فرزندان بزرگ می شوند و دنیای شان هم بزرگ تر می شود ،آنقدر که گاهی در این دنیا گم می شویم. حیران می مانیم که چه باید بکنیم . یاد حرف بزرگ ترها می افتیم ،زمانی که هنوز فرزندمان به دنیا نیامده بود و آنها می گفتند قدر این روزها را بدان که هر چه بگذرد،مشکلاتش بیشتر می شود.شب بی خوابی های ایام نوزادی کجا و دل نگرانی های این روزها کجا؟
اگر وقتی راه رفتن آموخت و سرک کشیدن به تمام خانه را شروع کرد، مشکل ما جمع کردن خانه و مراقبت از او برای نیافتادن و آسیب ندیدن بود،این روزها نگرانیم که در مدرسه با چه کسی دوست می شود؟ وقتی به اینترنت دسترسی دارد،کجاها می رود؟ در گوشی موبایلش چه چیزهایی دارد؟چرا گاهی اینقدر زود از کوره در می رود؟از دنیای جنس مخالف چه می داند؟
فرزند ما وقتی کودکی را پشت سر می گذارد ،وارد دنیای ناشناخته ای می شود که باید از آن عبور کند.به روزهای گذار از کودکی به دنیای جوانی و بزرگسالی ایام بلوغ می گویند. روزهایی که فرزندمان هنوز آنقدر بزرگ نشده که بتوانیم برخی حرف ها را به او بگوییم و هنوز آنقدر کوچک نیست که مطمئن باشیم در دنیایش خبری از حرف های بزرگسالی نیست .
تجربه ی سختی است.هم برای ما و هم برای فرزندانمان.اگرندانیم چگونه عمل کنیم ،می تواند سخت تر هم باشد.اما این دوره ی برزخی مشخصات وویژگی هایی دارد که اگر بدانیم ،یک تجربه ی شیرین با فرزندمان خواهیم داشت.ما در این مقاله کمی ذهن نوجوان شما را می خوانیم و برخی حرف های درگوشی او را به شما می گوییم تا بهتر فرزند خود را بشناسید.
یک آکتور خیالی
در این سن ،فرزند شما گمان می کند ،مرکز دنیاست و دیگران توجه ویژه ای به او دارند.حس می کند زیر ذره بین است.شاید گاهی از تذکر های فرزندتان تعجب کرده باشید. مثلا وقتی با هم به رستوران می روید بیش از حد به نحوه ی نشستن،نوع غذا خوردن و حتی لباس شما اهمیت می دهد.او گمان می کند افراد دیگر در رستوران در حال تماشا و نمره دادن به او هستند. او حس کسی را دارد که در صحنه ی نمایش ایستاده و تعدادی تماشاگر خیالی او را نگاه می کنند.
زیبا یا زشت ،مسئله این است
در روزهایی که نوجوان فکر می کند در کانون توجه همه قرار دارد ، طبیعی است که بر چهره ی خود و مقبولیت ظاهری اش حساس باشد.درست در همین ایام،تغییرات در بدن او شروع می شود.سرعت این تغییرات و وجود برخی مشکلات طبیعی مثل جوش های بلوغ باعث می شود خود پنداره ی نوجوان دچار اشکال شود. جذابیت بدنی بر رشد هویت و شخصیت، ارتباطات اجتماعی و رفتار اجتماعی نوجوانان و جوانان تأثیر می‌گذارد. منظور از این حرف این نیست که او باید زیبا باشد تا ارتباطات خوبی بر قرار کند بلکه باید خود پنداره ی مثبت از ظاهر خود داشته باشد .
تغییرات همراه با خجالت
این دوره با تغییرات هورمونی و ظهور صفات ثانویه جنسی همراه است .کودک دیروز ،قدم به قدم تا یک بزرگسال کامل پیش می رود.اندامش شبیه والد همجنسش می شود و در درونش نیازهایی شروع به آشکار شدن می کنند که تا دیروز ناآشنا بودند.تمام اینها خلوت نوجوان شما را به هم می ریزد.او احساس های متفاوت و شدیدی را تجربه می کند.اگر ظاهرش آرام است ،گول این آرامش را نخورید.
کنار فرزند نوجوانتان باشید،تا به خوبی از این مرحله عبور کند
عصبانیت کمی بیشتر از مقدار لازم
هر کدام از دلایل بالا می تواند باعث پرخاشگری نوجوان شود .او تغییرات هورمونی را تجربه می کند و استرس های خاص این سن را باید تحمل کند ، پس اگر زودتر از قبل عصبانی می شود و از کوره در می رود ، صبوری کنید.دوره ی گذار است و این حالت ماندگار نخواهد بود.
حریم خصوصی در اطاق کناری
فرزندتان با شما زندگی می کند اما ممکن است تمایل داشته باشد بیشتر در اطاقش تنها باشد.گاهی حتی دلش می خواهد در اطاق را هم ببندد.خیلی از نوجوان تقویم شخصی دارند که نوشته های خصوصی خود را در آن می نویسند و دوست ندارند کسی آنرا مطالعه کند.به هم ریختگی اطاقش بهانه ی خوبی نیست برای سرک کشیدن به وسایلی که می دانید بر روی آنها حساس است.او نیاز دارد تا به شما اعتماد کند وگرنه ارتباط تان خدشه دار خواهد شد.البته نظارت باید همیشه وجود داشته باشد ولی نامحسوس.
رفاقت های دو آتیشه
این روزها فرزندتان بر روی دوستی هایش حساب ویژه ای باز می کند.گروه همسالان برای نوجوانان اهمیت ویژه ای دارند. پذیرفته شدن و تعلق داشتن به همسالان خود، همنوایی و شبیه شدن با آنها را انتخاب میکند، به طوری که بودن در میان همسالان و تشابه با آنان به یک نیاز اساسی در دوران نوجوانی تبدیل می شود.او هر اظهار نظری بر دوستانش را تحمل نمی کند.دوست دارد خودش آنها را انتخاب کند و معیارهایی که برای این انتخاب دارد برایش مهم هستند.
مهارتهای والدینی برای روزهای ترش و شیرین
حال که می دانید در پشت صحنه ی فرزندتان چه احساساتی نهفته است ، نوبت شماست که وارد میدان شوید.برای تان دو کلید طلایی داریم:
طعم خوب پذیرفته شدن
_فرزندتان را بپذیرید.پذیرش او می تواند بسیار به شما کمک کند.تصور رویایی که از فرزندتان در ذهن دارید را فراموش کنید.دختر و پسری که امروز مقابل شما ایستاده،فرزندتان است و پذیرش او با تمام خصوصیاتش هم آرامش شما را بیشتر می کند و هم در او احساس خوب عشق بی قید و شرط را بوجود می آورد.البته منظور ما این نیست که هر رفتار غلطی را تایید کنید و به دنبال تغییرات مثبت نباشید بلکه کاری کنید تا او احساس کند مثلا ممکن است مدل موهایش را نپسندید اما این لطمه ای به دوست داشتن او نمی زند.
ارتباط کلامی و غیر کلامی را فراموش نکنید
وقتی فرزندتان کوچک است با او بازی می کنید،او را در آغوش می کشید .با هم به پارک می روید ،شبها برایش قصه می گویید و وقتی خوابد ،صورتش را می بوسید اما وقتی بزرگ تر می شود،این رفتارها کم رنگ شده و تعامل تان به بکن ،نکن های خسته کننده و مسائلی پیرامون درس و مدرسه محدود می شود.بوسیدنش سخت تر شده و حرف ها نگفته تان بیشتر می شود.نگذارید بلوغ با آمدنش بین شما فاصله بیاندازد. پدر و پسری که هفته ای یکبار با هم به پیاده روی می روند،مادر و دختری که گاهی به بهانه خرید یا درست کردن کیک و یا هر بهانه ی دیگری با هم خلوت می کنند و حرف می زنند ،از این روزها به سادگی عبور خواهند کرد.فضایی ایجاد کنید که فرزندتان بتواند با شما حرف بزند.محبت تان را مثل روزهای کودکی به او نشان دهید.
نوجوانی مرحله ایست که می گذرد اما مهم این است که کنار فرزندتان باشید تا به خوبی از آن عبور کند.شما به عنوان والدین او باید در شکل گیری هویت مستقل به او کمک کنید .باید مسائل جنسی ،خود داری و مراقبت از حریم شخصی را به او بیاموزید.
