چه کسانی پیامبر اکرم (ص) را در صحرای محشر می بینند؟!

در این باره ابن قولویه با سند خود، از جابر، از امام باقر (ع) نقل کرده که فرمودند امیرمؤمنا علی (ع) بیان داشتند: روزى رسول خدا (ص) به دیدار ما آمد، در حالى که امّ ایمن شیر و کره و خرما، براى ما هدیه آورده بود. از آن آوردیم و حضرت از آن میل کرد. سپس برخاست و به گوشه خانه رفت و چند رکعت نماز گزارد. چون آخرین سجده ‏اش فرا رسید، سخت منقلب شده گریست. کسى از ما به سبب هیبت و عظمتشان، چیزى نپرسید. پس از نماز حسین (ع) برخاسته، در دامان او نشست و عرض کرد: پدرجان! چون به منزل ما آمدى، آنچنان خوشحال شدیم که از هیچ چیز آنگونه شادمان نگشتیم. سپس چنان گریستى که ما را غمگین کرد، چرا گریستى؟ فرمود: فرزندم! پیش از این، جبرئیل بر من نازل شد و خبر داد که شما همگى کشته خواهید شد و قبور شما از هم جدا و پراکنده، خواهند بود. عرض کرد: پدرجان! براى کسانى که قبور پراکنده ما را زیارت کنند، چه پاداشى خواهد بود؟ فرمود: فرزندم! آنان، گروههایى از امّت من‏اند که قبور شما را زیارت مى‏کنند و بدین وسیله، برکت خدا را مى‏جویند و بر من، شایسته است که در روز قیامت، سراغشان آیم و آنان را از هراسهاى آن روز و از گناهانشان، برهانم و خدا آنان را در بهشت جاى دهد.

همچنین شیخ مفید مى‏ گوید: روایت شده است که روزى پیامبر اکرم (ص) نشسته بود و على و فاطمه و حسن و حسین (ع)، پیرامون او بودند، حضرت به آنان فرمود: چگونه خواهید بود آنگاه که کشته شوید و قبرهایتان پراکنده و دور از هم باشد؟ حسین (ع) عرض کرد: آیا مى‏میریم، یا کشته مى‏شویم؟ فرمود: فرزندم! تو مظلومانه، کشته مى‏شوى و برادرت حسن نیز مظلومانه، کشته مى‏شود و نسلهاى شما در اطراف زمین پراکنده مى‏شوند. حسین (ع) عرض کرد: چه کسى ما را مى‏کشد، اى رسول خدا؟ فرمود: مردم شرور. حسین (ع) پرسید: اى رسول‏خدا! آیا پس از شهادت، کسى براى زیارت ما مى‏آید؟ فرمود: آرى فرزندم! گروهى از امّت من که با زیارت شما، قصد نیکوکارى و پیوند با مرا دارند به زیارت قبور شما خواهند آمد. پس هرگاه روز قیامت شود، من در موقف به دیدارشان آیم تا بازوانشان را گرفته، آنان را از هراسها و سختیهاى قیامت برهانم.

همچنین امام صادق (ع) فرموده اند: روزی حسین بن على (ع) به رسول خدا (ص) عرض کرد: پاداش کسى که شما را زیارت کند چیست؟ پیامبر (ص) فرمود: فرزندم! هر که مرا -در زندگى و پس از مرگ- زیارت کند، بر من است که روز قیامت به دیدارش آیم و او را از گناهانش برهانم. در نیزنقل شده است که پیامبر (ص) در پاسخ به این پرسش بیان داشتند: هر که مرا در زندگى و پس از مرگ زیارت کند و هر که پدرت را در زندگى و پس از مرگ زیارت کند و هر که برادرت را در زندگى و پس از مرگ زیارت کند و هر که تو را در زندگى و پس از مرگ زیارت کند، بر من است که روز قیامت به دیدارش آیم و او را از گناهانش برهانم و به بهشت برین در آورم.

منابع:

۱- ابن قولویه، کامل الزیارات: ۵۷٫

۲- علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج ۴۴: ۲۳۴؛ ج ۱۰۰: ۱۱۸٫

۳- شیخ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج ۱۰: ۲۵۷٫

۴- فتال نیشابوری، روضه الواعظین: ۱۶۹٫

۵- کلینی، کافی، ج ۴: ۵۴۸٫