کد خبر : 247876
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۴:۰۴
حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 75: انسان بی رحم و طمع کار
انسان بی رحم و مروت نامرد است و انسان طمع کار، دزدِ مال و اموال مردم ای به ناموس کرده جامه سپید بهرِ پندار خلق و نامه سیاه دستْ کوتاه باید از دنیا آستین چه دراز و چه کوتاه (1) 1- ای کسی که به خاطر طمع کاری و ریا …
انسان بی رحم و مروت نامرد است و انسان طمع کار، دزدِ مال و اموال مردم
بهرِ پندار خلق و نامه سیاه
آستین چه دراز و چه کوتاه (1)
1- ای کسی که به خاطر طمع کاری و ریا نظر دیگران را به خود جلب می کنی تا خود را آنگونه که نیستی معرفی کنی، از بهر چه اینگونه رفتار می کنی. عاقبت مرگ در کمین است و چیزی را با خود چه کم و چه زیاد نخواهی برد.
پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند
بازدید 488 بار