مطالب دسته بندی : دانستنیهای نوزادان

علائم تهدید کننده نوزادان

علائم تهدید کننده نوزادان

مراقب بروز این علائم خطرناک در کودکتان باشید و سعی کنید بلافاصله پس از بروز آنان در کودکتان به پزشک مراجعه کنید.

وقتی که برای نخستین بار صاحب فرزندی می‌شوید، تجربه شگفت‌انگیزی را احساس می‌کنید؛ تجربه‌ای که به شما لذت وصف نشدنی می‌دهد و حسی که شبیه هیچ حس دیگری نیست؛ اما در عین حال گاهی اوقات دچار استرس و وحشت زیاد نیز می‌شوید؛ خصوصاً وقتی که برای اولین بار نوزادتان بیمار می‌شود. نمی‌دانید چه موقعیتی جدی و حاد است و کدام موارد چندان جدی نیستند و به راحتی هم برطرف می‌شوند. گاهی اوقات تا چکاپ بعدی دلهره بسیاری دارید و مرتباً از خود می‌پرسید آیا همه چیز درست است؟ آیا فرزندم در سلامت کامل است؟ برخی از نشانه‌ها در نوزادان جدی هستند و هیچ‌گاه نباید از آنها غافل شد. این نشانه‌ها عبارتند از:

۱- تب بالای ۳۸ درجه سانتیگراد

اگر نوزاد شما کمتر از ۲ ماه دارد و درجه حرارت ناحیه مقعدی او بالای ۳۸ درجه سانتیگراد است، سریع به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا تب آنها باید به سرعت پایین بیاید؛ هر چند که

ادامه مطلب / دانلود

۸ نشانه سلامت نوزادان

۸ نشانه سلامت نوزادان

آیا مطمئن نیستید که نوزاد شما به اندازه‌ی کافی شیر می‌خورد، خواب کافی دارد و یا مراحل مهم رشدیِ خود را تا اینجا به خوبی طی کرده است یا نه؟ ۸ نشانه‌ سلامت نوزاد که در این مقاله ذکر می‌کنیم به شما اطمینان خاطر خواهد داد که نوزاد سالمی دارید. پس نشانه‌هایی را که اثبات می‌کنند کودک شما هم سالم است و هم شاد را با هم می‌خوانیم.

حتی اگر نگران این بودید که مبادا مسائل ابتدایی را در مورد نوزادان ندانید، بعد از گذراندن چند هفته با عزیز کوچولوی‌تان، تفاوت بین گریه‌ی گرسنگی و خستگیِ او را متوجه می‌شوید. به مرور می‌فهمید او دوست دارد چطور تکانش بدهید یا چطور بادِگلویش را بگیرید و کم‌کم اعتمادبه‌نفس‌تان در نقش پدر یا مادر زیادتر می‌شود، تا آنجا که اگر به دلیل خستگی شدید یا فوران هورمون‌های‌تان نبود، احساس می‌کردید همه‌‌چیز در کنترل شما است. اما یک سوءظن کوچک مانند این سؤال که «آیا نوزادم به اندازه‌ی کافی غذا می‌خورد؟»، « آیا این همه گریه‌ طبیعی است؟» می‌تواند شما را در مارپیچی از افکار نگران‌کننده فرو ببرد. در این مواقع از فامیل و دوستان سؤال می‌کنید که «آیا به نظر تو بچه‌ام حالش خوب است؟» آنها به شما جواب می‌دهند: «بله!» اما شما همچنان نگرانید و نمی‌توانید جلوی این احساس را بگیرید.

بنابراین شروع می‌کنید به مطالعه‌ی مطالب آنلاین و با این عبارت مبهم اما آرام‌بخش مواجه می‌شوید که: «کودکانِ سالم طیف وسیعی از رفتارها، ظواهر و خلق‌وخوی‌ها را از خود نشان می‌دهند.» اما سؤال اینجا است که از کجا می‌فهمید کودک شما شاد است و مطابق استاندارد رشد می‌کند؟ برای اینکه مطمئن‌تان کنیم، فهرستی از نشانه‌هایی که اثبات می‌کند نوزاد شما حالش خوب است را به شما ارائه می‌دهیم. حالا اگر امکان دارد آرام باشید.

۱- نوزاد در مواجهه با تماس بدنی و صدای شما آرام می‌گیرد

این نکته اثبات می‌کند، شما رابطه‌ی خوبی را با او شکل داده‌اید. نوزادان گریه می‌کنند. خیلی زیاد هم این کار را می‌کنند و اینکه فقط با آنها حرف بزنید احتمالا گریه‌ی آنها را بند نخواهد آورد. صدای شما آوای موسیقی او در شکم مادر بوده است، بنابراین به طور عمومی صدای شما باید توجه‌ی او را به خود جلب کند. جنیفر شو (Jennifer Shu) که پزشک کودکان و نویسنده‌ی کتاب «پیش به سوی خانه با نوزادی در آغوش» است، می‌گوید: «نوزاد شما عادت به خانه‌ای تنگ و کوچک دارد و صدای شما بخش مهمی از تجربه‌ای است که او از زندگی در داخل رحِم داشته است، بنابراین پس از تولد هم شنیدن صدای شما، قنداق شدن، راه بردنش همراه خودتان و احساس گرمای بدن شما همگی دوران آرام رحِمی را برای او تداعی می‌کند.» اولین قدم نوزاد برای برقراری پیوند با شما این است که با حضور شما آرام می‌شود و این حالت نشانه‌ای واضح از این نکته است که او به لحاظ عاطفی و هیجانی، در حال رشد است.

۲- شما در طول روز بین ۸ تا ۱۰ بار پوشک نوزاد را عوض می‌کنید و وزن نوزاد رو به‌افزایش است

این نکته اثبات می‌کند، او به اندازه‌ی کافی شیر می‌خورد و با سرعت متناسبی در حال رشد است. حتی اگر مقدار شیری که می‌خورد از روزی به روز دیگر متفاوت باشد. اگر شیر خودتان را به نوزاد می‌دهید، چطور می‌توانید مطمئن شوید که به اندازه‌ی کافی شیر خورده است؟ تعداد پوشک‌هایی که عوض می‌کنید گواهی بر میزان کافی شیر شما است.

سارا که مادر یک نوزاد است می‌گوید: «کودک من پنج هفته پیش از موعد به دنیا آمد و فقط ۲ کیلو و ۳۰۰ گرم وزن داشت، همیشه زمان وزن‌کِشی‌ او، نگران پایین بودن وزنش بودم. تا اینکه بعد از حدود ده روز از تولدش وزن قابل‌توجهی گرفت آن وقت توانستم از نگرانی در مورد شیر خوردنش دست بردارم.»

بسیار مهم است که برای مراقبت از سلامت فرزندتان او را نزد پزشک متخصص اطفال ببرید، پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا فرزند شما به قدر کافی وزن اضافه کرده است یا نه. اما در فاصله‌ی دیدارهای‌تان با پزشک، تعداد پوشک‌های کثیف بهترین نشانه برای اثبات این هستند که آیا او به اندازه‌ی کافی شیر می‌خورد؟ پس به این شاخص ساده اما مهم توجه داشته باشید و از نگرانی بی‌مورد درباره‌ی اینکه هر دفعه چقدر شیر می‌خورد؟ آیا کم است یا زیاد؟ دست بردارید. این‌طور نیست که نوزادان هر روز یا حتی هر وعده به اندازه‌ی مساوی شیر بخورند. دکتر شو می‌گوید: «در میزان شیری که نوزاد می‌خورد جهش‌های ناگهانی و کاهش‌هایی هم وجود دارد.» نکته‌ی مهم این است که وزن نوزاد باید با گذشت زمان افزایش پیدا کند.

۳- نوزاد در هر روز حداقل به تعداد دفعاتی محدود آرام می‌شود و به محیط اطرافش دقت می‌کند

این نکته اثبات می‌کند، او در حال مشاهده‌ی جهان پیرامون خود است و در حال آموختن از آن است. در چند هفته‌ی اول زندگی که در آن بینایی هنوز تار است، نوزاد تقریبا هر دوساعت، یک‌بار شیر می‌خورد و تقریبا ۱۶ ساعت خواب منقطع و نه پشتِ سرهم دارد. در بین این خواب‌های منقطع، معمولا نوزاد گریه می‌کند و اتفاق خاص دیگری نمی‌افتد. اما درست زمانی که نوزاد کنترل ماهیچه‌های چشم خود را به‌‌دست می‌آورد و بر یک هدف دیداری (که معمولا شما هستید) متمرکز می‌شود، تازه متوجه می‌شوید چه اسفنج کوچکی در آغوش خود دارید. زمانی که نوزادان آرام و هوشیار هستند، هر چه در محیط‌شان وجود دارد وارسی می‌کنند و انواع مختلفی از اطلاعات جدید را مانند یک اسفنج جذب و سپس پردازش می‌کنند. دکتر شو می‌گوید: «نوزادان زمانی که به یک‌ماهگی می‌رسند مدت زمان بیشتری را بیدار می‌مانند، این بیداری زمانی است که در بازه‌های زمانی کوتاه آرام می‌گیرند و غرق در نشانه‌های دیداری بیشتر می‌شوند.»

۴- نوزاد سرش را به سمت صداهای محیط بر‌می‌گرداند و برای اینکه بتواند گوش بدهد سکوت می‌کند

این نکته اثبات می‌کند، حس شنوایی نوزاد در حال رشد است و برای تشخیص صداها از مغزش استفاده می‌کند. هنگامی که نوزاد پا به این دنیا می‌گذارد قادر به شنیدن است، اما چند هفته طول می‌کشد تا بتواند صداهای نامرتبط و درهم زندگیِ خارج از رحِم را از صداهای دیگر جدا کند. درک نوزاد از اینکه برخی صداها جذاب‌تر از بقیه هستند در طی زمان رشد می‌کند، او پس از چند هفته می‌فهمد که صدای خسته‌کننده‌ی کولر آنقدرها مهم نیست که صدای خواهر بزرگ‌ترش وقتی ناگهان شروع به قَهقهه‌زدن کرده است. در نهایت این صدای موسیقی است که چه از دستگاه پخش چه از عروسکش به گوش برسد توجه کودک را به طور خاص به خود جلب می‌کند. زمانی که واکنش نوزادتان به صدا را با سَر برگرداندن و جست‌وجو کردنِ منبع صوت می‌بینید، باید بدانید که هم شنوایی او سالم است و هم کنجکاوی‌اش درباره‌ی صداهایی که می‌شنود رو به‌رشد است.

۵- نوزاد در جستجوی الگوها، رنگ‌ها و حرکات است

این نکته اثبات می‌کند، بیناییِ او تیزتر شده و رشد مغزی او در حال افزایش است. شاید شما ندانید که توانایی برداشتن نگاه از پنکه‌ی سقفی زمانی که به آن خیره شده‌ است نشانه‌ای از پیشرفت بینایی او است، اما همین‌طور است. قدرت بینایی نوزادان در هنگام تولد تقریبا یک‌پنجمِ فرد بزرگسالی است که بیناییِ نرمال دارد. نوزادان در ابتدا تنها قادرند اجسامی را ببینند که در فاصله‌ی ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متری آنها قرار دارند، همان فاصله‌ای که زمان شیر دادنِ نوزاد، بین صورت او و شما وجود دارد. در یک‌ماهگی کودک می‌تواند تا حدود ۴۵ سانتی‌متری خود را هم ببیند. در دو‌ماهگی، بیشتر نوزادان الگوها، رنگ‌های درخشان و اشیای چرخنده مانند پنکه و آویزهایی که در اثر جریان باد حرکت می‌کنند را با چشم‌های‌شان دنبال می‌کنند. در این زمان که هنوز توانایی تشخیصِ رنگ‌ها یا ادراک عمق آنها کامل رشد نکرده است، رنگ‌های متفاوتِ در کنار هم که ایجاد کنتراست می‌کنند توجه نوزاد را به خود جلب می‌کنند.

۶- نوزاد با دیگران تماس چشمی برقرار می‌کند، لبخند می‌زند، با صدا می‌خندد و سعی در برقراری ارتباط دارد

این نکته اثبات می‌کند، نوزاد شما در حال تبدیل شدن به یک موجود اجتماعیِ شاد است.

معمولا اولین لحظات تماس چشمی او با شما زمانی اتفاق می‌افتد که یک‌ماهه است، اولین لبخند حدود دوماهگی، غان‌و‌غون کردن در سه‌ماهگی و خندیدن با صدا در چهارماهگی اتفاق می‌افتد و البته باید برای فرا رسیدن تک‌تک این مراحل صبر داشته باشید.

همه‌ی این واکنش‌های متقابل میان نوزاد و شما نشان می‌دهند که او در حال برقراری ارتباط با شما است و از محیط پیرامونش آگاهی کسب می‌کند. زمانی خواهد رسید که درک می‌کند اگر رفتارهای توجه‌برانگیزِ اجتماعی از خود نشان دهد سایرین بیشتر به او توجه می‌کنند. وقتی کودک به پنج‌ماهگی می‌رسد برای لبخند زدنِ متقابل به فردی که به او لبخند زده، احساس اجبار می‌کند، انگار که این لبخند متقابل نوعی بازتاب غیرارادی است.

رفتارهای بالا همگی نشانه‌های مهم رشد اولیه‌ی زبان در کودک هستند. دکتر شو می‌گوید: «نوزادان مدت‌ها پیش از اینکه قادر باشند حرف بزنند از زبان بدن، برای مثال تماس چشمی و حالات چهره استفاده می‌کنند. این کار مقدمه‌ای برای ارتباط برقرار کردن به وسیله‌ی کلمات است.» زمانی که نوزاد غان‌وغون می‌کند و از خود صدا در می‌آورد، مشغول تجربه‌ی به‌‌کار گرفتن دستگاه صوتی‌اش است و روزی می‌رسد که سرانجام شروع به صحبت کردن می‌کند.

۷- نوزادتان حالا کمتر گریه می‌کند و خواب منظم‌تری دارد

این نکته اثبات می‌کند، سیستم عصبی او در حال کامل شدن است. شما توانستید از دوران طوفانیِ چند هفته‌ی اول جان سالم به در ببرید!

آیا متوجه تغییرات نه چندان ملموسی که در روند کارهای نوزادتان ایجاد شده، هستید؟ برای مثال اینکه به نظر می‌رسد نشانه‌هایی از استقرار یافتن یک روتین در خواب و تغذیه‌ی نوزاد در حال شکل‌گیری است. این امر نشان می‌دهد که سیستم عصبی نوزاد در حال یادگیری روندها است. در این بازه باید مراقب باشید تا نوزاد حتما در طول روز، چند مرتبه خواب کوتاهی داشته باشد. درعین حال باید زمان خواب شبانه‌ی او بین دفعات شیردهی طولانی‌تر شود، به نحوی که به چهار ساعت و بیشتر افزایش پیدا کند. برخی نوزادان زود به این مرحله می‌رسند، برای برخی بیشتر طول می‌کشد مثلا تا حدود چهارماهگی. اگر کودک شما بیش از چهارماه دارد و هنوز خواب و تغذیه‌ی او در زمان‌های غیرقابل پیش‌بینی اتفاق می‌افتد، سعی کنید روالِ روزهایش را بیشتر به سمت برنامه‌ای ثابت ببرید. حالا نوبت شماست که مادری با نوزاد تازه متولدشده پیدا کنید و به او اطمینان بدهید که برنامه‌ی غیرقابل پیش‌بینی نوزادش کاملا طبیعی است و چند هفته بعد اوضاع بهتر خواهد شد.

۸- نوزاد کم‌کم می‌تواند وزن بدنش را تحمل کند

این نکته اثبات می‌کند، آن ماهیچه‌های کوچک دارند قوی‌تر می‌شوند. اکثر نوزادان با رسیدن به یک‌ماهگی سرشان را چند لحظه (خیلی کوتاه!) نگه می‌دارند. زمانی که به سه‌ماهگی می‌رسند این کار را بسیار ماهرانه‌تر و به دفعات بسیار بیشتر انجام می‌دهند. اگر نوزاد شما می‌تواند سرش را بالا بگیرد یا در آغوش شما سرش را به این‌طرف و آن‌طرف برگرداند، یعنی دارد ماهیچه‌های در حال رشد خود را منقبض می‌کند. برای اینکه در این مسیر به او کمک کنید، باید زمان با کیفیتی برای تمرین دادن ماهیچه‌ها خارج از گهواره و صندلی برایش فراهم کنید.

او را بر روی شکم روی زمین قرار دهید (این وضعیتی است که برای اغلب نوزادان یک کلاس ورزشی محسوب می‌شود). این کار باعث رشد ماهیچه‌های گوناگون می‌شود به‌خصوص آنها که در به‌تنهایی نشستن و غَلت زدن، نقش دارند. دکتر شو می‌گوید: «ما پزشکان وقتی با نوزادانی مواجه می‌شویم که فرصتِ روی شکم قرار گرفتن را نداشته‌اند، می‌بینیم دیرتر از اکثر بچه‌ها غلت زدن، نشستن و چهار دست‌و‌پا رفتن را آغاز کرده‌اند.»

ادامه مطلب / دانلود

دانستنی های حیرت انگیز در مورد نوزادان

دانستنی های حیرت انگیز در مورد نوزادان

شاید حیرت انگیز باشد که بدانید نوزادان با رسیدن به سه ماهگی می‌توانند میان تصاویر مادر و پدر خود تمایز قایل شوند.

نوزاد در خواب چه می بیند؟

این مورد یکی از بحث برانگیزترین نکاتی است که درخصوص نوزادان مطرح می‌شود. «جدی میندل» از مرکز خواب بیمارستان کودکان فیلادلفیا در آمریکا می‌گوید: شاید هیچگاه از این موضوع که نوزاد در خواب چه می‌بیند آگاه نشویم.

مطالعات زیادی در زمینه خواب در افراد مختلف انجام شده که نتیجه تمام آنها مبتنی بر اظهارات داوطلبان شرکت کننده در آزمایشات بوده است حال آنکه نوزادان توانایی صحبت کردن را ندارند و

ادامه مطلب / دانلود

آموزش از پوشک گرفتن بچه

آموزش از پوشک گرفتن بچه

آموزش از پوشک گرفتن کودک سن مناسب برای شروع آموزش در کودکان متفاوت است. به یاد داشته باشید آموزش پیش از زمان مناسب می‌تواند مشکلاتی از قبیل شب ادراری، استرس و احساس ناامنی و اعتماد به نفس پایین برای کودک به همراه داشته باشد.

برای این‌که مطمئن شوید کودک‌تان به سن مناسبی رسیده و آمادگی نسبی برای پذیرفتن لگن را دارد یا هنوز کنار گذاشتن پوشک برایش زود است، باید به دنبال علائم زیر باشید.

با توجه به رشد جسمی، رفتاری و روان‌شناختی سن مناسب برای شروع استفاده از لگن سنی است که کودک بتواند به راحتی راه برود، بدود، بنشیند و از پله‌ها بالا و پایین برود. زمان دفع مشخص و منظمی داشته باشد و بتواند حرکات روده‌ای را تا حدودی کنترل کند. بتواند بیش از 3 یا 4 ساعت خشک بماند.

این امر به شما نشان می‌دهد ماهیچه‌های مثانه به قدری قوی شده‌اند که بتوانند ادرار را برای مدت مشخصی نگه دارند. بتواند چند دقیقه آرام بنشیند و بازی کند، بدون این‌که راه بیفتد و بهانه بگیرد. بتواند شلوارش را به تنهایی بالا و پایین بکشد.

اگر پوشکش خیس یا کثیف بود، احساس ناراحتی کرده و اعتراض کند. بتواند از رفتارهاى سایرین تقلید کند. وقتی شکمش کار می‌کند از ظاهرش مشخص باشد، مثلا سکوت کند، جای خلوتی برود یا حالت چهره‌اش تغییر کند. این نشان می‌دهد او نسبت به کاری که می‌کند تا حدودی آگاه است.

آمادگی کودک

پیش از 2 سالگی دستگاه عصبی کودک آن قدر کامل نیست که

ادامه مطلب / دانلود

میهن فال به نقل از جام:شب‌ادراری کودکان از آنگونه بیماری‌هایی است که بیشتر از آنکه تاثیر فیزیکی روی کودک داشته باشد او را از لحاظ روانی آزرده و افسرده می‌کند. هرچند این بیماری در بزرگسالان هم وجود دارد و تنها مختص کودکان نیست. در هر حال شب ادراری از جمله بیماری های آزاردهنده است که تاثبر بدی در روحیه افراد تاثیر بدی می گذارد. اگر کودکانتان بعد از ۷ سالگی همچنان شبها کنترل ادرار خود را در خواب ندارد حتما به دنبال دلایل فیزیکی آن باشید. از جمله دلایل شب‌ادراری عبارتند از:

درمان شب اداری کودک با مواد طبیعی و خانگی

عدم تعادل فعالیت‌های هورمونی، عفونت مجرای ادراری،استرس، یبوست حاد، آپنه و یا تنگی نفس در خواب، دیابت، تکرر ادرار

همه این عوامل باعث ایجاد شب ادراری کودک و یا حتی بزرگسالان می‌شود. که گاهی با تغییر رنگ ادرار، سوزش ادرار، خارش و التهاب در دستگاه تناسلی و درد در هنگام تخلیه ادرار همراه است. با این درمان‌های خانگی می‌توانید شب ادراری کودک و بزرگسالان و حتی عزیزانی که سنشان بالا است را درمان کنید بدون ضرر و عوارض جانبی.

دارچین
پودر دارچین از مفید‌ترین درمان‌های خانگی برای کنترل شب‌ادراری است. جویدن چوب دارچین قبل از خواب بسیار موثر است. اگر کودک شما این کار را دوست ندارد، پودر دارچین و شکر را با هم ترکیب کنید و در شیر و یا نان صبحانه‌اش بریزید تا حتما بخورد.

حل
حل هم از درمان‌های قدیمی برای رفع شب ادراری است. در شیر کودکتان دو دانه حل سبز له کنید و با ان شیر را گرم کنید. اگر کودکتان دوست دارد برای او می‌توانید حل دم کنید و با عسل و یا شکر قهوه‌ای شیرینش کنید.

روغن زیتون
ناحیه شکم و مثانه کودک را با روغن زیتون ماساژ دهید. گرمای ایجاد شده در این ناحیه مانع از شب ادراری کودک می‌شود.

قره‌قات
قره قات یک میوه ضد میکروب و باکتری است. این میوه برای بیماری های کلیه و عفونت ادرار بسیار تجویز می‌شود. با اینکه گفته می‌شود به کودک شب ادرار قبل از خواب مایعات داده نشود اما آب قره‌قات بهترین درمان برای جلوگیری از شب‌ادراری است.

گردو کشمش
روزانه دو مشت گردو کشمش به کودک بدهید بخورد. کودک اگر بدنش گرم باشد شب ادراری‌اش کم می‌شود. شکر زرد و یا شکر قهوه‌ای هم همین تاثیر را دارد. عسل و شکر قهوه‌ای را برای شیرین کردن غذاهای او استفاده کنید. و روزانه به او گردو کشمش بدهید. تا نتیجه این تغذیه را در عرض چند ماه به راحتی ببینید.

کودک در سن کم بهتر است داروهای شیمیایی نخورد زیرا آنها پر از عوارض هستند. تغذیه کودکتان را تغییر دهید و از مواد غذایی که در بالا ذکر شد حتما استفاده کنید. این خوارکی ها برای کنترل شب ادراری بزرگسالان هم بسیار توصیه می شود. همیشه در غذاها ومواد طبیعی دنبال درمان بیماری‌ها باشید.

سرکه سیب طبیعی
سرکه سیب میزان اسید بدن را تنظیم می‌کند، وقتی اسید بدن تنظیم شود تکرر ادرار خیلی کم می‌شود. روزی سه وعده دو قاشق چایخوری سرکه سیب را با نصف قاشق عسل و آب مخلوط کنید و حتما کودکتان را مجبور کنید که این ترکیب را بنوشد. بعد از غذا و شام این کار را بکنید که معده او را اذیت نکند.

موز
روزی ۲ تا ۳ عدد موز به کودک بدهید بخورد. موز برای درمان شب ادراری بسیار توصیه می‌شود.

ادامه مطلب / دانلود

توصیه‌های رژیمی برای مادران شیرده

یک رژیم غذایی سالم در طول دوران شیردهی، به مادر و کودک کمک می‌کند که به همراه یکدیگر اولین هفته‌ها و ماه‌ها را سپری کنند. در هنگام شیر دادن، نیازی به یک رژیم غذایی خاص نیست بلکه باید بر یک رژیم غذایی سالم و سرشار از مواد مغذی متمرکز شد.

شیر هر زنی به طور منحصربه فرد، مناسب سلامت کودکش است و ترکیب آن به مرور زمان تغییر می‌کند. در حالیکه بدن می‌داند باید چه کار کند، نکاتی وجود دارند که مادران می‌توانند به منظور ایجاد یک برنامه غذایی موفق برای شیر دادن از آن استفاده کنند تا از سلامت مادر و کودک پشتیبانی کرده و حتی به کاهش وزن پس از بارداری کمک کند.
اصول رژیم تغذیه با شیر مادر

رژیم غذایی دوران شیردهی، مشابه رژیم توصیه شده برای بارداری است. تراکم کالری و مواد مغذی از مهمترین عوامل هستند. مصرف کالری باید روزانه حدود ۵۰۰ کالری، بیشتر از مقدار قبل از بارداری ادامه یابد. این کالری‎ها باید از غذاهای سالم و کاملی مانند محصولات تازه، غلات سبوس دار، چربی‌های گیاهی و منابع پروتئین فرآوری نشده تآمین گردد.

انواع میوه‌ها و سبزیجات با رنگ‌های مختلف را امتحان کنید زیرا این رنگ‌ها، مزایای سلامتی مختلفی را ارائه می‌دهند. در هنگام انتخاب کربوهیدرات‌ها، غلات کامل بهترین هستند. جو، برنج قهوه‌ای، گندم، کوینولا و سایر غلات فرآوری نشده، دارای فیبر، ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‌ها می‌باشند. منابع پروتئین فرآوری نشده مانند گوشت و ماهی تازه، لوبیا یا حبوبات، تخم مرغ، لبنیات و محصولات سویا باید در هر وعده و میان وعده گنجانده شوند.

چربی‌های سالم دارای بیشترین مقدار کالری در هر گرم هستند و کالری متراکم دارند. هر روز از آجیل، دانه‌ها، آووکادو، زیتون و روغن‌های گیاهی استفاده کنید. مصرف مایعات نیز بسیار مهم است. هر برنامه غذایی برای شیر دادن باید شامل مقدار زیادی آب باشد. توصیه‌های فعلی، نوشیدن آب در هنگام تشنگی یا حداقل ۸ لیوان آب در روز را پیشنهاد می‌کنند.
نگرانی‌های رایج

از آنجا که طعم مواد غذایی که مادر مصرف می‌کند از طریق شیر منتقل می‌شود، کودکان می‌توانند از آشنا شدن با طعم سیر، سبزیجات و غذاهای تند (در صورتیکه آن‌ها بخشی از رژیم غذایی مادرشان باشد)، لذت ببرند. اگر کودک شما نفخ دارد یا احساس ناراحتی می‌کند، شاید ارزش آن را داشته باشد که بعضی مواد غذایی را از رژیم‌تان حذف کنید تا ببینید که آیا آن‌ها می‌توانند باعث ایجاد مشکل برای کودک‌تان شوند یا خیر، چون هر کودکی با دیگری متفاوت است.

یک مجله غذایی می‌تواند در ارتباط با غذاهای مشکل دار در طول شیردهی، مفید واقع شود. نشانه‌های مشکل جدی‌تر یا واکنش آلرژیک عبارتند از: اسهال یا بثورات جلدی که باید توسط یک پزشک، مورد بررسی قرار گیرد.

یک رژیم غذایی گیاهخواری می‌تواند در دوران شیردهی سودمند باشد، البته تا زمانیکه به تأمین نیازهای آهن، پروتئین، اسیدهای چرب ضروری و کلسیم توجه ویژه‌ای شود. یک مادر با هرگونه محدودیت یا محدودیت غذایی باید تحت نظر یک پزشک یا متخصص تغذیه باشد تا مطمئن شود تمام مواد مغذی مورد نیاز برای شیردادن به کودک را دریافت می‌کند.
مواد غذایی که باید از آن‌ها اجتناب شود

ترکیبات موجود در مواد غذایی که مادران شیرده مصرف می‌کنند، می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک منتقل شود. به عنوان مثال، کافئین و الکل با شیر مادر ترکیب می‌شوند. مراقب هرگونه گیاه یا مکمل‌هایی که قصد دارید مصرف کنید، باشید. مادران نباید این نوع محصولات را بدون اجازه پزشک مصرف کنند. با وجود آنکه سازمان داروی فدرال(FDA)، مصرف ۲۳۰ تا ۳۴۰ گرم ماهی با جیوه پایین را در هفته توصیه می‌کند، اما همچنان در مورد جیوه‌ی موجود در ماهی در دوران شیردهی هشدار داده می‌شود. ماهی های با جیوه بالا که باید از آن‌ها اجتناب کنید، عبارتند از تاج ماهی، کوسه، اره ماهی، شاه ماهی خال مخالی و ماهی تن سفید یا آلباکور که باید به ۱۷۰ گرم در هفته محدود شوند.
رژیم غذایی شیر دادن و کاهش وزن

شیر دادن به کودک می‌تواند به کاهش وزن طبیعی پس از زایمان کمک کند. محدود کردن کالری در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود. بلکه کاهش وزن می‌تواند حتی با افزایش اندک در کالری توصیه شده در دوران شیردهی نیز اتفاق بیفتد. مطمئن شوید غذاهایی که مواد مغذی کمی دارند و پرکالری و پر قند هستند، مانند نوشابه، آبمیوه، آب نبات، دسرها یا غذاهای سرخ شده را محدود کنید.

ممکن است کاهش وزن در طول دوران شیردهی سریع نباشد اما اکثر مادران می‌توانند انتظار داشته باشند که در ۳ تا ۶ ماه اول به آرامی وزن کم کنند که می‌تواند در طول دوران شیردهی ادامه یابد. آکادمی اطفال آمریکا پیشنهاد می‌کند در صورت امکان، به منظور سلامت مطلوب مادر و کودک، حداقل ۱۲ ماه به کودک‌تان شیر دهید.

می‌توانید با مجوز پزشکی بعد از زایمان، ورزش ملایم انجام دهید و انتظار نمی‌رود که اثرات منفی بر شیر مادر بگذارد. کالج زنان زایمان آمریکا توصیه می‌کند به محض اینکه بعد از زایمان از نظر جسمی و پزشکی بهبود یافتید، فعالیت فیزیکی را از سر بگیرید. فواید فعالیت بدنی عبارتند از افزایش سلامت استخوان برای مادران و تسریع کاهش وزن پس از زایمان. به یاد داشته باشید داروها یا مکمل‌های کاهش وزن، ابدا توصیه نمی‌شوند.

ادامه مطلب / دانلود

میهن فال:

آیا تابه حال به این فکر کرده‌اید که چه طور نوزاد را با بهترین کیفیت ممکن حمام کنید؟ بدون شک شستشوی نوزادی که بدنی بسیار حساس داشته و به جهت لطافت خاص پوست، در معرض آب به سرعت لغزنده می‌شود تجربه‌ای متفاوت و تاحدودی دشوار است.حتی برخی والدین جوان حمام بردن نوزاد تازه به دنیا آمده را تجربه ای «اعصاب خردکن»(!) می‌دانند اما واقعیت این است که اگر کمی دقت چاشنی این کار شود، آنگاه شستشوی نوزاد یکی از دلپذیرترین بخش‌های رسیدگی به او خواهد شد.

تفاوت شب و روز در استحمام نوزادان

مهمترین نکته درخصوص حمام کردن نوزاد تازه به دنیا آمده این است که او به احتمال زیاد علاقه‌ای به این کار ندارد. از این رو صبر و شکیبایی شما کمک زیادی به راحتی نوزاد و همچنین آرامش خاطر شما خواهد کرد.
هر از چند گاهی باید نوزاد به حمام برد؟
البته در اینجا منظور از حمام بردن این نیست که لزوما نوزاد را به فضایی از خانه که تحت عنوان حمام می‌شناسیم ببرید بلکه منظور همان شستشوی نوزاد در وان پلاستیکی یا لگنی مناسب است که معمولا در محیط داخل خانه و در جایی با دمای مناسب صورت می‌گیرد. یادتان باشد نیازی به انجام این کار به صورت روزمره نیست.

تفاوت شب و روز در استحمام نوزادان

تحقیقات ثابت کرده که حمام بردن نوزاد برای بیش از چند دفعه (مثلا دو تا سه بار) در هفته موجب خشک شدن پوست او می‌شود. نکته مهم توجه به تعویض به موقع پوشک و لباس‌های نوزاد در طول هفته است.

به بیان دیگر اگر این کارها سر موقع مناسب انجام شود تنها باید سر، صورت، گردن و اطراف ناحیه‌ای که نوزاد را پوشک می‌کنید هر روز شستشو داده شود.

حمام بردن نوزاد در شب بهتر است یا صبح هنگام؟

این به خود شما بستگی دارد. مهمتر از هر چیز این است که حوصله و شکیبایی کاملی داشته باشید. سعی کنید زمانی را برای حمام بردن نوزاد انتخاب کنید که از چیزی ناراحت نباشید و موضوع خاصی ذهنتان را به خود مشغول نکند.

بسیاری از والدین صبح را برای شستشوی نوزاد انتخاب می‌کنند و این زمانی است که نوزاد در هوشیاری کامل است و در عین حال علاقه زیادی به تجربه چیزهای جدید دارد.

البته بسیاری از پدران و مادران ترجیح می‌دهند نوزاد تازه به دنیا آمده‌شان را در زمانی که به خواب او نزدیک است به حمام ببرند تا پس از آن با آرامش کامل، خوابی راحت را تجربه کند.

به هر حال توجه داشته باشید اگر نوزاد را پس از شیر دادن به حمام می‌برید، ابتدا کمی صبر کنید تا شیر خورده شده اندکی هضم شود و سپس او را برای شستشو آماده کنید.
آیا استفاده از لیف ملایم برای شستشوی نوزاد کافی است؟
به طور کلی نیازی نیست که نوزاد را حتما در لگن یا وان مخصوص قرار داده و او را بشویید بلکه می‌توانید تا زمانی که زائده بند نوزاد جدا نشده (که ممکن است سه تا چهار هفته به طول انجامد)، از لیف یا اسفنج مخصوص استفاده کنید.

برای شستشوی نوزاد با لیف یا اسفنج نرم به این نکات توجه کنید:
* مکانی گرم که دارای یک سطح صاف باشد را آماده کنید. حتی اگر سکوی مناسبی در حمام یا آشپزخانه ندارید، می‌توانید حوله مناسبی بر روی زمین پهن کرده به شرط آنکه سطح مورد نظر به اندازه کافی گرم باشد.

* با چند بار آزمایش کردن دمای آبی که در لگن یا وان پلاستیکی آماده کرده‌اید از مناسب بودن آن مطمئن شوید.

* یادتان باشد همواره باید یکی از دو دستتان آزاد بوده و با آن نوزاد را نگه دارید.

* در کنار دست خود لیف نرم و لطیف، حوله (که توصیه می‌شود کلاه هم داشته باشد)، شامپوی مخصوص نوزاد، صابودن ملایم و مرطوب کننده، حوله‌ای برای خشک کردن نوزاد، پوشک و لباس‌های او آماده باشد.

* در این حالت قرار نیست نوزاد را در لگن آب یا وان پلاستیکی قرار دهید بلکه قرار است او را با اسفنج یا همان لیف نرم و ملایم مرطول شستشو دهید. ابتدا نوزاد را بر روی حوله یا دستمال مناسبی که آماده کرده‌اید قرار داده و با آب خیس کردن لیف، شروع به شستشوی صورت نوزاد کنید.

* نیازی نیست از صابون برای این قسمت از بدنش استفاده کنید. از یک پارچه نرم و لطیف که آن خیس کرده اید برای تمیز کردن اطراف چشم نوزاد استفاده کنید. این کار را از گوشه چشم به بیرون انجام دهید.

* به طور کلی شستشوی بدن نوزاد با آب ولرم کفایت می‌کند اما اگر احساس کردید بدنش کثیف است یا مختصر بویی دارد می‌توانید از صابون ملایم و مرطوب کننده هم استفاده کنید.

* زیر بغل، پشت گوش، اطراف گردن، محل پوشک کردن و لای انگشتان دست و پا از جمله قسمت‌هایی است که باید به خوبی شسته شود.

* دقت کنید در تمامی این مراحل و برای حفظ گرمای بدن نوزاد، تنها بخش‌هایی که در حال شستشوی آن هستید از زیر حوله خارج کرده و اندام‌های دیگر نوزاد را بپوشانید.

* البته شستشوی نوزاد در لگن یا وان پلاستیکی نیز یکی از روش‌های متداول حمام نوزاد است. در اینکه کدام روش بهتر و مؤثرتر است هیچ نظر خاصی نمی‌توان داد اما باید توجه کرد که در روش دوم همواره ارتفاع سطح آب بین ۵ تا ۸ سانتیمتر باشد.

* همچنین نباید حتی برای یک لحظه نوزاد را در وان پلاستیکی تنها رها نمود.

* دمای آبی که بدن نوزاد را شستشو می‌دهید باید حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه باشد. برای مطمئن شدن می‌توان از دماسنج استفاده کرد. همواره از گرمای مناسب محل شستشوی نوزاد (۱۸ تا ۲۲ درجه )مطمئن باشید زیرا بدن او خیس است و به شدت مستعد سرماخوردن.

ادامه مطلب / دانلود

درمان دررفتگی مفصل نوزادان

یکی از مشکلاتی که به طور مادرزادی ممکن است نوزادان را گرفتار کند، در رفتگی مفصل لگن (محل مفصل شدن استخوان ران با حفره ی استخوان لگن) است.
اگر نوزاد شما دچار این مشکل باشد، مهم است که این عارضه را در همان ابتدای زندگی تشخیص داد و درمان کرد.

این عارضه ممکن است در ابتدا مشکل مشهودی ایجاد نکند، بنابراین دکتر با معاینه، مفصل لگن را در هر بار ویزیت مورد بررسی قرار می‌ دهد تا زمانی که نوزاد به راه بیفتد.

دکتر برای معاینه ی مفصل لگن نوزاد، به آرامی استخوان‌ های ران را فشار می ‌دهد و می‌ کشد تا ببیند آیا این استخوان در حفره لگن لق می زنند یا نه. هنگامی که سن نوزاد بالاتر رفت، دکتر دو ران او را به طرفین باز می‌ کند تا ببیند آیا این استخوان ‌ها به راحتی باز می ‌شوند یا نه.

اگر مشکل مفصل لگن جدی باشد یا در ویزیت بعدی دکتر همچنان باقی مانده باشد، دکترتان ممکن است شما را به یک ارتوپد اطفال ارجاع دهد. ارتوپد اطفال پزشکی است که در مشکلات استخوان و مفاصل کودکان تخصص دارد.
ممکن است پزشک برای بررسی مفصل لگن از سونوگرافی استفاده کند. همچنین در حدود سه ماهگی نوزاد ممکن است رادیوگرافی با اشعه ایکس استفاده شود.

علائم دررفتگی مادرزادی مفصل ران:
علائم در رفتگی مادرزادی سر استخوان ران در بچه ها بسته به سن بچه متفاوت است. این علائم را معمولا در دو محدوده سنی قبل و بعد از سه ماهگی تعریف میکنند.

در ناحیه کشاله ران همه نوزادان چین های پوستی بطور طبیعی وجود دارد. در این بیماری این چین ها ممکن است در دو طرف غیر قرینه بوده و چین های کشاله ران در طرف دررفته بیشتر باشد.
مفصل ران نوزاد دچار محدودیت حرکت شده و بخصوص دو ران بچه خوب از هم باز نمیشوند و مادر ممکن است نتواند ران های نوزاد را برای تعویض پوشک خوب از هم باز کند.
تست ارتولانی و بارلو  Ortolani and barlow’s test : این تست ها به توسط پزشک انجام میشوند. پزشک نوزاد را به پشت بر روی تخت خوابانده و با گرفتن ران و ساق نوزاد، مفصل ران را با فشار دست جا میندازد و با برداشته شدن فشار مفصل دوباره در میرود.

  مفصل هیپ یکی از پیچیده‌ترین مفاصل بدن است.

تشخیص بیماری در رفتگی مفصل لگن:
DDH را در نوزادان می‌توان به چند طریق تشخیص داد که بر مبنای معاینه بالینی و مشاهده ظاهری کودک صورت می‌گیرد. از جمله این روش ها تست‌های ارتولانی، بارلو و گالزی می‌باشد.

تست ارتولانی:
دررفتگی در دوره نوزادی با تست ارتولانی تایید می‌شود. برای انجام این تست کودک را در وضعیت خوابیده به پشت قرار می‌دهیم. با یک دست لگن را و با دست دیگر زانو را به طور کامل نگه می‌داریم و هیپ را در ۹۰ درجه خم می‌کنیم. نوک انگشت اشاره و میانی روی تروکانتر بزرگ و شست در سطح زانو قرار می‌گیرد. با ابداکشن آرام هیپ با عبور سر فمور از لبه ی خلفی استابولوم و عبور آن به داخل حفره‌، کلانک ( clunck ) شنیده یا لمس می‌شود (کلانک‌وروی). سپس با ادداکشن هیپ سر فمور از استابولوم خارج می‌شود (کلانک خروجی) و مجددا” کلانک شنیده یا لمس می‌شود.

تست بارلو:
با تست بارلو می‌توان تعیین کرد که آیا مفصل هیپ قابل دررفتن است یا نه و در واقع نوعی تست تحریکی دررفتگی می‌باشد. همانند تست ارتولانی طفل باید بدون اینکه گریه کند روی تخت صاف و سفتی بخوابد و معاینه آرام صورت گیرد . هر دو هیپ را خم می‌کنیم. سمت مورد معاینه در ۴۵ درجه فلکشن و کمی ادداکشن و سمت مقابل در ۹۰ درجه فلکشن و کمی ابداکشن باشد. در این وضعیت هیپ بیشتر ناپایدار است. نوک انگشت اشاره و میانی در سطح خارجی ران روی تروکانتر بزرگ و نوک انگشت شست در قسمت میانی ران در سمت داخل قراردارد. با فشار به سمت خلف و خارج سعی در دررفتگی هیپ می‌نماییم. در مواردی که هیپ قابل دررفتن باشد سر فمور به طور کامل با ایجاد کلانک از حفره خارج می‌شود (کلانک خروجی). با حذف فشار شست و فلکشن و ابداکشن هیپ، سر فمور با ایجاد کلانک وارد حفره می‌شود (کلانک ورودی).

تست گالزی:
در این تست نیز کودک روی یک سطح صاف به پشت می‌خوابد به طوریکه زانوها و هیپ در هر طرف به صورت فلکشن باشند و کف هر دو پا باید روی سطح قرار بگیرد. در این صورت پای سمت مبتلا پایین‌تر از سمت دیگر قرار می‌گیرد.

از دیگر راه های تشخیص می توان به نوع راه رفتن در کودکان با سن بیشتر اشاره کرد که در حالت دو طرفه کودک به صورت Waddling gait و در حالت یک طرفه به صورت Telendelenburg gait راه می‌روند.

  قرینه نبودن چین های کشاله ران در دو طرف یکی از علائم دررفتگی مفصل ران می باشد.

درمان در رفتگی مادرزادی لگن:
اغلب موارد در رفتگی مادرزادی مفصل لگن با استفاده از یک بریس نرم درمان می ‌شوند. این بریس زانوهای نوزاد را در حالت باز شده به طرفین و خم‌ شده روی قفسه سینه نگه می ‌دارد. اگر نوزاد شما با این بریس تحت درمان باشد، پزشک مفصل لگن او را هر یک تا دو هفته معاینه می ‌کند، تا ببیند آیا مفصل لگن در جای خود ثابت شده است یا نه.

هنگامی که مفصل لگن جا افتاد، نوزاد باید ۲ تا ۳ ماه دیگر این بریس را داشته باشد. در مجموع ممکن است لازم باشد نوزاد برای ۳ تا ۶ ماه به طور شبانه ‌روزی این بریس را پوشیده باشد.

۵ درصد نوزادان مبتلا به عارضه ی در رفتگی لگن به درمان‌ های بیشتری از بریس نیاز دارند. ممکن است لازم باشد، پای آن ها گچ گرفته شود و عد‌ه‌ ای هم نهایتا نیاز به جراحی برای تثبیت مفصل لگن پیدا می ‌کنند.

اگر بستگان شما در هنگام نوزادی به این مشکل مفصل لگن مبتلا بوده ‌اند، به پزشک تان بگویید. حتی اگر لگن نوزاد شما طبیعی به نظر برسد، ممکن است پزشک برای اطمینان آن را با سونوگرافی یا رادیوگرافی با اشعه ایکس مورد بررسی قرار دهد.

درمان دررفتگی مادرزادی مفصل ران در سنین بالای ۱٫۵ سالگی
در سنین بالای یک و نیم سالگی در اکثر مواقع برای درمان از عمل جراحی کمک گرفته میشود. در این سنین عمل جراحی به منظور جااندازی باز مفصل دررفته انجام میشود چون معمولا جااندازی بسته دررفتگی در این سنین امکانپذیر نیست.

در سنین بالای یک و نیم سالگی معمولا شکل استخوان های لگن هم تغییر میکند و بغیر از جااندازی باز دررفتگی، در بسیاری اوقات نیاز به جراحی بر روی استخوان هم وجود دارد بدین صورت که پزشک جراح، استخوان لگن را در نواحی خاصی میشکند و آنها را در وضعیت مناسبی قرار میدهد تا در وضعیت جدید جوش بخورند و شکل تغییر یافته استخوان های اطراف مفصل ران طبیعی تر شود. به این نوع عمل جراحی استخوانی، عمل استئوتومی سالتر Salter osteotomy میگویند.

اگر تشخیص و درمان بیماری بعد از دو سالگی انجام شود احتمال اینکه حفره استابولوم شکل طبیعی خود را بدست آورد کم است و معمولا بیمار در سنین بالاتر، زودتر از معمول دچار استئوآرتریت (سائیدگی مفصل) ران میشود

ادامه مطلب / دانلود

تعداد دفعات حمام کردن کودکان و نوزادان

مادران عزیز کودک خود را در هفته دو بار حمام ببرید بخوانید گفته متخصصان را در این باره .

یک فوق تخصص نوزادان، بهترین زمان اولین حمام برای نوزادان سالم را ۲۴ ساعت پس از تولد عنوان کرد.

دکتر بابایی خاطرنشان کرد: نوزادانی که از مادران HIV مثبت و یا مبتلا به هپاتیت B به دنیا می‌آیند بهتر است درهمان ساعات اولیه تولد و قبل از تزریق واکسن‌های نوزاد و ویتامین K حمام شوند.

این فوق تخصص نوزادان با بیان اینکه واژه نوزاد به دوران تولد نوزاد تا ۲۸ روزگی اطلاق می شود، توصیه کرد: نوزادان طی این مدت دوبار در هفته حمام داده شوند.

بابایی گفت: برای حمام نوزاد نباید از دوش استفاده کرد و برای این کار باید از یک وان آب با درجه حرارت ۳۸ درجه سانتیگراد استفاده شود.

وی تصریح کرد: برای حمام نوزاد ابتدا باید بدن او را در وان قرار داده و سپس با استفاده از یک اسفنج نرم و نیز صابون‌هایی که PH خنثی دارند بدن آنها را شستشو داد.

بابایی با اشاره به حساس بودن پوست بدن و چشمان نوزادان، توصیه کرد: در گام بعدی و برای شستشوی سر نوزاد باید از شامپوهایی استفاده شود که تحریک پذیری کمتری داشته باشند.

ایشان، حمام بردن مکرر نوزادان را مناسب ندانست و خاطرنشان کرد: پوست نوزادان حساس است و افزایش تعداد دفعات حمام، لایه چربی سطح پوست نوزاد را از بین برده و موجب خشکی پوست نوزاد می‌شود.

وی بر لزوم توجه به دمای محیط حمامی که نوزاد در آن قرار دارد نیز تاکید کرد و افزود: بهترین دمای محیط حمام برای نوزاد ۲۵ درجه سانتیگراد است.

بابایی مهمترین نکته در زمینه حمام نوزادان را خشک کردن مناسب نوزاد پس از حمام با استفاده از حوله نرم عنوان و تصریح کرد: این کار نوزاد را تا حد زیادی از خطر ابتلا به سرماخوردگی که می تواند برای نوزاد بسیار خطرناک باشد، حفظ کند.

ادامه مطلب / دانلود

علت بهانه گیری کودکان چیست؟

چرا کودکان بهانه گیری می کنند؟
بهانه گیری های کودکان که اصولا با جیغ و گریه همراه است را می توان به توفان های تابستانی تشبیه کرد – ناگهانی و ناخوشایند. یک دقیقه شما و فرزندتان در رستوران نشسته اید و خوشحال در حال غذا خوردن هستید اما یک دقیقه بعد، ناگهان کودک ناله می کند و با تمام وجود جیغ می کشد که مثلا نی نوشابه اش خم شده است. اصولا کودکان یک تا سه سال بسیار بهانه گیر هستند.

شاید تصور کنید در حال پرورش کودکی زورگو هستید. اما امیدوار باشید که این اقتضای سن کودکان است و آنها در نتیجه ناامیدی های خود بهانه گیری می کنند. انسان های بزرگ نیز در نتیجه ناکامی های خود لجوج و بهانه گیر می شوند چه برسد به کودک دو یا سه ساله که هنوز خیلی چیزها را نمی داند.

برخی از کارشناسان این بهانه گیری های خسته کننده را به مشکلات مهارت های زبانی کودکان نسبت می دهند. کودکان در این سن معنی بیشتر کلمه هایی که می شنوند را درک می کنند اما نمی توانند آنها را درست و کامل بیان کنند. در نتیجه، وقتی کودک نمی تواند منظور خود را توضیح دهد ناامید می شود و جیغ کشیدن و بهانه گیری را آغاز می کند.

چگونه می توان بهانه گیری را کنترل کرد
* کنترل خود را از دست ندهید
بهانه گیری کودکان واقعا آزار دهنده است. علاوه بر جیغ زدن و غرغر کردن شاید کودک لگدپراکنی کند یا پاهایش را به زمین بکوبد، اشیا را به اطراف پرت کند، دیگران را کتک بزند یا حتی نفس خود را حبس کند تا کبود شود. تحمل و کنترل این رفتارها واقعا طاقت فرسا است اما والدین باید مطمئن باشند که حبس نفس تا مرحله کبودی نیز نوعی بهانه گیری و کج خلقی کودکانه است.

هنگامی که کودک در حال جیغ و داد کردن است به حرف ها و دلیل های شما گوش نمی دهد و با حالتی منفی به فریادها و تهدیدهای شما پاسخ می دهد. هرچه بیشتر سر او داد بزنید که آرام تر شود، او با صدای بلندتری جیغ می زند. در این مواقع شاید بهترین کار این است که کنار او بنشینید و چیزی نگویید. به طور کلی، بودن در کنار کودک هنگام بدرفتاری هایش روش خوبی است. کودکان خودشان هم از خشمی که دامن آنها را گرفته است می ترسند و بودن شما در کنار آنها موجب آرامششان می شود.

اگر تحمل بهانه گیری های او را ندارید چند دقیقه کوتاه بیرون بروید و وقتی کودک دست از گریه و جیغ برداشت دوباره به اتاق بازگردید. اگر شما آرامش خود را حفظ کنید او نیز سریع تر آرام می شود.

وعده یا رشوه دادن به کودک در این شرایط نتایج خوبی در پی ندارد. بنابراین فکر این چیزها را از سر بیرون کنید. تا حد امکان به بهانه گیری های بی مورد او اعتنا نکنید تا خودش خسته و ساکت شود.

  رشوه دادن به کودک پرخاشگر نتایج خوبی در پی ندارد

* حواستان باشد که شما بزرگ تر هستید
مهم نیست بهانه گیری های کودک شما چقدر طول می کشد، خواسته های غیرمنطقی او را پاسخ ندهید و به هیچ وجه با او بحث نکنید. به نگاه ها و تفکرات اطرافیان نیز خیلی بها ندهید. همه آنها روزی چنین تجربیاتی داشته اند. اگر در نتیجه بهانه گیری های کودک به او چیزهایی که می خواهید را بدهید در واقع به او می آموزید داد و فریاد کردن بهترین روش برای به دست آوردن خواسته هاست. این طرزفکر برای کودک شما در بزرگسالی ایجاد مشکل خواهد کرد. سعی کنید کودک به هیچ عنوان متوجه نشود که شما خودتان هم روی رفتارهایتان هنگام عصبانیت کنترل ندارید.

اگر بهانه گیری و کج خلقی کودک به مرحله ای رسید که شروع به کتک زدن دیگران، پرتاب وسایل یا جیغ های بی وقفه کرد، او را به مکانی امن همچون اتاق خواب خودش ببرید و به او بگویید چرا او را اینجا آورده اید (زیرا سارا را کتک زده ای)  و کنار او بمانید تا آرام شود.

اگر در مکان عمومی هستید و کودک کج خلقی هایش را آغاز کرد سریعا آنجا را ترک کنید تا فرزندان آرام شود.

* عشق خود را به کودک ابراز کنید
هنگامی که کودک آرام است و می توانید با او صحبت کنید، او را در آغوش بگیرید و بگویید چقدر دوستش دارید. این رفتار برای کودک آموزنده است و می تواند با آرامش بیشتر در مورد کج خلقی های خود صحبت کند.

* زمان دادن به کودک
بسته به فرزند خود، هرچند وقت یکبار از ترفند زمان دادن استفاده کنید. این راهکار را از ۱۸ ماهگی آغاز کنید. با این ترفند شاید کودک بتواند خودش تا حدی بهانه گیری هایش را کنترل کند. زمان دادن به کودکان به ویژه زمانی که کج خلقی کودکان بالاست و دیگر روش ها پاسخگو نیستند، جواب می دهد. کودک را در مکانی ساکت و خسته کننده برای مدت زمان کوتاهی (یک دقیقه برای هر سال از عمرش) بگذارید. این مساله کمک می کند تا کودک خودش را آرام کند.

به او توضیح دهید که چه کاری می کنید: به زمان می دهم تا آرام شوی و مامان در آنجا منتظر توست. در ضمن، به او توضیح دهید که این تنبیه نیست. اگر کودک نخواست در آن مکان بماند با قدرت اما نه بداخلاقانه او را در مکان موردنظر نگه دارید. دنبال کار خود بروید. اگر جای او امن است به هیچ وجه به او نگاه یا توجه نکنید و بگذارید با خودش کنار بیاید.

* بعدا در مورد مساله پیش آمده صحبت کنید
هگامی که کودک آرام شد در مورد اتفاق های پیش آمده با او صحبت کنید. صحبت کردن در مورد بهانه گیری ها کودک بسیار ساده است. شما متوجه خواهید شد مشکل کودک شما چیست. کمک کنید تا بتواند احساسات خود را در غالب کلمات بیان کند. به طور مثال، به او بگویید: «تو خیلی عصبانی بودی چون غذا آن چیزی نبود که می خواستی.» به او اجازه دهید متوجه شود صحبت کردن در مورد ناراحتی ها نتیجه بهتری دارد. با خنده بگویید: «ببخشید من تو رو درک نکردم. الان که جیغ نمی کشی متوجه شده ام چه می خواستی.

  بهانه گیری معمولاً در بین خردسالانی که نمیتوانند به خوبی صحبت کنند رایج است

 * مراقب نشانه های اضطراب زیاد باشید
شاید بهانه گیری های روزانه برای کودکان امری طبیعی باشد اما باید مراقب مشکلات احتمالی هم باشید. هر گونه تنش و استرسی که در خانه وجود دارد می تواند در بیشتر شدن کج خلقی و بهانه گیری های کودک تاثیر بگذارد.

اگر کودک به طور مدام بهانه گیر است و به خود یا دیگران آسیب می رساند حتما از یک متخصص کمک بگیرید. پزشک یا مشاور کودک می تواند شما را با هر گونه تغییر رفتاری در کودک آشنا کند و این جلسات به شما یاد می دهند چگونه رفتارهای آینده کودک را پیش بینی و رفتار کنید.

* از موقعیت هایی که برای کودک ناخوشایند است دوری کنید
مراقب باشید خیلی در موقعیت هایی که باعث ناراحتی کودک می شود، قرار نگیرید. به طور مثال، اگر او هنگام گرسنگی عصبانی می شود و شروع به بهانه گیری می کند حتما میان وعده های کوچکی در کیف خود داشته باشید. اگر هنگام غروب بهانه گیر و عصبی می شود، سعی کنید خریدهای خود را ابتدای روز انجام دهید.

اگر با تغییر فعالیت ها مشکل دارد حتما پیش از هر تغییری به او مساله را گوشزد کنید. به طور مثال، اگر قصد دارید تا نیم ساعت دیگر زمین بازی را به مقصد خانه ترک کنید حتما این مساله را با در میان بگذارید. اجازه دهید از این تصمیم آگاه شود.

اگر متوجه شدید الان است که بهانه گیری های کودک آغاز شود، بلافاصله حواس او را پرت کنید: اسباب بازی به او بدهید، مکانش را عوض کنید، شکلک های خنده دار در بیاورید یا توجه او را به پرنده در حال پرواز جلب کنید.

کودک در این سنین مستقل بودن را می آموزد بنابراین تا حد امکان به او حق انتخاب بدهید. البته نه اینکه از او بپرسید می خواهد همه وقت خود را چگونه سپری کند. بگویید: «هویج یا ذرت می خواهی؟» به جای اینکه بگویید: «ذرت هایت را بخور!» به او احساس کنترل داشتن بر اوضاع را منتقل کنید.

توجه کنید که چقدر از کلمه «نه» استفاده می کنید. اگر زیاد از آن استفاده می کنید در واقع شرایط را برای خود و کودکتان پر اضطراب و سخت می کنید. سعی کنید این مساله را کنترل کنید.

ادامه مطلب / دانلود

چه زمانی نوزادان را ختنه کنیم؟

یکی از دغدغه‌هایی که در نخستین هفته‌های تولد نوزاد پسر، خانواده‌ را به خود درگیر می‌کند ختنه کردن است. سوال‌های بسیاری ذهن این خانواده‌ها را به خود مشغول می‌کند. خوشبختانه در کشور اسلامی ما ختنه برای تمامی پسران انجام می‌شود با این وجود بسیاری از خانواده‌ها درست در بزنگاهی که باید نوزادشان را برای ختنه آماده کنند با چرایی‌های مختلفی روبه‌رو می‌شوند ،  چه زمانی برای ختنه پسرم اقدام کنم؟ کدام پزشک تبحر بیشتری دارد؟ چقدر احتمال بروز خطا در ختنه توسط پزشک وجود دارد؟ مبادا پسرم آسیب ببیند؟ این پرسش‌ها در کنار ترسی که در برخی از خانواده‌ها به دلیل ناآگاهی از ضرورت ختنه‌کردن وجود دارد، موجب می‌شود ختنه در زمانی که باید و شاید اتفاق نیفتد و والدین در سنین بالاتر برای ختنه فرزندشان اقدام کنند. این در حالی است که تاخیر در ختنه فرزندان پسر یا ختنه نکردن آنها می‌تواند عوارض و اختلال‌هایی را برای‌شان به دنبال داشته باشد. در همین رابطه دکتر علی‌اصغر حلیمی، متخصص کودکان و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توضیح می‌دهد تا نگرانی‌های والدین برطرف شود و با آگاهی اقدام به این کار کنند.

از ختنه بیشتر بدانید
ختنه عملی است که در آن پوست اضافه سر آلت تناسلی برداشته می‌شود و با وجود آنکه در کشور ما اعتقادات و توصیه‌های مذهبی عامل اصلی انجام آن بوده، شده اما امروزه از ختنه به‌عنوان یک جراحی علمی یاد می‌شود و حتی در بسیاری از کشورها با وجود آنکه از نظر مذهبی نیازی به این کار نیست اما آن را انجام می‌دهند و مثلا در آمریکا ۸۰ درصد نوزادان پسر ختنه می‌شوندو در ایران نیز حدود ۹۵ درصد از پسران ختنه می‌شوند.

ضرورت ختنه پسران
کودکانی که ختنه می‌شوند احتمال عفونت ادراری در آنها نسبت به کودکانی که ختنه نمی‌شوند ۱۵ برابر کمتر است. تحقیقات نشان داده که با انجام ختنه احتمال ابتلا به سرطان آلت تناسلی در سنین بالا به مراتب کمتر می‌شود. ضمن آنکه این جراحی ساده و سرپایی احتمال انتقال عفونت‌هایی که بعد از ازدواج ممکن است از طریق رابطه زناشویی ایجاد شود را کاهش می‌دهد. همچنین احتمال انتقال عفونت ایدز نیز به این ترتیب کمتر می‌شودبنابراین باتوجه به اینکه عفونت ادراری در کودکان زیر ۶ ماه بیشتر است، توصیه می‌شود ختنه در سنین پایین انجام شود.

کدام روش را انتخاب کنیم؟
۲ روش برای ختنه وجود دارد؛ یکی روش جراحی و دیگری حلقه‌ که البته هر کدام از اینها عوارض مخصوص خود را دارند. بنابراین افرادی که این کار را انجام می‌دهند باید میزان مهارت خود را در مورد انجام هرکدام از روش‌ها بدانند و یک روش را انتخاب کنند. در روش جراحی، پزشک ابتدا در پوست جلوی آلت تناسلی شکاف کوچکی ایجاد می‌کند، بعد پوست را به عقب می‌کشد و با حفظ ۲ میلی‌متر پوست اضافی بخیه می‌شود. در روش حلقه، به کمک یک حلقه پوست مانند بندناف خشک شده و بعد از چند روز می‌افتد.

عوارض هر روش چیست؟
یکی از عوارضی که در مورد ختنه می‌توان به آن اشاره کرد خونریزی است که در روش جراحی بیشتر اتفاق می‌افتد. گاهی ممکن است در زمان ختنه با بی‌احتیاطی بخشی از سر آلت نیز بریده شود که این نیز در روش اول بیشتر دیده می‌شود. گاهی نیز ممکن است چسبندگی‌های بعد از عمل اتفاق بیفتد و کودک را از لحاظ ادرار دچار مشکل کند. در روش حلقه نیز ممکن است پوست به اندازه کافی برداشته نشود یا برعکس به مقدار زیاد برداشته شود یا با جابه‌جا شدن حلقه در ادرار کودک فشار ایجاد شود.

بیهوشی یا بی‌حسی!
با اینکه هر ۲ روش جراحی و حلقه با بیهوشی عمومی و بی‌حسی موضعی انجام می‌شوند ولی بهترین حالت این است که بیهوشی عمومی اتفاق بیفتد زیرا در این حالت کودک آرام خوابیده و پزشک به‌راحتی و با تمرکز می‌تواند کارش را انجام دهد.

در بی‌حسی ممکن است کودک بترسد، گریه کند، حرکت کند، اضطراب داشته باشد و علاوه بر تاثیر روانی بد، درنتیجه عمل نیز ممکن است اختلال ایجاد کند. به طور کلی برای کودکان کمتر از ۲ ماه معمولا از بی‌حسی استفاده می‌شود و برای کودکان بالای ۶ ماه می‌توان روش بیهوشی را انتخاب کرد.

زمان مناسب برای ختنه
در مورد زمان مناسب برای ختنه کودک اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. برخی اورولوژیست‌ها و جراحان عمومی و اطفال معتقدند که این کار باید بعد از ۲ سالگی انجام شود اما متخصصان اطفال، هفته‌های اول تولد را مناسب می‌دانند. میان برخی متخصصان اطفال نیز این دیدگاه مطرح است که بهتر است ختنه را بعد از۳۰ روز‌گی کودک انجام داد. اما آنچه اهمیت دارد این است که بهتر است ختنه تا قبل از ۱۸ ماهگی انجام شود زیرا احتمال عفونت ادرار در این زمان زیاد است و در صورتی که ختنه انجام نشود، این احتمال بالاتر هم می‌رود.

عارضه‌ای که قابل درمان است
یکی از عمده خطراتی که در عمل‌های غیرحرفه‌ای ختنه به وجود می‌آید، بسته‌شدن کامل مجاری ادراری است که معمولا درنتیجه استفاده از بخیه‌های بسیار درشت ایجاد می‌شود.  در صورتی که مجاری ادراری پس از عمل جراحی ختنه تنگ‌تر شود، علائم آن معمولا به صورت درد شدید در مثانه بروز پیدا می‌کند؛ اما در صورت مسدود شدن، عوارض در همان ۲۴ ساعت اول بروز می‌کند بنابراین تا ۲ هفته بعد از ختنه باید بررسی شود که تنگی مجرا اتفاق افتاده یا نه. در صورت ایجاد تنگی، پمادی تجویز می‌شود و بعد از مدتی پزشک با وسیله‌ای امتحان می‌کند که مجرا باز شده یا نه. اگر این درمان موثر نباشد، باید متخصص اورولوژی کودک را معاینه کرده و اقدام به درمان کند. اما به طور کلی معمولا بعد از یک هفته مشکلی وجود ندارد و بهبود انجام می‌شود.

کار را به کاردان بسپارید
خوب است بدانید که ختنه را باید فردی انجام دهد که تبحر دارد و اگر توسط یک غیرمتخصص انجام شود عوارض زیادی به دنبال خواهد داشت؛ ازجمله عوارضی که می‌توان به آن اشاره کرد استفاده بیش از حد داروی بیهوشی است که می‌تواند باعث ایجاد شوک و تشنج در کودک شود و از آنجا که این قبیل کارها ممکن است در فضایی دور از امکانات بهداشتی انجام شوند، در صورت دسترسی نداشتن به بیمارستان ممکن است جان کودک به خطر بیفتد.

چه زمان باید عجله کرد؟
در مورد برخی از کودکان به هیچ عنوان نباید تعلل کرد و باید خیلی زود ختنه را انجام داد. کودکانی که به شکل مادرزادی بزرگی کلیه دارند یا برگشت ادرار از مثانه به کلیه در آنها وجود دارد ازجمله این افراد هستند زیرااز آنجا که احتمال عفونت در این کودکان زیاد است توصیه می‌شود هرچه زودتر ختنه انجام دهند.

چه زمان ختنه نباید انجام شود؟
همانقدر که انجام ختنه در پسربچه‌ها به‌شدت توصیه می‌شود، برخی اوقات هم ختنه نباید انجام شود. اگر نوزاد آلت کوچکی داشته باشد یا سوراخ سر آلت نابجا باشد که به اصطلاح به آن هیپوسپادیاس می‌گویند یا اگر نوزاد انحراف آلت تناسلی داشته باشد، نباید ختنه انجام شود. دقیقا به همین دلیل است که توصیه می‌شود نوزاد بلافاصله ختنه نشود و حداقل یک بار بعد از ادرار و معاینه دقیق توسط پزشک این عمل انجام شود.

بعد از ختنه باید بدانید
آلت تناسلی کودک بعد از ختنه قرمز و متورم می‌شود و تا ۲۴ ساعت هم ممکن است خونریزی داشته باشد به همین دلیل باید پوشک نوزاد را به محض کثیف شدن تعویض کنید، ناحیه مورد نظر را هر روز با آب شست‌وشو دهید و از یک پماد آنتی‌بیوتیک به مدت ۳ تا ۴ روز استفاده کنید. باید محل ختنه با گاز تمیز پوشیده شود، اما این گاز نباید به محل ختنه بچسبد چون می‌تواند تنگی و عوارض دیگری ایجاد کند. حواس‌تان باشد که تا بهبود کامل نوزاد او را حمام نبرده و از صابون، پودر یا لوسیون برایش استفاده نکنید. اگر خونریزی یا ترشحات از آلت تناسلی ادامه پیدا کرد، سر آلت تناسلی آبی یا سیاه شد و جریان ادرار کاهش پیدا کرد حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید.

ادامه مطلب / دانلود

بازی های جذاب ویژه تقویت پای کودکان

 یک مادر در دوران بارداری زمانی از سلامت جنین خود مطمئن می‎شود که حرکات او را احساس کند. پس از به دنیا آمدن نیز نوزاد شما در روند رشد حرکتی خود توانمندی‎هایی از جمله نگه داشتن سر، نشستن، ایستادن، راه رفتن و… را کسب می‎کند.

از آنجایی که فعالیت‎های حرکتی موجب رشد نظام ادراکی می‎شوند، نقش مهمی در فراگیری مهارت‎های تحصیلی و اجتماعی ایفا می‎کنند. به همین خاطر می‎توانید با بازی‎های جذاب و شیرین به کودک خود در سپری کردن مراحل رشد_حرکتی کمک کنید.

بازی‎هایی برای تقویت توانایی‎های حرکتی کودک
• به نوزادتان کمک کنید تا گردن بگیرد: در مراحل رشد حرکتی، اولین حرکتی که برای نوزاد شما بسیار مهم است گردن گرفتن نوزاد شماست. معمولا تا ۵ ماهگی این مرحله از رشد کامل می‎شود. نقش شما برای گذر از این مرحله بسیار مهم است. اولین و مهم‎ترین نکته مراقبت از نوزاد می‎باشد، زیرا او هنوز نمی‎تواند گردن خود را نگه دارد. به این خاطر هنگام جابه‎جا کردن نوزاد حتما یک دست خود را پشت سر و گردن وی قرار دهید. هر چند وقت یک‎بار او را روی شکمش قرار دهید، این کار به تقویت عضلات گردن کمک می‎کند، زیرا او تلاش می‎کند تا سر خود را بالا بیاورد و شما یا وسایل اطراف را ببیند.

بازی دیگری که می‎توانید انجام دهید، این است که نوزاد خود را به پشت بخوابانید و سپس دو دست او را بگیرید تا آرام آرام به حالت نشسته در بیاید. در این حالت او تلاش می‎کند تا سرش را در امتداد خط وسط نگه دارد.

به نرمی او را از وضعیت‎های جنینی خارج کنید؛ هنگام تعویض پوشک نوزاد، تمرینات ملایم خم و راست کردن پاها را که موجب می‎شوند کودک شما زودتر وضعیت‎های غیرجنینی را به خود بگیرد، انجام دهید.

تشویق به تعادل؛ سعی کنید با قرار گرفتن در یک طرف کودک خود، هنگامی‎که او را صدا می‎زنید ابعاد تازه‎ای به بازی دالی او بدهید، طوری که او مجبور باشد برای یافتن شما تنه خود را بچرخاند.

بازی‎های پر جنب و جوش با کودک خود انجام دهید؛ مثلا با او هواپیما بازی کنید. به این صورت که همراه با کودک روی شکم بخوابید و هر دو دست و تنه خود را از زمین بلند کنید. با انجام کوچک‎ترین کار به او پاداش دهید، پاداش شما می‎تواند بالا و پایین انداختن او باشد.

 با بازی‎های جذاب و شیرین به کودک خود در سپری کردن مراحل رشد حرکتی کمک کنید

او را تحریک به حرکت و جنب و جوش کنید؛ کمی دورتر از او بنشینید و درحالی‎که دستان خود را به روی او بازکرده‎اید نامش را صدا بزنید، با این کار کودکتان را تشویق به حرکت می‎کنید و او با حرکات مختلف در جهت رسیدن به شما تلاش می‎کند.

• پاهای کودک را برای راه رفتن آماده کنید؛ برای آماده کردن پاهای کودک برای راه رفتن، درحالی‎که او را روی پا نگه داشته‎اید با او بازی‎های ایستادنی و بالا و پایین پریدنی انجام دهید.

برای اینکه قدم برداشتن را به او یاد دهید، درحالی‎که ایستاده یکی از زانوهایش را خم کنید و پایش را از روی زمین بلند کنید و با گفتن “آفرین عزیزم” تشویقش کنید.

• اثاثیه منزل را طوری بچینید تا با برداشتن هر قدم بتواند به یکی از اشیا تکیه کند. به این ترتیب او کم کم راه رفتن را یاد می‎گیرد، اما مهارت آن را با تمرین بیشتر یاد خواهد گرفت.

ادامه مطلب / دانلود

چگونه حساسیت غذایی کودکان را درمان کنیم؟

یکی از وظایف دستگاه گوارش انتخاب مواد‌غذایی اصلی برای رشد سلولی و همزمان دفاع در برابر میکروب‌ها و پاسخ مناسب ایمنی در مقابل پروتئین‌های غذایی است که می‌توانند تظاهرات آلرژی غذایی ایجاد کند. در آلرژی غذایی پاسخ ایمنی به دلایل مختلف ژنتیک و محیط درست عمل نمی‌کند و کودک در تماس یا مصرف مواد‌غذایی واکنش نشان می‌دهد. ثابت شده است، وقتی یکی از والدین آلرژی دارد، کودک حدود ۲۵ تا ۳۰درصد و اگر هر ۲ والد مبتلا به آلرژی باشند، کودک بین ۶۰ تا۶۵ درصد به آلرژی مبتلا می‌شود. بنابراین یکی از علل اولیه آلرژی، وجود این سابقه در خانواده است اما عوامل متعددی می‌تواند آلرژی ایجاد کنند.

آغاز حساسیت غذایی از دوران جنینی
خوراندن زودهنگام غذاهای متنوع و مختلف به نوزادان، پیش از شش ماهگی و حتی یکسالگی از عوامل بسیار مهم در بروز حساسیت‌های غذایی محسوب می‌شود، چرا که در این سنین، هنوز مخاط روده‌ای تکامل پیدا نکرده و به انواع مواد غذایی واکنش نشان می‌دهد.حساسیت غذایی نوزاد حتی ممکن است از دوران جنینی نیز به دلیل وجود ریشه‌های حساسیتی در مادر وجود داشته باشد. خانم‌های بارداری که زمینه ابتلا به آلرژی را دارند، باید طی بارداری، مصرف مواد غذایی حساسیت‌زا چون تخم‌مرغ، بادمجان، گوجه‌فرنگی و بادام زمینی را به حداقل برسانند. همچنین دوری از اضطراب و هیجان برای مادران، در زمان بارداری ضروری است، چراکه استرس امکان بروز حساسیت را بیشتر می‌کند.

اغلب علائم رایج آلرژی غذایی عبارت هستند از:
* سوزش دهان
* کهیر، خارش یا اگزما
* ورم لب ها، صورت، زبان و گلو یا بخش های دیگر بدن
* خس خس و گرفتگی بینی یا تنفس سخت
* درد شکمی، اسهال، حالت تهوع یا استفراغ
* سرگیجه، گیجی و یا غش

برخی غذاها ۱ یا ۲ ساعت بعد از خوردن، سبب بروز حساسیت غذایی می شوند

آنافیلاکسی:
در برخی از افراد، ممکن است یک حساسیت غذایی، واکنش آلرژیک شدیدی به نام آنافیلاکسی ایجاد کند. این حالت می تواند باعث بروزعلائم تهدید کننده حیات شامل موارد زیر شود:
* گرفتگی و تنگی راه های تنفسی
* ورم گلو به طوری که تنفس به سختی امکان پذیر باشد
* شوک و افت شدید فشار خون
* ضربان تند قلب
* سرگیجه، گیجی و عدم هوشیاری

درمان های فوری و اضطراری برای آنافیلاکسی، حیاتی است. عدم درمان می تواند به کما و مرگ منجر شود.

راه های موثر برای شناخت حساسیت غذایی کودک
۱- وقتی یک غذای جدید را به کودک می دهید، حداقل تا سه روز بعد از آن غذای جدید دیگری به او ندهید تا واکنش بدن کودک را به همان نوع جدید بسنجید؛ مثلا اگر برای اولین بار در روز دوشنبه به کودک خود هلو دادید، این کار را در روزهای سه شنبه و چهارشنبه تکرار کنید و میوه جدید دیگری در این روزها به او ندهید تا ببینید آیا کودکتان به هلو حساسیت دارد یا نه.

۲- برای اولین بار که ماده غذایی جدیدی را به کودک می دهید توجه داشته باشید که حساسیت غذایی ممکن است در دو زمان رخ دهد:

– برخی غذاها بلافاصله پس از خوردن، سبب بروز حساسیت غذایی می شوند.

– برخی غذاها ۱ یا ۲ ساعت بعد از خوردن، سبب بروز حساسیت غذایی می شوند.

۳- به علائمی مانند سرفه، عطسه، زدن کهیر، تهوع، گازهای دفع شده، ورم پوست و اگزما در کودک توجه کنید. این موارد از علایم شایع حساسیت غذایی می باشند.

۴- پوشک کودک را پس از دادن هر نوع ماده غذایی جدید، بررسی کنید. اسهال از دیگر علایم بروز حساسیت غذایی در کودک می باشد.

۵- به محض بروز یکی از علایم بالا، به پزشک متخصص کودک خود مراجعه کنید. به کمترین علایم هم توجه کنید و آن را جدی بگیرید.

۶- اگر کودکتان با مشکل تنفسی مواجه شد، حتماً با اورژانس تماس بگیرید. اگر علایم دیگری مانند ورم و قرمزی صورت و لب دارد و یا تهوع و اسهال بعد از صرف غذا پیدا کرد، حتماً با اورژانس تماس بگیرید، زیرا در برخی موارد، این علایم در مدت زمان کوتاهی، راه تنفس کودک را مسدود می کنند و ممکن است منجر به مرگ کودک شوند.

 در برخورد با حساسیت چه باید کرد؟
پزشک ابتدا باید شرح حال دقیق از کودک بگیرد تا فهرستی از غذاهایی که مصرف کرده داشته باشد تا بتواند ارتباط این علائم را با ماده غذایی مورد نظر پیدا کند. تست‌های تشخیصی که به‌صورت تست پوستی و تست‌های خونی انجام می‌شود هم می‌تواند راه تشخیص را ساده‌تر کند. به‌عنوان مثال برای شیرخواری که در حال خوردن شیر خشک است در صورتی که قبلا شیر مادر مصرف می‌کرده و دچار ضایعات پوستی مانند اگزمای پوستی شده است اگر شیر خشکش بر پایه سویا باشد، می‌تواند کمک کند که حساسیت به سویا تشخیص داده شود. ضمن آن‌که تعداد زیادی از کودکانی که حساسیت به شیر گاو دارند، حساسیت به سویا نیز دارند. این واکنش متقاطعی است که بین شیر و سویا وجود دارد و می‌تواند بین مواد‌غذایی مختلف وجود داشته باشد. برای هر بیماری بسته به شرح حال خانوادگی علائم و تست‌هایی که انجام می‌شود تشخیص آلرژی داده می‌شود. به‌طور کلی و بدون انجام اقدامات تشخیصی نمی‌توان گفت کودک این مواد‌غذایی را نباید استفاده کند. در کل رژیم‌هایی که داده می‌شود که در آن چند ماده غذایی حذف می‌شود، درست نیست.

اگر کودکتان به برخی مواد غذایی حساسیت دارد، حتماً به پزشک اطلاع دهید

  نکته
– تخم مرغ، شیر، بادام زمینی، سویا، آجیل، ماهی، میگو و توت فرنگی بسیار حساسیت زا هستند. حتماً از پزشک کودک خود بپرسید که در زمان خوراندن این مواد برای اولین بار به کودک، چه مواردی را باید رعایت کنید.

– کودکانی که والدین آنها حساسیت غذایی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. لذا در موقع خوراندن موادی که به آنها آلرژی دارید، به کودک خود، موارد احتیاط را رعایت کنید.

– اگر کودکتان به برخی مواد غذایی حساسیت دارد، حتماً به پزشک اطلاع دهید. پزشک اطفال ممکن است تست آلرژی تجویز کند. این تست مشخص می کند که چه نوع مواد غذایی منجر به بروز حساسیت در کودک شما می شوند.

– بعضی علایم حساسیت غذایی (ذکر شده در شماره ۶) تهدید کننده حیات کودک می باشند. حتماً علایم مذکور را در نظر داشته و جوانب احتیاط را رعایت کنید.

ادامه مطلب / دانلود

افزایش سریع شیر مادر با این مواد خوراکی...

مادر شدن یک خوشبختی  یا به اصطلاح دیگر یک مسئولیت همیشگی  است! موهای شما با گذرعمر  سفید می‌شوند اما بچه هایتان  حتی اگر به چشم  دوروبری ها  بزرگ شده باشد برای شما هنوز‌‌ همان بچه کوچک است. مادر شدن شروع  یک مسافرت  بلند و خالصانه است و در این میان تغذیه نقش مهمی در مراقبت شما از نوزادتان ایفا می‌کند. تغذیه شما در دوران بارداری و حتی مرحله زایمان بر تغذیه نوزادتان تاثیر دارد. خانم‌ها اغلب از شیر کم خود شکایت دارند و این یک مشکل جدی است چون نوزاد شما در چند ماه اول پس از تولد باید فقط با شیر خودتان تغذیه شود.

تولید شیر در سینه مادر مستقیما به آنچه می‌خورد و می‌نوشد، بستگی دارد. نوشیدن آب فراوان ضروری است اما غذا عنصر حیاتی و مهم دیگری است. غذاهای شیرساز می‌توانند به تولید شیر در سینه مادر کمک کنند. دریافت کالری کافی و املاح  فراوان ممکن است موجب تولید شیر در سینه مادر شوند اما برخی غذا‌ها حاوی موادی هستند که در این فرآیند اختلال ایجاد کرده یا به آن کمک می‌کنند که شامل فیتواستروژن – یک مسکن گیاهی طبیعی – استرول‌های گیاهی، ساپونین و تریپتوفان هستند. به علاوه غذاهای سرشار از املاح و مواد معدنی و چربی‌های مفید موجب عملکرد بهینه سلول‌ها و اعصاب می‌شوند. اگر می‌خواهید بدانید کدام خوراکی‌ها و گیاهان به تولید شیر در سینه مادر کمک می‌کنند، فهرست زیر را بخوانید:

رازیانه: این گیاه به عنوان تقویت‌کننده تولید شیر در بدن مادر شناخته شده است. بذر این گیاه از مواد قوی‌تری تشکیل شده و قرن‌هاست توسط خانم‌ها به عنوان ماده‌ای برای تولید شیر مورد استفاده قرار می‌گیرد. رازیانه سرشار از ترکیباتی مانند آنتول، دیانتول و فوتوآنتول است که هورمون‌ها را تغییر می‌دهد. بر اساس مطالعات، این ترکیبات دارویی می‌توانند تولید استروژن و پرولاکتین را – که برای تولید شیر لازم است – تحریک کنند. رازیانه را می‌توانید به صورت خام یا پخته (مثلا بخارپز) مصرف کنید. به توصیه کارشناسان، رازیانه باید تنها ۲ بار در هفته یا یک هفته در میان مصرف شود.

  از شنبلیله برای تولید شیر در کوتاه مدت استفاده می‌شود

 شنبلیله: این گیاه یک مولد طبیعی شیر است که مجاری سینه را برای تولید شیر بیشتر باز می‌کند. براساس مطالعات، از شنبلیله برای تولید شیر در کوتاه مدت استفاده می‌شود. اما استفاده طولانی مدت از آن خطری ندارد. خانم‌ها ممکن است تا زمانی که شیر کافی داشته باشند، به مصرف شنبلیله ادامه دهند.

زردچوبه: زردچوبه نیز خاصیت تولید شیر دارد و می‌تواند به عنوان ماده ضدالتهاب نیز مورد استفاده قرار گیرد.

کنجد: دانه‌های درشت و تیره رنگ کنجد در کشورهای آسیایی برای افزایش شیردهی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سبوس‌های رنگ روشن کنجد نیز بسیار موثر بوده و به آسانی هضم می‌شوند.

زردآلو: توصیه می‌شود برای تقویت تولید شیر، زردآلو را به برنامه غذایی خود اضافه کنید. زردآلو سرشار از ویتامین C و دیگر ویتامین‌های مفید برای نوزاد شماست.

 هویج و چغندر: این سبزیجات قرمز رنگ سرشار از بتاکاروتن هستند که برای افزایش شیر سودمند است. هویج به عنوان یک سبزی شیرساز٬ حاوی روغن‌های فرار و فیتواستروژن است.

 سبزیجات سبز: سبزیجاتی که به رنگ سبز تیره هستند از دیگر خوراکی‌های توصیه شده برای افزایش تولید شیر مادر هستند چون املاح٬ ویتامین ها٬ آنزیم‌ها و فیتواستروژن فراوانی دارند.

 جعفری: گیاهی است که به تولید شیر کمک می‌کند.

نوزادانی که مادران آن‌ها در دوران شیردهی سیر مصرف می‌کنند،با ولع بیشتری شیر می‌خورند

 سیر: سیر به خواص دارویی مشهور است و ید طولایی در تولید شیر دارد اما باید در حد تعادل مصرف شود چرا که عده‌ای از مردم تحمل اندکی نسبت به مصرف آن دارند. بر اساس مطالعات انجام شده٬ نوزادانی که مادران آن‌ها در دوران شیردهی سیر مصرف می‌کنند٬ درک بهتری دارند و با ولع بیشتری شیر می‌خورند.

 زنجبیل: برای درمان شیردهی کم مادران سودمند است.

 بنشن‌ها و غلات: این مواد سابقه طولانی در تولید شیر دارند. مشهور‌ترین غلات در این زمینه شامل جو دوسر٬ ارزن و برنج هستند. بنشن‌هایی که باید در رژیم غذایی مادر گنجانده شوند نیز شامل نخودچی و عدس هستند.

مغز‌ها: مغزهایی مانند بادام در تولید شیر نقش دارند. مغزهای خام بر انواع نمک سود شده یا بو داده اولویت دارند.

چربی‌ها و روغن‌ها: چربی‌های سالم نقش حیاتی در متابولیسم عصبی و سلولی ایفا می‌کنند. هر نوع چربی که مادر مصرف می‌کند بر محتوای چربی شیر او تاثیر می‌گذارد. مطمئن شوید چربی‌های مضر مانند روغن هیدروژنه سبزیجات و اسیدهای چرب ترانس را از برنامه غذایی خود حذف کرده‌اید.

  جو دوسر موجب افزایش شیر مادر می‌شود چون سرشار از آهن بوده و آرام‌بخش است

 جو دوسر: جو دوسر یکی از مغذی‌ترین خوراکی‌هایی است که حاوی پروتئین٬ ویتامین٬ مواد معدنی و عناصر دیگری است که اعصاب را تغذیه کرده و متابولیسم چربی را تقویت می‌کنند و روحیه را بالا می‌برند. مصرف جو دوسر نیز یکی دیگر از روش‌های بالقوه تقویت ذخیره شیر مادر است. به عقیده برخی کارشناسان٬ جو دوسر موجب افزایش شیر مادر می‌شود چون سرشار از آهن بوده و آرام‌بخش است و با بسیاری از خوراکی‌های شیرساز دیگر خواص مشترک دارد. جو دوسر نیز دارای خاصیت ضد افسردگی و ضد اسپاسم بوده و تعریق را افزایش می‌دهد.

 نوشیدنی‌ها: از جمله نوشیدنی‌های شیرساز می‌توان به آب و قهوه‌های حاوی مالت اشاره کرد.

تغذیه شما بر تغذیه نوزادتان اثر می‌گذارد. به هر حال او بخشی از وجود شماست که به مرور زمان از شما جدا می‌شود. نوزاد بخش زنده‌ای از بدن شماست که به اندازه دیگر ارگان‌های بدن به حمایت و پشتیبانی شما نیاز دارد!

 

ادامه مطلب / دانلود

تنظیم برنامه خواب کودکان با روش زیر...

از چه سنی کودکان می توانند یاد بگیرند که خودشان به خواب روند؟ چطور می توانیم این عادت را در آنها تقویت کنیم؟

ساعت هشت شب، مادر به همراه کودک سه ساله به اتاق می روند، چرا که زمان خواب او از نظر مادر فرا رسیده است. کمی لالایی، تعریف چند داستان، کمی تلاش و کلنجار برای خواباندن کودک روی پا، دراز کشیدن در کنار کودک، نوازش کودک، بی محلی کردن به کودک و بستن چشم ها به منظور تشویق او به بستن چشم ها، بستن در برای جلوگیری از خروج کودک از اتاق و در نهایت داد زدن بر سر او و عصبانیت از اینکه چرا در حالی که ساعت حدود ۱۰ است! او هنوز نخوابیده. مادر عصبانی و خسته از اتاق بیرون می آید. پشت سر او کودک خوشحال و خندان با چشم هایی نیمه باز که نمی تواند هنوز نور چراغ را تحمل کند، به نشیمن می آید و سریع خودش را روی مبل کنار پدر جا می دهد!

به راستی چطور می توانیم برنامه خوابی مناسبی برای بچه ها داشته باشیم تا آنها با کمترین میزان درگیری و کشمکش بخوابند و البته بدون وابستگی به ما بتوانند خودشان به خواب بروند؟!

زیر دو ماهگی
اولین نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که در بدو تولد، نوزاد در پی سازگار شدن با تغییرات زیادی است که در محیط اطراف او روی داده است. در این شرایط نمی توان و البته نباید هم از نوزادان انتظار چندانی داشت. آنها در این سن نه بلدند بخوابند و نه می توانند نیاز خود به خواب را تشخیص دهند. نوزاد شما نیاز به کمک شما برای خوابیدن دارد اما علی رغم این نکته مهم، با توجه به برخی نکات می توانید به نوزاد خود کمک کنید که زودتر با خواب شب آشنا شده و در واقع فرآیند سازگاری او را تسریع کنید.

تا دو ماهگی کودکان متوجه تفاوت شب و روز نبوده و در نتیجه خواب بسیار نامنظمی دارند اما برای نظم بخشیدن به خواب آنها می توانید قدم هایی بردارید. به عنوان مثال در طول روز اصراری به تاریک کردن محل خواب او و البته حذف سر و صدا نداشته باشید اما در مقابل در طول شب تلاش کنید تا حد امکان اطراف او را تاریک کرده و اگر در طول شب، ناچار از عوض کردن او شدید (اتفاقی که در دو ماه اول ممکن است زیاد پیش بیاید) بدون صحبت و با کمترین نور ممکن این کار را انجام دهید.

در زمان شیر دادن در طول شب نیز با او صحبت نکنید اما در مقابل در طول روز در وقت شیر خوردن برای او آواز بخوانید یا حرف بزنید. توجه داشته باشید که خواب کودک شما در این سن تنها از نوع خواب REM هست و هنوز خواب non REM آغاز نشده است. خواب REM خوابی است که با کمترین میزان سروصدا یا نور می تواند بر هم بخورد. پس اگر می خواهید فرزندتان شب ها خوب بخوابد، باید عوامل محیطی را به خوبی مدیریت کنید.

  بین دو تا شش ماهگی طوری برنامه ریزی کنید که کودک خودش به خواب برود

دو تا شش ماهگی
واقعیت این است که بین دو ماهگی تا شش ماهگی روش خواباندن ما می تواند به فرزند ما یاد بدهد که تا حدود سه سالگی به چه شکلی به خواب برود. به این معنا که اگر او را با شیر دادن بخوابانید، او یاد می گیرد که با شیر خوردن یا بطری به دست به خواب برود. بر همین مبنا نیز اهمیت دارد که در این زمان سعی در اجرای سیستمی داشته باشید که بتوانید تا حدود سه سال آن را اجرا کنید.

البته تاکید بر اهمیت این دوران برای پایه گذاری عادت خواب در سنین بالاتر به این معنا نیست که امکان تغییر عادت در سنین بالاتر وجود ندارد. خوشبختانه غالب بچه ها انعطاف زیادی در زمینه تغییر برنامه هایشان دارند و شما می توانید با کمی پشتکار در هر زمانی در عادات آنها تغییر ایجاد کنید اما در عین حال توجه داشته باشید که تغییرات مداوم برای کودک خوب نیست و هم او را ناراحت و مضطرب می کند و هم باعث کلافگی خود شما خواهد بود. پس سعی کنید در جایی که می توانید عادات مناسبی را پایه گذاری کنید که نیاز به تغییر به ویژه در کوتاه مدت نباشد.

یکی از مهمترین اهدافی که تمامی والدین در رابطه با خواب دنبال می کنند، این است که فرزندشان خودش به خواب رود. اگر می خواهید چنین هدفی را دنبال کنید، در این زمان و وقتی بین دو تا شش ماه سن دارد، زمان مناسبی برای آغاز این موضوع است.

برای این منظور فرزندتان را زمانی که خواب آلود اما هنوز بیدار است، در رختخوابش بگذارید و با تاریک کردن محیط و آرام سازی فضا به خوابیدن او کمک کنید. با این کار کودک شما متوجه خواهد شد که توانایی خوابیدن بدون کمک گرفتن از روش های کمکی را دارد و در واقع خود او توانایی آرام سازی خود و خوابیدن را داراست.

نکته کلیدی در موفقیت این روش، شناخت درست حالات کودک است، چرا که تنها زمانی که او احساس نیاز به خواب دارد، شما باید او را در رختخوابش بگذارید، در غیر این صورت هم فرآیند به خواب رفتن او طولانی خواهد شد و هم بعد از مدتی رختخواب برای او به محلی برای بازی تبدیل می شود.

شش ماهگی به بعد
بعد از شش ماهگی و با آغاز حرکت کردن کودکان به صورت سینه خیز، چهار دست و پا و البته بعد از آن با راه رفتن، مسائل جدیدی نمایان خواهد شد.

تا قبل از شش ماهگی کودکان اگر در زمانی که خواب آلود هستند در رختخواب گذاشته شده و با آنها تمرین شود، می توانند خودشان به خواب بروند اما با افزایش سن، محیط جذابیت بیشتری پیدا کرده و کودکان حتی در زمانی که به خواب نیز نیاز دارند، ترجیح می دهند شیطنت کنند.

  بعد از شش ماهگی شیطنت کودک بیشتر شده و بیشتر ترجیح می دهد بیدار باشد

در این شرایط اگر دقت نداشته باشیم، رختخواب نیز خیلی سریع می تواند به محلی برای بازی تبدیل شود. برای جلوگیری از این موضوع، به هیچ عنوان از رختخواب او به عنوان فضایی برای بازی استفاده نکنید. علاوه بر آن در عین حال که به میزان خستگی او توجه داشته و تنها زمانی که او به خواب نیاز دارد، او را آماده خواب می کنید سعی کنید چند متغیر دیگر را نیز برای آماده شدن او برای خواب اضافه کنید.

به عنوان مثال مسواک زدن، پوشیدن لباسی مشخص، ماساژ کودک و بعد قرار گرفتن در رختخواب، فقط توجه داشته باشید که این برنامه خواب خیلی طولانی نباشد و البته امکان اجرایی شدن در موقعیت های مختلف را تا حد ممکن داشته باشد.

همراه شدن این متغیرها از حدود نیم ساعت یا یک ربع پیش از رفتن به رختخواب، کودک شما را از نظر روانی آماده خواب کرده و او با آمادگی بیشتری وارد فضای خواب خود خواهد شد.

علاوه بر این موارد بهتر است در ساعات نزدیک به خواب فرزندتان در برنامه خانه نیز تغییراتی ایجاد کنید تا جذابیت های محیطی برای او کاهش بیابد. به عنوان مثال تا حد امکان نور محیط را کم کنید، تلویزیون را خاموش کرده یا صدای آن را بسیار کم کنید، از یک ساعت قبل از خواب، از بازی فرزندتان با وسایلی چون تبلت و گوشی تلفن همراه خودداری کنید و البته تلاش کنید تا با نزدیک شدن به زمان خواب، بازی های آرام، بدون فعالیت بدنی زیاد و البته بدون هیجان شدید داشته باشد.

البته برخی والدین با دیدن این نکته که لازم است آنها نیز محدودیت هایی را تجربه کنند، کمی دلخور شده و خیلی با انجام آن موافقت نمی کنند اما شاید اگر آنها به این نکته توجه داشته باشند که این محدودیت ها بیشتر برای دو سال اول است و در صورت پایه گذاری عادات خواب مناسب، کودک آنها و البته خود والدین در سنین بالاتر مشکلات بسیار کمتری برای خوابیدن خواهند داشت، بهتر بتوانند همکاری کنند.

بیشتر بدانیم
یک نکته در ارتباط با خستگی
به صورت معمول افراد هر چه خسته تر باشند، بهتر می خوابند اما یادتان باشد در سنین پایین و به ویژه زیر شش ماهگی، ممکن است در ارتباط با بسیاری از بچه ها چنین قانونی صدق نکند.

برخی بچه ها وقتی احساس خستگی زیاد می کنند، تنها بداخلاق تر می شوند و دچار مشکل در خواب شده یا خواب شان چند تکه می شود. این موضوع به ویژه زمانی که خستگی با گرسنگی همراه شود، می تواند تشدید شود چرا که در سنین پایین بچه ها توانایی اولویت بندی بین نیازهای خود را نداشته و نمی توانند به عنوان مثال اول به دنبال خوردن باشند و سپس بخوابند.

در این شرایط ممکن است خوردن در وعده های کم، چرت های کوتاه بین آن و البته گریه های فراوان تنها بهره آنها از خستگی باشد. با توجه به این نکته به طمع خواب بهتر در شب، سعی در حذف خواب طی روز فرزند خود یا کوتاه کردن آن را نداشته و سعی کنید کودک شما به اندازه کافی در طول روز نیز بخوابد.

البته با افزایش سن، شما می توانید این موضوع را در نظر داشته و به دنبال خسته کردن فرزندان برای داشتن خوابی بهتر باشید.

ادامه مطلب / دانلود

مراحل رشد کودک از یک ماهگی تا شش ماهگی

کودک از ابتدای تولد ، قدرت زبان را درک کرده و شروع به صحبت می کند. از لحظه ای که چشمان وی به صورت شما می افتد، شروع به تماشای حالات مختلف چهره و گوش دادن به صداهایی می کند که برای صحبت کردن با وی ایجاد می کنید. او خیلی زود با حرکت دادن لبها واجزای چهره اش شروع به تقلید از شما می کند. گوش دادن و تقلید کردن دو راه اساسی یادگیری زبان هستند که کودک به خوبی از عهده آنها برمی آید.

یک ماهگی
حرکت نوزاد در این سن هنوز تحت تأثیر واکنش های  اولیه است. نوزاد در این سن هنوز از نظر بینایی کامل نیست ، هر چند ازبدو تولد می تواند ببیند و رنگها و شکلها را از فاصله نزدیک تشخیص دهد. وقتی می خواهید چیزی را به نوزادتان نشان بدهید، او را در حالت قائم  یا  با کمی زاویه نگه دارید. در یک ماهگی قد نوزاد به طور متوسط ۵۴ سانتیمتر ( حدود ۵۲ تا ۵۶ سانتیمتر ) و وزن او چهار کیلوگرم است ، ولی می تواند بین ۵/۳ تا ۵/۴ کیلوگرم متغیر باشد.

در یک ماهگی ، یعنی در طی چهار هفته اول عمر، کودک این خصوصیات را به دست می آورد:

۱-در هنگام خوابیدن به شکم و در حالت خمیده قرار می گیرد . وقتی از ناحیه شکم نوزاد را آویزان کنیم ، سر به جلو خم می شود؛

۲-در حالت خوابیده ، پشت خمیده و کمی سفت است ؛

۳-چشمها را به روی چهره افراد و یا نور در محور دید متمرکز می کند؛

۴- صورت انسان به ویژه صورت مادر خود را ترجیح می دهد.

دوماهگی
نوزاد به سرعت رشد می کند و با کمک اصواتی که تولید می کند، در واقع با شما ارتباط برقرار می کند. هر صدای جدیدی که کودک از خودش در می آورد ، تجربه جدیدی است که کسب می کند و کم کم با ترکیب این صداها شروع به صحبت کردن خواهد نمود. در دو ماهگی ، کودک در طول روز کمتر می خوابد و ممکن است برخی اوقات بیداری خود را به گریه کردن بگذراند. البته همه کودکان مثل هم نیستند و ممکن است کودک شما خیلی کم گریه کند. اکثر گریه های کودک درعصر و شب اتفاق می افتند و اغلب این گریه ها به علت کولیک ایجاد می شوند. (کولیک نوعی درد شکم است که معمولاً از سه هفتگی آغاز شده و تا سه ماهگی طول می کشد) . البته کولیک تنها علت گریه کودک نیست ؛ گریه می تواند به علت خیس بودن ، گرسنگی و یا سایر عوامل باشد. همان طور که گفته شد دراین سن گریه کردن تنها راهی است که نوزاد به وسیله آن به شما نشان می دهد که نیازبه کمک دارد.

در دو ماهگی کودک شما قادر است :
۱-در حالت خوابیده به شکم ، سر را مختصری بلند کند. اگر او را از شکم بلند کنیم ، سر در امتداد بدن قرار می گیرد؛

۲-در حالت خوابیده به پشت اگر او را بلند کرده و بنشانیم سر را به عقب می برد؛

۳-اشیای متحرک  را با چشم ، ۱۸۰ درجه تعقیب می کند ؛

۴-در تماسهای اجتماعی لبخند زده و به صداهای اطراف به دقت گوش می کند.

سه ماهگی
کنترل حرکات سر در این سن شروع می شود. به تدریج گردن کودک قویتر شده واو قادرمی گردد که سرش را به اطراف بچرخاند و به اشیاء مختلف نگاه کند. همچنین کودک شروع به شناختن بدن خود می کند . او می تواند انگشتانش را باز وبسته نماید وممکن است حتی برای چند ثانیه بتواند یک اسباب بازی را در دستش نگاه دارد. اولین لبخندهای کودک حرکاتی غیرارادی و رفلکسی هستند، اما بعد از مدتی او یاد خواهد گرفت که درپاسخ به لبخند شما، لبخند بزند. دراین سن قد کودک به طور متوسط  ۶۰ سانتی متراست و وزنی حدود ۵/۵ کیلوگرم دارد ولی قد او می تواند از ۵۸ تا ۶۳ سانتی متر و وزن او از ۸/۴ تا ۵/۶ کیلو گرم متغیر باشد.

در سه ماهگی کودک این مهارت ها را کسب می کند:
۱-در حالت خوابیده به روی شکم ، سر وسینه را بلند می کند. دستها کشیده است، اگر او را از شکم آویزان کنیم سر را بالاتر از سطح بدن نگه می دارد ؛

۲-درحالت خوابیده به پشت به طرف اشیاء دست دراز می کند، اما نمی تواند آنها را بگیرد. اسباب بازی را تکان می دهد؛

۳-اگر کودک را بلند کرده و بنشانیم ، افتادن سر به عقب تا اندازه ای کمتر است و سر،  حرکات پاندولی ( حرکات رفت و برگشتی ) دارد. پشت خمیده است؛

۴-تماس های اجتماعی را ادامه می دهد و به موسیقی گوش می دهد .

چهار ماهگی
کودک به سرعت رشد می کند و دوست دارد با او صحبت کنید و بازی های ساده انجام دهید . می توانید با صرف کردن وقت بیشتری در کنار او، رفتارهای اجتماعی را به او یاد بدهید. کودک همچنین از دیدن و صحبت کردن با خودش در جلوی آینه لذت خواهد برد. برای این کار بچه را در فاصله ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری یک آینه ثابت قراردهید تا بتواند خود را در آن ببیند. در این سن کودک کم کم و با کمک شما شروع به نشستن می کند ، اما بعد از مدتی یاد می گیرد که با کمک پاها واستفاده از دستهایش ، خود را در حالت نشسته نگه دارد .

کودک اکنون علاقه بسیاری دارد که بتواند اشیاء را در دهانش گذاشته و بمکد، بنابراین باید بسیار مراقب باشید و اشیاء ریز را از دسترس او خارج کنید تا وارد حلق و مری او نشوند. حالا که او کنترل بیشتری روی حرکات دستش پیدا کرده ، انگشتان خود را می مکد ، این کار موجب لذت و آرامش او می گردد . مکیدن انگشت شست دراین سن کاملاً طبیعی است و نشان دهنده فشار روانی و یا عدم احساس امنیت نیست . همچنین اکثر کودکان بعد از یک یا دو سالگی این عادت را کنارمی گذارند.

کودک شما در فاصله ۶- ۴ ماهگی قادر خواهد بود:

۱- در وضعیت خوابیده به شکم، سر و سینه را بلند کند. سر را در محور عمودی قرار دهد و پاها را در حالت کشیده نگه  دارد؛

۲- در وضعیت خوابیده به پشت ، بیشتر در وضعیت قرینه قرار می گیرد . دست ها را در خط  وسط بدن می گذارد . به طرف اشیاء دست دراز می کند، آنها را گرفته و به دهان می برد؛

۳-در وضعیت نشسته سراستوار بوده و به عقب نمی افتد . به سمت جلو خم می شود و از نشستن با کمک شما، لذت می برد؛

۴-در حالت ایستاده با پاهایش به زمین فشار می دهد ؛

۵- بلند می خندد؛

۶-اگر در ضمن بازی تماس را قطع کنیم خشگمین می شود؛

۷- با دیدن غذا به هیجان می آید.

مراحل رشد کودک از یک ماهگی تا شش ماهگی

کودک در سن شش ماهگی می تواند بدون کمک بنشیند

پنج ماهگی
در این سن کودک شروع به درک مفاهیم اولیه می کند؛ مثلاً با پرت کردن اسباب بازی از تختخوابش به بیرون ، شروع به یاد گیری علل و اثر کارها کرده و به کشف دنیای اطرافش می پردازد.

در این سن کودک علاوه بر مهارت هایی که در چهار ماهگی به دست آورده قادر است:
۱- سرخود را قائم نگهدارد؛
۲-به چیزهای کوچک توجه نشان دهد؛
۳-تا حدودی بدون کمک بنشیند و به جلو خم شود.

شش ماهگی
در شش ماهگی کودک علاقه بیشتری به آنچه که در اطرافش می گذرد نشان می دهد. او سرش را به سمت صداهای آشنا می چرخاند و مدت طولاتری را صرف بررسی چیزهایی که توجهش را جلب کرده است ، می کند. قد او به طور متوسط ۶۷ سانتی متر و وزن او ۵/۷ کیلوگرم است . قد و وزن  می توانند محدوده ای بین ۶۳ تا ۵/۶۹ سانتیمتر و ۳/۶ تا ۳/۸ کیلوگرم داشته با شند.

در این سن کودک بسیار متحرک و فعال است و با  کمک شما می تواند به  وضعیت نشسته دربیاید . توانایی کودک در رسیدن و گرفتن اشیاء کم کم دقیق تر می گردد و شما می توانید با قراردادن اشیاء درنقاط مختلف ، این توانایی را تقویت کنید . آویختن اسباب بازی در بالای گهواره  به کودک این اجازه را می دهد که مهارتهای خود را تمرین کند. او در این سن می تواند اسباب بازی را از یک دست به دست دیگر بدهد.

از نظر بینایی کودک در این سن به تمام چیزهایی که در اطرافش رخ می دهد، نگاه می کند. همچنین  هر دوچشم کودک باید همزمان در یک جهت حرکت کنند. بنابراین اگر به نظر می رسد که حرکات چشمها هماهنگ نبوده و یکی از چشم ها به داخل یا خارج حرکت می کند باید به چشم پزشک مراجعه کنید.

هوش کودک می تواند تحت نفوذ عوامل مختلفی مثل تحریکات محیطی ، سلامتی ، رژیم غذایی و حتی جنبه های اقتصادی – اجتماعی مثل فقر قرار گیرد . حتی آسیب ها و صدمات وارده به کودک می توانند نقش مهمی درهوش او داشته باشند. در این مرحله از نمو کودک، شما می توانید رشد فیزیکی ، اجتماعی و هوشی او را با  تحریکات محیطی و صرف وقت برای بازی کردن، خواندن و صحبت کردن با او افزایش دهید.

کودک در۶ ماهگی قادر خواهد بود:
۱- بدون کمک بنشیند؛

۲-با نشستن سر به عقب نمی افتد؛
۳- تغییر صدا بدهد؛
۴- اشیاء را با تمام قسمت دستش بگیرد و آن را از یک دست به دست دیگربدهد؛
۵-  چشمهایش را به طور هماهنگ حرکت دهد،
۶-  از دیدن غریبه ها نگران نشود و گریه نکند.

ادامه مطلب / دانلود

علت نزدیک شدن نوزاد به مادر در زمان تولد

یک فوق تخصص کودکان تاکید کرد: برقراری و استحکام پیوند عاطفی میان نوزاد و مادر که به تداوم شیردهی در آینده منجر می‌شود به تماس مادر و نوزاد در ساعت اول تولد بستگی دارد.

دکتر طاهری تفتی با اشاره به اینکه اکثر نوزادان که در ساعت اولیه هوشیاری پس از زایمان بر روی سینه یا شکم مادر قرار داده می‌شوند، به راحتی نوک پستان را پیدا کرده و شروع به مکیدن می‌کنند، گفت: هر چند که وجود برچسب و باندهای تشخیص هویت بلافاصله پس از تولد ضروری است، اما سایر اقدامات مانند تزریق ویتامین K و پیشگیری از عفونت چشم را می‌توان تا انجام موفقیت‌آمیز تغذیه اولیه به تعویق انداخت.

وی اضافه کرد: تغذیه با شیر مادر باید در ساعت اول بعد از زایمان شروع شود، مگر این که وضعیت پزشکی مادر یا نوزاد شرایط دیگری را بوجود آورد؛ چراکه شیر مادر باید اولین ماده غذایی باشد که وارد معده نوزاد می‌شود.

وی با بیان اینکه در معاینه فیزیکی باید به زمان مناسب برای معاینه پستان، ارزیابی ساختاری پستان و آموزش مادر توجه شود، تصریح کرد: قرینه بودن پستان، نوک پستان فرورفته، اندازه پستان و توده‌های مشکوک از جمله نکاتی است که به هنگام ارزیابی ساختاری پیش از زایمان برای شیردهی مناسب است.

طاهری‌تفتی خاطرنشان کرد: تداوم شیردهی، برقراری و استحکام پیوند عاطفی و روانی میان نوزاد و مادر، کاهش خونریزی پس از زایمان با حرکات انقباضی رحم، حفظ درجه حرارت بدن نوزاد، حفظ قند خون نوزاد در ۹۰ دقیقه بدو تولد و کاهش گریه نوزادان به خصوص با تماس پوست با پوست با مادر از جمله نتایج تماس زود هنگام مادر و نوزاد پس از تولد است.

این فوق تخصص کودکان در پایان یادآور شد: سابقه قبلی شیردهی یا داشتن شیرخوار تغذیه شده با شیرمادر با وزن گیری کم، سابقه ناباروری وابسته به هورمون و قصد استفاده از قرص‌های ضد بارداری خوراکی، مشکلات پزشکی مهم از جمله دیابت و هایپوتیروئیدی درمان نشده، سن مادر و مشکلات روانی و اجتماعی مادر از جمله ریسک فاکتورهایی برای مشکلات شیردهی است که می‌توان پیش از زایمان شناسایی شود.

ادامه مطلب / دانلود

نحوه کمک به دندان درآوردن کودکان

پدیدار شدن مرواریدهای سفید در دهان کودک یکی از زیباترین تجربه های والدین است. اما این رویداد زیبا اغلب با درد و بی قراری کودک همراه است.

زمان در آوردن دندان شیری در بچه های مختلف فرق می کند، اما معمولا حدود شش ماهگی شروع می شود. معمولا ابتدا دو دندان در لثه پایین و بعد دو دندان بالایی رشد می کنند.

علایم شایع در آوردن دندان شیری
– افزایش بزاق و آبریزش از دهان ممکن است دو ماه قبل از پیدایش اولین دندان شروع شود.
– بی قراری و تحریک پذیری
– ورم لثه ها
– خارش لثه ها
– سعی در گاز گرفتن و جویدن اجسام سفت

– برخی مواقع در زمان رویش دندان‌های شیری کودکان دچار تب می‌شوند که یک امر طبیعی است و جای نگرانی نیست. ‌البته خانواده‌ها باید در این مواقع، کودک را نزد پزشک اطفال ببرند تا علت تب کودک مشخص شود، زیرا ممکن است همزمان با رویش دندان‌های شیری، کودک دچار سرماخوردگی نیز بشود و تب، ناشی از سرماخوردگی باشد.

رویش دردناک دندان ها امری اجتناب ناپذیر است، اما روش هایی نیز وجود دارند که به وسیله آنها می توانید تا حدی درد کودک را تسکسن دهید.در زیر بعضی از این روش ها آورده شده است.

نحوه کمک به دندان درآوردن کودکان

ماساژ لثه‌های کودک درد و خارش او را  هنگام دندان در آوردن کاهش می دهد

 بهترین روش برای کاهش درد دندان در آوردن کودک
* بهترین روش برای کاهش درد و التهاب لثه‌های متورم کودک، استفاده از سرما و ماساژ است. سرما لثه‌ها را تا حدی بی‌حس می‌کند و ماساژ لثه ها احساس خوبی برای کودک به همراه دارد.

* برای این منظور می توانید گاز استریل را با آب جوشیده خیس کرده و در فریزر قرار دهید و پس از این‌که یخ زد آن را به کودک بدهید تا گاز بگیرد و لثه‌هایش را به آن فشار دهد.

* فشار آوردن و ماساژ لثه‌ها احساس خوبی به کودک داده و درد و خارش او را کاهش می دهد، به همین دلیل است که کودکانی که در حال دندان درآوردن هستند، همه اجسام را در دهان خود می‌برند.

* وسایل نرمی که در اصطلاح به آن دندانی می گویند نیز به این منظور طراحی شده و برای کودک مناسبند. آنها را خوب بشویید و چند دقیقه در فریزر بگذارید، سپس در اختیار کودک قرار دهید تا بر روی لثه هایش بمالد.

* میوه هایی مانند خیار و هویج نیز برای این کار مناسبند، اما باید دقت کنید که کودک تکه ای از آن را جدا نکند، زیرا ورود حتی تکه کوچکی از خوراکی ها به مسیر تنفسی کودک خطر خفگی او را به دنبال خواهد داشت.

* قاشق‌های کوچک نرم و ژلاتینی هم می‌توانند به تسکین درد و خارش لثه‌ها کمک کنند. قاشق ژلاتینی را برای مدت کوتاهی در فریزر قرار دهید و سپس در اختیار کودک بگذارید تا خارش لثه هایش را به وسیله آن آرام کند.

* اگر با این روش ها لثه های کودک آرام نشد و او همچنان بی قرار است می توانید از داروها و ژل های بی حس کننده ویژه کودک استفاده کنید.

* قطره استامینوفن هم می تواند درد کودک را تسکین دهد، اما به یاد داشته باشید که حتما قبل از مصرف داروها و حتی ترکیبات بی حس کننده باید با پزشک کودکتان مشورت کنید.

* ترشح بزاق کودکی که در حال دندان درآوردن است افزایش می یابد و دور دهان، چانه و گردن او را مرطوب می کند. این رطوبت ممکن است موجب خارش و التهاب پوست کودک در این نواحی شود. برای جلوگیری از این حالت چندین بار در روز اطراف دهان و چانه او را با دستمال نرم و تمیز خشک کنید و کمی کرم مرطوب کننده ویژه کودک یا وازلین کودک در اطرافش دهانش بمالید.

ادامه مطلب / دانلود

نحوه پایین آوردن تب کودکان

تب چیست؟
برای درک درست اینکه تب چیست ابتدا باید سراغ هیپوتالاموس که غده‌ای در مغز است برویم. این غده که در وسط پایه مغز واقع شده مثل یک ترموستات عمل می‌کند. این ارگان با درک صحیح میزان دمای مناسب برای بدن پیامی را به سیستم‌های عصبی ارسال و آنها را برای رسیدن به دمای مطلوب آماده می‌کند. دمای طبیعی بدن ۳۷درجه سانتی‌گراد است البته در برخی افراد اندکی درجه حرارت بدن بالاتر یا پایین‌تر است. همچنین دمای بدن در طول شبانه‌روز متغیر است؛ در صبح اندکی پایین‌تر و در عصر اندکی بالاتر می‌رود. وقتی ویروسی وارد بدن و خون کودک شود موجب تغییراتی در خون و گلبول‌های سفید و درجه حرارت بالا برای دفاع می‌شود. هیپوتالاموس با درک این موضوع به سیستم عصبی دستور می‌دهد درجه حرارت بدن بالا برود و دمای بدن ممکن است از ۳۸ تا ۴۰ درجه برسد.

از کجا بفهمیم کودکمان تب دارد؟
یک راه سریع این است که پیشانی کودک را ببوسیم یا لمس کنیم. اگر احساس می کنید که پیشانی کودک داغ است احتمالاً تب دارد. مطالعات نشان داده اند که این روش ساده در خیلی از موارد دقیق است.

استفاده از درجه های اندازه گیری تب وسیله مناسبی برای اندازه گیری دمای بدن است. برای بچه ها به هیچ وجه دماسنج را در دهان یا مقعد قرار ندهید چراکه خطرناک است و ممکن است شکسته شود. درجه را زیربغل کودک قرار دهید و هر دمایی را که مشاهده کردید، یک درجه به آن اضافه کنید، یعنی اگر درجه تب کودک شما را ۳۸ نشان داده، در حقیقت او ۳۹ درجه تب دارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
شاید این سوال بسیاری از پدر و مادرها باشد، این‌که چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود و چه هنگام می‌توانند منتظر بمانند تا وضعیت کودک بهبود یابد؟

زمان مراجعه به پزشک به سن بیمار، درجه حرارت بدن و علائم همراه بستگی دارد.

هنگامی که کودک کمتر از سه ماه سن دارد و درجه حرارت مقعدی او ۳۸ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر است، یا زمانی که سنش بیشتر از سه ماه و درجه حرارت مقعدی‌اش ۳۹ درجه سانتیگراد یا بالاتر باشد، باید به پزشک مراجعه کرد.

همچنین در صورتی که سن کودک بیش از سه ماه و درجه حرارت مقعدی کمتر از ۳۹ درجه سانتیگراد باشد، ولی تب با علائمی مانند امتناع از خوردن غذا، استفراغ یا اسهال مکرر، ظهور علائم کم‌آبی مثل کاهش میزان ادرار یا عدم وجود اشک هنگام گریه همراه باشد، نیز باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.

وجود علائمی مانند گلودرد یا درد گوش، تب‌های تکرارشونده، حتی به مدت چند ساعت در هر مرتبه تب، همراهی تب با بیماری زمینه‌ای مزمن، همراهی با ضایعات پوستی یا علائم ادراری نیز از دیگر شرایطی است که مراجعه فوری به پزشک را ضروری می‌سازد.

در صورتی که تب پس از ۲۴ ساعت در کودکان زیر دو سال یا ۷۲ ساعت برای کودکان بالای دو سال ادامه پیدا کند، حتی اگر هیچ علامت خطر دیگری وجود نداشته باشد، حتما باید برای بررسی‌های بیشتر به پزشک مراجعه کرد.

همچنین بی‌قراری یا گریه شدید و غیرقابل کنترل، کاهش سطح هوشیاری یا خواب‌آلودگی، بروز هرگونه ضایعه پوستی جدید بخصوص دانه‌های بنفش‌رنگ که مثل کبودی به نظر می‌رسد، کبودی لب‌ها و زبان یا ناخن، سردرد شدید، تنفس سخت، تشنج، دل‌درد و آبریزش از دهان به دلیل عدم توانایی در بلع بزاق از موارد حادی هستند که باید فوری به نزد پزشک رفت.

نحوه پایین آوردن تب کودکان

استراحت و خواب کافی سبب کاهش تب کودک می شود

راهکارهایی برای پایین اوردن تب کودک
اگر دماسنج، درجه بالایی از تب کودک را نشان داد، فورا او را نزد پزشک متخصص اطفال ببرید. اما اگر تب او کمی بالاتر از دمای طبیعی بدن (۳۷ درجه سانتیگراد) بود، می توانید با راهکارهای زیر تب کودک را پایین بیاورید:

۱- دمای اتاق کودک خود را خنک نگه دارید. اگر هوا گرم است، لباس های نخی نازک به تن کودک کنید و هر گونه لباس اضافی را از تن او خارج کنید.

۲- تب باعث از دست رفتن آب بدن از طریق پوست می شود، بنابراین مایعات و آب کافی به کودک بدهید تا از کم آبی بدن او جلوگیری کنید. سعی کنید از نوشیدنی هایی مانند آب میوه تازه و غذاهای سبکی مانند انواع سوپ های ساده استفاده کنید.

۳- شرایطی را فراهم کنید تا کودک بیشتر استراحت کند. استراحت و خواب کافی سبب کاهش تب می شود، زیرا به بدن فرصت مبارزه با عفونت و ترمیم بافت های آسیب دیده را می دهد.

 ۴- اگر هوای گرم است، از وسیله خنک کننده مثل کولر، برای اتاق کودک استفاده کنید، اما مواظب باشید کودک در مسیر جریان مستقیم هوای خنک قرار نگیرد.

۵- کودک خود را مرتبا با آب ولرم پاشویه کنید. دقت کنید که از آب سرد برای این منظور استفاده نکنید، زیرا باعث لرز کودک، علاوه بر تب او می شود. دمای آب باید نزدیک به دمای بدن کودک باشد.

نحوه پایین آوردن تب کودکان

با وجود علائمی مانند گلودرد،گوش درد و تب‌های تکرارشونده کودک را نزد پزشک ببرید

 ۶- دست های کودک را مرتبا با آب و صابون بشویید، مخصوصا وقتی که می خواهید به او غذا بدهید.

۷- یک پارچه تمیز و مرطوب را بر روی پیشانی کودک قرار دهید و هر ۳۰ ثانیه یک بار آن را عوض کنید. این کار سبب پایین آمدن تب کودک می شود. نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که دستمال باید مرتبا عوض شود و دمای آب باید ولرم باشد.

۸- هنگام استراحت کودک، یک ملحفه نازک روی او بیندازید تا به دلیل لرزی که همراه با تب ایجاد می شود، نلرزد.

۹- هنگام حمام کردن کودک، از یک لیف نرم برای شستن پوست او استفاده کنید.

۱۰- در صورت مشاهده تب بالا در کودک و طولانی شدن مدت زمان تب، فورا به پزشک متخصص اطفال مراجعه نمایید.

۱۱- هرگز از الکل برای پایین آوردن تب کودک استفاده نکنید. الکل حاوی گازهای سمی است. همچنین از طریق پوست جذب می شود و خیلی سریع تب کودک را پایین می آورد که این خطرناک است.

۱۲- توصیه های غیر علمی دیگران را در مورد کودک خود به کار نگیرید و حتما با پزشک متخصص اطفال در این باره مشورت کنید.

ادامه مطلب / دانلود

چگونه در رفتگی لگن نوزاد را درمان کنیم؟

یکی از مشکلاتی که به طور مادرزادی ممکن است نوزادان را گرفتار کند، در رفتگی مفصل لگن (محل مفصل شدن استخوان ران با حفره ی استخوان لگن) است.
اگر نوزاد شما دچار این مشکل باشد، مهم است که این عارضه را در همان ابتدای زندگی تشخیص داد و درمان کرد.

این عارضه ممکن است در ابتدا مشکل مشهودی ایجاد نکند، بنابراین دکتر با معاینه، مفصل لگن را در هر بار ویزیت مورد بررسی قرار می‌ دهد تا زمانی که نوزاد به راه بیفتد.

دکتر برای معاینه ی مفصل لگن نوزاد، به آرامی استخوان‌ های ران را فشار می ‌دهد و می‌ کشد تا ببیند آیا این استخوان در حفره لگن لق می زنند یا نه. هنگامی که سن نوزاد بالاتر رفت، دکتر دو ران او را به طرفین باز می‌ کند تا ببیند آیا این استخوان ‌ها به راحتی باز می ‌شوند یا نه.

اگر مشکل مفصل لگن جدی باشد یا در ویزیت بعدی دکتر همچنان باقی مانده باشد، دکترتان ممکن است شما را به یک ارتوپد اطفال ارجاع دهد. ارتوپد اطفال پزشکی است که در مشکلات استخوان و مفاصل کودکان تخصص دارد.
ممکن است پزشک برای بررسی مفصل لگن از سونوگرافی استفاده کند. همچنین در حدود سه ماهگی نوزاد ممکن است رادیوگرافی با اشعه ایکس استفاده شود.

علائم دررفتگی مادرزادی مفصل ران:
علائم در رفتگی مادرزادی سر استخوان ران در بچه ها بسته به سن بچه متفاوت است. این علائم را معمولا در دو محدوده سنی قبل و بعد از سه ماهگی تعریف میکنند.

در ناحیه کشاله ران همه نوزادان چین های پوستی بطور طبیعی وجود دارد. در این بیماری این چین ها ممکن است در دو طرف غیر قرینه بوده و چین های کشاله ران در طرف دررفته بیشتر باشد.
مفصل ران نوزاد دچار محدودیت حرکت شده و بخصوص دو ران بچه خوب از هم باز نمیشوند و مادر ممکن است نتواند ران های نوزاد را برای تعویض پوشک خوب از هم باز کند.
تست ارتولانی و بارلو  Ortolani and barlow’s test : این تست ها به توسط پزشک انجام میشوند. پزشک نوزاد را به پشت بر روی تخت خوابانده و با گرفتن ران و ساق نوزاد، مفصل ران را با فشار دست جا میندازد و با برداشته شدن فشار مفصل دوباره در میرود.

چگونه در رفتگی لگن نوزاد را درمان کنیم؟

مفصل هیپ یکی از پیچیده‌ترین مفاصل بدن است.

تشخیص بیماری در رفتگی مفصل لگن:
DDH را در نوزادان می‌توان به چند طریق تشخیص داد که بر مبنای معاینه بالینی و مشاهده ظاهری کودک صورت می‌گیرد. از جمله این روش ها تست‌های ارتولانی، بارلو و گالزی می‌باشد.

تست ارتولانی:
دررفتگی در دوره نوزادی با تست ارتولانی تایید می‌شود. برای انجام این تست کودک را در وضعیت خوابیده به پشت قرار می‌دهیم. با یک دست لگن را و با دست دیگر زانو را به طور کامل نگه می‌داریم و هیپ را در ۹۰ درجه خم می‌کنیم. نوک انگشت اشاره و میانی روی تروکانتر بزرگ و شست در سطح زانو قرار می‌گیرد. با ابداکشن آرام هیپ با عبور سر فمور از لبه ی خلفی استابولوم و عبور آن به داخل حفره‌، کلانک ( clunck ) شنیده یا لمس می‌شود (کلانک‌وروی). سپس با ادداکشن هیپ سر فمور از استابولوم خارج می‌شود (کلانک خروجی) و مجددا” کلانک شنیده یا لمس می‌شود.

تست بارلو:
با تست بارلو می‌توان تعیین کرد که آیا مفصل هیپ قابل دررفتن است یا نه و در واقع نوعی تست تحریکی دررفتگی می‌باشد. همانند تست ارتولانی طفل باید بدون اینکه گریه کند روی تخت صاف و سفتی بخوابد و معاینه آرام صورت گیرد . هر دو هیپ را خم می‌کنیم. سمت مورد معاینه در ۴۵ درجه فلکشن و کمی ادداکشن و سمت مقابل در ۹۰ درجه فلکشن و کمی ابداکشن باشد. در این وضعیت هیپ بیشتر ناپایدار است. نوک انگشت اشاره و میانی در سطح خارجی ران روی تروکانتر بزرگ و نوک انگشت شست در قسمت میانی ران در سمت داخل قراردارد. با فشار به سمت خلف و خارج سعی در دررفتگی هیپ می‌نماییم. در مواردی که هیپ قابل دررفتن باشد سر فمور به طور کامل با ایجاد کلانک از حفره خارج می‌شود (کلانک خروجی). با حذف فشار شست و فلکشن و ابداکشن هیپ، سر فمور با ایجاد کلانک وارد حفره می‌شود (کلانک ورودی).

تست گالزی:
در این تست نیز کودک روی یک سطح صاف به پشت می‌خوابد به طوریکه زانوها و هیپ در هر طرف به صورت فلکشن باشند و کف هر دو پا باید روی سطح قرار بگیرد. در این صورت پای سمت مبتلا پایین‌تر از سمت دیگر قرار می‌گیرد.

از دیگر راه های تشخیص می توان به نوع راه رفتن در کودکان با سن بیشتر اشاره کرد که در حالت دو طرفه کودک به صورت Waddling gait و در حالت یک طرفه به صورت Telendelenburg gait راه می‌روند.

چگونه در رفتگی لگن نوزاد را درمان کنیم؟

قرینه نبودن چین های کشاله ران در دو طرف یکی از علائم دررفتگی مفصل ران می باشد.

درمان در رفتگی مادرزادی لگن:
اغلب موارد در رفتگی مادرزادی مفصل لگن با استفاده از یک بریس نرم درمان می ‌شوند. این بریس زانوهای نوزاد را در حالت باز شده به طرفین و خم‌ شده روی قفسه سینه نگه می ‌دارد. اگر نوزاد شما با این بریس تحت درمان باشد، پزشک مفصل لگن او را هر یک تا دو هفته معاینه می ‌کند، تا ببیند آیا مفصل لگن در جای خود ثابت شده است یا نه.

هنگامی که مفصل لگن جا افتاد، نوزاد باید ۲ تا ۳ ماه دیگر این بریس را داشته باشد. در مجموع ممکن است لازم باشد نوزاد برای ۳ تا ۶ ماه به طور شبانه ‌روزی این بریس را پوشیده باشد.

۵ درصد نوزادان مبتلا به عارضه ی در رفتگی لگن به درمان‌ های بیشتری از بریس نیاز دارند. ممکن است لازم باشد، پای آن ها گچ گرفته شود و عد‌ه‌ ای هم نهایتا نیاز به جراحی برای تثبیت مفصل لگن پیدا می ‌کنند.

اگر بستگان شما در هنگام نوزادی به این مشکل مفصل لگن مبتلا بوده ‌اند، به پزشک تان بگویید. حتی اگر لگن نوزاد شما طبیعی به نظر برسد، ممکن است پزشک برای اطمینان آن را با سونوگرافی یا رادیوگرافی با اشعه ایکس مورد بررسی قرار دهد.

درمان دررفتگی مادرزادی مفصل ران در سنین بالای ۱٫۵ سالگی
در سنین بالای یک و نیم سالگی در اکثر مواقع برای درمان از عمل جراحی کمک گرفته میشود. در این سنین عمل جراحی به منظور جااندازی باز مفصل دررفته انجام میشود چون معمولا جااندازی بسته دررفتگی در این سنین امکانپذیر نیست.

در سنین بالای یک و نیم سالگی معمولا شکل استخوان های لگن هم تغییر میکند و بغیر از جااندازی باز دررفتگی، در بسیاری اوقات نیاز به جراحی بر روی استخوان هم وجود دارد بدین صورت که پزشک جراح، استخوان لگن را در نواحی خاصی میشکند و آنها را در وضعیت مناسبی قرار میدهد تا در وضعیت جدید جوش بخورند و شکل تغییر یافته استخوان های اطراف مفصل ران طبیعی تر شود. به این نوع عمل جراحی استخوانی، عمل استئوتومی سالتر Salter osteotomy میگویند.

اگر تشخیص و درمان بیماری بعد از دو سالگی انجام شود احتمال اینکه حفره استابولوم شکل طبیعی خود را بدست آورد کم است و معمولا بیمار در سنین بالاتر، زودتر از معمول دچار استئوآرتریت (سائیدگی مفصل) ران میشود

ادامه مطلب / دانلود

صفحه 1 از 2 12 بعدی
css.php