کامران تفتی جزو بازیگرانی است که برای ایفای نقش‌هایش به ویژگی‌های رئالیستی توجه دارد و به همین دلیل نقش‌ها را ملموس و باورپذیر و خودش را درگیر قالب خاصی نمی‌کند و همه نوع نقشی اعم از خلافکار در (خواب و بیدار)، جوان لمپن و علاف در (رسوایی و گلوگاه) و یا پلیس و کارخانه‌دار و تاجر را بازی می‌کند و اغلب مخاطبان با نقش‌های خاکستری‌اش او را می‌شناسند. جنس بازی و فیزیک تفتی مناسب فیلم‌های مردانه و شخصیت‌های تا حدی زمخت و خشن و ضد قهرمان است.
تفتی در تئاتر هم در این سال‌های اخیر حضور موفقی داشته و «در نظمیه زنان» در نقش تاریخی و در نمایش «یادداشتی برای سهراب» نقش رئالیستی بازی کرده و هرازگاهی در نقش‌های تاریخی (تبریز مه آلود) هم بازی کرده است. تفتی با حضور در مجموعه «میکائیل» در نقش رشید بالانس خوبی در تقابل با شخصیت مثبت سریال به وجود می‌آورد. از عمده کارهای بازیگری تفتی می‌توان به خواب بیدار، خط، ستاره حیات، بی‌قرار، زیر هشت، سریال خط، ششمین نفر، بی صدا فریاد کن، راز پنهان، ولایت عشق، کارآگاهان، شهر دقیانوس، تاوان، دیوار، به هدف شلیک کن، سلام بر عشق، رسوایی، مرگ کسب و کار من است و گلوگاه اشاره کرد. با تفتی درباره حضورش در سریال میکائیل و ویژگی‌های نقش رشید گفت وگویی انجام داده‌ایم.
در این چند سال اخیر متخصص ایفای نقش‌های خاکستری شده‌اید. پیشنهادات در این قالب بیشتر است یا انتخاب‌هایتان چنین شرایطی را به وجود آورده؟
صادقانه بگویم نقش‌های خاکستری بیشتر قلقلکم می‌دهند. فضای ذهنی شخصیت‌هایی که چند وجهی و خاکستریند برایم جذاب است و خوب می‌شناسمشان. اگر در پیشنهادات نقش مثبت یا منفی مطلق بوده تلاش کردم به جز موارد محدود نپذیرم و تلاش می‌کنم این نوع نقش‌های شناسنامه‌دار و درست و درمان را بازی کنم. نقش‌های خاکستری ویژگی مهمی که دارند این است که به زندگی نزدیک و همه ما طیف گوناگونی از ویژگی‌های مثبت و منفی داریم. بازی کردن این نوع نقش‌ها حالم را خوب می‌کند.
برای بازیگر پیدا کردن مابهازای یک نقش خاکستری آسان‌تر است و می‌تواند در اطراف و دوستان و آشنایان به راحتی این نقش را ببیند.
حرفتان درست است و تماشاگر نباید فکر کند بازیگر سراغ کاراکترهایی می‌رود که از زندگی عادی مردم دور و مخاطب درکشان نمی‌کند. این نقش‌ها را دوست ندارم. نقشی مهم است که مردم آن را دیده باشند. البته کمی کارم سخت‌تر می‌شود زیرا مابهازای بیرونی دارد و نمی‌شود هر طور خواستم بازی‌اش کنم؛ نه می‌توانم کم انرژی صرف کنم و نه می‌توانم غیر واقعی کارش کنم. به هر حال ایفای این نوع نقش‌ها در حکم راه رفتن روی لبه تیغ است. رشید سریال «میکائیل» که انصافا سعید نعمت‌اله خوب نوشته بود هم این طور بود. خوشحالم توانستم از این لبه تیغ به سلامت عبورکنم و نلغزم.
نقش خاکستری همیشه بازیگر را به چالش می‌کشاند؟
بله، همین طور است و باعث ایجاد تفکر در بازیگر می‌شود که مدام نگران قوام یافتن درست نقش باشد.
کار کردن با کارگردان کاربلد و خونسردی مثل سیروس مقدم چه ویژگی‌هایی دارد؟
این سومین همکاری‌ام با سیروس مقدم است. ایشان به قدری هوشمندانه و پرانرژی سر کار حاضر می‌شود که به همه عوامل روحیه و انگیزه می‌دهد. بازیگر در کاری که سیروس مقدم به عنوان کارگردان حضور دارد تکلیفش روشن است. البته در کنارش یک استاد نوشتن متن به نام سعید نعمت‌اله وجود دارد. همیشه با حضور این دو نام خیالم راحت است و دغدغه‌ای ندارم.
چقدر در ایفای نقش رشید وامدار ضد قهرمان‌های فیلم‌های موج نوی سینمای ایران در دهه پنجاه بودید؟
به متن فیلمنامه وفادار بودم و چیزی در دیالوگ و نوع آکسان‌گذاری اضافه و کم نکردم. تلاش کردم شعور و تاثیر من به عنوان بازیگر به این نقش کمک کند تا لباس واقعی بر تنش برود و مخاطب نقش را بپذیرد و غر نزند که غیرواقعی و ناآشناست. اینکه رشید وامدار ضد قهرمان‌های سینمای دهه پنجاه است با برنامه از قبل تعیین شده‌ای همراه نبود و سراغ کپی کاری نرفتم. با تمام عشق تلاش کردم واقعی بازی کنم و مردم دوستش داشته باشند.
در سکانس بیمارستان که رشید به دیدن برادرش می‌رود، بازی شما و نوع فیلمبرداری امیرمعقولی از راه رفتن شما تداعی کننده بازی بهروز وثوقی در فیلم «قیصر» است؟
اگر چنین شباهتی دیده شده خوشحالم. با عشق و علاقه این کار را کردم و برایم نکته بدی نیست. خیلی بازیگران جنس بازی بهروز وثوقی و سعید راد را دوست دارند. این بازیگران اسطوره‌های سرزمین و سینمای من هستند.
نوع بازی‌تان سمت تقلید صرف از این نوع بازیگران نرفته بود؟
خوشحالم چنین نظری دارید. البته بهروز وثوقی تکرار شدنی نیست و هیچ بازیگری نمی‌تواند شبیه او راه برود یا بازی کند.
تعادل بازی در «میکائیل» با بازی کامبیز دیرباز در مقابل شما در نقش مثبت به وجود آمد؟
کامبیز آن قدر درست بازی می‌کند که تعادل در تقابل بین دو قطب برای مخاطب قابل باور بشود و مخاطب دعوای پسر دایی و پسر عمه را بپذیرد.
علاقه رشید به برادرش واقعی است که از مرگش به شدت متاثر می‌شود یا از مرگ برادرش به عنوان یک بهانه برای دشمنی با میکائیل بهره می‌برد؟
به هر حال به برادرش تعلق خاطر دارد و در قسمت‌های بعد می‌بینیم که دلیل رفتارهای کینه‌توزانه و عقده‌های روانی‌اش چیست.
«میکائیل» به لحاظ ساختار و روایت داستان اثر حرفه‌ای و خوش ساختی محسوب می‌شود؟
بله. سعید نعمت‌اله و سیروس مقدم نویسنده و کارگردان کار به خوبی تقابل ماجراهای یک ملودرام خانوادگی و اجتماعی را با اتفاقات پلیسی هماهنگ کردند و تعلیق و شرایط مناسب و دراماتیک ماجرا به خوبی در این مجموعه روایت می‌شود.
واکنش مخاطبان درباره سریال «میکائیل» را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
امیدوارم این مجموعه با اقبال مخاطبان و مسئولان روبه‌رو شود چرا که همه عشق و تلاش ما این بوده است که این کار را با حساسیت و کیفیت بالا و درجه یک بسازیم تا مردم به دیدن آن بیشتر ترغیب شوند.
معمولا نقش‌ها را با دقت انتخاب می‌کنید. برای انتخاب نقش چه رویه‌ای دنبال می‌کنید؟
برای نقشی که می‌پذیرم اهمیت زیادی قائل هستم. معتقدم باید خالق شخصیتی باشم که بدانم چه هدف و چه تاثیری دارد و کلام یا حتی سکوتش چقدر پیش برنده و اثرگذار است و می‌تواند در داستان اثرش را بر جای بگذارد.
ادامه مطلب / دانلود
