روش نگهداری از گیاه سرخس بوستون

روش نگهداری از گیاه سرخس بوستون

تصویر گلدان هایی که در سبدهای گردی قرار داشته و برگ های شان را مثل دختربچه ها در باد پریشان کرده اند، زیباست اما می دانید این تصویر بیشتر مربوط به کدام گیاه است؟ سرخس بوستون.

این گیاه اولین بار در دوره ملکه ویکتوریا برای تزیین داخلی سرسراها استفاده شد و بعد از آن به یکی از گل های زیبای حاضر در منزل به ویژه در راهروها و راه پله ها تبدیل شد. این گیاه یکی از بهترین گیاهان برای از بین بردن آلاینده های محیط های بسته مانند منزل و محل کار است.

برگ های این گیاه نیز بلند و زیبا بوده و تصویر زیبایی دارند. البته نگهداری آن در کشوری مانند انگلیس که بیش از نیمی از سال هوا بارانی و ابری است، کار آسانی است اما نگهداری آن در هوای گرم و خشک تهران کمی مشکل اما امکان پذیر است. این گیاه به رطوبت زیاد نیاز دارد. سرخس بوستون ساقه نداشته و برگ ها مستقیما از ساقه زیرزمینی این گیاه رشد می کنند.

شیوه نگهداری: خاک این گیاه باید مرطوب باشد اما به این معنی نیست که خاک خیسی داشته باشد. برای اینکه خاک سرخس همیشه مرطوب باشد، بهترین کار استفاده از روش تبخیر تدریجی است. برای این منظور زیرگلدانی بزرگ تر از اندازه گلدان بخرید. داخل آن سنگریزه ریخته و سپس گلدان سرخس را داخل آن بگذارید. داخل زیرگلدانی آب بریزید. حرارت طبیعی اتاق باعث تبخیر آب داخل زیرگلدانی و تامین رطوبت موردنیاز خاک می شود.

به این ترتیب بدون آسیب به ریشه، همیشه خاک مرطوب خواهدبود. این گیاه در نور کم هم رشد می کند اما هرچه نور بیشتر باشد رشد آن بهتر است اما نور آفتاب نباید مستقیم به آن بتابد. بهترین نور، نوری است که از پشت پنجره به آن بتابد. محدوده دمایی قابل تحمل برای این گیاه بین 10 تا 30 درجه سانتی گراد است. اما بهتر است دما بین 17 تا 22 تنظیم شود. بافت خاک مناسب سرخس باید سبک و مغذی باشد.

عملکرد: اصلی ترین اثر این گیاه روی از بین بردن آلاینده «فرمالدئید» است. این ترکیب علاوه بر اینکه در اثر آلاینده های زیست محیطی به خانه راه پیدا می کند در چسب به کار رفته برای وسایل چوبی مانند کابینت، مبلمان، تخت و کمد نیز استفاده می شود. علاوه بر فرمالدئید این گیاه می تواند آلاینده جیوه و آرسنیک را نیز از بین برده و به این ترتیب هوای خانه را پاک کند.