حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 62

شیطان نمی تواند بر خداپرستان واقعی تسلط پیدا کند و پادشاهان بر درویشان

وامش مده آنکه بی نمازست

گر چه دهنش زفاقه بازست (1)

کو فرض خدا نمی‌گزارد (2)

از قرضِ تو نیز غم ندارد

امروز دو مَرده بیش گیرد مِرکَن (3)

فردا گوید تَربی از اینجا برکن (4)

1- فاقه: فقر، تنگدستی.

2- فرض: آن چه که خداوند بر انسان واجب کرده.

3- مِرکَن: لگن و تغاره ٔ بزرگ که در وی جامه شویند

4- معنی بیت: امروز تغار (مرکن) خواهندگی پیش تو می‌گیرد و به‌اندازه‌ی خوراک دو مرد (چهاردستی) از تو آذوقه می‌خواهد و فردا که طلب خود را بخواهی، چیزی نمی دهد و خواهد گفت: از اینجا رفع زحت کن و برو.

نکته: عده ای تَرب را تُرُب معنی کرده اند و می گویند ” و فردا که طلب خود را بخواهی، خواهد گفت: تربی از این زمین برکن و بابت طلب خود بردار.”