آشنایی با سوره ماعون
آشنایی با سوره ماعون ماعون به هر چیزی می گویند که نیاز دیگری را برآورد. ماعون به هر چیزی گفته می شود که در برآوردن نیازی از دیگران در زندگی، مؤثر است؛ مانند قرضی که به فرد محتاج و گرفتار داده می شود، یا مانند زکات و هدیه و نیز …
آشنایی با سوره ماعون
ماعون به هر چیزی می گویند که نیاز دیگری را برآورد. ماعون به هر چیزی گفته می شود که در برآوردن نیازی از دیگران در زندگی، مؤثر است؛ مانند قرضی که به فرد محتاج و گرفتار داده می شود، یا مانند زکات و هدیه و نیز امانت دادن وسایل خانه به فرد نیازمند.
گفته شده است که نصف سوره ماعون مکی و نصف آن مدنی است.
آیات 1 تا 3 در رابطه با ویژگی های کفار، یعنی کسانی که دین را تکذیب می کنند و آیات 4 تا 7 در مورد نماز ریایی منافقان و بی توجهی آنان به نیاز نیازمندان است.
آیا کسی که دین را دروغ می خواند دیده ای؟ پس او همان کسی است که یتیم را به سختی می راند و دیگران را به خوراک دادن بینوا ترغیب نمی کند.
روح و حقیقت دین آن است که دارنده آن سرچشمه خیر و برکت است، و از وجود آنکه حقیقتاً دیندار است و از دست و پا و زبان و دل او پیوسته خیر می جوشد. احساسات و عواطف آنان در برخورد با فقیر و مسکین و بینوا به صورت چشمگیری برانگیخته می شود.
در مقابل، کسی که دین را تکذیب می کند، نه تنها نوازش یتیم و رسیدگی به درد بینوایان و محرومان برایش بی ارزش است بلکه همه چیز را با چشم مادیت می نگرد، برای محرومان ارزشی قائل نیست، با یتیم با حالت قهر برخورد می کند و او را از خود می راند، و در رابطه با بینوایان نه خود به آنان طعامی می خوراند و نه دیگران را به این کار تشویق می کند.
پس وای بر نمازگزاران. کسانی که از نمازشان غافلند آنها که ریا می کنند و از کمک و تأمین نیاز (نیازمندان) خودداری می ورزند.
صفات دو دسته کافر و منافق در این سوره در کنار هم آمده است. گویا از نظر دنیا پرستی و اسارت در بند مادیات، هر دوی اینها یک گروهند و نماز ریایی منافقان همچون بی نمازی کافران است و سودی برایشان ندارد.
پینوشت: کتاب گلستان سوره‌ها – ص 218، محمدحسین جعفری
