کد خبر : 246906
تاریخ انتشار : دوشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۵
حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 57: چشم پوشی از لذت دنیا
انسان کریم و بخشنده ای که از لذت های دنیوی استفاده می کند و به دیگران نیز می بخشد به مراتب بهتر است از خداپرستی که روزه داری می کند اما هیچ بخشندگی در وجودش نیست. هر کس به خاطر ریاکاری از لذت های دنیا چشم پوشی کند در واقع …
انسان کریم و بخشنده ای که از لذت های دنیوی استفاده می کند و به دیگران نیز می بخشد به مراتب بهتر است از خداپرستی که روزه داری می کند اما هیچ بخشندگی در وجودش نیست. هر کس به خاطر ریاکاری از لذت های دنیا چشم پوشی کند در واقع نعمتی پاک را بر خودش حرام کرده است.
عابد که نه از بهرِ خدا گوشه نشیند
بیچاره در آیینهی تاریک چه بیند؟ (1)
1- کَسی که به اصطلاح خداپرست است و در ظاهر تارِک دنیا می شود، در عجبم در وجود تاریکش به دنبال چه می گردد؟
پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند
بازدید 887 بار