حکایت های گلستان سعدی: باب اول، حکایت 26 – پاداش زیادتر براى انسان پرتلاش
یکى از شاهان به نزدیکانش گفت : حقوق ماهانه فلان کس را دو برابر بدهید، زیرا همواره ملازم درگاه و آماده اجراى فرمان است ، ولى سایر خدمتکاران به لهو و سرگرمی هاى باطل اشتغال دارند و در خدمتگذارى سستى مى کنند. یکى از صاحبدلان که اهل دل و باطن …
یکى از شاهان به نزدیکانش گفت : حقوق ماهانه فلان کس را دو برابر بدهید، زیرا همواره ملازم درگاه و آماده اجراى فرمان است ، ولى سایر خدمتکاران به لهو و سرگرمی هاى باطل اشتغال دارند و در خدمتگذارى سستى مى کنند. یکى از صاحبدلان که اهل دل و باطن بود، وقتى که این دستور شنید، خروش و فریاد از دل آورد. از او پرسیدند: این خروش براى چه بود؟ در پاسخ گفت : درجات مقام بندگان در درگاه خداوند بزرگ نیز همین گونه است . آن کسى که در اطاعتش سستى و کوتاهى کند، پاداش کمترى دارد ولى آن کى که جدى و پرتلاش باشد، پاداش فراوانى مى برد.
دو بامداد گر آید کسى به خدمت شاه
سیم هر آینه در وى کند بلطف نگاه
ترک فرمان دلیل حرمان است
سر خدمت بر آستان دارد
پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»
