ارزش بوی دهان روزه دار

در کتب معتبر گفت‌وگوی جالبی از حضرت موسی بن عمران با خداوند عزوجل نقل شده که بخشی از آن مربوط به روزه ماه رمضان است.
گفت‌وگوی حضرت موسی بن عمران با خداوند عزوجل درباره موضوعات مختلف به صورت پرسش و پاسخ در کتاب امالی صدوق نیز ذکر شده است، بخشی از این گفت‌وگو مربوط به روزه و فرق روزه داری برای خدا و غیر خداست.

پس از آن که حضرت موسی(ع) درباره موضوعات مختلف عقیدتی و احکام از خداوند کریم سوال می‌کند این‌ بار موسی(ع)عرض می‌کند:” بارالها پاداش کسی که در ماه رمضان به خاطر تو روزه بگیرد چیست؟ خداوند فرمود: ای موسی! روز قیامت او را به مقامی برسانم که ترسی ندارد.

موسی(ع) برای آخرین بار پرسید: معبودا! جزای کسی که ماه رمضان را به خاطر مردم روزه بگیرد چیست؟ خداوند کریم فرمود: ثواب کسی را دارد که در آن ماه روزه نبوده است۱”.

ارزش بوی دهان روزه‌ دار

همچنین از امام صادق (ع) درباره ارزش بوی دهان روزه‌دار چنین نقل شده که خداوند به حضرت موسی وحی فرستاد، که چرا با من مناجات نمی‏‌کنی؟ عرض کرد: خدایا روزه‏‌دارم و در حال روزه، دهان خیلی معطر نیست. خداوند فرمود: ای موسی! بوی دهان روزه‏‌دار پیش من از مشک خوشبوتر است۲”.

بنابراین انسان مگر نمی‏‌خواهد در آن عالم مُطیّب و معطّر باشد، آنجا که دیگر سخن از آهو و نافه آهو نیست که عطری داشته باشد. آنجا روزه است که انسان را معطّر می‏‌کند. باطن روزه به صورت عطر ظهور می‏‌کند، آن هم در سطح بدن و اما مافوق آن را خدای سبحان می‏‌داند که چیست.

منبع:

۱- امالی صدوق

۲- روضه المتقین، ج ۳، ص ۲۲۹.

کتاب حکمت عبادات ص ۱۴۱

کتاب عبرت آموز، شیخ حسین انصاریان