نتايج جستجو مطالب برچسب : علی کریمی

این تصویر عکسی قدیمی از نوجوانی علی کریمی است، در حالی که احتمالا پسردایی کوچکش از شانه های او آویزان است. علی با چهره ای متفاوت با این روزها اما با همان نگاه عجیب به دوربین خیره شده و نفر پشتی 2 انگشت خود را به نشانه پیروزی بالا برده. اتفاقی که بعدا در زندگی علی کریمی بارها رخ داد. مهمترین پیروزی او رسوخ به قلب مردم ایران است.

علی کریمی در نوجوانی + عکس

ادامه مطلب / دانلود

مازیار ناظمی که در اردوی تیم ملی حاضر شده بود با انتشار تصویر زیر در صفحه اجتماعی خود نوشت: «حضور علی کریمی محبوب و دوست داشتنی کنار تیم ملی قوت قلب همه دوستداران تیم ملی است. در تمرین تیم ایران دور از چشم کی روش سلفی گرفتیم.»

سلفی مجری مشهور در کنار علی کریمی + عکس

ادامه مطلب / دانلود

کریمی: می‌خواهم سرمربی پرسپولیس شوم

کریمی: می‌خواهم سرمربی پرسپولیس شوم

خداحافظی علی کریمی همچنان سوژه است. مرد محبوب هواداران پرسپولیس که در تبریز هم کلی محبوبیت داشت، ‌بالاخره قید فوتبال بازی کردن را زد و هواداران پرشمارش را در بهت و حیرت فرو برد.

به گزارش خبر ورزشی ، دیروز با شماره 8 فراموش نشدنی فوتبال ایران مصاحبه‌ای اختصاصی انجام دادیم که می‌خوانید.

کلیپ برنامه 90 را دیدید؟

متأسفانه نتوانستم دوشنبه شب برنامه 90 را تماشا کنم. البته از طریق سایت این برنامه، کلیپ فوتبالی‌ام را دیدم. کلیپی پرخاطره و زیبا که از شروع بود تا پایان دوران فوتبالی. به سرعت برق و باد گذشت و همه چیز به خاطره تبدیل شد.

این کلیپ حسرت بزرگی را برایمان داشت.

اول اینکه لطف دارید و ممنون همه هستم. من سال‌های زیادی را در این فوتبال داشتم، سال‌هایی که پر از خاطرات تلخ و شیرین بود، خاطرات خوب و بد. همان‌طور که روزی شروع کردم، باید روزی کفش‌ها را به دیوار می‌آویختم. هر آمدنی، رفتنی دارد. تمام شد و رفت.

چه حسی خودتان دست داد، حسرت آمیخته با پشیمانی؟!

خب بابت این تصاویر خوشحال شدم، حسرت خوردم، حالا برایتان توضیح می‌دهم. از این بابت خوشحال شدم که توانستم در این فوتبال یادگاری خوبی را برای مردم از خودم برجای بگذارم. طبیعی هم بود با دیدن این صحنه‌ها حسرت بخورم. اتفاقات زیادی از جلوی چشمانم رژه رفت. یاد روزهای زیادی افتادم. خیلی خاطرات زنده شد.

پشیمان نشدی؟

بابت چی؟

بابت خداحافظی از فوتبال.

این طبیعی است که برای هر فوتبالیستی وداع از فوتبال سخت باشد. آدم حسرت می‌خورد اما فوتبالیست‌ها همان‌گونه که یک روز شروع می‌کنند، باید یک روز نیز خداحافظی کنند. این قانون برای من هم وجود داشت و برای آیندگان نیز تکرار می‌شود. این را باید قبول کرد که زمان به عقب برنمی‌گردد. من دوست دارم وقتی به گذشته نگاه می‌کنم و دیگران درباره‌ام قضاوت می‌کنند، خاطرات و صحنه‌های خوبی را به یادگار گذاشته باشم.

اگر زمان به عقب برگردد، علی کریمی همان راهی را خواهد رفت که پیمود؟

طبیعی است که این راه را دوباره طی ‌کنم. فوتبال چیزهای زیادی به من داد. با فوتبال به بسیاری از چیزها رسیدم. به طور حتم سرنوشت من دوباره تکرار خواهد شد و فقط اگر زمان به عقب برگردد، برخی از کارها را انجام نمی‌دهم.

مثلاً چه کارهایی؟!

در زندگی همه انسان‌ها نقاط تاریک و بدی هم وجود دارد. روزهایی که وقتی بعد از سال‌ها به آن فکر می‌کنی، دوست‌شان نداری. برخی از اتفاقات وجود داشته که می‌شد نباشد.

شاید اگر به عقب برگردید، هیچ‌وقت در ویتنام داور ژاپنی را نزنید.

یکی از نقاط تاریک دوران فوتبالی‌ من همان اتفاقی است که از آن حرف می‌زنید. اتفاقی رخ داد که باعث شد با محرومیت یک‌ساله از فوتبال روبه‌رو شوم البته این درگیری تجربه بد و تلخی بود اما در اوایل فوتبالم بود و برای آینده کمک زیادی به من کرد تا دیگر این‌چنین نشود.

یک اتفاق تلخ دیگر نیز از شما به یادمان مانده است؛ بدخلقی پس از تعویض مقابل پرتغال و شوت معروف زیر ساک پزشکان تیم ملی!

متأسفانه این هم یکی دیگر از اتفاقات بد و تاریک فوتبالم محسوب می‌شود. نه من، بلکه بسیاری از مردم دوست ندارند کارهایی را انجام دهند که بد بوده است. خودم آن صحنه بد را دوست ندارم. به هر حال نمی‌توان آن را پاک کرد اما می‌توان گفت رفتاری بود که اگر زمان برمی‌گشت، انجام نمی‌دادم.

خاطره‌انگیزترین صحنه دوران فوتبالی علی کریمی در برنامه 90 به نظرسنجی گذاشته شد. خود تو کدام‌یک از آن 6 صحنه را دوست داشتی؟

وقتی از یک نقاش بپرسید کدام‌یک از تابلوهایی را که کشیده‌ای، دوست داری؟ پاسخ می‌دهد همه آنها را دوست دارم. هرکدام از تابلوها برایش ارزش و اهمیت زیادی دارد. من هم نمی‌توانم بگویم کدام‌یک از آن صحنه‌ها را بیشتر دوست دارم. همه‌شان برایم خاطره‌انگیز بود. تازه به جز این‌ها تمام گل‌ها و بازی‌‌ها برایم ارزش دارند. هر لحظه از فوتبالم خاطره است.

علی کریمی در فوتبال خواهد ماند؟ خیلی‌ها فکر می‌کنند با پایان فوتبال، شما دور فوتبال و مربیگری را خط قرمز بکشی و بچسبی به زندگی غیرفوتبالی!

دوست دارم در فوتبال باشم. چرا نباید دوست داشته باشم؟ در هر شغل و حرفه‌ای آدم‌ها دوست دارند پس از سال‌ها کار کردن به نسل جوان آموزش بدهند، تجربیات‌شان را در اختیار دیگران قرار دهند. حالا باید ببینم چه پیش می‌آید، چه می‌شود و سرنوشت برایم چه رقم می‌زند.

مربی می‌شوی یا نه؟

نمی‌دانم چطوری بگویم. مربیگری الان در این دوره و زمانه فنی نیست البته این برای همه نیست و مربیانی هستند که کارشان را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند، استعداد کشف می‌کنند، برای فوتبال این مملکت زحمت می‌کشند البته این تعداد مربیان زیاد نیستند. برای آینده و مربیگری می‌گویم صبر می‌کنم تا ببینم در چه مسیری قرار می‌گیرم و چه می‌شود. اصلاً شرایط مهیا است یا نه؟ دوست دارم اگر می‌خواهم مربی شوم، شرایط مهیا باشد.

علی کریمی سرمربی پرسپولیس می‌شود؟ این آرزوی بسیاری از هواداران شماست.

خب راحت نیست. مربیگری سخت است. در پرسپولیس بسیاری از بازیکنان از علی کریمی گنده‌تر بودند. آیا آنها مربی شدند؟! نمی‌شود یک‌شبه مربی شد. باید همه عوامل دست به دست هم بدهند و شرایط مهیا باشد. روزهای حساس زیادی برای مربیان وجود دارد. حرص و جوش زیادی می‌خورند. مربیگری پرسپولیس آرزوی بسیاری است و من هم بدم نمی‌آید اما با آن شرایطی که گفتم.

و علی کریمی از معدود افرادی است که همه دوستش دارند، حتی استقلالی‌ها…

خدا را شکر می‌کنم که این موهبت بزرگ را نصیب من کرد و این انتظار را دارم که مردم دوستم داشته باشند. من هم برای این عزیزان احترام و ارزش زیادی قائل هستم. همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم خاک پای هواداران هستم و شرمنده تمام محبت‌هایشان. امیدوارم جبران کنم.

ادامه مطلب / دانلود

متن نامه خداحافظی علی کریمی از فوتبال

علی کریمی از دنیای فوتبال باشگاهی و ملی وداع کرد. تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.

این بازیکن 36ساله از راه‌آهن و یکی دو تیم دیگر پیشنهاد داشت اما ترجیح داد از فوتبال خداحافظی کند.

متن نامه خداحافظی علی کریمی از فوتبال به‌ شرح زیر است:

به نام خالق هستی
میخی بر دیوار کوبیدم و کفش‌ها را آویختم

خداحافظی همیشه تلخ و ناگوار است. جدایی از عشقی که تار و پود وجودت را در تصرف دارد، کار آسانی نیست. یک بار صرفاً تحت تأثیر خداحافظی غریبانه مهدوی‌کیا تصمیمی احساسی گرفتم و فضای اندوه‌بار آن‌همه بی‌اعتنایی مرا از فوتبال بیزار کرد و خود را در پایان دیدم. هرچند همین تصمیم احساسی و عجولانه باعث شد تا برخی‌ها همه‌چیز را تمام‌شده بدانند و مرا با دست خود به مسلخ ببرند. با توجه به شرایطی که در آن قرار دارم راهی جز ترک صحنه برایم نمانده. این تصمیم را در حالی که تمام وجودم را شک، تردید و اندوهی ناشناخته گرفته با مردم خوب و مهربان وطنم به اشتراک می‌گذارم… تصمیمی قطعی و برگشت‌ناپذیر.

از این پس هوادار متعصب برای تیم محبوبم پرسپولیس و تیم ملی کشورم خواهم بود. دوست دارم و این را وظیفه خود می‌دانم از تمامی سروران و مهرآفرینانی که مرا از یک فوتبال خیابانی به میادین جهانی همراهی و مساعدت نمودند تشکر کنم و البته تقاضا دارم تا اشتباهات و خطاهای این حقیر که در مقاطعی موجب آزردگی خاطر، نگرانی و رنجش احساسات پاکشان شده بخشیده و مورد عفو قرار دهند.

من، علی کریمی هرچه دارم بعد از خدا، از فوتبال و محبت مردم است که البته هرگز خود را شایسته این‌همه محبت و لطف نمی‌دانم چرا که در حقیقت قهرمان واقعی این مرز و بوم آنهایی هستند که به‌خاطر آرامش من و امثال من از آسایش و جان خود گذشتند تا این آرامش و آسایش نصیب ما شود. از همین رو درود و سپاس به شهدا و جانبازان راه وطن و آزادی. این عزیزان را شایسته و لایق بالاترین ستایش‌ها می‌دانم.

اما از اینکه نتوانستم با پیراهن تیم محبوبم پرسپولیس فوتبال را ترک کنم اصلاً ناراحت نیستم زیرا این اتفاق عجیبی نیست! هرگز تن به بازی خداحافظی که متأسفانه در فوتبال ما نوعی حرکت تشریفاتی، تبلیغاتی و بعضاً ریاکارانه است نخواهم داد. بسیاری از بزرگان فوتبال ما بی‌سروصدا خاموش شدند و به گورستان فراموشی رهسپار گردیدند…!

در خاتمه قلباً اعلام می‌دارم که با خداحافظی از فوتبال تمامی حوادث و حاشیه‌هایش را هم در همان زمین خاک کرده و آنچه را در این مسیر برایم پیش آمده تنها چالش‌ها‌، رقابت‌ها و احساسات منطقی می‌دانم.

و بالاخره کلام آخر باز با هواداران که همواره برایم اهمیت بالایی داشته و خواهند داشت: “شما همیشه در قلب من خواهید بود. از احترامی که طی این سال‌ها نسبت به من داشته‌اید لذت بردم و سپاسگزارم”.

سرانجام باید از این خاک رفت … خوشا آن که پاک آمد و پاک رفت

خاک پاک تمام ایرانیان علی کریمی

ادامه مطلب / دانلود
صفحه 2 از 3 قبلی 123 بعدی
css.php