نتايج جستجو مطالب برچسب : اجابت دعا

انجام این کار اجابت دعا را قطعی می کند

انجام این کار اجابت دعا را قطعی می کند

اگرچه دعا و حال خوش داشتن برای صحبت با خدای متعال و اظهار عجز و نیاز و درخواست به محضر او، زمان و مکان نمی شناسند و در هر حالی برای انسان ممکن است اما به تصریح روایات رعایت برخی از آداب بر تاثیر ادعیه و نیز افزایش احتمال اجابت آنها اثرگذار است.

از این رو، در روایات بر پافشارى کردن و اصرار در دعا و انتظار اجابت مکرر سفارش شده است.‏

حضرت صادق (ع) فرموده اند: «همانا چون بنده دعا کند خداى تبارک و تعالى در کار حاجت او است مادامى که آن بنده شتاب نکند.»

مجلسى (ره) گوید: یعنى مادامى که شتاب در آن را نخواهد که اگر تأخیر در اجابت آن شد نومید گردد و در نتیجه از خداوند روگردان شود و پندارد که چون تأخیر در اجابت شده خداوند دعایش را مستجاب نفرماید.

یا معناى کلام حضرت علیه السلام این است: مادامى که آن بنده در

ادامه مطلب / دانلود

چهار جایی که در آن دعا به اجابت می رسد

اگرچه به تصریح آیات و روایات باب دعا همیشه و در هر زمان و مکان به روی بنده گشوده است و خداوند سمیع و علیم بر خواسته های ما است اما هستند حالات و اوقاتی که امید اجابت در آنها بیشتر است.

امام صادق (ع) می فرمایند: «دعا در چهار جا به اجابت رسد: در نماز وتر، و بعد از سپیده دم، و بعد از ظهر، و بعد از مغرب.»

و نیز آن حضرت (ع) فرموده اند: «دعا را در چهار هنگام بخوانید: هنگام وزیدن بادها، و (گاه) برطرف شدن سایه‏ها (یعنى هنگام ظهر)، و (نزد) فرو شدن باران، و (هنگام) ریخته شدن اولین قطره خون مؤمن (در جهاد یا غیر آن) زیرا در این چیزها درهاى آسمان باز شود.»

مرحوم مجلسى (ره) می گوید: ظاهر این است که

ادامه مطلب / دانلود

ضمانت دعای این افراد

راضى بودن به قضاء الهی و آنچه که خداوند برای بنده در نظر گرفته از اصلی ترین مشخصات ایمان و یقین و از صفات انسان های مومن است.

امام صادق (ع) فرمودند: «سر طاعت خدا صبر است و راضى بودن از خدا نسبت به آنچه بنده دوست داشته یا ناپسند داشته باشد، و هیچ بنده ائى از خدا نسبت به آنچه دوست یا ناپسند دارد، راضى نباشد، جز آنکه خیرش باشد در

ادامه مطلب / دانلود

ائمه اطهار (ع) در سخنان خود به برخی از زمان ها برای دعاکردن و اجابت آن سفارش فرموده اند. پیامبر خدا (ص) بهترین زمان را برای اجابت دعا سحرگاهان دانسته اند.

بهترین زمان دعا کردن

امام باقر(ع) فرموده اند: همین که شب جمعه فرا رسد خداوند عزوجل می فرماید: آیا دعاکننده ای هست که جوابش دهم.

 آیا درخواست کننده ای هست که عطا کنم او را.

 آیا استغفار کننده ای هست که بیامرزم او را.

آیا توبه کننده ای هست که توبه اش را بپذیرم.

ادامه مطلب / دانلود

اگر دیدیم در وقت دعا، در وقت تضرع و و در وقت توجه و تقرب، هیچ نشاط و حوصله دعا نداریم، علامت خوبی نیست. البته درستش هم می شود کرد.

چگونه حال و هوای دعا پیدا کنیم؟

توفیق هم کلام شدن با پروردگار، مناجات و صحبت خودمانی با حضرت حق، خیلی با ارزش تر از پاداش های دنیوی و حتی اخروی است. از این رو در باب اهمیت دعا گفتاری از رهبر انقلاب برگرفته از کتاب ” دعا” از منظر حضرت آیت الله سید علی خامنه ای در ذیل مرور می شود:

دعا یعنی خواستن و خدا را خواندن. خواستن، یعنی امیدواری. تا امید نداشته باشید، از خدا چیزی را درخواست نمی کنید. انسان ناامید که چیزی طلب نمی کند. پس دعا یعنی امید، که ملازم با امید به اجابت است. این امید به اجابت، دل ها را مشعل می کند و منور نگه می دارد.

التماس و درخواست حال دعا

اگر دیدیم در وقت دعا، در وقت تضرع و و در وقت توجه و تقرب، هیچ نشاط و حوصله دعا نداریم، علامت خوبی نیست. البته درستش هم می شود کرد. انسان می تواند با توجه، با التماس و با خواستن، حال دعا را به طور جدی از خدا بگیرد.

شکر

اولا وقتی شکر کردید، این شکر موجب ذکر می شود؛ متوجه خدا می شوید، خود شکر انسان را ذاکر می کند.

قطعیت اجابت

دعا مستجاب خواهد شد؛ یا زود و یا دیر

آنجا که توجه لازم را در حال دعا داشته باشیم، دعا مستجاب خواهد شد، یا زود و یا دیر.

اگر خدا در دعا را باز کند، در اجابت را نمی بندد.

امکان ندارد خدا به بندگان خود دستور بدهد دعا کنند، اما بنا بر اجابت آن نداشته باشد.

فرمود:” وسئَلُوا اللهَ مِن فَضلِهِ”(1) از خدای متعال بخواهید و نیازهای خودتان را از او بطلبید. در دعای ابی حمزه ثمالی از قول امام سجاد (ع) این طور عرض می شود:” وَ لَیْسَ مِنْ صِفَاتک یَا سَیِّدِی أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِیَّه وَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْعَطِیَّاتِ عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِک”(2) تو به بندگان خودت دستور بدهی که از تو بخواهند اما بنا داشته باشی که خواسته ی آنها را عمل نکنی، این امکان ندارد. وقتی خدای متعال به من و شما امر می کند که از او بخواهیم و طلب کنیم، معنایش این است که خدای متعال تصمیم دارد که آنچه را می خواهیم، به ما بدهد لذا در روایت است که :” مَا کَانَ اللهُ لِیَفْتَحَ عَلی عَبْدٍ بَابَ الْشُّکْرِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّیَادَۀِ وَلا لِیَفْتَحَ عَلی عَبْدٍ بَابَ الدُّعاءِ و یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الاِجَابَۀِ” (3) و الله اکرم من ذلک؛ خدای متعال کریم تر از آن است که باب دعا را باز کند اما باب اجابت را ببندد.

اگر دل توانست با یاد خدا خود را معطر و مزین کند، بدون تردید اجابت الهی برای او میسر خواهد شد.

هیچ دعایی بی استجابت نیست. استجابت به معنای این نیست که خواسته ی انسان حتما برآورده خواهد شد ممکن است برآورده بشود، ممکن است به علل و موجباتی برآورده هم نشود اما استجابت الهی هست. استجابت الهی پاسخ و توجه و التفات خداست و لو آن خواسته ای که من و شما داریم که ای بسا خیال می کنیم این خواسته به نفع ماست، اما به زیان ماست تحقق هم پیدا نکند؛ اما “یا الله” شما بی گمان لبیکی به دنبال خود دارد.

پی نوشت ها:

1- سوره نساء، آیه 32

2- بحارالانوار، ج 95، ص 82، السجاد(ع)

3- نهج البلاغه، قصار435

ادامه مطلب / دانلود
css.php