کد خبر : 247066 تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۶ - ۹:۵۵

حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 60: گناه کردن و معصیت

گناه کردن و معصیت کار زشت و نادرستی است و اگر این کار از انسان های عالم و دانا سر بزند به مراتب زشت تر خواهد بود. چرا که علم و دانش و منطق ابزار خوبی برای مبارزه با پلیدی است و کسانی که عالِم هستند در واقع دارای این …

حکایت های گلستان سعدی: باب هشتم، آداب 60: گناه کردن و معصیت

گناه کردن و معصیت کار زشت و نادرستی است و اگر این کار از انسان های عالم و دانا سر بزند به مراتب زشت تر خواهد بود. چرا که علم و دانش و منطق ابزار خوبی برای مبارزه با پلیدی است و کسانی که عالِم هستند در واقع دارای این ابزار هستند و اگر آنان اسیر هوای نفس شوند در آخر برایشان چیزی جز شرمساری و شرمندگی باقی نمی ماند.

عامِ نادانِ پریشان روزگار

به ز دانشمندِ ناپرهیزگار

کان به نابینایی از راه اوفتاد

وین دوچشمش بود و در چاه اوفتاد (1)

1- انسان های نادان اگر روزگارشان پریشان احوال است به مراتب بهتر است از انسان های دانایی که در راه خطا قرار گرفته اند. چون مردم عامی به دلیل نداشتن آگاهی راه را گم کرده اند و اینان با توجه به داشتن چراغ علم و دانش.

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

به این پست امتیاز دهید
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند بازدید 732 بار
دیدگاهتان را بنویسید

css.php