اینان نزدیک ترین افراد به خدا و پیامبر (ص) هستند

سلام کردن از مستحبات موکد در دین اسلام و پاسخ دادن به آن واجب است؛ از این رو در روایات ائمه علیهم السلام نیز نسبت به آن سفارش بسیار می شود.

امام صادق (ع) می فرمایند: «رسول خدا (ص) فرمودند: «سلام کردن مستحب است و رد (یعنى جواب) آن واجب است.»

و نیز رسول خدا (ص) فرموده اند: «هر که پیش از سلام کردن آغاز به سخن کند پاسخش را نگوئید» و فرمودند: «پیش از سخن گفتن به سلام کردن آغاز گفتار کنید، و هر که پیش از سلام کردن آغاز سخن کرد، پاسخش ندهید.»

و همچنین از پیامبر ختمی مرتبت (ص) است که: «نزدیکترین مردم به خدا و رسولش کسى است که به سلام آغاز گفتار کند.»

حضرت صادق (ع) فرموده اند: «بخیل کسى است که از سلام کردن بخل کند.»

ابن قداح گوید: حضرت صادق (ع) فرمودند: «هر گاه یکى از شماها سلام کند باید بلند سلام کند و نگوید: من سلام کردم و جواب مرا ندادند، زیرا شاید سلام کرده و آنها نشنیده‏اند، چون یکى از شماها جواب سلام گوید: باید بلند جواب دهد و مسلمانى نگوید: که من سلام کردم و به من جواب ندادند؛» سپس فرمودند: «على علیه السلام همیشه می فرمود: «خشم نکنید و کسى را هم به خشم نیاورید، سلام را آشکار گوئید و گفتارتان را خوش کنید، در شب نماز بخوانید آنگاهى که مردم در خوابند (مقصود نماز شب است) تا به سلامتى به بهشت روید، سپس این گفتار خداى عز و جل را براى مردم خواند: «السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ» (سوره حشر، آیه ۲۳) (یعنى خدائى که سالم از هر گونه عیب و نقصى است و امان دهنده و نگهبان است، و منظور امام (ع) از استشهاد به این آیه این است که سلام یکى از نام هاى خدا است).

حضرت صادق (ع) همچنین فرموده اند: «سه کس هستند که گرچه یک نفر باشند ولى درباره آنها به صیغه جمع (مانند صیغه شما در فارسى) جواب داده شود یکى در جایى که کسى عطسه زند که به او گفته شود: «یرحمکم اللَّه» (یعنى خدا به شما رحمت فرستد که در اینجا) اگر چه کسى دیگر با او نباشد (به صیغه جمع گفته شود) و دیگر مردى که به مرد دیگرى سلام کند که می گوید: «السلام علیکم» (یعنى درود بر شما) و دیگر مردى که براى مرد دیگرى دعا کند که می گوید: «عافاکم اللَّه» (یعنى خداوند شما را عافیت بخشد) که اگر چه یکى است ولى دیگرى با او هست (مقصود از آن دیگر فرشته‏هاى نویسنده و نگهبانان و دیگر از ایشان که با انسان هستند، است چنانچه فیض و مجلسى رحمهما اللَّه فرموده‏اند).

و نیز حضرت صادق (ع) فرمودند: «از فروتنى و تواضع این است که به هر که برخورد کردى، سلام کنى.»

علاوه بر این، حضرت باقر (ع) می فرمایند: «امیرالمؤمنین (ع) به مردمى گذر کرد و بر آنها سلام کرد آنها در جواب گفتند: «علیک السلام و رحمه اللَّه و برکاته و مغفرته و رضوانه» پس امیرالمؤمنین (ع) بدان ها فرمودند: «درباره ما از آنچه فرشتگان به پدرمان ابراهیم (ع) گفتند نگذرید، آنها گفتند: «رحمه اللَّه و برکاته علیکم أهل البیت»

حضرت صادق (ع) فرمودند: «کوچک بر بزرگ سلام کند، و رهگذر بر نشسته، و گروه اندک بر گروه بسیار سلام کنند.»

منبع: اصول کافی