهای مردم یک شبه راه پر تلاش پول دار شدن را بپیمایند.
این دسته از افراد با توجه به ارزش های موجود در جامعه و علاقه مردم ، به بهانه پاسخگویی به خواسته ها و مشکلات دیگران، دست به تولید کالاهایی می زنند که نه تنها مفید و کارآمد نیست بلکه به سلامت، روان و اقتصاد نیز آسیب های جبران ناپذیری را وارد می کند.
خودخواهی و پول دوستی این افراد به حدی رسیده که حاضرند حتی به قیمت جان و مال مردم ، کلاهبرداری خود را ادامه دهند. بیشتر این شرکتها با انتشار تبلیغات بازرگانی در برخی شبکه های ماهواره ای فارسی زبان به راحتی محصولات تقلبی خود را به مردم نشان می دهند. آنها در متن این آگهی ها جملاتی را بکار می برند که افراد در سلامتی و زیبایی خود احساس کمبود کنند ، سپس با معرفی محصولاتی که به قول خودشان (معجزه گر !) است به دنبال رفع این کمبود ها بر می آیند.
عمده این فروش ها به تبلیغات داروها و دستگاههای افزایش قد در بزرگسالی،کوچک کننده های بینی، کاهش وزن در مدتی غیر قابل باور و از این قبیل مسائل مربوط می شود که برطرف کردن این خواسته ها از راههای علمی و منطقی، زمانبر یا شاید هم غیر ممکن است. آنها می خواهند با نشان دادن فردی که بینی اش به دست بهترین جراحان تراش خورده ویا کسی که اندام متناسبی دارد به دروغ این زیبایی ها را نتیجه استفاده از محصول بی کیفیتشان جلوه دهند.
محمد،۲۹ساله، مهندس کامپیوتر که یک دستگاه فنری کوچک کننده شکم از این شبکه ها خریداری کرده بود با لحنی پشیمان می گوید: ” بعد از چند بار استفاده از این دستگاه،فنرهایش پاره و دسته هایش به صورتم پرتاب شد. به علت استاندارد نبودن این دستگاه ، مجبور به جراحی زیبایی بینی ام شدم.”
همچنین آنها با معرفی داروهای غیر استاندارد و نامعتبر ترک اعتیاد که از مواد مخدر تهیه شده اند، مشکلات استفاده کنندگان را دوچندان و یا آنها را به نوع دیگری از مواد مخدر معتاد می کنند.
کیا،۵۰ ساله، پزشکی که در زمینه ترک اعتیاد دوره دیده است،تأثیر داروهای ترک اعتیاد را بسیار مضر می داند و با صراحت می گوید: این داروها تقلبی هستند و از انواع مواد توهم زا مثل شیشه درست شده اند.”
سوء استفاده از نیازهای مردم در دنیای سود!
تولید کنندگان کالا و خدمات در هرجامعه ای در تلاش برای جذب مشتری و بدست آوردن سود بیشتر هستند.صاحبان برخی رسانه نیز که به دنبال پول و درآمد مضاعف هستند، سفارش آگهی های مختلف را می پذیرند. در چنین وضعیتی که سود برای این افراد از همه چیز مهم تر است، بسیاری از شبکه های ماهواره ای، بدون نظارت وگزینش محصولات، تمام سفارشات از سوی شرکت های تولید کننده را با کمال میل می پذیرند.
این تجارت به قدری سودمند است که پای آگهی های بازرگانی را به انواع برنامه های ماهواره ای مثل آشپزی و کودک نیز بازکرده است.تبلیغات، متن و حتی موضوع برنامه را هم مشخص می کند. شبکه های ماهواره ای با این بهانه که محصولاتی خارجی و با کیفیت را عرضه می کنند،موج بزرگی از وسایل غیر ضروری زندگی را با چرب زبانی به مردم می فروشند.این تولیدکنندگان با نشان دادن انواع لوازم منزل،دستگاههای مختلف ورزشی و آرایشی و بهداشتی با قیمت های بسیار زیاد، چشم و هم چشمی را روز به روز در جامعه بیشتر می کنند.
دکتر سید حسن موسوی چلک،جامعه شناس درباره تأثیر تبلیغات تلویزیون بر سبک زندگی مردم، معتقد است: ” این حق طبیعی هر تولید کننده است که محصول خود را به مردم معرفی کند اما به صورت کلی نمایش افراطی تبلیغات،مد گرایی و به دنبال آن چشم و هم چشمی را در جامعه رواج میدهد.”
به چه تبلیغاتی اعتماد کنیم ؟!
در حال حاضر بعضی از شبکه های ماهواره ای با دریافت پول،راه را برای فروختن کالاهای بنجل و تخیلی هموار کرده اند. آنها با تکرار مداوم تبلیغات این نوع کالاها به صورت شبانه روزی و وارد کردن کالاهای تزئینی و گران قیمت به جامعه تجمل گرایی را نیز ترویج می دهند.
مسلما از این شبکه ها که امروز تأسیس می شوند و فردا اثری از آنها باقی نمی ماند، نمی توان انتظار نظارت صحیح و در نظر گرفتن منفع عمومی را داشت. بنابراین از مردم توقع می رود که در خرید محصول مورد نظرشان تحقیق بیشتری کنند و با حواسی جمع تر و بدون چشم و هم چشمی درصد رفع نیازهایشان برآیند.
ادامه مطلب / دانلود
