دعاى معروف در آسمان ها

ابوذر غفارى روزى به حضور رسول خدا(ص) آمد، جبرئیل به صورت دحیه کلبى، در محضر پیامبر(ص) بود، و با آن حضرت، خلوت کرده بود، وقتى که ابوذر آن دو را دید، باز گشت، و گفتگوى آنها را قطع ننمود، جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: اى محمد! این ابوذر بود، که از اینجا عبور کرد و بر ما سلام نکرد، اگر بر ما سلام مى کرد، جواب سلام او را مى دادیم ، اى محمد! این اباذر دعائى را مى خواند که نزد اهل آسمان ، معروف مى باشد، آنگاه که من به آسمان رفتم آن دعا را از او بپرس.

هنگامى که جبرئیل به آسمان رفت، ابوذر به حضور پیامبر(ص) آمد، پیامبر(ص) به او فرمود: اى ابوذر! چرا آن هنگام که از کنار ما عبور کردى ، نزد ما نیامدى و سلام نکردى؟.

ابوذر: گمان کردم که دحیه کلبى نزد شما براى امور شخصى با شما خلوت نموده است، از این رو نزد شما نیامدم.

پیامبر: او جبرئیل بود و گفت: اگر ابوذر بر ما سلام مى کرد، جواب سلام او را مى دادیم.

وقتى که ابوذر دریافت که او جبرئیل بود، بسیار متاءثر و پریشان گردید و افسوس خورد که چرا از توفیق سلام کردن بر جبرئیل محروم شده است، آنگاه رسول خدا(ص) به او فرمود:

آن دعائى که مى خوانى چیست؟ که جبرئیل به من خبر داد که دعاى ابوذر در آسمانها نزد اهل آسمان، معروف است.

ابوذر گفت : آرى اى رسول خدا، من این دعا را مى خوانم:

اللهم انى اسلک الامن و الایمان بک، والتصدیق بنبیک، والعافیه من جمیع البلاء، والشکر على العافیه والغنى عن شرار الناس

خدایا! در درگاهت درخواست دارم: امنیت و ایمان به تو را، و تصدیق نمودن به پیامبرت، و عافیت از همه بلاها و شکرگزارى در برابر عافیت، و بى نیازى از مخلوقات را.

پی نوشت : 70  – بحار / حدیث 25، ص 587 – ج 2/ باب دعوات موجزات