تاثیر داروهای مخدر بر مغز انسان

در این پست تاثیر انواع مواد مخدر و سوء مصرف آنها را بصورت تصاویری وهم آلود خواهیم دید.

آدرال (Adderall)

آدرال (Adderall) شامل ترکیبی از آمفتامین (amphetamine) و دکستروآمفتامین (dextroamphetamine) می باشد. آمفتامین و دکستروآمفتامین محرک سیستم عصبی مرکزی هستند که مغز و اعصاب را تحت تاثیر مواد شیمایی قرار می دهند که به بیش فعالی و کنترل امیال نیز کمک می کنند. ادرال برای درمان حملات خواب و اختلال بیش فعالی کم توجهی (ADHD) استفاده می شود.  طبق گفته سازمان غذا و دارو در امریکا آدرال دارویی است که حاوی آمفتامین می باشد و ممکن است باعث مرگ ناگهانی ، حمله قلبی و سکته مغزی شود. سیاست خاص برای عدم استفاده از این داروها درصورت زیان محتمل باید تدبیر شود. نگرانی دیگر در مورد استفاده از این داروها بدان جهت است که ممکن است در افراد سالم ایجاد اعتیاد نماید و این دقیقا چیزی است که در دهه های قبل به خاطر تجویز وسیع و گسترده برای بیماران مشاهده شد. در هر حال یک نوع اجبار متعادل برای عدم استفاده از این داروها باید در جامعه حاکم شود.

LSD

ال.اس.دی نخستین دارویی است که در گروه توهم زاها قرار گرفت. اولین بار در سال ۱۹۳۸ توسط شیمی‌ دان سوئیسی بنام دکتر‌هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال ۱۹۴۳ زمانی که بصورت اتفاقی توسط دکتر‌ هافمن مصرف شد مشخص گردید. این ماده در دهه ۱۹۶۰ شهرت خاصی پیدا نمود و به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم کاسته شد لیکن در دهه ۱۹۹۰ مجدداً در میان دبیرستانیها و دانشجویان شهرت پیدا کرد واین ماده بعنوان ابزار جنبش ضد فرهنگ در غرب مورد استفاده قرار گرفت. اثرات مصرف LSD می‌تواند غیر قابل پیش بینی باشد. این اثرات به میزان مصرف، شخصیت مصرف کننده و در موارد اندکی به محیط و محل مصرف LSD بستگی دارد. معمولاً تأثیرات آن ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف ظاهر می‌شود و ۶ تا ۱۲ ساعت به طول می‌انجامد. ۴ ساعت اول که بیشترین تأثیر LSD وجود دارد؛ یک Trip نامیده می‌شود. مقدار معمول خیابانی LSD از ۵۰ تا ۳۰۰ میکروگرم است که به همین علت می‌توان LSD را بر روی کاغذ خشک کن یا پشت تمبرهای پستی نیز قرار داد. یکی از اثرات LSD ایجاد تغییرات هیجانی و حسی در مصرف کننده است. این تغییرات بیشتر از علایم فیزیکی مصرف است. معمولاً شخص مصرف کننده ابتدا دچار هیجان ها و احساسات شدید و متفاوتی می‌شود و یا احساسات و هیجانات او به سرعت تغییر می‌کند. اگر مصرف LSD بیشتر شود؛ مصرف کننده دچار توهمات بصری لذت بخشی می‌شود. درک مصرف کننده از زمان و از خودش تغییر می‌کند. گاه ممکن است به نظر برسد حواس پنج گانه با هم مخلوط شده اند. حس لامسه بیشتر می‌شود. مصرف کننده ممکن است حس کند رنگ ها را می‌شنود و یا صداها را می‌بیند. به این حالت حس آمیزی (Synesthesia) می‌گویند. در بسیاری افراد، این تغییرات حواس باعث ایجاد ترس و وحشت می‌شوند.

Cocaine

اعتیاد به این ماده نسبت به دیگر مواد مخدر بیشتر است و ریشه این ماده از آمریکای مرکزی و جنوبی بوده و از برگ کوکا به دست می آید. وابستگی روانی به این ماده از اولین بار مصرف به وجود می آید.  کوکائین وابستگی جسمی هم ایجاد می کند. درصد خلوص کوکائین از ۹۰ –۲۰ % فرق میکند. کراک (crack) نوعی از کوکائین است که ناخالصیهای آن جدا گشته و به شکل بلور سفید رنگ و به شدت اعتیادآور است. امکان بروز رفتارهای خشن به دنبال مصرف آن بسیار بالاست. آثار مصرف کوکائین بلافاصله ظاهر و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد رفع میشود. به همین علت افراد وابسته به کوکائین ممکن است هر نیم تا یک ساعت یک بار برای مصرف مجدد از جمع یا محل کار خارج شوند.
عوارض جسمانی: افزایش فشارخون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمک، کاهش اشتها، اختلال درخواب. به دنبال مصرف طولانی کاهش وزن، اختلالات گوارشی، خستگی، نارسایی قلبی و کاهش نیروی جنسی بروز خواهد کرد. چنانچه بیمار به طریق استنشاقی مصرف کند در دراز مدت امکان خونریزی مکرر از بینی و  سوراخ شدن تیغه های بینی وجود دارد .
عوارض روانی: سرخوشی، افزایش انرژی، احساس خوب بودن عمومی، توهمات لامسه به صورت احساس خزیدن حشرات زیر پوست، کاهش تمرکز و افزایش نیروی جنسی.
به دلیل آثار سریع تدخین و رسیدن سریع کوکائین به مغز به دنبال مصرف کراک علائم بلافاصله  ظاهرشده، اما درعرض ۱۲ دقیقه تحلیل میرود.

Crack Cocaine

کراک کوکائین نوعی ماده مخدر با منشاء کوکائین می‌باشد و باور بر این است که از اوائل دهه ۸۰ میلادی ابداع شده‌است. کراک به صورت تکه‌های بلوراست که به صورت تدخینی مصرف می‌شوند. در ترکیب کراک کوکائین، نمک کلرید آمونیوم و مقدار کمی آب وجود دارد. برای افزایش حجم کراک در تولید آن از بی کربنات سدیم (جوش شیرین) هم استفاده می‌شود. کوکائینی که از فرآیند تخلیص کراک بدست می‌آید درجه خلوص بالائی دارد.

علت نام گذاری کراک صدائی است که هنگام گرم کردن بلورها در اثر تبخیر آب ایجاد می‌شود. تفاوت کراک با کوکائین از نظر شیمیایی در آن است که برای تهیهٔ کوکائین به شکلی که قابل تزریق باشد، لازم است که آن را با اسید کلریدریک خنثی کنند، و کراک در واقع فرم خنثی‌نشدهٔ کوکائین است. کراک ناخالص برخلاف انواع خالص‌تر کوکائین دارای قیمت پائینی است که باعث رواج آن در میان اقشار پائین جامعه می‌شود. در ایالات متحده مجازات همراه داشتن پنج گرم کراک حداقل پنج سال زندان می‌باشد که این برابر با مجازات همراه داشتن نیم کیلو پودر کوکائین است. بدین ترتیب قیمت پائین (نسبت به کوکائین)، وابستگی روحی و ضررهای بازگشت ناپذیر جسمی از مشخصه‌های کراک کوکائین هستند. اثرات جسمی مصرف این مواد عبارت است از: خشک شدن دهان، عرق کردن، افزایش ضربان قلب و فشار خون، و بی اشتهایی. در دوز های بالاتر افراد دچار اضطراب و دستپاچگی شدید می شوند. تاثیرات کشیدن کوکائین از راه بینی بلافاصله بعد از مصرف آغاز شده و در صورتی که مصرف تکرار نشود، تا حدود ٣٠ دقیقه ادامه پیدا می کند. اثرات کشیدن کراک بسیار زودتر از این آغاز شده و زودتر نیز از بین می رود. مصرف دوز بالای این مواد، یا تکرار مصرف همان دوز قبلی در طول یک ساعت، می تواند باعث بروز اضطراب شدید، بدبینی و توهم شود. با دفع شدن مواد از بدن، اثرات آن نیز به تدریج از بین می رود. مصرف کنندگان این مواد، در زمان مصرف احساس نئشگی و پرانرژی بودن کرده و بلافاصله بعد از ناپدید شدن این اثرات، دچار خستگی و افسردگی می شوند. مصرف دوز بسیار زیاد می تواند باعث بروز اختلالات تنفسی و یا ایست قلبی شود. .”

Psilocybin

ماده توهم‌زای جدید “ماشروم” به تازگی در میان برخی از جوانان در حال مصرف است، که شاید از عوارض و میزان آسیب هایی که به مغز وارد می کند، آگاهی ندارند.  مجیک ماشروم یا قارچ‌های مقدس اصطلاحاً به خانواده‌ای از قارچ‌ها اطلاق می‌شود که شبیه قارچ خوراکی بوده و در بسته‌هایی شبیه به قارچ‌های خوراکی معمولی توزیع می‌شود. با این تفاوت که این قارچ‌های خوراکی کوچک توهم‌زا بوده و موجب حالت‌های عجیبی در مصرف‌کننده می‌گردد.
مجیک ماشروم ها که به “قارچ مقدس” معروف هستند، دارای سیلوسیبین و سیلوسین هستند. از نظر ساختار سیلوسیبین و سیلوسین دو فرم قابل تبدیل به هم هستند که پس از ورود به بدن به صورت سیلوسین جذب می شوند.مصرف مجیک ماشروم موجب بروز نشاط و سرخوشی موقت در مصرف کننده می گردد و با تقلید عملکرد سرتونین در مغز باعث تغییر در آگاهی مصرف کننده گشته و بسته به شرایط می تواند در نهایت به یک تریپ خوب و یا بد منجر شود.
در این هنگام و در زمانی که حال مصرف کننده خوب است، مصرف کننده بدون اختیار می خندد چرا که در حال تجربه ی یکی از بهترین و عجیبترین دقایق است . همه چیز در حال حرکت و رزونانس است . ذهن در آزاد ترین شکل ممکن به صورتی خارق العاده توانایی هایش را به نمایش می گذارد و این دقیقا همان اتفاقی است که در یک تریپ بد نیز می افتد .تریپ خوب و بد دو روی یک سکه هستند که با توجه به شرایط محیطی و اطرافیان اتفاق میافتد. این درحالیست که پس از اتمام اثر این ماده بر بدن، فعالیت های مغزی به همان شکل ثابت مانده و فرد نمی تواند هماهنگی بین فعالیت های بدنی و مغزی خود ایجاد کند و این تازه ابتدای مشکلات استفاده از این ماده توهم زاست.
نکته جالب توجه در این میان اینست که برخی از افراد سودجو به دنبال توجیهی برای مصرف این قارچ ها در میان جوانان هستند که درک بهتر محیط و کسب آگاهی از پیرامون جهان اطراف از جمله توجیهات آنان برای مصرف این ماده توهم زاست. این عده تا جایی پیش رفته اند که ماشروم را به عنوان یک ابزار روحی معرفی می کنند که تصاویر روحی افراد را به آنها می شناساند!

THC

در حال حاضر ماری‌جوانا یکی از شایع‌ترین روانگردان‌ها در سراسر جهان و به خصوص ایران است.

ماری‌جوانا، علف (گراس) برگ و گل خشکِ گیاه شاهدانه کانابیس (Cannabis) است که از آن به عنوان ماده‌ای روان‌گردان استفاده می‌شود. از گیاه شاهدانه علاوه بر ماری‌جوانا مواد دیگری نظیر حشیش و روغن حشیش نیز بدست می‌آید. «تتراهیدروکانابینول» ترکیب موثر همه فراورده‌های گیاه شاهدانه و عامل اصلی آثار سرخوشی‌آور آن است.

نورون‌ها، اصلی‌ترین یاخته‌های عصبی هستند. این یاخته‌ها وظیفه ترارسانی داده‌های عصبی را بردوش دارند. آنها این کار را از راه هدایت تکانه‌های الکتریکی انجام می‌دهند. نورونها از راه زائده‌هایی به نام دنتریت (Dendrite)داده‌ها را دریافت کرده و از راه زائده‌های دیگری بنام آسه (Axon)داده‌ها را به یاخته سپسین ترارسانی می‌کنند. جسم یاخته‌ای نورون‌ها، پریکاریون نام دارد.

بر خلاف الکل که در مغز ترکیب برابری ندارد، ماری‌جوانا ترکیباتی تولید می‌کند که مشابه ترکیباتی در مغز هستند، ترکیبی به نام «کانابینوید Cannabinoid». مقدار این ترکیب در سلول‌های عصبی و مغز بسیار کم است. ولی با مصرف ماری‌جوانا شما مقدار این ترکیب را در مغز خود بالا می‌برید. ترکیبی به نام Tetrahydrocannabinol  یا به اختصار THC شبیه ترکیبی در مغز به نام Anandamide است. نورون‌ها پس از فعالیت خود وقفه‌ای ایجاد کرده تا به اصطلاح استراحت کنند، اما کانابینویدها این روند را مختل کرده و باعث می‌شوند تا سلول‌ها یکسره کار کنند و در نهایت تاثیر روانی این ماده بر روان ما اینگونه است که یک تفکر در مغز ما بزرگ شده و به اصلاح Bold شده و موضوعی که در لحظه به آن می‌اندیشد موضوع اصلی ذهن شما می‌شود و به سختی می‌توانید بر موضوعات دیگر تمرکز کنید. در اصطلاح عامیانه به این حالت ذهن «چِت کردن» گفته می‌شود، برای کسانی که این تجربه را نداشته‌اند این گونه می‌توان توصیف کرد که در لحظه گیر می‌کنید و این مسئله تا زمانی ادامه پیدا می‌کند تا یک موضوع جدید به ذهنتان برسد و باز همان سیکل تکرار می‌شود.

کانابینویدها همچنین سطح دوپامین و نوراپی‌نفرین مغز را نیز تغییر می‌دهند و باعث ایجاد سرخوشی، کاهش درد و حتی در مواردی ایجاد تمرکز بیشتر می‌شود و در مواردی هم باعث عصبی شدن فرد می‌شود.

MDMA

مخدر روانگردان صنعتی مالی یک فرم از پودر خالص MDMA است که به تازگی به عنوان یک مخدر شادی بخش در پارتی ها ودیسکوها مورد استفاده قرار می گیرد . برخلاف قرص های اکستاسی که دارای ناخالصی ها مثل متامفتامین و یا کافئین است مالی پودر خالص ۳و۴- متیلن دی اکسی متامفتامین (MDMA) است. مخدر روانگردان صنعتی مالی به صورت پودر های سفید و یا قهوه ای و یا بژ و خاکستری به فروش می رود. مخدر مالی خالص پودر سفید رنگی است. گاهی پودر مالی در کپسول به فروش می رود
مخدر مالی در واقع پودر اکستاسی خالص است مخدر روانگردان مالی به طور وسیع در کنسرت ها وپارتی ها مورد استفاده قرار می گیرد

مصرف مولی می تواند ایجاد پارانویا، افسردگی، گیجی، اضطراب، اختلال خواب و ولع مصرف مواد مخدر بکند .مصرف کننده گان مخدر مالی درجاتی از گرفتگی عضلانی را تجربه می کنند. تهوع، تاری دید، لرزش، غش کردن، لرز، عرق کردن وفشار دادن دندانها به صورت غیر ارادی از اثرات مالی است. . یکی از خطرناک ترین اثرات MDMA، اختلال در حرارات بدن است مصرف مالی می تواند باعث افزایش شدید درجه حرارت بدن شود که می تواند منجر به اسیب کبد، کلیه و نارسایی های قلبی و عروقی شود . مخدر روانگردان صنعتی مالی اولین بار به طور وسیع در کنسرت پاپ مدونا در سال ۲۰۱۲ در نیویورک مورد استفاده و توجه قرار گرفت

Caffeine

کافئین (به انگلیسی: Caffeine) یک مادهٔ شمیاییی و خوردنی است که در گیاهان مختلفی از جمله قهوه، کاکائو، کولا و چای یافت می‌شود و نوعی داروی محرک است که می‌تواند از خوابیدن جلوگیری کند. کافئین یک آلکالوئید از خانواده متیل گزانتین‌ها است که خواص آن به تئوفیلین و تئوبرومینهم شبیه‌است. کافئین خالص، به صورت پودر سفید رنگ تلخی می‌باشد. این ماده از ترکیب کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده‌است. کافئین پرمصرف‌ترین ماده دارویی در میان انسان‌ها به شمار می‌رود که تقریباً۹۰ درصد انسان‌ها به‌طور روزانه از آن استفاده می‌کنند. افزایش متابولیسم بدن، تحریک سیستم اعصاب مرکزی و افزایش میزان هوشیاری و آگاهی محیطی از مهم‌ترین آثار کافئین است.

Methamphetamine

شیشه به عنوان یک آمفتامین بیش از ده سال است که میهمان مجالس و میهمانیهای ما است و محرکی که تا چندی پیش مصرف کننده خاص داشت(ثروتمندان و قشر تحصیلکرده !!!)امروز از نوجوان ۱۳ ساله تا متخصصین و استادان ما را درگیر خود کرده است و ما تازه به یاد اثرات سوء مصرف آمفتامین ها افتاده ایم.

میزان ابتلاء به اعتیاد و مصرف مواد مخدر در ایران بالاست. با وجود اقدامات مختلف قانونی و نظامی برای کنترل مواد مخدر در ایران متاسفانه روند مصرف مواد مخدر در بین جوانان شیوع داشته بویژه افزایش مصرف مواد مخدر جدید از مشکلات فعلی می باشد که بهترین راه در مسیر مبارزه با این خطر، بالا بردن سطح آگاهی جامعه بویژه جوانان و  حمایتهای صحیح خانوادگی است.

یکی از مواد محرک  خطرناک که اخیرا” بین جوانان شایع شده، شیشه است این ماده به عنوان محرک( نه مخدر) در مجالس رقص و مراکز فساد در کشورهای انگلیس و استرالیا بین جوانان رواج دارد.

ترکیب اصلی این ماده از آمفتامین(Amphetamine) گرفته شده که یک ماده محرک و اعتیاد آور است و مغز و سیستم عصبی را به شدت تحریک می کند و از نظر شیمیایی اثر آن از آمفتامین بیشتر است. این مواد در لابراتوارهای غیر قانونی ساخته می شود و اسامی خیابانی مثل: کریستال، یخ، Meth و شیشه دارند. این ماده توهم زایی و اثرات محرک را باهم ایجاد می کند.

Oxycontin

اکسی کودون (oxycodone) – عنصر سازنده فعال در اکسی کونتین (oxycontin) و هیدروکودون (hydrocodone) جزو محبوب ترین داروها در میان مردم آمریکا هستند که به عنوان مسکن های نسخه ای (prescription painkillers) سوء مصرف می شو ند . اکسی کونتین و پرکوست (percoset) نام تجاری داروهایی هستند که حاوی اکسی کودون می باشند . نام تجاری داروهایی که شامل هیدروکودون هستند عبارت است از : ویکودین و لورتاب (Lortab) .

محققان از بیش از ۳۵۰۰ معتاد به مسکن های نسخه ای در ۱۶۰ برنامه آزمایشی دارو و مواد مخدر در ایالت متحده آمریکا تحقیق کرده اند . آنها دریافتند که ۴۵ درصد از شرکت کنندگان در آزمایشات به مصرف اکسی کودون و ۳۰ درصد آنها به مصرف هیدروکودون علاقه مند بوده اند. هردو دارو به شکل قرص توزیع می شود اما تقریباً ۶۴ درصد از سوء مصرف کنندگان اکسی کودون و فقط یک چهارم از سوء مصرف کنندگان هیدروکودون ، قرص ها را خرد کرده و آنرا استنشاق می کردند . یک پنجم سوء مصرف کنندگان گفتند که آنها گاهی اوقات اکسی کودون را در آب حل کرده و سپس آنرا تزریق می کردند . کمتر از ۵ درصد نیز گفتند که هیدروکودون را تزریق می کردند .

جنسیت ، شخصیت و سن عواملی بودند که از بقیه عوامل در سوء مصرف دارو اهمیت بیشتری داشتند . اکسی کودون مورد توجه آنهایی بود که دوست داشتند ریسک کنند و ترجیح می دادند که برای کسب برانگیختگی بیشتر ، دارو را تزریق کرده و یا آنرا بالا بکشند(snorting). مردان جوان احتمالاً در این الگو گنجانده می شوند – نکته ای است که محققان اشاره کردند. مطابق با مطالعه چاپ شده در نشریه ماه دسامبر درد (pain) –  هیدرو کودون در میان بانوان ، افراد مسن ، کسانی که نمی خواستند دارو را تزریق کنند و آنهایی که ترجیح می دادند با پزشک و یا یک دوست معامله کنند تا یک فروشنده مواد مخدر ، محبوبیت داشت . هر دو دارو ماده مخدر اپیوئیدی (opioid drug) هستند و در طبقه بندی نارکوتیک ها (narcotics) قرار می گیرند .

Ketamine

کتامین اخیراً به عنوان داروی کلوپ ها مشهور شده است چرا که در شب نشینی های کلوپ مصرف زیادی دارد . کتامین اثرات گسستگی مشابهی ایجاد می کند . این دارو به عنوان داروی بیهوشی بچه ها ساخته شد و در حال حاضر در دامپزشکی کاربرد دارد. 

برخی مصرف کننده ها تجربیات معنوی با آن دارند در حالی که مصرف کننده های دیگری تحریک پذیری نا خوشایند ، گیجی ، سر گشنگی و رفتار غیر منطقی را تجربه می کنند اثرات منفی تری دارد در دوز های بالاتر ایجاد می شوند . اثرات دارو ۱ تا ۴ ساعت بسته به شیوه و مقدار مصرف دارو متغیر است . در حال حاضر در ایران به علت عدم آگاهی فروشنده ها این دارو توسط افراد مصرف کننده از داروخانه های دام پزشکی تهیه و مورد سوء مصرف قرار می گیرد هرچند که در سطح شهر نیز به صورت غیر قانونی و با قیمتی بالاتر به فروش می رسد .

Beer

آبجو (به انگلیسی: Beer) پرمصرف‌ترین و احتمالاً قدیمی‌ترین نوشیدنی الکلی و پس از آب و چای محبوب‌ترین نوشیدنی جهان است.آبجو حاصل تخمیر نشاسته و اساساً انواع دانه غلات است، هرچند بیشتر دانه جو مورد استفاده قرار می‌گیرد، ولی از دانه‌های برنج، ذرت و گندم نیز استفاده می‌شود. بیشتر طعم تلخی آبجو به خاطر رازک است که یک نگهدارنده طبیعی نیز می‌باشد، اگرچه آبجو در برخی موارد طعم‌های دیگری چون سبزیجات و میوه‌ها را نیز شامل می‌شود. در برخی از قدیمیترین نوشته‌های شناخته شده می‌توان اشاراتی به تولید و توزیع آبجو یافت، در قانون حمورابی اشاره ویژه‌ای به قوانین سرو آبجو وجود دارد.

مشروب سخت (Hard Liquor)

نیکوتین

نیکوتین یک ترکیب آلی نیتروژن‌دار است که بیشتر در گیاهانی مانند تنباکو و در اندازه‌های کمتر در گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، بادمجان و فلفل‌سبزیافت می‌شود. ۰٫۳ تا ۵ درصد گیاه خشک تنباکو را نیکوتین می‌سازد و یک زهر اثرگذار بر سامانه عصبی است که در بسیاری از حشره‌کش‌ها به کار می‌رود. نیکوتین در اندازه‌های کمتر یک انگیزنده‌های زیستی (محرک‌های زیستی) است و سبب اعتیاد و بسیاری از ویژگی‌های روانی دود تنباکو است.

پساز کشیدن (تدخین) دود تنباکو، نیکوتین موجود در آن ظرف چند ثانیه وارد جریان خون شده و به مغز می رسد. نیکوتینی که به مغز می رسد باعث ترشح شدن لحظه ای دوپامین در مغز(سیستم مزوکورتیکولیمبیک)، و احساس لذت و انرژی می شود. اثر دوپامین تولید شده سریعاً از بین رفته(حدود ۲ ساعت) و باعث خستگی و کسل شدن فرد می شود. در این شرایط فرد مجدداً به همان احساس ناشی از ترشح دوپامین نیاز پیدا کرده و مجدداً اقدام به مصرف می کند. نیکوتین در اندازه‌های کم یک انگیزنده‌است که سبب افزایش هوشیاری، حافظه و فعالیت می‌شود ولی در اندازه‌های بیشتر به افزایش تپش قلب،فشارخون و کاهش اشتها می‌انجامد.

نیکوتین هم انگیزنده و هم پریشان کننده‌است و اثر آن بر اساس شیوهٔ مصرف آشکار می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که همان‌گونه که اندازه‌های کم اثر انگیزندگی دارد در اندازه‌های بیشتر سبب افسردگی می‌شود.