کد خبر : 248206 تاریخ انتشار : چهارشنبه ۷ تیر ۱۳۹۶ - ۶:۳۳

حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 81: لطف و مهربانی

چنین به نظر می رسد؛ صبر و بردباری شتر آنقدر زیاد است که اگر افسارش به دست کودکی بیفتد و صد فرسنگ (1) با او حرکت کند هیچ نافرمانی نخواهد کرد. اما کافی است حیوان در شرایطی خاص احساس خطر کند و کودک نیز رفتار نا آگاهانه ای از خود …

حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 81: لطف و مهربانی

چنین به نظر می رسد؛ صبر و بردباری شتر آنقدر زیاد است که اگر افسارش به دست کودکی بیفتد و صد فرسنگ (1) با او حرکت کند هیچ نافرمانی نخواهد کرد. اما کافی است حیوان در شرایطی خاص احساس خطر کند و کودک نیز رفتار نا آگاهانه ای از خود نشان دهد، آنگاه کنترل حیوان از دست خارج می شود و افسارش را پاره می کند و عملی غیر قابل جبران اتفاق خواهد افتاد … که می گویند در این شرایط ناهموار ، مهربانی و نیکویی کردن کار ناپسند و اشتباهی است.

در این باره برخی بزرگان گفته اند: هیچ دشمن، با رفتار نیک و نرمی، تبدیل به دوستی عزیز نخواهد شد مگر آنکه در آن منفعتی داشته باشد.

کسی که لطف کند با تو خاکِ پایش باش

وگر ستیزه بَرَد، در دو چشمش آکَن خاک

سخن به لطف و کرم با درشت‌خوی مگوی

که زنگ‌خورده نگردد به نرم‌سوهان پاک

1- فَرسَنگ = فرسخ: واحدی برای اندازه گیری مسافت، تقریباً شش کیلومتر.

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

به این پست امتیاز دهید
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند بازدید 619 بار
دیدگاهتان را بنویسید

css.php