شهرام عبدلی متولد اردیبهشت ماه ۱۳۵۵ است , متاهل است , فارغ التحصیل رشته ادبیات است , از نوجوانی کار تئاتر را آغاز کرده ,وی کمتر فعالیت سینمایی انجام داده و بیشتر به فعالیتهای تلویزیونی و تئاتر پرداخته است , از فعالیتهای هنری اش عبارتند از : فیلم های دختری در قفس , قصه دلها , مسیر آسمان , این هفت نفر و مجموعه های خط قرمز , شاید برای شما هم اتفاق بیفتد , رستگاران , فاصله ها , تا رهایی و…..
مصاحبه با شهرام عبدلی
شهرام عبدلی بازیگر جوان و البته بی حاشیه تلویزیون است که از فعالیت هنری اش حدود یک دهه می گذرد و هنوز پر انرژی کار می کند. با این بازیگر هم صحبت شدیم، اما اینبار برای بازی در یک نقش مثبت و بی شیله پیله. در ادامه این گفت و گو همراه ما باشید:
آقای عبدلی چرا تمام این سالها را فقط با نقش منفی سپری کردید؟
خیلی ها معتقدند که من همیشه ایفاگر نقش های منفی ام، اما تنها یک بازیگر را نام ببرید که تا الان متنوع کار کرده باشد! متاسفانه در زمینه انتخاب نقش، بازیگران به دلیل روبه رو شدن با فیلمنامه های ضعیف در سینما و تلویزیون، نمی توانند شخصیت های مختلفی را بازی کنند. از میان فیلمنامه های نوشته شده به ندرت می توان شخصیتی را با ابعاد گوناگون به پیدا کرد.
پس ضعف اصلی مربوط به فیلم نامه ها است؟
معتقدم فیلمنامه های ما یا خوبند یا بد و معمولا فقط بازیگران پیشکسوت و بزرگ ما هستند که گاهی در فیلمنامه دست می برند و به نقش اضافه می کنند.
اما انگار در “تکیه بر باد” تابو شکنی کردید نقشی متفاوت ارائه دادید.
بله. در مجموعه “تکیه بر باد” بر عکس تصور خیلی ها ایفاگر نقش منفی نیستم و “ناصر” شخصیتی است که برای خود زندگی می کند. خوشبختانه “نعمتی” نویسنده مجموعه “تکیه بر باد” توانست قصه قابل قبولی را به نگارش درآورد، ولی به صورت کلی، نمایشنامه نویسان ما همیشه عقب تر از جاهای دیگر هستند.
به نظر می رسد، از این سریال استقبال خوبی شد. دلیل این امر چیست؟
علت اصلی مدیریت صحیح بود. کارگردان کار آقای محمود معظمی با تبحر خاص خود به خوبی توانست فضای کار را طوری طراحی کند که همه بازیگران در ارائه توانایی های خود آزاد باشند.
با توجه به تلاش های ایشان من فکر نمی کنم کسی بد بازی کرده باشد. با توجه به انتقال حس درست از سوی “معظمی” به بازیگران، همه ما توانستیم تا حد امکان کار خود درست انجام دهیم.
خیلی از کارگردان ها با وجود داشتن نام و شهرت برای ساختن اثری فقط به فکر قرارداد بستن هستند که خوشبختانه معظمی جز این گروه نیست. امیدوارم با وجود دغدغه های شبانه روزی کارگردان ما شاهد یکی از ماندگارترین آثار تلویزیونی در ژانر خود باشیم. به طور قطع این سریال را نمی توان با کاری تاریخی مثل “مختارنامه” مقایسه کرد ولی به عنوان یک اثر ملودرام اجتماعی، ماندگار خواهد شد.
انگار خیلی هوای کارگردان کارتان را دارید!
دوستی و رفاقت من و “محمود معظمی” از زمان کارمان در مجموعه “خط قرمز” شروع شد و به معظمی به من گفت: که روزی می رسد که دوتایی با هم کار کنیم. زمانی که کار خود را در مجموعه “تکیه بر باد” آغاز کردم به “محمود معظمی” گفتم که یاد می آید که گفتی روزی با هم کار می کنیم و این روز همان روز است. برای افرادی که انگیزه و هدف شخصی را دنبال می کنند، احترام قائل هستم “محمود معظمی” نیز جز این افراد است.
از بازی در کنار بزرگان سینما و تلویزیون بگویید.
متاسفانه من با “فرامرز قریبیان” یک پلان بیشتر بازی نداشتم و او یکی از معدود بازیگرانی بوده که به لحاظ بازی و اخلاق حرفه ای همیشه از یک درخشش خاصی برخودار است. در کل در دنیای حرفه ای من همه نکته ها را از دریچه کارگردان می گیریم و اخلاق حرفه ای ایجاد می کند که من به اساتید حرفه بازیگری احترام بگذارم. چرا که معتقدم در کار بازیگری اساتید می توانند در فضا به جوانان تذکراتی را دهند و ما هم به عنوان نسل جوان این حرفه، پیشنهاداتی را برای آنان داشته باشیم.
یکی از افتخاراتم این است که پس از 17 سال بازیگری در سریال “رستگاران” با “آتیلا پستیانی” که 6 ماه استاد بازیگری من بود حضور داشته و تعامل خوبی را با هم ایجاد کردیم.
در آینده باز هم سراغ نقش مثبت خواهید رفت یا باز هم نقش منفی؟
نمی دانم! اما بهتر بود به جای بیان نقش منفی و مثبت، از کلمات قهرمان ضد قهرمان استفاده کنیم. استفاده از کلمات منفی و یا نقش های منفی و مثبت به دوران فیلم های فارسی سینمای ایران بر می گردد. در نظام جمهوری اسلامی ایران شخصیت منفی نمی تواند کاری را پیش ببرد و معتقدم این اصطلاحات برای گذشته بوده است.
رابطه شما با حوزه تئاتر چگونه است؟
سالی یک تئاتر را کار می کنم ولی با وجود مشکلاتی از قبیل پایین بودن دستمزدها و مشخص نبودن زمان اجرا، ترجیح می دهم در این عرصه کمتر حضور داشته باشم. برای یک تئاتر، ما مدت ها وقت و عمر خود را صرف می کنیم ولی در آخر، اجازه اجرا برای عموم داده نمی شود. عده ای از بزرگان تئاتر به سختی چراغ های سالن های تئاتر را روشن نگه داشته اند تا بگویند این حرفه پا برجاست.
و صحبت پایانی؟
بازی در سریال “تکیه بر باد” خاطرات بسیاری را برای من به همراه آورد و برای همه اعضای این تیم آرزوی موفقیت می کنم.
