کد خبر : 249969
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۶ - ۸:۰۳
حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 106
دو گروه از انسان ها هنگام مردن حسرت زیادی می خورند. گروه اول آنان که از مال و نعمت های دنیا بی نصیب نبودند اما به دلیل خساست و کوته نظری نتوانستند به خوبی از داشته هایشان استفاده کنند و گروه دوم آنان که درستی و نادرستی برخی چیزها را …
دو گروه از انسان ها هنگام مردن حسرت زیادی می خورند. گروه اول آنان که از مال و نعمت های دنیا بی نصیب نبودند اما به دلیل خساست و کوته نظری نتوانستند به خوبی از داشته هایشان استفاده کنند و گروه دوم آنان که درستی و نادرستی برخی چیزها را متوجه شدند اما به دلیل بی توجهی بسیار و تنبلی نتوانستند به دانسته های خود جامه ی عمل بپوشاندند.
که نه در عیب‌گفتنش کوشَد
کرمش عیب‌ها فروپوشد
1- فاضل: دانشمند، صاحب هنر.
پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند
بازدید 551 بار
