کد خبر : 247008
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۶ - ۹:۳۵
حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 59
برای انسان دانا و عاقل سزاوار نیست که حرف اشتباه و نادرستی را که از روی عقل و منطق نباشد، بی پاسخ بگذارد و نسبت به آن بی تفاوت باشد. چون این صبوری موجب زیان برای هر دو طرف است. این کار باعث می شود از شکوه و عظمت دانا …
برای انسان دانا و عاقل سزاوار نیست که حرف اشتباه و نادرستی را که از روی عقل و منطق نباشد، بی پاسخ بگذارد و نسبت به آن بی تفاوت باشد. چون این صبوری موجب زیان برای هر دو طرف است. این کار باعث می شود از شکوه و عظمت دانا و دانستن کم شود و جهل و نادانی همچنان بیشتر.
چو با سِفله گویی به لطف و خَوشی (1)
1- سفله: بد سرشت، فرومایه، پست
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند
بازدید 508 بار
