کد خبر : 134436 تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۰:۵۵

آیا ارتباط جنسی جن ها مانند انسان ها است؟

آیا ارتباط جنسی جن ها مانند انسان ها است؟ یکی از سوالات مطرح در خصوص اجنه اینکه، آیا ارتباط جنسی جن ها برای زاد و ولد مثل انسان ها است؟ پاسخ: از آیات متعدد قرآن کریم،[1] استفاده می‌شود که، جنّیان چون انسان‌ها با یکدیگر سخن می‌گویند و یکدیگر را به …

آیا ارتباط جنسی جن ها مانند انسان ها است؟

آیا ارتباط جنسی جن ها مانند انسان ها است؟

یکی از سوالات مطرح در خصوص اجنه اینکه، آیا ارتباط جنسی جن ها برای زاد و ولد مثل انسان ها است؟

پاسخ:

از آیات متعدد قرآن کریم،[1] استفاده می‌شود که، جنّیان چون انسان‌ها با یکدیگر سخن می‌گویند و یکدیگر را به نیکوکارى دعوت کرده و از عذاب خدا می‌ترسانند. همچنین همانند انسان‌ها زندگی و مرگ دارند،[2] دارای تکلیف و حساب‌رسی، عقاب و ثواب هستند.[3] دارای ادیان مختلف بوده و به نبوّت رسول خدا (ص) ایمان آورده‌اند.[4]

اما این‌که تکثیر و زاد و ولد جنّیان چگونه است، آیات و روایات صریح در این زمینه نداریم، ولی با استفاده از برخی از آیات قرآن می‌توان استنباط کرد که آنان دارای نر و ماده هستند و همانند انسان‌ها مقاربت و نزدیکی جنسی دارند. در این‌جا به آیاتی اشاره می‌شود:

الف: «سُبْحانَ الَّذی خَلَقَ الْأَزْواجَ کُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا یَعْلَمُونَ»؛[5] منزّه است آن خدایى که همه جفت‌ها را بیافرید، چه از آنچه زمین می‌رویاند و چه از نفس‌هایشان و چه آن چیزهایى که نمی‌شناسند.‏ استناد کرد؛ طبق این آیه شریفه، نبات و انسان‌ها نر و ماده دارند و نیز چیزهایی که ما آنها را نمی‌شناسیم.

جمله‏ «وَ مِمَّا لا یَعْلَمُونَ» جنّ را نیز شامل می‌شود که نر و ماده دارند ولى ما چگونگی آن‌را نمی‌دانیم. [6] البته این در صورتى است که مراد از «الازواج» در آیه اصناف نباشد.

ب: «وَ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ خَلَقْنا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ‏؛[7] و از هر چیز جفتى بیافریده‌ایم، باشد که عبرت گیرید. این آیه صراحت دارد در این‌که نر و مادگى در بیشتر مخلوقات هستی جریان دارد و جمله‏ «کُلِّ شَیْ‏ءٍ» به ‌طور حتم جنیّان را نیز در بر می‌گیرد.[8]

ج: «وَ أَنَّهُ کانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ‏ الْجِنِ‏»؛[9] و نیز مردانى بودند از آدمیان که به مردانى از جنّ پناه می‌بردند. از این آیه استفاده می‌شود که بین جنّیان نیز زن و مرد وجود دارد.[10]

تا این‌جا با استناد به آیات یاد شده به ‌دست آمد که جنیان نیز مانند انسان‌ها دارای جنس نر و ماده هستند، اما در چگونگی مقاربت و نزدیکی آنان و تکثیرشان می‌توان به آیاتی که در وصف حوریان بهشتى هست‏ تمسّک نمود و آن این‌که خداوند سبحان در وصف حوریان بهشتی می‌فرماید: «لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌ‏»؛[11] حوریان بهشتى را قبل از شوهرانشان نه آدمى دست زده و نه جنّ. مفسّران از این آیه نکات زیر را استفاده نموده‌اند:

1- برای جنیان نیز ثواب و پاداش هست.[12]

2- همان‌گونه که خداوند به نیکوکاران و مؤمنان از انسان، حوریان انسی بهشتی هدیه می‌کند که قبل از آنان هیچ انسانی با این حوریان نزدیکی نداشته به نیکوکاران و مؤمنان از جنّ نیز حوریان جنّی را هدیه می‌کند که قبل از آنان هیچ جنّی با این حوریان نزدیکی نکرده است.[13]

3- «لَمْ یَطْمِثْهُنَّ» در آیه، به معنای «لم یفتضهن» است و افتضاض؛ یعنی آمیزش به گونه‌ای که پرده بکارت پاره شود و از آن خون بکارت جاری شود. [14] از آن‌جایی که قرآن می‌فرماید: «قبل از شوهرانشان هیچ انسان و جن با آنان نزدیکی نکرده»، معنایش این است که جنّ نیز همانند انسان زنان را لمس و با آنان همانند آدمی نزدیکی و آمیزش می‌کند. بنابراین، می‌توان از این آیه استفاده کرد که تکثیر و زاد و ولد جنّ‏، همانند تکثیر و زاد و ولد انسان ها به‌وسیله مقاربت و نزدیکی نر و ماده صورت می‌گیرد.[15]

پی نوشت ها

[1]. جن، آیات 1 – 15؛ رحمن، آیات 31 – 63؛ احقاف 29 – 31.

[2]. «کلُ‏ُّ مَنْ عَلَیهْا فَان»؛ هر چه بر روى زمین است دستخوش فناست. رحمن، 26.

[3]. «سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَان»؛ اى جنیان و آدمیان! به حساب شما خواهیم رسید. رحمن، 31.

[4]. قرشى، سید على اکبر، قاموس قرآن، ج 2، ص 65 – 66، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ ششم، 1371ش.

[5]. یس، 36.

[6]. قاموس قرآن، ص 67.

[7]. ذاریات، 49.

[8]. قاموس قرآن، ص 67.

[9]. جن، 6.

[10]. قاموس قرآن، ص 67.

[11]. رحمن، 56 و 74.

[12]. «الآیه دلاله على أن للجن ثواباً فالإنسیات للانس و الجنیات للجن»؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه: شیخ آقابزرگ تهرانی، تحقیق: قصیرعاملی، احمد، ج 9، ص 482، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا.

[13]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی‏، محمد جواد، ج 9، ص 315، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش؛ شریف لاهیجی، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تحقیق: حسینی ارموی (محدث)، میر جلال الدین، ج 4، ص 345، دفتر نشر داد، تهران، چاپ اول، 1373ش.

[14]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 9، ص 315.

[15]. قاموس قرآن، ص 65.

به این پست امتیاز دهید
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، مذهبی بازدید 510 بار
دیدگاهتان را بنویسید

میترا در تاریخ 13 بهمن 1393 گفته : پاسخ دهید

چه نا امید کننده هست خوندن نوشته های بالا. شرم آوره . گیرم اثبات هم کردین چنین چیزی رو…. واقعا به کجا میرسین آخه ؟؟؟

css.php