نتايج جستجو مطالب برچسب : معیار انتخاب همسر

معیارهای انتخاب همسر از نگاه پیامبر (ص)

ازدواج در نگاه هر کس معیارهایی دارد. با این حال، معیارهایی که بزرگان دین معرفی کرده اند، سالم ترین و مطمئن ترین معیارها است.

شرط اول؛ ایمان

در اسلام شرط اول انتخاب همسر ایمان و تقوا معرفی شده است. دین بنیان خانواده را حفظ می کند و همسر باتقوا بیشتر از همسری که تقوای کمتری دارد، می تواند اعتماد و آرامش شما را تامین کند. بنابراین پرهیزگاری شرط اول ازدواج از نگاه ائمه و معصومین است. کسی که پایبند به دین نباشد هیچ ضمانتی وجود ندارد که

ادامه مطلب / دانلود

[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]وقتی از پیشوایان دینی سوال می‌شد که با چه گروهی باید ازدواج کرد؟! در پاسخ می‌فرمودند: «بر تو باد ازدواج با افراد متدین».[/box]

محمدرضا دژکام؛ روانشناس، مشاور ازدواج و خانواده عضو انجمن روانشناسی ایران :

توجه به اصالت خانواده و ریشه‌دار بودن فرد مورد نظر

دختر و پسری که در یک خانواده اصیل رشد می‌یابند، منش‌های اخلاقی را از پدر و مادر خود به ارث می‌برند و در برخورد با دشواری‌ها و سختی‌های زندگی، هرگز از جادوی راستی و درستی خارج نمی‌شوند.

توجه به شرایط سنی فرد مورد نظر

در بهداشت روانی گفته می‌شود که سن شناسنامه‌ای ملاک نمی‌تواند باشد. ملاک سن عقلانی است. یعنی رسیدن به بلوغ روانی. ولی برای زنان بهتر است با توجه به اینکه زایمان می‌کنند و چاق و لاغر می‌شوند و این وضعیت در چهره‌شان مؤثر واقع می‌شود و از نظر ظاهر زودتر از مردان شکسته می‌شوند، کم‌سن‌تر از همسرانشان باشند.

توجه به اصول دینی و اعتقادات مذهبی فرد مورد نظر

وقتی از پیشوایان دینی سوال می‌شد که با چه گروهی باید ازدواج کرد؟! در پاسخ می‌فرمودند: «بر تو باد ازدواج با افراد متدین. یعنی سعی کن با همسری ازدواج کنی که دین‌دار باشد، زیرا دین‌داری عامل قوی و استواری است که در بسیاری از موارد انسان‌ها را از لغزش و ارتکاب اعمال خلاف بازمی‌دارد.

توجه به میزان تحصیلات فرد مورد نظر

متأسفانه اخیراً مشاهده شده است که دخترانی با داشتن درجه لیسانس و یا بالاتر، همسرانی با تحصیلات کم انتخاب کرده و می‌کنند! مردان این گونه زنان، همیشه در اضطراب به سر می‌برند که شاید همسرانشان در طول مدت تحصیل و یا در محل کار به مردان دیگری گرایش پیدا کنند! گاهی این مردان از طریق رفتارهای خشونت‌آمیز تمایل دارند که برتری خود را نسبت به همسرانشان نشان دهند تا از این طریق برایشان بگویند که مرد هستند و از ایشان برتر می‌باشند. البته گاهی هم این گونه مردان از روی اجبار و برای رضایت خاطر همسرانشان به ادامه تحصیل می‌پردازند. لازم به یادآوری است که نوع تحصیلات چندان مهم نیست. آنچه در ازواج مهم است، سطح تحصیلات است. در عین حال چنانچه تحصیلات زن و شوهر در یک حوزه باشد، تفاهم زناشویی بیشتر خواهد بود.

توجه به زیبایی، وضعیت ظاهری و همسانی با فرد مورد نظر

یکی دیگر از ملاک‌های مهم در ازدواج، تناسب و همسانی دو زوج از نظر زیبایی و قد و اندام می‌باشد. البته زیبایی امری نسبی است و بیشتر به افکار، خاطرات، تجربیات و آنچه که در ذهن افراد است بستگی دارد تا آنچه که در واقعیت است. بسیاری از زوج‌هایی که فقط بر اساس عنصر زیبایی و بدون توجه به آنکه چه در پشت سر این زیبایی به لحاظ فکری و روانی می‌گذرد ازدواج کرده‌اند، چندان موفقیتی در زندگی نصیب‌شان نشده است! از پیامبر اکرم(ص) پرسیده شد که بهترین زنان کدامند؟! ایشان در جواب فرمودند: بهترین زنان، کسانی هستند که از نظر چهره زیباتر و از نظر اخلاق بالاتر و از نظر مهریه، مناسب باشند، هنگامی که خیر را دنبال می‌کنید نزد زیبارویان بروید، زیرا‌ آنکه زیباتر است رفتارش نیکوتر است!

توجه به وضعیت شغلی و میزان درآمد فرد مورد نظر

یکی دیگر از عواملی که در انتخاب همسر باید مورد توجه قرار گیرد، نوع شغل می‌باشد. بعضی از مردان مایل هستند که همسرشان خانه‌دار باشد. تعدادی مایلند خانم آنان در خارج از خانه شاغل باشد و برخی فقط مایل به کار همسرشان در آموزش و پرورش و کار معلمی هستند. بنابراین، نوع شغل در انتخاب همسر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. در مورد شغل شوهر، آنچه مهم است تأمین نظر دختر است.

توجه به سطح اقتصادی خانواده فرد مورد نظر

سطح اقتصادی می‌تواند عامل اختلاف در روابط زناشویی باشد. ابعاد مختلفی که در این باره مطرح می‌باشد عبارتند از: مسکن، هزینه‌های رفاهی و معیشتی و وسایل زندگی.
هر یک از این امکانات نقش مهمی در زندگی دارد که عدم وجود یا کمبود آنها می‌تواند عامل اختلاف و ناخشنودی گردد. نکته‌ای که در اینجا حائز اهمیت است آن است که اختلاف سطح اقتصادی در دو خانواده که قصد ازدواج دارند باید مورد توجه قرار گیرد.

توجه به سلامت جسمانی و روانی فرد مورد نظر

بسیار مهم است که در ازدواج به سلامت جسمانی وروانی طرف مقابل اطمینان و اعتماد داشت. چنان‌که یکی از زوج‌ها، دارای بیماری‌های جسمانی و یا روانی باشد و آن را از ابتدا مخفی نگه دارد،‌ زمینه را برای بروز مشاجره، اختلاف و در نهایت طلاق فراهم کرده است. در ازدواج، بیماری‌های طرف مقابل را باید جدی گرفت.

توجه به رشد و بلوغ عاطفی- فکری و روانی فرد مورد نظر (پختگی)

‌ یکی دیگر از عوامل مهم در موفقیت زندگی زناشویی رشد عاطفی است. رشد عاطفی فقط به سن شناسنامه‌ای بستگی ندارد. بلکه سن عقلی، روانی، اجتماعی، عاطفی و جسمانی، همه از عوامل موثر در پختگی و بلوغ هستند. بهترین سن ازدواج ۲۳ تا ۲۵ سالگی برای مرد(پسران) و ۲۰ تا ۲۳ سالگی برای زن (دختران) است.

توجه به نگرش و طرز فکر فرد مورد نظر درباره روابط جنسی

اگرچه زندگی سعادتمندانه فقط تا اندازه‌ای به طرز تلقی مشابه و درست زن و شوهر از روابط جنسی وابسته است، ولی این عامل، یکی از مهم‌ترین نشانه‌های خوشبختی در زندگی زناشویی است! زیرا اگر در این روابط یکی از زوج‌ها احساس نارضایتی کند، یا زن و شوهر در این باره به نتیجه واحدی نرسیده باشند، احساس محرومیت و ناکامی یا ناامنی خواهند کرد.

ادامه مطلب / دانلود

---

فیلتر دوم انتخاب همسر مهارت‌هایی هم‌چون: هوش هیجانی، مهارت تصمیم‌گیری، دقت و اندکی صبر را شامل می‌شود. با فیلتر دوم زمانی مواجه می‌شویم که تقریبا نظر مساعد و مثبت را نسبت به طرف مقابل داشته باشیم و بنابراین بخواهیم این شناخت را کامل‌تر نماییم. در این مرحله رفت‌و‌آمد خانواده‌ها با هم شروع می‌شود، ممکن است به مشاوره پیش از ازدواج بروند، خانواده‌ها درباره‌ی هم تحقیق نمایند، دختر و پسر از انتظارات و مسایل شخصی خود صحبت نمایند و …

البته این خیلی مهم است که خانواده‌ها و خود دختر و پسر وارد شدن در این فیلتر را به منزله پاسخ قطعی طرف مقابل ندانند و به عبارت دیگر تعهدی مبنی بر ازدواج نداشته باشند. به عنوان مثال، صرف رفت‌و‌آمد به جلسات مشاوره پیش از ازدواج باعث نشود خانواده آقا انتظار شنیدن پاسخ «نه» را نداشته باشند.

از آن‌جا که رسیدن به شناخت دقیق و تصمیم‌گیری نهایی مستلزم نداشتن استرس و فوریت زمانی است بهتر است در این مرحله دقت و در عین حال وسواسی نبودن در انتخاب را مراعات نماییم. شخصی که در مرحله اول به خوبی به ملاک‌ها و معیارهای خود در زندگی و ازدواج واقف شده است اکنون می‌تواند آن‌ها را به میزان دقیق‌تری در همسر آینده خود بررسی نماید.

معیارها را کوچک‌تر کنید

در این مرحله لازم است لیستی مفصل از هر یک از ملاک‌ها تهیه کنیم و به عبارت دیگر هرکدام از ملاک‌ها را جزیی‌تر کنیم. به عنوان مثال اگر ملاک دوم فردی شخصیت طرف مقابل باشد، باید آن را به اجزای کوچک‌تر تقسیم نماییم. حتی برای یک روانشناس هم غیر‌ممکن است که به عنوان مثال از یک تا بیست به شخصیت کسی نمره بدهد. اما اگر اجزای مهم آن را مشخص نماییم کار ارزیابی ساده‌تر است. مثلا ممکن است برای همان فرد ویژگی‌های شخصیتی زیر در ازدواج اهمیت داشته باشد:

کنترل خشم، معاشرتی بودن، کنترل استرس، ریسک‌پذیری، سلطه‌پذیر نبودن همسر آینده، علاقه‌مندی به تفریحات، علاقه‌مندی به بحث‌های فلسفی و …

ملاحظه می‌کنید که هرچه شناخت ما از خودمان و نیازهای‌مان بیش‌تر باشد این فهرست را نیز بیش‌تر می‌توان ادامه داد. اگر این فرد چنین فهرستی را برای خود تهیه نماید دیگر نیازی به پرسیدن سوالات بسته پاسخ ندارد، وی می‌داند برای هرکدام از اجزای لیست چه روشی را باید استفاده کند و در انتخاب همسر آینده خود و حتی در انتخاب گزینه‌هایی که برای رفتن به خواستگاری به وی پیشنهاد می‌دهند منطقی و عاقلانه عمل می‌نماید.

ملاک‌های دیگر را نیز به همین ترتیب می‌توان تفکیک کرد:

ایمان: صداقت، تعهد، چشم پاکی، به جا آوردن واجبات، به جا آوردن مستحبات و …

خانواده: تعداد افراد خانواده، هم‌کفو بودن از نظر فرهنگی، تحصیلات والدین و …

ظاهر: قد، جذابیت، رنگ پوست و …

نکات مهم

–برخی دختران و پسران جوان، رازهایی دارند که ترجیح می‌دهند قبل از ازدواج آن‌ها را با طرف مقابل در میان بگذارند. دختر خانمی که در سن ازدواج بود همیشه تردید داشت که آیا باید به هر خواستگاری بگویم که پدرم قبلا معتاد بوده است، و یا آقایی را می‌شناختم که می‌خواست بداند چه زمان بهتر است راجع به نامزدی قبلی‌اش که به هم خورده بود در جلسه خواستگاری صحبت نماید. توصیه‌ای که به این عزیزان می‌شود این است که این‌گونه مسایل را ترجیحا در اوایل مرحله دوم مطرح نمایند چرا که خیلی از مواقع پیش می‌آید خواستگاری به دلایل دیگر به هم بخورد، آن‌گاه بی‌خود و بی‌جهت زندگی شخصی خود را برای دیگران برملا کردیم.

–در این مرحله، طرفین باید همانند یک روانشناس عمل نمایند و به قولی مو را از ماست بیرون بکشند. لازم است در مورد ملاک‌های مهم و با اولویت خود طرف مقابل را محک بزنند.

–از آن‌جا که ممکن است هیچ فردی پیدا نشود که تمام ملاک‌های ما را به طور صد‌در‌صد داشته باشد اولویت با کسی است که ملاک‌های حیاتی‌تر و یا تعداد بیش‌تری از ملاک‌های ازدواج ما را برآورده نماید.

–یکی از روش‌هایی که می‌تواند به شناخت بیش‌تر طرف مقابل در این مرحله کمک نماید، دید و بازدید‌های خانوادگی است. در ازدواج‌های فوق‌العاده سنتی، اگر از طرف مقابل بپرسید چقدر به چشم‌پاکی اعتقاد دارید به احتمال زیاد پاسخی جز کاملا، صد‌در‌صد، آخرشم و … نمی‌شنوید و البته طبیعی هم است. اما در دید و بازدید‌های خانوادگی و یا رفت‌و‌آمد تحت‌نظر خانواده‌ها، همه سوالات خود را می‌توانید به صورت غیر‌مستقیم مشاهده نمایید.

ادامه مطلب / دانلود

---

1)قدم اول این است که خودتان را درست بشناسید و مطمئن باشید که واقعا تصمیم دارید ازدواج کنید یا نه و اگر پاسخ مثبت است به چه دلیل؟ بخاطر پول؟ ظاهر طرف مقابل؟ شخصیتش؟ یا صرفا برای اینکه از خانه پدری فرار کنید؟

کسی که خودشناسی می کند، برای زندگی خودش هدف قائل می شود، برنامه ریزی می کند، آرزوهایش را روی کاغذ می آورد و جاهای خالی زندگی اش را شناسایی می کند.

کسی که خودش را خوب می شناسد، کمتر تحت تاثیر حرف دیگران مسیر زندگی اش را تغییر می دهد و دوست دارد خودش بداند با زندگی اش چه کار می کند.

به عنوان مثال، یک دختر 17 ساله دوست دارد در سن 30 سالگی جراح زنان و زایمان باشد، در شیراز زندگی کند ویک بچه داشته باشد.

-اولا این که کسی که می خواهد پزشک متخصص بشود، باید همسری انتخاب کند که شرایط بخصوص شغلی او را درک کرده و بتواند او را حمایت کند.

-از سوی دیگر شاید لازم نباشد او هم جراح باشد اما باید از تحصیلات دانشگاهی برخوردار باشد. در ضمن، برای چنین دختری که زودتر از 30 سالگی نمی خواهد بچه دار بشود، ازدواج زودرس یا حاملگی زودرس مزیت خاصی ندارد.

– در ضمن اینکه دوست دارد در شیراز زندگی کند، تا حدی تکلیف خواستگاری که می خواهد او را به تبریز یا کانادا ببرد را مشخص می کند. با خودتان رو راست باشید، و در تصمیمتان راسخ باشید.

٢)مرحله دوم این است که همسر آینده تان را بر اساس خواسته ها و موقعیت فعلی خود تصور کنید. تصور کردن همسر ایده آل با توجه به آرزوهایتان نسبتا راحت است. همیشه از خودتان این سوا ل را بپرسید: «آیا من برای شخصی که به عنوان همسر ایده آل خودم تصور کرده ام، همسر ایده آلی هستم؟» خیلی ساده است. هر ترازویی دو کفه دارد. اگر می خواهید کفه طرف مقابلتان سنگین باشد، ابتدا باید کفه طرف خودتان را سنگین کنید. کسی که می خواهد با یک فرد تحصیل کرده هنردوست ازدواج کند، بهتر است خود نیز تحصیل کرده و هنر دوست باشد.

3) در مرحله سوم باید یکسری معیارهای غربالگری اولیه برای همسریابی انتخاب کرده و آنها را آزمایش کنید. رایجترین معیارهایی که برای این منظور به کار می روند عبارتند از: تفاوت سن، تفاوت قد، تفاوت ظاهر، تفاوت تحصیلات، تفاوت طبقاتی، تفاوت قومی، تفاوت زبانی و در نهایت تفاوت دینی.

– نکته مهم این است: این شما هستید که تعیین می کنید یک ویژگی برایتان مهم است یا خیر. مثلا برای یک نفر ممکن است ازدواج درون قومی خیلی مهم باشد ولی برای کس دیگر اصلا اهمیت نداشته باشد.

– نکته دیگر این است که تفاوت آدمها در یک قالب نسبی مطرح می شود تا مطلق. مثلا به نظر یک نفر قد 170 کوتاه است و به نظر شخص دیگری ایده آل است. پژوهش ها نشان دادند که کسانی که حرف مردم برایشان مهم است بیشتر به ظاهر طرف مقابلشان اهمیت می دهند.

4) مرحله چهارم عبارتست از «دیدن» و «دیده شدن» برای ایجاد جاذبه اولیه. در کشورهایی که محیطهای مختلط کمتر است، پسرها ممکن است به کمک مادر و خواهرانشان برای پیدا کردن همسر مناسب متوسل شوند. ولی متاسفانه چنین امکانی برای اکثر خانمهای جوان کمتر وجود دارد. به همین دلیل توصیه من این است که محیط کار، تحصیل یا تفریح خود را به گونه ای انتخاب کنید که حداکثر احتمال ممکن را برای دیده شدن توسط همسر احتمالی آینده تان به شما بدهد. به عنوان مثال کسی که می خواهد با یک موسیقیدان ازدواج کند، یا در کلاسهای متعدد موسیقی شرکت می کند یا عضو انجمنی می شود که موسیقی دانان معمولا عضو آن می شوند. کار دیگری که می توانید بکنید این است که چند خصوصیت اصلی که برای همسر آینده تان در نظر دارید به نزدیکان و دوستان بگویید ممکن است آن ها فردی را با این مشخصات بشناسند و یا در آینده اگر با چنین کسی برخورد کنند بلافاصله به یاد شما می افتند و می توانند نقش معرف را داشته باشند.

5) خواستگاری کردن از این فرد است. در بسیاری از جوامع (چه شرقی و چه غربی) معمولا خواستگاری توسط جنس مرد صورت می گیرد و معمولا یک زن نمی تواند از یک مرد تقاضای ازدواج بکند وگرنه به سبکی متهم می شود.

به هر حال، فراموش نکنید وقتی از کسی به قصد ازدواج خواستگاری کردید، فکرتان فقط مشغول ظواهر امر (مانند کافی شاپ رفتن و کادوهای رمانتیک دادن یا نحوه چای آوردن عروس خانم موقع خواستگاری و مراسم عروسی) نباشد. به اصل موضوع دقت کنید.

6) مرحله ششم که به نظر من مهمترین مرحله انتخاب همسر است، بردن نهایت استفاده از فرصتها برای شناخت بهتر همسر احتمالی تان از طریق برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی می باشد. امروزه حتی خانواده های نسبتا سنتی و مذهبی با حرف زدن و معاشرت زوجهای آینده در طول دوران نامزدی شان مخالفت چندانی ندارند.

در طول این جلسات، از طرف مقابل خود باید سوال بپرسید. سوالهای تعیین کننده.

– این سوالها از هر فرد به فرد دیگر فرق می کند اما به عنوان نمونه چهار تا پنج مورد از آنها را برایتان می گوییم:

الف) می توانید بپرسید: «هدف شما در زندگی چیست؟ سه تا از بزرگترین آرزوهای زندگی تان را بگویید».

ب) مثلا: «هدف شما از ازدواج چیه؟ چرا می خواهید با من ازدواج کنید؟»

پ) «من شغلم ایجاب می کند که در خارج از منزل کار بکنم. می خواستم بدانم راجع به این موضوع چی فکر می کنی؟»

ت) « در خانه پدر و مادری شما تقسیم کارهای منزل به چه صورت بوده؟ دوست دارید در زندگی ما چطور باشد؟»

پرسیدن این سئوال ها کمک کننده است، اما فراموش نکنید که ما در دنیای ایده آل زندگی نمی کنیم، بنابراین اگر تصمیمتان بر این شد که با فردی ازدواج کنید (بخصوص برای خانم ها) فراموش نکنید حتما شرایطی را که برایتان مهم است سر عقد مطرح کرده و تعهد لازم را از همسر آینده تان بگیرید. این تنها سندی است که می تواند در صورت عدم سازش همسرتان در موارد یاد شده از شما حمایت کند.

از سوال مهمتر، ارتباطات غیر کلامی است. مثلا اینکه آیا رفتارش طوری که می خواهید با مهربانی و عاطفه هست یا نه؟ آیا آداب اجتماعی را در حدی که برای شما مهم است بلد هست اگر نه، آیا در این حد با او احساس صمیمیت می کنید که این مورد را با او در میان بگذارید؟

علاوه بر آن باید از خودتان بپرسید: از هم صحبتی با او خسته شدید یا لذت بردید؟ اینکه اگر اختلاف نظری پیش آمد می توانید با صحبت کردن مسئله را حل کنید و یا بر سرش به تفاهم برسید؟ آیا می ترسید مسئله ای را با او در میان بگذارید؟ از عکس العمل هایش در مقابل حرف ها و رفتار شما نگران می شوید؟ آن چیزهایی را که شنیدید یا دیدید وقتی به خانه برگشتید، روی کاغذ بیاورید، زیرا برای مرحله آخر یا هفتم باید از آنها استفاده کنید.

7) مرحله آخر جمع بندی وضعیت و گرفتن تصمیم مناسب است. در زندگی هر کسی حداقل یک فرد معتمد وجود دارد. نسبت آن شخص مهم نیست. عقل و تجربه اش مهم است. باهم صحبت کنید و مجموع شرایط را برایش بگویید و بخواهید وضعیت را از دید خودش ارزیابی کند.

سعی کنید در ارائه مشاهدات و شنیده هایتان منصف باشید و به اصطلاح سانسور نکنید. بعد با خودتان خلوت کنید. تمام نظرات و تفکرات را کنار هم بچینید و جنبه های مثبت و منفی ازدواج با این فرد را کنار هم مقایسه کنید. آیا جنبه های مثبت به جنبه های منفی می چربند؟ آیا چیزی در نکات منفی هست که خیلی برا یتان مهم باشد و بخاطرش بخواهید از طرف بگذرید؟ ممکن است چیزهایی را که شنیدید قبول نداشته باشید که ایرادی ندارد. هرکسی نظر خودش را دارد، ولی در نهایت این زندگی شماست. تصمیم آخر را خودتان بگیرید و آن را به پدر و مادرتان اعلام کنید.

می توانید وقتی نتیجه تصمیمتان را به پدر و مادرتان می گویید دلایل خودتان را هم بگویید که بدانند این تصمیم را عاقلانه گرفتید و جوانب آن را سنجیده اید.

مراحل بالا توصیف یک فرایند عقلانی و منطقی بود. ازدواج در زندگی فرد یک تصمیم خیلی مهم است. ازدواج موفق می تواند تمام توانایی های بالقوه فرد را شکوفا کند و ازدواج نا موفق می تواند منابع غنی درون وجود یک نفر را به صفر برساند. هستند کسانی که فقط از روی احساسشان ازدواج کردند و خوشبخت شدند ولی تعداد کسانی که خوشبختند و این تصمیم را با چشمهای باز و با در نظر گرفتن همه جوانب گرفتند بیشتر است.

ادامه مطلب / دانلود