نتايج جستجو مطالب برچسب : امام حسین

در این باره سیّد ابن طاوس تحت عنوان «قنوت امام حسین‏‏ (ع)» آورده است که ایشان در نماز خود می فرمودند: اللّهُمَّ مِنْکَ الْبَدْءُ و لَکَ الْمَشِیَّهُ، [الْمَشیئَهُ] و لَکَ الْحَوْلُ و لَکَ الْقُوَّهُ، وأنْتَ الله الَّذی‏ لا إلهَ إلاّ أنْتَ، جَعَلْتَ قُلُوبَ أوْلِیائِکَ مَسْکَناً لِمَشِیَّتِکَ، و مَکْمَناً لإرادَتِکَ، و جَعَلْتَ عُقُولَهُمْ مَناصِبَ أوامِرِکَ ونَواهیکَ، فَأنْتَ إِذا شِئْتَ ما تَشاءُ حَرَّکْتَ مِنْ أسْرارِهِمْ کَوامِنَ ما أبْطَنْتَ فیهِمْ، و أبْدَأتَ مِنْ إِرادَتِکَ عَلی‏ ألْسِنَتِهِمْ ما أفْهَمْتَهُمْ بِهِ عَنْکَ فی‏ عُقُودِهِمْ بِعُقُولٍ تَدْعُوکَ وتَدْعُو إلَیْکَ بِحَقائقِ ما مَنَحْتَهُمْ بِهِ، و إِنّی‏ لَأعْلَمُ مِمّا عَلَّمْتَنی مِمّا أنْتَ الْمَشْکُورُ عَلی‏ ما مِنْهُ أرَیْتَنی، و

واقعه عاشورای سال ۶۱ هجری هرگز از ذهن تاریخ پاک نخواهد شد، فرزند رسول خدا(ص) در این واقعه با نثار خون پاکش اسلام را نجات داد ولی ملعونانی که خون حسین(ع) را ریختند تا ابد منفور مانده و جزای جنایتشان را خواهند دید.

در این گزارش، فهرستی از اسامی کسانی که در واقعه عاشورا نقش‌آفرینی کرده و در قتل فرزند نوه ر‌سول الله (ص) دخیل بودند را به همراه سرانجام و چگونگی مرگ آن ملعونین که من‌الازل و الی‌الابد مورد لعن و نفرین پیروان و محبین رسول الله (ص) و خلفای راستینش هستند، می‌خوانید.

شمر ﺑﻦ ﺫﯼﺍﻟﺠﻮﺷﻦ

نقش وی درکربلا: ﻧﻘﺶﺁﻓﺮﯾﻦ ﺍﺻﻠﯽ ﺟﻨﺎﯾﺎﺕ ﮐﺮﺑﻼ، ﺻﺪﻭﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﯾﻮﺭﺵ ﻫﻤﻪ‌ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ(ﻉ) ﻭ

غربت و تنهایی امام حسین (ع)

هنگامى که امام حسین علیه‏السلام طفل شیرخوار را دفن کرد، بپاخاست و این اشعار را قرائت کرد:

«اینان به خدا کافر شدند، و از ثواب الهى از دیر زمان اعراض کردند؛ على را در گذشته کشتند، و فرزندش حسن، زاده بهترین خلق را شهید کردند؛ و این نتیجه کینه اینان بود، آنگاه گفتند: الان بر حسین به طور جمعى یورش بریم، اى واى بر گروهى که پست هستند، جمعیت را گرد آورند براى اهل دو حرم؛ سپس حرکت کردند و یکدیگر را سفارش نمودند بر کشتن من براى خشنودى دو ملحد (عبیدالله و یزید)؛ از خدا بر ریختن خونم نترسیدند، به امر عبیدالله که زاده دو کافر است؛ ابن سعد با لشکرش همانند قطرات باران بر من تیر زدند؛ مرا جرم و گناهى از گذشته نبود، جز این که

عکس قدیمی از حرم امام حسین (ع) در زمان قاجار

هشتم محرم هنگامی که تشنگی بر حسین بن علی (ع) و یارانش شدت یافت،‌ امام کلنگی برداشت از پشت خیمه بانوان نوزده گام به سمت قبله به جلو رفت و زمین را کند، چشمه آبی گوارا پدیدار شد. پس از اینکه امام و یارانش از آن نوشیدند و مشک‌ها را پر کردند، چشمه خشک شد و اثری از آن باقی نماند.

خیابانی این رویداد را ذیل وقایع شب هشتم محرم آورده است ولی اصل خبر را از کتاب روضه الشهداء نقل می‌کند و در این کتاب این واقعه به روز هشتم مربوط است.

خوارزمی نوشته است گروهی که ابن سعد به فرماندهی ازرق برای مقابله با حبیب و بنی اسد فرستاده بود، همان شب پس از بازگشت، میان سپاه امام (ع) و