گفتگو با پندار اکبری، بازیگرسریال فاصله‌ها

«فاصله ها» جدیدترین سریال سهیلی زاده با مضمون ملودرام خانوادگی است که این روزها از شبکه 3 سیما هر شب روی آنتن می رود. سهیلی زاده از همان ابتدا مخاطب خود را درگیر کرده و در این سریال فاصله 2?نسل متفاوت، 2?عقیده، 2 جوان و … را به تصویر کشیده است. او برای جذب مخاطبانش از حضور بازیگران جوان و مخاطب پسند و مطرحی چون نیما شاهرخ شاهی، شاهرخ استخری، بهاره افشاری و پندار اکبری استفاده کرده است.
پندار اکبری که بیشتر او را با سریال «پنجمین خورشید» می شناسیم و «بوی غریب پاییز»، «پس از سال ها»، روزها و رازها»، «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» و … جزو مطرح ترین سریال هایی هستند که او در آنها ایفای نقش کرده است و عادت داریم او را در نقش آدم های خوب و مثبت ببینیم این بار هم در سریال فاصله ها او را در قالب شخصیت پسری مثبت مشاهده می کنیم. به بهانه حضور پندار اکبری در این مجموعه در روزنامه جام جم گفتگویی با ایفاگر نقش نیما انجام داده ایم که پیش روی شماست.

از پایان پنجمین خورشید تا پخش فاصله ها پندار اکبری چه چیزی را به نوع بازی اش اضافه کرده است؟

در این حرفه تنها چیزی که می تواند بار بازیگری را افزایش دهد، تجربه کار در گروه های مختلف است. سریال پنجمین خورشید بهانه خوبی برای دیده شدنم نزد مخاطب شد. بعد از این کار سعی کردم با بازی در 2 اپیزود سریال «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» در کاراکترهای منفی و بعد حضور در سریال فاصله ها تا حدودی خود را در نقش های متفاوت تری امتحان کنم. به نظرم حضور در این مجموعه ها باعث شده تجربه لازم برای بازی در این کار را پیدا کنم.

گویا برای بازی در سریال «دلنوازان» وقتی انتخاب شدی که چینش بازیگران انجام گرفته بود. بعد از آن علاقه شخصی به همکاری با سهیلی زاده داشتی؟

قرار که نبود! برای گرفتن متن با عبدالرضا اکبری نزد آقای سهیلی زاده رفتم. آن زمان در پیش تولید دلنوازان چینش بازیگران انجام شده بود. ایشان مرا دید و کار پنجمین خورشید را مشاهده کرد و خوشش آمد و برای بازی در سریال فاصله ها توسط دستیارش آقای سلیمانی دعوت به کار شدم.

کار با سهیلی زاده را چگونه می بینید؟

سهیلی زاده در کارهایش بازیگر جوان و چهره ای جدید معرفی می کند و این قدر جرات و ریسک به خرج می دهد که دست به چنین کاری بزند، چراکه کارگردانی مثل ایشان همیشه زیر ذره بین منتقدان قرار دارد و ممکن است با ورود بازیگران ناشی کارشان خراب شود.

در سریال فاصله ها نقش نیما نسبت به جوان های دیگر مثبت تر است.این در نگاه بیننده و مقایسه این شخصیت نسبت به سایرین تاثیر منفی نمی گذارد؟چون معمولا نقش های منفی در نظر مخاطب و خصوصا مخاطب جوان
قابل پذیرش تر است.

در این کار مثبت و منفی صددرصد نداریم. حتی محسن و فرهاد قصه که به عنوان شخصیت های مثبت و منفی داستان محسوب می شوند، مثبت و منفی صددرصد نیستند. در واقع این مجموعه روندی را طی می کند که در جاهایی بیننده تعجب خواهد کرد. کاراکتر نیما نیز همین گونه است؛ با این که آدم کاملا موفقی در زندگی، شغل و ازدواج است، اما با ورود پدر مسیر زندگی اش عوض می شود و در طول داستان او را می بینیم که با وجود مثبت بودنش گاهی رودرروی خانواده اش هم می ایستد.

نیما در فاصله ها آمده است که چه چیزی را بگوید؟

ساسان، نیما و سعید 3 شخصیت موازی هستند که داستان را جهت دهی کرده و هر کدام قصه مخصوص خودشان را دارند و در جاهایی گره قصه به دست ساسان و در جاهای دیگر به دست نیما و سعید باز می شود. این توضیحاتی بود که در ابتدای کار آقای سهیلی زاده درخصوص داستان بازگو کرد. با مطالعه 6 قسمت از این فیلمنامه و فقط به خاطر اطمینانی که به کار حرفه ای ایشان داشتم نیما را بازی کردم. حجم نقش نیما نیز از ابتدا به همین میزان بوده، البته گاهی حضورش پررنگ تر می شود ولی نسبت به ساسان و سعید کم رنگ تر است.

چقدر از بازی نیما مطابق متن است؟

نیما از متن زیاد فاصله ندارد و مشابه با قصه برداشت شده، اما در جاهایی که بیشتر مبادی آداب است سعی کردم از متن فاصله بگیرم، چون به نظرم مثبت محض می شود و من خیلی از جاها مایل بودم این مثبت بودن شکل نگیرد.

در این سریال 2 خانواده داریم که یکی با وجود پدری پیگیر، پسری ناسازگار دارد و در خانواده دیگر با وجود پدری زندان رفته، پسری سر به راه است. نتیجه گیری داستان چیست؟

در حقیقت این دو رابطه مضمون اصلی قصه ما را تشکیل می دهد، یعنی فاصله بین 2 نسل،2 جوان، 2عقیده و 2?تفکر متفاوت!

همه اینها به یک نتیجه گیری واحد، یعنی فاصله ها منجر می شود. در واقع در طول قصه به این می پردازیم که چگونه این فاصله ها را برطرف کنیم. این داستان دارای بار تربیتی است که می تواند تاثیر بسزایی بر جامعه داشته باشد.

در این مجموعه خیلی جالب است که پدر و مادرتان جوان تر از آن هستند که بخواهند پسری به سن و سال پندار اکبری داشته باشند. ارتباط حسی این خانواده چگونه بین شما و در سر صحنه برقرار?شد؟

این قضیه برمی گردد به باورپذیری بیننده که چقدر باور کند و موقعیت این افراد را بپذیرد. خانم کاویانی و حسن جوهرچی از بازیگران حرفه ای و خوب ما هستند و سر صحنه خیلی راحت و با بده بستان هایی که با هم داشتیم به این حس مشترک رسیدیم.

چرا پندار اکبری در مجموعه های اخیر تا این حد آرام و سر به راه است؟

شاید به خاطر شرایط چهره ام باشد. خودم نیز تمایلی به نقش های مثبت ندارم، اما تاکنون در سریال هایی که نقش محوری را به عهده داشتم، ایفاگر کاراکترهای مثبت بودم، ولی در سریالی مثل «پس از سال ها» نقش خاکستری و در 2 اپیزود شاید برای شما هم اتفاق بیفتد، کاراکتری منفی داشتم. به طور کلی خاصیت بازیگر این است که نقش های مختلف را بخوبی ایفا کند، اما فعلا شرایط به گونه ای است که نقش های مثبت بیشتر به من پیشنهاد می شود.

شاهرخ استخری در دلنوازان به توفیق خوبی در میان مخاطبان سریال ها دست یافت. به نظر می رسد با کمتر تغییری در بازی او یک بار دیگر با حسین سهیلی زاده به تکرار رسیده است. این مساله ممکن است برای تو هم اتفاق بیفتد؟

شاهرخ تمام انرژی اش را صرف در آوردن نقش سعید کرده تا بازی اش حتی الامکان متفاوت تر از دلنوازان شود. بهزاد دلنوازان شخصیتی درونی بود، در صورتی که اینجا سعید را با کاراکتری کاملا بچگانه و برون گرا می بینیم. شاید شباهت های ظاهری و رفتاری شاهرخ باعث شده تا شما به یاد آن سریال بیفتید ولی در کل زحمت خودش را کشیده و نکات ریزی را به بازی اش افزوده است.

فاصله ها ازجمله مجموعه هایی است که هم از حضور بازیگران نامی بهره برده و هم افرادی که کمتر بین مردم شناخته شده هستند و قرار است با فاصله ها شناسانده شوند. خودت را در کدام طبقه جای می دهی؟

ویژگی این کاراکترها این گونه است که زمینه مناسبی را فراهم می کند تا جلوی دوربین دیده شوی و درواقع این کار فرصتی شد تا خودم را نشان دهم. به سبکی که در حال حاضر بازی می کنم زیاد قانع نیستم و تلاشم برای ارائه کارهای بهتر و خارج شدن از یکنواختی کاراکترهای مثبت است.

در حال حاضر در چه مرحله ای از کار هستید؟

فکر می کنم تولید 10 قسمت دیگر از کار مانده تا به طور کل تمام شود.

فکر می کنید چقدر نظر حسین سهیلی زاده نسبت به بازی شما و آنچه قبل از این همکاری نسبت به شما در نظر داشت، تغییر کرده است؟

سهیلی زاده هنگام بازی به بازیگرانش روحیه می دهد و هر زمان که از او درباره نحوه بازی ام سوال می کردم، تشویقم می کرد. این که چقدر از من رضایت داشته باشد برمی گردد به کارهای بعدی که آیا از حضور پندار اکبری استفاده کند یا نه؟

تا اینجا که ایستاده ای چقدر نام پدرت در انتخاب هایت تاثیر داشته است؟

اسم پدر من همیشه همراهم است و در هر کار و پروژه ای که قدم بگذارم به این دید نگاهم می کنند که پسر فلانی است! اما تلاش من در این سال ها این بود که خودم به تنهایی نشان داده شوم، در غیر این صورت خیلی راحت می توانستم از نفوذ پدرم استفاده کنم و در نقش های معتبر و پروژه های قوی تری حضور داشته باشم، اما این کار را نکردم تا حرفی نیز پشت سرم نباشد. البته این مساله کارم را سخت تر می کند چون اگر اشتباهی در کارم باشد در وهله اول نام پدرم زیر سوال می رود. منکر این نمی شوم که وجود پدرم در حرفه و کارم بی تاثیر نبوده مثلا در مجموعه «پس از سال ها» به واسطه نقش پدر و پسری که می بایست بازی کنم در کنار ایشان قرار گرفتم یا در «رازها و روزها» که می بایست نقش جوانی پدرم را بازی کنم.

پرده نقره ای را هم در برنامه کاری آینده ات جای داده ای؟

برای کار سینما تصمیم دارم کار قوی همراه با فیلمنامه بسیار خوبی را شروع کنم. به نظرم در این اوضاع آشفته و متن های ضعیف، بازی نکردن بهترین انتخاب است! تلویزیون را فعلا ترجیح می دهم چون بیننده بیشتری دارد و مضمون داستانی بهتری را در بر دارد. متاسفانه در سینما طنزها به سمت بی ریشگی و هجو کشیده شده و فکر می کنم زمانی برای ورود به این عرصه اقدام کنم که بتوانم خودم را تثبیت کنم.