کد خبر : 248916
تاریخ انتشار : شنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۶ - ۸:۱۶
حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 95
خداوند بزرگ و بلند مرتبه به همه اسرار ما آگاه است و آنها را حفظ می کند و همسایگان و نزدیکان چیزی نمی دانند و این چنین آشفته می شوند و فریاد سر می دهند. نعوذ بالله، اگر خلق غیبدان بودی (1) کسی به حالِ خود از دستِ کس نیاسودی …
خداوند بزرگ و بلند مرتبه به همه اسرار ما آگاه است و آنها را حفظ می کند و همسایگان و نزدیکان چیزی نمی دانند و این چنین آشفته می شوند و فریاد سر می دهند.
نعوذ بالله، اگر خلق غیبدان بودی (1)
کسی به حالِ خود از دستِ کس نیاسودی
1- نعوذ بالله: پناه می بریم به خدا. این کلمه را در وقتی گویند که احتمال بدی پیش آمد کاری باشد.
پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند
بازدید 589 بار