سبک‌های همسرگزینی
سبک‌های همسرگزینی، انتخاب همسر مهمترین تصمیم زندگی جوانان است که اگر به درستی انجام نشود مسیر زندگی را با بحران های زیادی مواجه می سازد. سبک‌های همسرگزینی شیوه همسرگزینی بنا به فرهنگ‌های مختلف متفاوت است اما همسرتان را هر طور که انتخاب کنید، سبک‌های همسرگزینی در سازگاری زناشویی و کیفیت …
سبک‌های همسرگزینی، انتخاب همسر مهمترین تصمیم زندگی جوانان است که اگر به درستی انجام نشود مسیر زندگی را با بحران های زیادی مواجه می سازد.
سبک‌های همسرگزینی
شیوه همسرگزینی بنا به فرهنگ‌های مختلف متفاوت است اما همسرتان را هر طور که انتخاب کنید، سبک‌های همسرگزینی در سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی تان تأثیرگذار خواهد بود.
به طور کلی، دو فرهنگ عمده در رابطه با شیوه‌های همسرگزینی وجود دارد. فرهنگ جمع‌گرا در جوامع شرقی و سنتی تر و فرهنگ فردگرا در جواع غربی از جمله این فرهنگ هاست.
در فرهنگ جمع‌گرا بر خلاف فرهنگ‌های دیگر، خانواده نقش مهمی در ازدواج و انتخاب همسر ایفا می کند. و در فرهنگ فردگرا، فرد خودش انتخابگر است و توجهی به زمینه های فرهنگی، نظر خانواده و… نمی کند.
سبک‌های همسرگزینی دربرگیرنده پنج سبک زیر است:
* خواستگاری با رضایت خود و خانواده
* خواستگاری و ازدواج اجباری
* آشنایی و ازدواج با موافقت خانواده ها
* شیفتگی و ازدواج علی رغم مخالفت خانواده‌ها
* آشنایی و ازدواج اجباری ناشی از آن
اگر بخواهیم زندگی و خانواده ای سالم و پر نشاط داشته باشیم، باید شروع زندگی و چرایی انتخابمان مشخص باشد. البته ممکن است در انتخاب همسر دقت کافی وجود داشته باشد ولی چون تداوم زندگی از سوی هر دو طرف تعمیق پیدا نمی کند، زندگی زناشویی دچار بحران شده و علیرغم عشق و علاقه ای که در ابتدا داشتند به اختلاف و جدایی بیانجامد.
اختلافات در هر رابطه خانوادگی مهمترین اثرش را در زمان همسرگزینی نشان می دهد. بنابراین مهم است که جوانان با همفکری خانواده ازدواج کنند، چون طلاق در این ازدواج ها کمتر صورت می گیرد. ازدواجی که پشتوانه حمایتی خانواده ها را داشته باشد با احتمال کمتری به گرفتاری منتهی می شود و در صورت بروز اختلافاتی، خانواده همچنان با پادرمیانی و بزرگتری سعی در حفظ زندگی مشترک دو جوان می کند.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته میانگین نمرات سازگاری در سبک همسرگزینی «آشنایی و ازواج با رضایت خانواده» و «خواستگاری با ازدواج خود و خانواده» نسبت به سایر سبک‌های همسرگزینی بالاتر بوده است.
ضریب همبستگی متغییرهای سازگاری زندگی و مدت زمان ازدواج در سبک‌های مختلف همسرگزینی نشان می دهد که رابطه معنادار فقط در سبک‌های همسرگزینی «شیفتگی و ازدواج علی رغم مخالف خانواده‌ها» و «آشنایی و ازدواج اجباری» وجود دارد.
هر چند انتخاب و آشنایی همسر توسط فرد متقاضی از عوامل ثبات در زندگی مشترک است ولی این مسئله به معنای نادیده گرفتن نقش و اهمیت خانواده نیست. نمی‌توان به سادگی نقش خانواده و والدین را در انتخاب همسر و فرزندان نادیده گرفت بلکه باید بر اهمیت مداخله مناسب و مفید خانواده تأکید کرد.
