معنی ضرب المثل برای خوردن سپهسالار، برای دعوا بنه پا

ضرب المثل برای خوردن سپهسالار، برای دعوا بنه پا

این مثل در مورد کسی گفته می شود که همیشه شانه از زیر هر نوع کار و مسئولیتی خالی کند و در عوض پر توقع و ناراضی باشد و منافعش را بیش از دیگران در نظر بگیرد.

می گویند دو برادر بودند که همیشه و همه اوقات حتی در سفر هم با هم بودند. چون در قدیم دزد سر گردنه زیاد بود، در سفرها عده ای جلو می رفتند و جاده و گردونه را می پاییدند و راه را برای کاروان باز می کردند تا مسافرها با خیال راحت به راهشان ادامه دهند. اما بشنوید از این دو برادر.

برادر بزرگتر که همیشه ادعای برتری و آقایی می کرد، وقتی به گردنه یا محل نا امنی می رسیدند به برادر کوچکتر می گفت: « برادر! تو ماشاءالله جوانی و پرزور، برو جلو مواظب باش، من هم اینجا پهلوی بار و بنه ها می مانم و بنه پایی می کنم تابرگردی.» و به این ترتیب برادر بیچاره را همیشه به استقبال خطر می فرستاد و خودش از تیررس راهزنان در امان می ماند. هنگامی که متوجه می شد خبری از دزدان نیست و راه، امن و امان است، با کبکبه و دبدبه و سر و صدا دستور می داد: « همین جا بار بیندازید.» و چنان وانمود می کرد که یکه بزن دوران است.

وقت خورد و خوراک هم که می شد، سینه را جلو می انداخت و می گفت: « یالا غذا را بیارین دلم از گرسنگی داره میره. دیگه خسته شدم. این چه وضعیه؟ یالا جُم بخورین بی عرضه ها، بی خاصیتها.

از صبح تا عصر زحمت می کشم و از همه مواظبت می کنم. اما شما همه اش کارتان خوردن و خوابیدن است.» و با گفتن این جملات و سرو صدا راه انداختن از همه پُرتَر می خورد و کمتر می دوید. دیگران هم که او راشناخته بودند می گفتن : « برای خوردن، سپهسالار است برای دعوا بُنه پا.»