نتايج جستجو مطالب برچسب : حساسیت

به این ۷ دلیل سرماخوردگی شما درمان نمی شود

سرماخوردگی در برخی از افراد برای تمام طول عمر باقی می‌ماند!سرماخوردگی گاه درد و ناراحتی زیادی برای بیمار ایجاد می کند و مانع انجام دادن کارهای معمولی و روزانه می شود. سرماخوردگی و آنفلوآنزا در پی عفونت باکتریایی یا ویروسی رخ می‌دهد که از طریق هوا، آب، غذا و … پخش می‌شود.ضعف سیستم ایمنی، فرد را بیشتر مستعد ابتلا به آنفلوآنزای ویروسی و سرماخوردگی می‌کند.به گزارش هلث نیوز، برخی از علایم شایع آنفلوآنزا شامل تب، سردرد، سرفه، خستگی، گلودرد، اسهال و استفراغ است.در ادامه مطلب به 7 دلیل درمان نشدن سرماخوردگی اشاره می شود.

استرس:

استرس، هورمونی به نام کورتیزول در بدن آزاد می‌کند. این هورمون سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و

واژه ی زود رنج در فرهنگ لغات فارسی به معنی کسی که زود برنجد و آزرده شود و نازک دل بکار  باشد ، برده می شود. اما از این منظر می توان فرد زودرنج را کسی برشمرد که زود آزرده می شود و یا به کسی گفته می شود که بر اثر کنشی منطقی ویا غیر منطقی ازرده خاطر می شود و یا می توان گفت فرد زود رنج کسی است که در مقابل یکسری رفتارو برخوردها که با روحیات و شخصیت آن سازگار نیستند،آزرده خاطر می شود .

علت زودرنج بودن:
برخی افراد زود رنج و حساس هستند. افراد در برابر مشکل و ناراحتی واکنشهای مختلفی را بروز می دهند. به عنوان مثال برخی پرخاش کرده، بعضی به گریه می افتند و افرادی هم قهر می کنند و بروز این عکس العملها در افراد با هم فرق دارد و به شخصیت فرد بستگی دارد.وی تصریح کرد: افرادی هستند که حساس بوده و زودرنج هستند و عواطفشان رقیق تر بوده که در برابر مشکل و ناراحتی بسیار زود ناراحت می شوند و از خود نمی توانند دفاع کنند.صادقی در مورد علت بسیار حساس بودن برخی افراد بیان کرد: علت ایجاد این حساسیت های زیاد و زود رنج بودن به شخصیت فرد، ژنتیک، یادگیری و تربیت فرد در دوران کودکی باز گشت می کند.

اگر افراد بیش از حد حساس و زودرنج  این ویژگی ها را دارند:
– میتوانند اطلاعات را عمیقاً پردازش کنند.
– می توانند خیلی عمیق روی چیزی تمرکز کنند.
– در کارهایی که نیازمند دقت، سرعت و جزئیات است مهارت دارند.
– شدیداً وظیفه شناس هستند.

خصوصیات ظاهری افراد بیش از حد حساس:
– در اعمال حرکاتی مهارت دارند.
– بیشتر تحت تاثیر کافئین هستند.
– در ثابت ماندن مهارت دارند.
– نیمکره راست مغزشان قوی تر است: خلاق تر هستند.
– کندتر از محرک های شدید ریکاور می شوند.

پایین بودن اعتماد به نفس ، فرد را حساس و زود رنج می کند

درمان حساسیت وزود رنجی شدید

اعتماد به نفس پایین و حساسیت بیش از حد
افرادی که اعتماد به نفس خوبی دارند، معمولا زندگی بهتری را هم تجربه می‌کنند و در زندگی شرایط مناسب‌تری خواهند داشت. این شرایط تا جایی پیش می‌رود که به گفته دکتر ناظمی کمبود اعتماد به نفس حتی می‌تواند موجب ایجاد حساسیت و زود رنجی هم بشود.

پایین بودن میزان اعتماد به نفس، یکی از مهم‌ترین دلایلی است که می‌تواند فرد را حساس و زود رنج کند. نباید فراموش کنیم حساسیت بیش از حد افراد، به اعتماد به نفس آنها بستگی دارد. به این معنی که این افراد چون نسبت به نوع زندگی و شرایطی که دارند، حساس هستند و خودشان را پایین‌تر از دیگران می‌دانند، نمی‌توانند حرف‌ها و نظرات دیگران را تحمل کنند و چنین رفتارهایی را از خود نشان می‌دهند.

حساس‌ها مراقب باشند
دوست ندارد این‌طور باشد، اما کاری هم از دستش برنمی‌آید. حساس است و خیلی زود از حرف‌های دیگران ناراحت می‌شود. تصمیم می‌گیرد رفت و آمدهایش را کم کند، روابط اجتماعی‌اش را حذف می‌کند و در خانه می‌ماند تا نه از حرفی ناراحت شود و نه کسی را ناراحت کند. غافل از این‌که این کناره ‌گیری‌ کردن فقط شرایطش را بدتر می‌کند و موجب تشدید حساسیت‌هایش می‌شود. البته خیلی وقت‌ها هم دست به کار می‌شود و سعی می‌کند رفتارهای اشتباهش را تغییر دهد ولی چون این کار برایش سخت است، در همان ابتدای کار، پشیمان می‌شود و دوباره به همان روال قبل برمی‌گردد؛ یعنی حساسیت و ناراحت شدن، بعد تنهایی و فرار از موقعیت برای کم شدن این همه ناراحتی و پس از آن هم تشدید مشکل و بدتر شدن شرایط.

آن‌طور که این روان‌شناس توصیه می‌کند این افراد در اولین قدم باید اعتماد به نفس‌شان را تقویت کنند و هر کاری از دست‌شان برمی‌آید ـ مانند خود گویی‌های مثبت ـ برای تقویت اعتماد به نفس انجام دهند. همچنین خوب است برای تقویت اعتماد به نفس، به خود آگاهی رسیده و شناخت دقیقی از نقاط ضعف و قوت‌شان پیدا کنند.

از جمع فرار نکنید
کسانی که حساس هستند، معمولا خیلی دوست ندارند در جمع حاضر شوند و ترجیح می‌دهند تنها بمانند. گروهی از این افراد هم هستند که همیشه از دیگران ناراحتند و برای همین هنگامی که در جمع هستند، احساس خیلی بدی را تجربه خواهند کرد. در نتیجه طبیعی است این افراد کم‌کم از جمع دور ‌شوند و تنهایی را ترجیح دهند، اما وقتی آنها از دیگران فاصله می‌گیرند، طرز فکر و نگرش منفی‌‌ که نسبت به جمع و دیگران دارند نیز تقویت می‌شود و در نتیجه نمی‌توانند با شرایط و موقعیت‌های جدید هماهنگ شوند.

بنابراین گاهی افراد حساس تصمیم می‌گیرند به جای حل مساله و ایجاد توانایی برای برطرف کردن این مشکل، از جمع فرار کنند و همین دوری از گروه باعث تشدید مشکلات‌شان می‌شود.

اولین و یکی از بهترین کارهایی که می‌توان برای این گروه از افراد انجام داد، مواجه شدن با موقعیت است. به این معنی که قرار نیست زمانی که احساس می‌کنید از قرار گرفتن در جمع ناراحت می‌شوید یا از حرف‌ها و نظرات دیگران احساس خوبی ندارید، رفت و آمدهایتان را قطع کنید. بلکه توصیه می‌شود روابط اجتماعی بیشتری داشته باشید، اما قبل از این مرحله، خودتان را بهتر بشناسید و اعتماد به نفس‌تان را تقویت کنید و پس از آن مهارت‌های ارتباطی را بیاموزید و بدانید در هر رابطه‌ای چطور باید برخورد کرد. وی ادامه می‌دهد: افرادی که حساسیت بیش از حد دارند، معمولا از کمبود قدرت ابراز وجود هم رنج می‌برند و نمی‌توانند حرف‌ها و نظرات‌شان را بدرستی مطرح کنند. برای همین هم احساسات‌ منفی‌شان بیشتر می‌شود و همین می‌تواند شرایط آنها را بدتر کند. همچنین به این موضوع هم توجه داشته باشید که تمام رفتارها و حرف‌های دیگران را به خودتان نسبت ندهید و بدانید خیلی از حرف‌ها و رفتارها به شما ارتباطی پیدا نمی‌کند.

دیگران هم باید به آنها کمک کنید
کسانی که با فردی حساس و زودرنج زندگی می‌کنند، معمولا نمی‌دانند چطور باید با او برخورد کرد؛ اگر خیلی سخت بگیرند، او را ناراحت کرده‌اند و اگر خیلی کاری به کارش نداشته باشند، این خصوصیت اخلاقی را تشدید کرده‌اند. پس چه کاری بهترین است و برای کمک به این افراد چه کار باید کرد؟

لحن و نوع کلام و همین‌طور زبان بدن ما باید متناسب با نیازها و شخصیت فرد باشد، اما با همین حرف‌ها باید به او کمک کنید رفتارش را تغییر دهد و در موقعیت مناسب قرار بگیرد.

اگر می‌خواهید به فردی که حساس است کمک کنید رفتارش را تغییر دهد، او را در موقعیت قرار دهید و پس از آن کمکش کنید موقعیتی را که در آن قرار گرفته، بخوبی درک کند و پذیرش بیشتری داشته باشد. همچنین باید این فرصت را در اختیار آنها بگذارید تا اعتماد به نفس‌شان را تقویت کنند و وضع بهتری داشته باشند.

بچه‌ها را درست تربیت کنیم
همان‌طور که گفته شد شیوه تربیتی پدر و مادر هم در ایجاد این حساسیت‌ها موثر است و می‌تواند آن را تقویت کرده یا برای حل مشکل کمک کند. دکتر ناظمی هم در این زمینه به والدین توصیه می‌کند فرزندان‌شان را طوری تربیت کنند که آمادگی رویارویی با فراز و نشیب‌های زندگی را داشته و واقع‌نگر باشند. به این معنی که بچه‌ها باید در شرایط اجتماعی طبیعی و عادی قرار بگیرند و این‌طور نیست که در محیطی بسته آنها را پرورش دهیم و انتظار داشته باشیم در آینده هم زندگی اجتماعی موفقی داشته باشند.

ادامه مطلب / دانلود

در هر فصلی از سال ممکن است بعضی از بیماری ها شیوع بیشتری داشته باشند یا حداقل با شدت بیشتری بروز کنند.

فصل بهار یکی از فصولی است که در آن تنوع بیماری های مربوط به کودکان را مشاهده می کنیم. البته اغلب بیماری های بهاری در کودکان جدی نیستند ولی علائمی ایجاد می کنند ک باعث ناراحتی کودک می شود. در این مطلب با ۵ نمونه از شایع ترین بیماری های بهاری کودکان آشنا می شوید.

رینیت آلرژیک در اثر قرار گرفتن کودک در محیط پر از گرده گل ها ایجاد می شود

۱- حساسیت فصلی
حساسیت می تواند در ناحیه بینی و چشم باشد. بیشتر کودکان دچار رینیت آلرژیک (حساسیت در بینی) و کونژانکتیویت (حساسیت در چشم) می شوند ولی کمتر سرفه و خس خس سینه و علایمی شبیه به آسم را در آنها می بینیم. اگر حساسیت به بیماری آسم اضافه شود، علایم آسم شدت بیشتری پیدا خواهدکرد. البته حساسیت معمولا در فصل زمستان شدت پیدا می کند ولی در فصل بهار نیز به دلیل گرده افشانی گیاهان ممکن است علایم بیماری در کودک تشدید شود. رینیت آلرژیک در اثر قرار گرفتن کودک در محیط پر از گرده درختان و گل ها ایجاد می شود.

علایم آن خارش، گرفتگی بینی، عطسه، سرفه های مکرر و ترشحات گلو و بینی است. ممکن است به دلیل گرفتگی بینی، کودک خواب خوبی نداشته باشد یا دهانی تنفس کند. تنفس دهانی در کودکان باید درمان شود. ادامه این روند، باعث ایجاد ناهنجاری فکی در کودک خواهدشد. آلرژی اگر در چشم باشد، با علایمی مانند خارش، ترشح چشم و قرمزی همراه است. تجویز دارو علایم حساسیت را به میزان زیادی کاهش می دهد.

۲- آنتروویروس ها
گروه دیگری از ویروس ها که در بهار فعالند، از خانواده آنتروویروس ها هستند. این ویروس از طریق تنفس وارد بدن می شود. آنتروویروس ها ۳ نوع هستند که هر یک علایمی خاص در بدن کودک ایجاد می کنند. یکی از بیماری هایی که این ویروس ایجاد می کند، بیماری دست، پا و دهان است. در این بیماری دست ها، پاها و دهان کودک دچار ضایعات قرمز رنگی می شود که با علایم دیگری مانند تب، اسهال، کونژانکتیویت، گلودرد، علایم تنفسی و… همراه است. البته این بیماری ممکن است در ابتدا به آبله مرغان شباهت داشته باشد ولی سیر آن به تدریج تغییر می کند.

۳-آبله مرغان
آبله مرغان به خصوص در کودکان مدرسه ای بسیار شایع است. بیماری با ایجاد تب، علایم سردرد و دانه های پوستی قرمزرنگ شروع می شود. دانه ها ابتدا روی شکم تشکیل و سپس به ضایعه های آبکی تبدیل و پاره می شوند. به تدریج بثورات به دست ها و پاها، زیر گردن و صورت انتشار پیدا می کند. مشخصه بیماری خارش بسیار شدید است. بعد از ۷ روز هم کودک بهبود می یابد. احتمال سرایت آبله مرغان به دیگران در همین ۷ روز است. کودک مبتلا به آبله مرغان را باید از بزرگسالانی که در کودکی به این بیماری مبتلا نشده اند دور نگه داشت چون ابتلا به آبله مرغان در بزرگسالی به دلیل ایمن نبودن بدن نسبت به این ویروس، بسیار خطرناک است.

۴- سرماخوردگی و آنفلوانزا
در فصل بهار معمولا با نوسانات زیاد دمای هوا روبرو هستیم. ویروس پاراآنفلوانزا خفیف تر از ویروس آنفلوانزاست و معمولا با علائمی مانند خروسک، سرفه های کش دار، تب و خس خس و تنگی نفس همراه است. درمان خروسک، دادن بخور سرد، تجویز ضدتب و مسکن و… است. سرماخوردگی نیز در این فصل شیوع دارد که علایم آن گرفتگی و آبریزش بینی، تغییر صدا، عطسه، خارش گلو و… است. سرماخوردگی در فصل بهار خفیف است و بعد از چند روز بدون استفاده از دارو بهبود می یابد. بعضی از ویروس های سرماخوردگی در فصل بهار گوش درد، تب یا علایمی مانند سینوزیت ایجاد می کنند. در این مواقع نیز داروهای تسکین دهنده تجویز می شود.

  خوردن میوه های کال و نشسته باعث دل درد، تهوع و استفراغ در کودکان میشود

۵- بیماری های گوارشی
با آمدن بهار میوه هایی مانند چغاله، گوجه سبز یا میوه های کال به بازار می آیند. خوردن این میوه ها به مقدار زیاد، به خصوص اگر شسته نشده باشند، باعث دل درد، تهوع و استفراغ خواهدشد. محدود کردن خوردن چنین میوه هایی و شستن آنها در پیشگیری از بیماری موثر است.

۵ فرمان برای کاهش حساسیت فصلی کودکان
۱-  در بهار در و پنجره ها را بسته نگه دارید. این کار مانع ورود گرده های گیاهان به داخل اتاق می شود.

۲-  لباس های کودکان را دائم بشویید و آنها را در فضای خانه خشک کنید. بیرون ماندن لباس باعث چسبیدن ریزگردها و گرده های گل و گیاه به آن می شود.

۳- به کودک آموزش دهید بینی خود را روزی چند بار با آب معمولی بشوید تا گرده ها از داخل آن خارج شود. از بردن او به مناطقی که گیاهان متنوعی به خصوص از تیره کاج و گیاهان سوزنی دارد خودداری کنید.

۴-  برای کودک ماسک تهیه کنید تا هنگام خروج از منزل آن را روی بینی و دهان خود قرار دهید.

۵- حتما با متخصص آلرژی درباره حساسیت کودکتان در فصل بهار مشورت کنید. تنفس دهانی کودک در درازمدت عواقب جبران ناپذیری خواهدداشت.

ادامه مطلب / دانلود

خوشمزه است اما بعضی ها فقط باید نگاهش کنند؛ چون برایشان از سم هم خطرناک تر است!

پیتزا غذای خوشمزه است اما بعضی ها فقط باید نگاهش کنند؛ چون برایشان از سم هم خطرناک تر است!

1- کالباس و سوئیس متهم ردیف اول اختلال در گوارش

ترکیبات موجود در سوسیس و کالباس اعم از روغن، ادویه و موادی که علاوه بر گوشت و مرغ به سوسیس و کالباس اضافه می شوند، همگی روی عملکرد دستگاه گوارش تاثیر منفی می گذارند. ابتلا به سرطان: سوسیس و کالباس حاوی مواد افزودنی و نگه دارنده هستند. این ترکیب ها باعث ایجاد رادیکال های آزاد در بدن می شوند و زمینه ساز ابتلا به سرطان هستند. افزایش وزن: این دو خوراکی چربی بالایی دارند. به همین دلیل مصرف آنها باعث اضافه وزن می شود. زمینه بروز حساسیت: ادویه و مواد نگهدارنده موجود در این خوراکی ها زمینه ساز ابتلا به حساسیت غذایی است.

2- خمیر

دشمن سلیاکی ها، سلیاک : اولین مسئله، آرد گندمی است که خمیر را با آن تهیه می کنند. این آرد به دلیل اینکه حاوی «گلوتن» است، برای افراد مبتلا به سلیاک مثل سم است. بنابراین باید از پیتزا چشم بپوشند. اما غیر از این گروه اصلی، افراد دیگری هم هستند که باید به دلیل وجود همین خمیر، پیتزا را با احتیاط بخورند. ریفلاکس: به دلیل مخمر موجود در خمیر پیتزا ممکن است افراد دچار افزایش اسید معده و ریفلاکس شوند. افرادی هم که مبتلا به مشکلات گوارشی هستند باید در مصرف پیتزا احتیاط کنند. حساسیت به شیر: اگر در پخت خمیر پیتزا به جای آب از شیر استفاده کرده باشند، افراد مبتلا به حساسیت به لبنیات یا عدم تحمل لاکتوز نباید آن را مصرف کنند.

3- دشمن فشاری ها حساس به لبنیات

ممکن است بدن افراد مبتلا به فشارخون به پیتزا واکنش نشان دهد. عدم تحمل لاکتوز: اگرچه منبع اصلی لاکتوز شیر است، نه پنیر اما پنیر هم حاوی این نوع قند است. بهتر است افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز پیتزای بدون پنیر نوش جان کنند. فشارخون بالا: پنیر شور است. بنابراین خوردن پنیر در افراد مبتلا به فشارخون بالا باید محدود شود. دیر هضم ها: بعضی افراد دچار مشکل تاخیر در هضم مواد غذایی هستند. این افراد به سختی پنیر پیتزا را هضم می کنند. بنابراین بهتر است پیتزای بدون پنیر بخورند.

4- قارچ

دشمن حساسیتی ها، حساسیت به قارچ: افراد مبتلا به این مشکل با خوردن قارچ دچار واکنش های حساسیتی می شوند. بنابراین اگر به قارچ حساسیت دارید، حواس تان باشد. اسید اوریک بالا: اگرچه قارچ منبع پروتئینی خوبی است اما مصرف آن به میزان زیاد برای افرادی که اسید اوریک بالا دارند، توصیه نمی شود. بنابراین پیتزای قارچ سفارش ندهید.

5- فلفل

دشمن پوست و معده، زخم معده: افراد مبتلا به زخم معده،‌ ورم معده، ریفلاکس و هر نوع مشکل گوارشی ای مانند آن باید پیتزایی مصرف کنند که فلفل ندارد. چون باعث تحریک معده و افزایش مشکل شان می شود. حساسیت به فلفل: بعضی افراد به فلفل (از هر نوعی که باشد) حساسیت دارند. بنابراین نباید فلفل مصرف کنند. به این دلیل که کهیر و دیگر عوارض حساسیت زا در انتظارشان خواهد بود.

6- پیاز

دشمن معده و ریه جنگ معده و پیاز: افرادی که دچار مشکل گوارشی به ویژه زخم معده هستند، نباید پیاز به ویژه پیاز خام مصرف کنند چون ترکیبات موجود در پیاز به ویژه گوگرد و آلیسین آن باعث تحریک معده و افزایش ترشح اسید معده می شوند. جنگ نفس و پیاز: بهتر است افراد مبتلا به تنگی نفس، کمتر پیاز مصرف کنند. به این دلیل که ترکیبات پیاز که فرار هستند، باعث تحریک دستگاه تنفسی این افراد می شود.

7- گوشت

دشمن نقرسی ها: اگر مبتلا به نقرس هستید، مصرف پیتزای گوشتی یا هر نوع پیتزای حاوی این ماده غذایی را فراموش کنید. چربی بالا: چربی خون تان را اندازه گرفته اید؟ اگر چربی خون تان بالا باشد، خوردن پیتزای گوشت با پیتزاهایی که مقدار کمی هم گوشت قرمز دارند، مناسب نیست. چون اغلب گوشت های مصرفی در پیتزا پرچرب هستند، همین مسئله باعث افزایش چربی خون می شود.

8- ماهی حساسیت دریایی

بعضی افراد به غذاهای دریایی به ویژه ماهی حساسیت دارند. بنابراین با خوردن پیتزای ماهی یا دیگر خوراک های دریایی، نشانه های حساسیت شان بروز پیدا می کند. بنابراین بهتر است این افراد خوردن این نوع پیتزا را فراموش کنند.

بوی بد بدن و دهان ، هم آزار دهنده و هم خجالت آور است اما خوشبختانه ما می توانیم با رعایت چند نکته ساده همیشه خوشبو باشیم.

دستورالعمل :

۱ – حداقل هر روز یکبار ، مخصوصا” بعد از ورزش کردن ، دوش بگیرید و حتما” از صابون و شستشو دهنده بدن استفاده کنید . بهتر است موهای زائد زیر بغل خود را بتراشید تا از اجتماع باکتری های بدبو در لابه لای این موهای زائد جلوگیری کنید.

۲ – بعد از حمام حتما” از خوشبو کننده ها و ضد عرقها استفاده کنید . ضد عرقها از عرق کردن جلوگیری می کنند و خوشبو کننده ها بوی بدن را می پوشانند. برخی از محصولات موجود در بازار هم خوشبو کننده و هم ضدعرق هستند و هر دو کار را بطور همزمان انجام می دهند ، بنابراین می توانید به جای خریدن دو محصول مجزا از یک محصول که هر دو خاصیت را دارد استفاده کنید.

۳ – هر روز حداقل دوبار دندانهایتان را مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید تا دهانتان بوی بد نگیرد.

۴ – مرتب لباسهایتان را بشوئید تا باکتریهایی که باعث بد بو شدن آنها می شوند از بین بروند.

۵ – از خوردن غذاهایی که بو و طعم تندی دارند و یا در آنها ادویه جات تند به کار رفته است ، پرهیز کنید مثلا” از خوردن سیر و ادویه کاری خودداری کنید زیرا خوردن این نوع غذاها و ادویه های تند و بودار نه تنها باعث بد بو شدن دهان شما می شوند بلکه عرق شما را هم بدبوتر می کنند.

تذکر مهم :

۱ – هرگز در استفاده از اسپری های خوشبو کننده و عطرها زیاده روی نکنید زیرا گاهی این کار باعث می شود که بوی بدن شما بدتر شود و علاوه بر این ، برخی از آدمها به عطر و بوی تند حساسیت دارند.

۲ – استفاده از شامپوهای خوشبو نیز برای خوشبو کردن موها بسیار مفید هستند اما دقت کنید که این شامپوها برای موهای شما مناسب باشند و شما به بوی آنها حساسیت نداشته باشید.

۳ – اسپری های پودری هم ، به خوشبو کردن بدن و جلوگیری از عرق خیلی کمک می کنند اما هنگامی که از لباسهای تیره رنگ استفاده می کنید از این نوع اسپری استفاده نکنید زیرا جای آنها روی لباس می ماند.

در فصل بهار بیماری آلرژی بسیاری از مردم جهان را آزار می دهد. حساسیت های این فصل شاید در حد آلرژی به گرده های گیاهان یا گلهای بهاری باشد، یا اینکه بیماری خطرناکی به نام فاویسم یا فابیسم سراغ فرد بیاید.

بیماری فاویسم یک بیماری ارثی خونی است که به علت کمبود یکی از آنزیم های گلبول قرمز ایجاد می شود. این بیماری وابسته به جنس بوده و بیشتر در مردان دیده می شود.

این بیماری در نواحی شمالی و جنوبی ایران (سواحل دریا) شیوع بیشتری دارد. فاویسم در اثر کمبود آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز گلبول قرمز به وجود می آید.

کمبود آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز موجب همولیز گلبول های قرمز خون می شود. این آنزیم نقش مهمی در احیای اکسیدان های تولید شده در داخل گلبول قرمز دارد.

بنابراین وقتی کودک مبتلا به کمبود این آنزیم باشد و در معرض اکسیدان قرار گیرد دچار همولیز شده و اصطلاحا مبتلا به بیماری فاویسم شده است.

باقلا از جمله مواد غذایی است که دارای موادی به نام «ویسین» یا «کوویسین» است که در مجرای گوارش و طی فرآیندهای شیمیایی عمل هضم، به «دی ویسین» و «ایزور امیل» تبدیل می شوند.

این مواد از اکسیدان های قوی محسوب می شوند، بنابراین به محض تماس با غشای گلبول قرمز در افرادی که کمبود آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز را دارند، آن را منهدم کرده و گلبول قرمز از بین می رود و شخص به فاویسم مبتلا می شود.

فاویسم در بعضی موارد، عوارض خیلی شدید و مهلکی ایجاد می کند که خوردن باقلای تازه را با ترس همراه می کند. این بیماری می تواند با بوییدن گل و گرده های باقالا نیز به وجود آید.

نه تنها باقلا، بلکه برخی داروها مانند آسپیرین با دوز بالا، داروهای ضدمالاریا، برخی آنتی بیوتیک ها، نفتالین، حنا و عوامل عفونی می توانند گلبول های قرمز را تخریب کنند.

افرادی که با کمبود آنزیم فوق مواجه هستند، علائم ناشی از بیماری فاویسم را 24 تا 48 ساعت پس از مصرف باقلای تازه و داروهای مذکور بروز خواهند داد.

همولیز گلبول های قرمز در مبتلایان به فاویسم، باعث بروز یک نوع کم خونی به نام کم خونی همولیتیک می شود.

علائم کم خونی همولیتیک

این علائم می‌توانند بسته به شخص از ملایم تا شدید باشند. اگر علائم خیلی شدید باشد، انتقال خون هم ضرورت پیدا می‌کند.

تشخیص همولیز ملایم سخت است و علائم مشخصی ندارد و فقط کم خونی ملایم می‌دهد.

در مواردی که مشکلات زمینه‌ای دیگر مانند بیماری‌های قلبی و عروقی، کلیوی، چشمی یا کبدی وجود داشته باشد یا در سنین مستعدتر مانند دوران نوزادی، بلوغ و پیری، علائم آن می‌تواند شدیدتر باشد.

بیماری نهفته می‌تواند در برخورد با استرس‌های اکسیداتیو مانند مواجهه با داروها یا مواد غذایی حساسیت‌زا و یا عفونت‌ها بروز کند.

رنگ پریدگی یا زردی پوست، ناخن‌ها و پلک، افزایش ضربان قلب، ضربان غیرطبیعی قلب، ادرار به رنگ تیره، احساس خستگی و کوفتگی، درد پشت یا شکم، تنفس کوتاه، خواب آلودگی و تب از علایم آنمی همولیتیک شدید هستند.

درمان فاویسم

این بیماری درمان قطعی ندارد و تنها اقدام موثر، پیشگیری از بروز حمله همولیز یا پرهیز از مواجه با مواد اکسیدان و در صورت بروز حمله، مراجعه سریع به پزشک، جهت اقدامات نگهدارنده و حمایتی جهت پیشگیری از عوارض همولیز است.

تزریق فوری خون به بیماران مبتلا به فاویسم و جایگزینی گلبول های تازه قرمز به جای گلبول های قرمز آسیب دیده بیمار و کنترل میزان مصرف آب و نمک فرد بیمار نیز از سوی پزشکان مطرح شده است.

زمانی که بیماری فاویسم در یک کودک تشخیص داده می شود، وظایف والدین آن کودک در قبال پیشگیری از همولیز بیمارشان افزایش می یابد.

والدین باید کاملا با نام داروهایی که ممکن است باعث همولیز خون شوند آگاه شوند و برای این کار پزشکان توصیه می کنند لیست داروهای مضر به طور کتبی به آنها داده شود و در صورت مراجعه به پزشک دیگر یادآور شوند که کودک آنها مبتلا به فاویسم است.

همچنین اینگونه افراد از مصرف باقلا باید پرهیز کنند.

همانطور که عنوان شد عفونت های بدن نیز برای افراد مبتلا به فاویسم خطرناک است و باعث همولیز خواهد شد. پس این گونه افراد باید از بروز بیماری های عفونی نیز پیشگیری کنند.