۳ کاری که انسان را خوشبخت می کند
خوشبختی واژه ای است ژرف و پُردامنه که هر انسانی متناسب با تعریفی که از آن دارد راه رسیدن به این مقصد را تعیین و تعریف می کند، اما بی تردید بهترین و متقن ترین راه آن است که اسلام و آموزه هایش پیش پای انسان گشوده اند. پیامبر خدا …
خوشبختی واژه ای است ژرف و پُردامنه که هر انسانی متناسب با تعریفی که از آن دارد راه رسیدن به این مقصد را تعیین و تعریف می کند، اما بی تردید بهترین و متقن ترین راه آن است که اسلام و آموزه هایش پیش پای انسان گشوده اند.
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «خوشبخت، کسى است که سراى باقى را که نعمتش پایدار است بر سراىِ فانى که عذابش بى پایان است برگزیند و از آنچه در اختیار دارد براى سرایى که بدان جاى رود پیش فرستد، قبل از آن که آنها را براى کسى گذارد که وى با انفاقِ آن خوشبخت مى شود، ولى خودِ او، با گرد آوردن آن [داراییها اکنون] بدبخت شده است.
امیرمومنان امام على (ع) می فرمایند: «خوشبخت، آن کسى است که از کیفر [خدا] ترسید، پس ایمن گردید و به پاداش، امید بست و نیکوکارى پیشه کرد و شوقِ بهشت در دلش جاى گرفت و شبانه راه پیمود.»
و نیز از آن حضرت (ع) است که: «خوشبخت، آن کسى است که از دیگرى پند گیرد و به کار بندد.»
علاوه بر این، در روایات معصومین علیهم السلام عوامل موثر بر خوشبختی انسان نیز تصریح شده است.
مولای متقیان می فرمایند: «سه چیز است که هر کس رعایت کند خوشبخت شود: هر گاه نعمتى به تو رسید خدا را سپاس گوى، هر گاه روزیت دیر رسید از خدا آمرزش بخواه، و هر گاه سختى به تو رسید ذکر «لا حول و لا قوه الاّ باللّه» را زیاد بگو.»
امیرمومنان امام علی (ع) در این باره می فرمایند: «به علم عمل کنید، تا خوشبخت شوید.»
و نیز فرموده اند: «از طریق ایمان است که مى توان به قله خوشبختى و اوج شادمانى صعود کرد.»
همچنین، از حضرت امیر (ع) است که: «هر که نفس خود را در راه اصلاح آن به رنج افکند، خوشبخت شود و هرکه آن را با لذّت هایش وا گذارد، بدبخت گردد و [از درگاه حق] دور شود.»
و نیز از ایشان است که فرمودند: «هیچ کس جز با طاعت خداوند سبحان خوشبخت نشود و هیچ کس جز با معصیت خدا بدبخت نگردد.»
امام علی (ع) همچنین می فرمایند: «هر که به محاسبه نفس خود پردازد، خوشبخت شود.»
غررالحکم
الخصال
میزان الحکمه
