نتايج جستجو مطالب برچسب : نکات بهداشتی

توصیه هایی به افراد مبتلا به دیابت

√ بیماران دیابتی اگر لازم است باید وزن کم کنند
آرام شروع کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش تنها چند کیلو گرم وزن میتواند به توانایی بدن در استفاده از انسولین کمک نماید. کاهش قند خون و بهبود فشار و چربی خون نیز موثر است. همچنین با این کار انرژی بیشتری خواهید داشت. آماده اید؟ سعی کنید بیشتر از کالری که مصرف میکنید، بسوزانید. برای شروع مصرف چربیها و کالریهای موجود در برنامه غذایی مانند چیپس و سرخ کردنی ها را کاهش دهید.

√ بیماران مبتلا به دیابت باید به مقدار کافی بخواند
خواب خیلی زیاد یا خیلی کم اشتها را افزایش داده و میل شدید به غذاهای پرکربوهیدرات ایجاد میکند که این منجر به اضافه وزن میگردد و خطر عوارضی مانند بیماری قلبی را افزایش میدهد. بنابراین هفت یا هشت ساعت در شب بخوابید. اگر وقفه تنفسی در حین خواب (آپنه) دارید، درمان آن به بهبود کیفیت خوابتان کمک کرده و قند خونتان را پایین می آورد.

√ فعالیت داشته باشند
ورزش یا فعالیتی که دوست دارید انتخاب کنید، پیاده روی، رقص، دوچرخه سواری یا حتی درجا زدن در حالی که با تلفن صحبت میکنید، همه فعالیتهای مناسبی هستند که با انجام آنها به مدت نیم ساعت در روز خطر بیماریهای قلبی عروقی، کلسترول، فشار خون و اضافه وزن را کاهش میدهید. اگر لازم است به تدریج فعالیتتان را زیاد کنید. ورزش استرس را نیز آرام کرده و به کاهش نیاز به دارو در افراد دیابتی کمک میکند.

√ بیماران دیابتی باید در انتخاب کربوهیدراتها دقت کنند
دیابت به معنی قطع مصرف کربوهیدراتها نیست. کربوهیدراتهایی انتخاب کنید که در بدن به آهستگی تجزیه شده و در نتیجه پیوسته و آرام انرژی تولید کنند. به دنبال غلات کامل، حبوبات، مغزهای گیاهی و سبزیجات و میوه های تازه باشید. حتی میتوانید میوه های شیرین را نیز مصرف کنید. مسئله مقدار مناسب مصرف کربوهیدراتها در هر وعده غذایی است. متخصص تغذیه میتواند به شما کمک کند مقدار کربوهیدرات مناسب خود را تعیین کنید.

 انجام تکنیکهای آرام سازی مانند تمرینات تنفس و یوگا برای افراد مبتلا به دیابت مفید است

√ بیمارن دیابتی باید استرس خود را مدیریت کنند
وقتی به دیابت مبتلا میشوید استرس ممکن است موجب افزایش سطح قند خون شود. برای رهایی از استرسهای روانی یا فیزیکی باید تکنیکهای غلبه و مقابله را یاد بگیرید. تکنیکهای آرام سازی (ریلکسیشن) مانند تمرینات تنفس، یوگا و مدیتیشن به ویژه اگر دیابت نوع ۲ دارید، میتوانند به شما کمک نمایند.

 √ افراد مبتلا به دیابت حتما باید سیگار را کنار بگذارند
افراد مبتلا به دیابت که سیگار میکشند دو برابر دیگران احتمال مرگ زودرس دارند. ترک سیگار به قلب و ریه های شما کمک میکند، فشار خون و خطر سکته، حمله قلبی، آسیب عصبی و بیماری کلیه را پایین می آورد. از پزشک خود برای ترک سیگار کمک بگیرید.

√ هر روز بر قند خون خود نظارت کنند
نظارت روزانه بر میزان گلوکز خون به شما کمک میکند از بروز عوارض بعدی و خطرناک دیابت جلوگیری کنید و یا آنها را تحت کنترل در آورید. همچنین با نظارت بر قند خون متوجه میشوید چگونه غذاها و فعالیتها بر بدنتان تاثیر میگذارند و برنامه درمانی تان موثر است یا نه. پزشک میتواند با تعیین هدف بر اساس رسیدن گلوکز به مقدار مشخص، به شما کمک کند. هر قدر به هدف نزدیکتر شوید حالتان بهتر می شود.

√ دیابت و خطر بیماری قلبی
بیماری قلبی یکی از عوارض جدی دیابت است. با بررسی ABC، حواستان به این موضوع باشد:
A1C: اندازه گیری متوسط قند خون در دو تا سه ماه اخیر. ممکن است لازم باشد دو یا چند مرتبه در سال آن را ارزیابی کنید. با پزشک درباره تعیین میزان قند هدف صحبت کنید.
Blood pressure: فشار خون. هدف: زیر ۸۰/۱۴۰ میلی متر جیوه
Cholesterol: کلسترول. هدف: ال دی ال ۱۰۰ میلی گرم بر دکا لیتر یا کمتر و اچ دی ال بالای ۴۰ میلی گرم بر دکا لیتر در مردان و بیشتر از ۵۰ در زنان، و تری گلیسیرید زیر ۱۵۰ میلی گرم بر دکا لیتر.

افرادی که فشار خون بالا و دیابت دارند باید درباره مقدار مصرف سدیم با پزشک صحبت کنند

√ بیماران دیابتی مصرف نمک را کاهش دهند
کاهش نمک دریافتی به کاهش فشار خون و محافظت از کلیه ها کمک میکند. تنها نمک نیاوردن سر سفره کافی نیست، بیشتر نمک مصرفی در بسیاری از کشورها از جمله امریکا از طریق غذاهای فراوری شده دریافت میشود. تا جایی که میتوانید از غذاهای تازه استفاده کنید. برای چاشنی به جای نمک و سس آماده از گیاهان معطر و ادویه در هنگام پخت غذا استفاده کنید.  بزرگسالان ۵۱ ساله و بالاتر از آن و افرادی که فشار خون بالا، دیابت یا بیماری مزمن کلیه دارند باید درباره مصرف مقدار سدیم مجاز روزانه با پزشک صحبت کنند. به طور کلی افراد مبتلا به دیابت باید کمتر از ۲۳۰۰ میلی گرم در روز مصرف کنند. ممکن است پزشک مقدار کمتر از این را به برخی افراد توصیه نماید.

√ ابر غذا انتخاب کنند
یک رژیم غذایی واحد برای افراد دیابتی وجود ندارد اما اصولی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید: از ابر غذاهایی مانند توتها (بری ها)، سیب زمینی شیرین، ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ و سبزیجات برگی سبز بهره ببرید. برچسب روی محصولات غذایی را بخوانید و از چربیهای اشباع شده و ترانس پرهیز کنید. به جای آن مواد غذایی انتخاب کنید که چربیهای اشباع نشده تک پیوندی و چند پیوندی داشته باشند مانند روغن زیتون. در این زمینه میتوانید از راهنمایی فردی متخصص تغذیه بهره ببرید.

√ مراقب کبودیها و جوشها باشند
دیابت خطر عفونت و زمان فرایند بهبودی را افزایش میدهد بنابراین حتی خراشیدگی ها و بریدگیهای ساده و کوچک را به سرعت درمان کنید. زخم را خوب شستشو دهید و از کرم آنتی بیوتیک و باند استریل برای پانسمان آن استفاده کنید. اگر ظرف چند روز زخم بهتر نشد به پزشک مراجعه کنید. هر روز پای خود را از نظر وجود تاول، بریدگی، زخم، قرمزی، تورم و موارد غیر عادی بررسی کنید. پای خود را مرطوب کنید تا از ترک خوردگی پاشنه جلوگیری نمایید.

√ بیماران دیابتی حتما باید معاینات منظم داشته باشند
دو تا چهار مرتبه در سال به پزشک مراجعه کنید. اگر انسولین مصرف میکنید یا نیاز به کمک دارید تا میزان قند خون خود را در حد تعادل نگه دارید، باید دفعات بیشتری به پزشک مراجعه کنید. همچنین سالانه معاینه فیزیکی و معاینه چشم داشته باشید. باید از نظر سلامت چشم، عصبها و کلیه و عوارض احتمالی دیگر دیابت بررسی شوید. دو بار در سال به دندانپزشک مراجعه کنید و به اطلاع همه پزشکهایی که مراجعه میکنید برسانید که دیابت دارید.

ادامه مطلب / دانلود

برخی افراد همیشه احساس گرسنگی می‌کنند. فکر می‌کنید این موضوع طبیعی است؟ با ما همراه باشید تا ۱۰ علت گرسنگی دائمی را با شما در میان بگذاریم.
اگر به باشگاه می‌روید و سخت ورزش می‌کنید، افزایش اشتها امری طبیعی محسوب می‌شود. همچنین اگر باردار هستید، احتمالاً شاهد افزایش اشتهای خود خواهید بود. با این حال، اگر بدن هیچ دلیلی همیشه احساس گرسنگی دارید و فکر می‌کنید ته معده شما سوراخ شده و هرگز پر نمی‌شود، احتمالاً مشکلی وجود دارد.

گرسنگی یک نیاز روانی به کالری، آب و نمک است که در اثر عوامل مختلفی تحریک می‌شود. شناسایی علت گرسنگی مداوم، حائز اهمیت است؛ زیرا عدم درمان این مشکل باعث می‌شود دچار مشکلات فیزیکی یا روانی شوید. در ادامه ۱۰ علت گرسنگی را بررسی کرده‌ایم.

• بدن شما دچار کمبود آب شده است
کم شدن آب بدن، یکی از دلایل احساس گرسنگی است، در واقع کمبود آب در بدن حتی در سطح خفیف به عنوان نشانه گرسنگی ظاهر می‌شود. اعلام گرسنگی و تشنگی از طریق هیپوتالاموس انجام می‌گیرد. زمانی که بدن دچار کمبود آب شود، سیم‌های هیپوتالاموس روی هم می‌افتند و شما به جای یک بطری آب، یک بسته چیپس می‌خورید. اگر همواره آب موردنیاز بدن را تأمین کنید، می‌توانید از بروز این اشتباه جلوگیری کنید.

• کربوهیدرات زیاد مصرف می‌کنید
کربوهیدرات‌های ساده مانند مواد غذایی حاصل از آرد و شکر، سطح شکر خون را به شدت افزایش می‌دهند و به سرعت پایین می‌آورند. پایین آمدن ناگهانی شکر خون باعث تحریک احساس گرسنگی می‌شود. از مواد غذایی سرشار از فیبر مانند بادام، سیب، پسته و غیره به جای کربوهیدرات‌های استفاده کنید.

 • خواب شبانه شما بی‌کیفیت بوده است
از دلایل دیگر احساس گرسنگی نداشتن خواب کافی و خوب در شب است به عبارتی اگر شب آرام و راحتی را پشت سر نگذاشته باشید، دو هورمونی که با اشتها ارتباط دارند، ترشح می‌شوند. کمبود خواب باعث افزایش هورمون Gherlin که محرک اشتها است و کاهش هورمون Leptin که محرک احساس سیری است، می‌شود. سعی کنید شب‌ها ۷ الی ۸ ساعت بخوابید تا هورمون‌های اشتها مجدداً تنظیم شوند.

• به اندازه کافی چربی نمی‌خورید
چربی‌های اشباع‌نشده نیز همانند پروتئین باعث احساس سیری می‌شوند. از مغز میوه‌ها، آووکادو و روغن‌های سالم برای تأمین چربی موردنیاز بدن استفاده کنید. به گفته متخصصین، ۲۰ الی ۳۰ درصد کالری موردنیاز روزانه بایستی از طریق چربی تأمین شود.

• زیاد استرس دارید
از علل دیگر احساس گرسنگی دائمی داشتن استرس زیاد است. زمانی که تحت‌فشار هستید، بدن هورمون‌های استرس یعنی آدرنالین و کورتیزول بیشتری ترشح می‌کند. افزایش این هورمون‌ها باعث می‌شود بدن احساس کند موردحمله قرار گرفته و به انرژی نیاز دارد. در نتیجه اشتهای شما افزایش می‌یابد. همچنین استرس سطح ماده شیمیایی سروتونین را در مغز کاهش داده و باعث احساس گرسنگی کاذب می‌شود. سعی کنید از طریق شرکت در کلاس‌های یوگا یا روش‌های دیگر آرامش خود را به دست آورید.

از دلایل دیگر احساس گرسنگی دائمی نجویدن غذا به اندازه کافی است

• بدن شما به پروتئین بیشتری نیاز دارد
از دلایل دیگر احساس گرسنگی دائمی کمبود مصرف پروتئین است. اگر در وعده‌های غذایی خود از پروتئین و چربی سالم استفاده کنید، مدت بیشتری احساس سیری خواهید داشت. پروتئین نه تنها مدت طولانی‌تری در معده می‌ماند و احساس سیری می‌دهد، بلکه احساس گرسنگی را نیز سرکوب می‌کند. روزانه حداقل ۴۶ گرم پروتئین مانند ماست چکیده، تخم‌مرغ، گوشت و غلات سبوس‌دار بخورید.

• وعده‌های غذایی را نادیده می‌گیرید
اگر صبحانه یا ناهار نخورید، بیشتر گرسنه می‌شوید. زمانی که معده برای مدتی طولانی خالی می‌ماند، هورمون گرسنگی Gherlin را بیشتر تولید می‌کند و اشتهای شما افزایش می‌یابد. سعی کنید بیش از ۴ الی ۵ ساعت وقفه بین وعده‌های غذایی ایجاد نشود. حتی اگر از صبحانه خوشتان نمی‌آید، در ساعت اول پس از بیدار شدن، چیزی مانند ماست، کره بادام‌زمینی یا تکه‌های سیب بخورید.

• غذا را قورت می‌دهید و به اندازه کافی نمی جوید
از دلایل دیگر احساس گرسنگی دائمی نجویدن غذا به اندازه کافی است. اگر غذا را نجویده قورت دهید، معده پر می‌شود؛ اما مغز زمان کافی برای ثبت حس سیری نداشته است. در نتیجه همچنان اشتها خواهید داشت. سعی کنید به آرامی غذا بخورید و هر لقمه را کامل بجوید. حدود ۲۰ دقیقه زمان لازم است تا سیگنال سیری به مغز برسد.

• در معرض تبلیغات مواد غذایی قرار دارید
با توجه به تبلیغاتی که ۲۴ ساعت شبانه‌روز و ۷ روز هفته در زندگی افراد وجود دارد، تعجبی ندارد که بسیاری از افراد همواره هوس خوردن می‌کنند. رابطه بین آنچه می‌بینیم و آنچه می‌خواهیم، طی یک تحقیق در سال ۲۰۱۲ مستند شده است. سعی کنید تا حد امکان در معرض تبلیغات مواد غذایی قرار نگیرید.

• از یک سری داروهای خاص استفاده می‌کنید
ممکن است برخی از داروهایی که برای رفع بیماری‌ها استفاده می‌کنید، باعث افزایش اشتها شود. داروهای ضدافسردگی و کورتیکواستروئیدها اشتها را افزایش می‌دهند و باعث می شوند دائما احساس گرسنگی کنید. در این مورد بهتر است با پزشک خود صحبت کنید.

ادامه مطلب / دانلود

اگر لوازم آرایش را به دودسته تقسیم کنیم یک دسته آنهایی می‌شوند که اگر به آلودگی دچار شوند دیگر راه بازگشتی برای‌شان نیست و اگر به سلامت خود علاقه‌مندید چاره‌ای جز کنار گذاشتن آنها ندارید، پس بسیار مواظب باشید که آلوده نشوند. اما دسته دوم آنهایی هستند که می‌توانید ضدعفونی کرده و دوباره آنها را مصرف کنید.

گروه اول شامل :

محصولات مایع مانند: کرم پودرهای مایع بدون پمپ، کانسیلرهای مایع، برق‌ لب‌ها، خط‌چشم‌های مایع و ریمل‌ها . محصولات کرمی مانند: کرم پودرهای کرمی،کانسیلرهایی کرمی، سایه‌های کرمی، خط چشم‌های ژلی، برق لب‌های تیوپی

گروه دوم شامل :

رژلب‌ها ، مدادها به طور کلی مثل مداد لب یا مداد چشم، خط چشم یا محصولاتی که از خودشان برس دارند (برس به آنها چسبیده و جزئی از آنهاست)، محصولات پودری فشرده مثل سایه چشم‌ها یا پن کیک‌ها و رژگونه‌ها و محصولات پودری غیر فشرده مثل فیکساتور.

حالا ببینیم برای تمیز نگهداشتن یا ضدعفونی کردن هر کدام از این محصولات چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم :

۱- کرم پودرهای مایع بدون پمپ

آنها بسیار راحت در معرض آلودگی قرار می‌گیرند، فقط کافی است با یک اسفنج یا قلم مو یا حتی دست کثیف آنها را لمس کنید، آن وقت است که میکروب‌ها به سرعت و با خوشحالی تمام وارد شیشه کرم پودر شما شده و به محیط مورد علاقه خود برای رشد و نمو دسترسی پیدا می‌کنند. در اینجاست که متاسفانه دیگر نمی‌شود کاری برای کرم پودر مورد علاقه‌تان انجام داد تا دوباره قابل استفاده شود. پیشنهاد می‌کنیم برای جلوگیری از ورود آلودگی و راحتی استفاده و همچنین صرفه‌جویی در مصرف حتما از پمپ‌های مخصوص استفاده کنید چون در مقابل کارایی که دارند قیمت زیادی هم ندارند و خیال‌تان راحت است و علاوه بر حل مشکلات بهداشتی، در وقت و هزینه اضافه جهت دکتر بابت ناراحتی پوستی ایجاد شده ناشی از مصرف کرم پودر آلوده صرفه جویی می‌شود و در عین حال شما را ازدردسر اینکه یکدفعه مقدار زیادی از کرم پودرتان بیرون بریزد و حیف و میل شود خلاص می‌کند. ولی اگر هنوز مایل به استفاده از این پمپ‌های مفید نیستید، حداقل مطمئن باشید که دست یا قلم آلوده کل کرم پودرتان را آلوده نکرده است بلکه مقداری از آن را در جای تمیزی مثل ظروف کوچک‌تر و درب دار ریخته و از آن استفاده کنید.

2- خط چشم یا محصولاتی که از خودشان برس دارند

به سادگی فقط کافی است سر(نوک) آنها را با یک دستمال کاغذی تمیز آغشته به الکل تمیز کنید.

3- کانسیلرهایی مایع، برق لب‌ها، خط چشم‌های مایع و ریمل‌ها

برای این گروه از محصولات آرایشی که از خودشان برس دارند، توصیه ما این است که اصلا ریسک نکنید، چون همان‌طور که قبلا گفتیم این دسته هم اگر دچار آلودگی شوند راهی برای استریل کردن‌شان وجود ندارد و تنها راه پیشگیری است. اگر فقط خودتان از آن استفاده می‌کنید که مشکلی نیست (یادتان باشد به‌خصوص ریمل‌ها را هر ۳ تا ۶ ماه عوض کنید) ولی کاری که آرایشگران محترم یا لوازم آرایشی‌فروشی‌های معتبر باید انجام دهند این است که از برس آنها استفاده نکنند. برای اطمینان خاطر از اینکه یک وقت احیانا کسی اشتباهی از آنها با برس خودشان استفاده نکند برس‌ها را ببرید و از برس‌های یک‌بار مصرف استفاده کنید. فقط حتما توجه داشته باشید که این برس‌ها واقعا یک‌بار مصرف هستند. وقتی یک‌بار داخل مثلا تیوپ ریمل شد و به چشم مشتری زدیم دوباره نباید از همان برس استفاده کنیم چون آن وقت آلودگی‌ها از مشتری به مایع ریمل انتقال می‌یابد، پس حتما برای هر بار استفاده از یک برس جدید استفاده کنید.

4-کرم پودرهای کرمی، کانسیلرهای کرمی، سایه‌های کرمی و خط چشم‌های ژلی

اینها هم جزو گروهی هستند که اگر از آنها به خوبی مراقبت نشود و آلوده شوند بهتر است فراموش‌شان کرد چون دیگر میکروب‌ها داخل آن شده و کار زیادی نمی‌توان کرد ولی در صورتی که از آنها به‌خوبی مراقبت شده باشد کافی است با یک دستمال تمیز سطح صاف آنها را پاک کنید و با یک کاردک تمیز مقدار مورد نیازتان را بدون ایجاد چاله یا حفره در آنها بردارید تا سطح آنها همچنان صاف و تمیز برای استفاده بعدی باقی بماند که اگر احیانا آلودگی بود داخل نشود و در سطح بماند تا بتوانید سریع آن را تمیز کنید.

5-برق لب‌های تیوپی

بعضی‌ها معتقدند که این نوع برق لب‌ها آلوده نمی‌شوند و اگر فقط سطح پلاستیکی آنها را که دارای سوراخی برای بیرون آمدن مایع داخل آن است تمیز کنند مشکل حل می‌شود، در صورتی که اگر کمی دقت کنند متوجه می‌شوند که اضافه مایع آن دوباره به تیوب باز می‌گردد و آلودگی یا حتی پوسته‌های مرده لب را با خود به داخل می‌برد. بهترین راه حل برای استفاده در آرایشگاه‌ها این است که با استفاده از قلم‌مو‌های یک‌بار مصرف این کار را انجام دهید.

6-رژلب‌ها

ضدعفونی کردن رژلب‌ها بسیار ساده است. مقداری الکل در یک لیوان تمیز بریزید و سر رژلب تان را داخل الکل کنید، چند ثانیه نگه دارید سپس خارج کرده و با دستمال کاغذی تمیز آن را به آهستگی خشک کنید یا به صورت افقی بگذارید تا خشک شود. (آن را عمودی نگه ندارید چون الکل به ته آن نفوذ کرده و رژلب به مرور زمان از ته می‌شکند). داخل درب آن را نیز اگر دوست داشتید می‌توانید با الکل تمیز کنید.

7-مدادهای آرایشی

ابتدا مدادتان را در الکل فرو کنید، چند ثانیه آن را نگه دارید، مدادتراش را هم با یک برس تمیز آغشته به الکل خوب تمیز کرده و مداد را بتراشید و دوباره در الکل کرده با دستمال خشک کنید. مطمئن شوید که کاملا خشک شده به‌خصوص اگر مداد چشم است و حالا با خیال راحت از این مداد استفاده کنید. همچنین می‌توانید در آنها را هم با الکل تمیز کنید.

8-محصولات پودری فشرده مثل سایه چشم‌ها یا پن‌کیک‌ها و رژگونه‌ها

خبر خوب اینکه محصولات پودری جای زیاد خوبی برای رشد باکتری‌ها نیستند چون آنها برای رشد نیاز به محیط مرطوب دارند، مثل کرم‌ها یا محصولات مایع. برای تمیز کردن آنها می‌توانید لایه رویی را با دستمال تمیز کنید. بعضی مواقع دیده می‌شود که روی این محصولات، مثلا پن‌کیک‌ها یک حالت سفت شده بدی به وجود می‌آید؛ دلیلش وجود روغن زیاد در پوست یا کرمی است که قبل از استفاده از پن کیک یا سایه چشم یا هر محصول دیگری از این دسته استفاده شده، به این صورت که روغن‌ها از طریق اسفنج یا هر وسیله دیگری که برای پن کیک استفاده می‌شود از روی صورت به پن کیک انتقال می‌یابد یا از همه بدتر بعضا طلق مابین اسفنج و پودر را در همان اولین بار استفاده متاسفانه دور می‌ریزند، در صورتی که فلسفه وجود آن برای قشنگی نیست بلکه برای جلوگیری از انتقال آلودگی‌ها از اسفنج به پودر است. در مورد بعضی از انواع پنکیک نیز یک جای کاملا جداگانه برای اسفنج آن در نظر گرفته شده که متاسفانه بعضی‌ها حتی به خود زحمت نمی‌دهند که اسفنج را سر جایی که برایش تعیین شده قرار دهند و خوب نتیجه وجود آلودگی و سفت شدن و غیر قابل استفاده شدن آن محصول می‌شود و تنها راه جلوگیری از این مورد تراشیدن آن لایه سخت شده پر از آلودگی است.

9-محصولات پودری غیر فشرده

واقعیت این است که در مورد این محصولات هم کار زیادی از دست‌مان برنمی‌آید ولی همانطور که قبلا اشاره شد محصولات پودری زیاد جای خوبی برای رشد میکروب‌ها نیستند ولی برای تمیز نگه داشتن آنها بهترین راه این است که مقدار موردنیازمان را در یک دستمال یا هر ظرف تمیزی ریخته و از آن استفاده کنیم.

نکات بهداشتی-آرایشی که حتما باید مدنظر داشته باشیم

در صورت عدم نگهداری صحیح از لوازم آرایش‌تان و بی‌توجهی به نکات بهداشتی ممکن است به سلامتی شما خسارات جبران ناپذیری وارد شود که در نتیجه نه تنها به زیباتر کردن شما کمک نکرده بلکه به شما ضرر هم می‌رساند، پس به نکات زیر بسیار توجه کنید و اهمیت دهید تا به جای زیباتر کردن خودتان به سلامتی‌تان خدشه وارد نکنید.

– لوازم آرایش جزو وسایل شخصی ما به حساب می‌آیند پس هرگز لوازم آرایش‌تان را با کسی شریک نشوید (حتی با خواهرتان) چون برای هر دوی شما خطرناک است. دلیلش خیلی ساده است که الان برای‌تان توضیح می‌دهیم؛ روی پوست هر کس یا به طور کلی در بدن هر کسی میکروب‌های مختلفی وجود دارد که از هر شخص به شخص دیگری متفاوت است به همین دلیل وقتی شما لوازم آرایش‌تان را با کسی سهیم می‌شوید در واقع در باکتری‌های یکدیگر هم شریک می‌شوید که این ممکن است بسیار خطرناک باشد به‌خصوص در نواحی چشم ممکن است به عفونت‌های چشمی یا حتی جاهای بدتر ختم شود.

پس با توجه به این نکته متوجه می‌شویم که وحشتناک‌ترین کار ممکن این است که از تستر‌های مغازه‌های لوازم آرایشی استفاده کنیم که نمی‌دانیم چند نفر قبل از ما و با چه بیماری‌های پوستی آنها را امتحان کرده‌اند.

– لوازم آرایش خود را تمیز و مرتب نگه دارید. آنها را در جایی نگذارید که خیلی گرد و غبار یا خاک می‌گیرد و حتما مطمئن باشید که پس از اتمام کار در آنها را کاملا بسته‌اید. اسفنج‌ها، قلم‌مو‌ها و وسایلی از این قبیل که نیاز به شست‌وشو دارند را حتما بشویید.

– حساسیت: حتما مطمئن شوید که لوازم آرایشی که استفاده می‌کنید قبلاً توسط شرکت سازنده تست شده باشد، چون حتی برخی مواقع با وجود انجام انواع تست‌های حساسیت بعضی‌ها بسیار حساس هستند و پوست‌شان به سرعت واکنش نشان می‌دهد (در این صورت اصلا از آن ماده یا محصول آرایشی استفاده نکنید) حالا چه برسد به اینکه کلا محصول مورد نظر تست نشده باشد. بهتر است با خرید برندهای معتبر خیال خود را از این بابت راحت کنید.

– حتما یادمان باشد ریمل‌های‌مان را هر ۳ ماه یک‌بار یا اگر مصرف‌مان زیاد نیست حداکثر قبل از ۶ ماه عوض کنیم. شاید بعضی‌ها دلیل این کار را بدانند ولی شاید بعضی دیگر بپرسند چرا باید ریمل‌ها را اینقدر سریع عوض کنیم؟

دلیلش را برای شما توضیح می‌دهیم. در بین مژگان شما همیشه مقداری باکتری وجود دارد (و البته همان‌طور که همه ما می‌دانیم این مسئله از هر شخص به شخص دیگر متفاوت است) به‌خصوص اگر چشمان‌مان را نشسته باشیم، وقتی ما از ریمل‌مان استفاده می‌کنیم این باکتری‌ها از چشمان و مژگان ما به برس ریمل می‌چسبند و درنتیجه هر بار که ما این برس را داخل مایع ریمل‌مان می‌کنیم این باکتری‌ها آنجا جا خوش می‌کنند و خب چه محیطی بهتر از جایی تاریک و مغذی برای رشد و نمو آنها، در نتیجه با گذشت زمان تعداد آنها بیشتر و بیشتر می‌شود، حالا قضاوت با خودتان است که تا چه مدت می‌خواهید از یک ریمل استفاده کنید.

– برای استفاده از محصولات کرمی که ظرف آنها به گونه‌ای است که باید انگشت را برای استفاده داخل آن کنید بهترین راه حل استفاده از یک قاشق یا کاردک تمیز است؛ به این صورت که مقدار کرم دلخواه را با کاردک از ظرف کرم مورد نظر بردارید و کف دست‌تان ریخته و از آن استفاده کنید، به این ترتیب دیگر آلودگی‌ها به داخل ظرف منتقل نمی‌شود.

ادامه مطلب / دانلود

---

بهداشت در تغذیه کودکان از نکاتی است که باید نسبت به آن به طور ویژه‌ای اهتمام و توجه داشت؛ چرا که اندام گوارشی کودکان حساس بوده و از این نظر از بزرگ‌سالان ضعیف‌تر هستند.  اما با ورود کودکان به مدرسه باید نسبت به تغذیه آن‌ها در مدرسه توجه ویژه‌تری داشت. محیط مدرسه بسیار بزرگ‌تر از محیط منزل است و افراد زیادی در این محیط حضور دارند که همین امر باعث می‌شود که کنترل و نظارت بر رعایت موارد بهداشتی در مدارس بسیار سخت و دشوار باشد. بنابراین والدین باید به کودکان خود آموزش دهند که چه نکات تغذیه‌ای- بهداشتی را در محیط مدرسه رعایت کنند تا دچار بیماری‌های گوارشی و عفونی نشوند.

آموزش نحوه استفاده از آبخوری‌ها و سرویس‌های بهداشتی مدارس به کودکان نیز ضرورت دارد. مسئولان مدارس نیز خود باید رعایت موارد بهداشتی و تغذیه‌ای در مدارس را تحت کنترل داشته باشند. اما آیا نظارت بر بوفه‌های مواد غذایی در مدارس کار آسانی است و ما می‌توانیم به سادگی به بهداشتی یا غیربهداشتی بودن مواد غذایی ارائه‌شده در مدارس پی ببریم؟

 * مدت‌هاست اهمیت رعایت نکات بهداشتی در مورد تغذیه دانش‌آموزان از سوی متخصصان مورد بحث است. بسیاری از متخصصان تغذیه نیز معتقدند که صبحانه اصلی‌ترین وعده غذایی است و خوردن یک صبحانه کامل و درست می‌تواند در افزایش توان یادگیری دانش‌آموزان سر کلاس‌های درس مۆثر باشد اما این صبحانه باید شامل چه چیزهایی باشد؛ به ویژه برای کودکی که قرار است یک روز تمام را صرف فراگیری مفاهیم جدید کند؟

در مورد تغذیه، دانش‌آموزان حتماً باید صبحانه را قبل از رفتن به مدرسه میل کنند؛ این یک اصل کلی است؛ یعنی بچه‌هایی که دیر از خواب بلند می‌شوند و به دلیل اینکه می‌خواهند هرچه زودتر خود را به مدرسه برسانند از صبحانه خوردن امتناع می‌کنند، در یادگیری دروس به احتمال زیاد دچار مشکل خواهند شد. این به آن معناست که صبحانه نخوردن اثر سویی بر دریافت مطالب از سوی دانش‌آموزان دارد. حتماً در صبحانه دانش‌آموز باید موادی نظیر پسته، گردو و بادام لحاظ شود. این مواد غذایی می‌تواند به ارتقای توان هوشی دانش‌آموزان کمک کند و اگر از تنقلاتی نظیر چیپس و پفک استفاده نکنند و به جای آن از پسته، بادام و گردو استفاده کنند، می‌توانند در طول روز با شادابی بیشتر به دروس گوش فرا دهند.

 * آیا با تهیه مواد غذایی در مدارس از سوی دانش‌آموزان موافقید؟

طبق مقررات وزارت بهداشت باید تمامی مراکز عرضه مواد غذایی دارای کارت بهداشت، هم از نظر بهداشت محیط و مواد غذایی و هم از نظر بهداشت فرد مسئول تهیه غذا در مدارس باشند. این مراکز و افراد دست‌اندرکار تهیه غذا باید تحت نظر وزارت بهداشت و دارای کارت تأیید بهداشت باشند. بچه‌ها نیز در صورتی که مایل به تهیه مواد غذایی در مدارس هستند باید مواد غذایی دارای تاریخ مصرف و تاریخ انقضا را خریداری کنند.

* نظافت محیط مدارس به ویژه آبخوری‌ها و دست‌شویی‌ها جهت پیشگیری از ابتلای دانش‌آموزان به بیماری‌های گوناگون ضروری است. چه توصیه‌ای در این مورد برای مسئولان مدارس دارید؟

محیط مدرسه به ویژه توالت‌ها و دست‌شویی‌ها باید مرتب ضدعفونی شوند و بچه‌ها جز از آبخوری‌ها که به شبکه آب آشامیدنی متصل هستند از جای دیگری آب ننوشند چون ممکن است در مواقع اپیدمی بیماری‌های واگیر دچار مشکل شوند.

 * در مورد بهداشت فردی دانش‌آموزان چه توصیه‌ای دارید؟

بچه‌ها باید سعی کنند قبل از مصرف هر نوع ماده غذایی، دست‌هایشان را بشویند و آلودگی را به محیط خانه نبرند. اگر در مواقعی فوتبال بازی می‌کنند و بعد می‌خواهند غذایی مصرف کنند مواظب باشند؛ چرا که دست‌هایشان بر اثر تماس با توپ، آلوده شده و ممکن است میکروبی را به سیستم گوارشی بدنشان منتقل کند. بنابراین باید پیش از مصرف خوراکی یا غذا دست‌هایشان را خوب و حتماً با صابون بشویند. مسئولان مدرسه هم موظف‌اند که در محل دست‌شویی‌ها صابون مایع بگذارند و بچه‌ها را آموزش دهند که قبل از مصرف مواد غذایی یا به طور مرتب در طول روز (بعد از رفتن به توالت) دست‌هایشان را با آب و صابون بشویند.

 * آیا درست است که کمبود آهن می‌تواند بر شکوفا شدن استعداد دانش‌آموزان تأثیر داشته باشد؟

آهن یکی از مواد اصلی هموگلوبین است و می‌دانید که دختران بیشتر دچار کمبود آهن هستند که این مسئله می‌تواند بر استعدادهای آن‌ها نیز تأثیرگذار باشد. باید دخترانی که پس از آزمایش خون مشخص شده که کمبود آهن دارند توسط پزشک درمان شوند. به ویژه در ایران احتمال دارد دختران زیادی دچار مشکل کم‌خونی و کم آهنی باشند. یکی از راه‌های برطرف کردن این کمبود، مصرف مواد غذایی آهن‌دار است. منابع غذایی آهن‌دار عبارت‌اند از: جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم‌مرغ، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره (جعفری، اسفناج)، حبوبات (مثل عدس و لوبیا) و همچنین میوه‌های خشک (برگه‌ها)، به خصوص برگه زردآلو و دانه‌های روغنی.

 * برخی از متخصصان معتقدند که افت قند خون می‌تواند تمرکز دانش‌آموزان سر کلاس‌های درس را کاهش دهد؛ آیا این نظر را تأیید می‌کنید؟

خستگی می‌تواند از علائم افت قند خون باشد و منجر به کاهش گیرایی در فرد شود، به همین دلیل است که ما می‌گوییم دانش‌آموزان گردو، پسته و بادام و مقداری مواد قندی در طول روز مصرف کنند. البته افت قند خون بیشتر هنگام گرسنگی شدید رخ می‌دهد.

* و اما پیش‌دبستانی‌ها

اصلاح رژیم غذایی و محدود کردن مواد قندی به دلیل کاهش خطر چاقی و پوسیدگی‌های دندان در دوران پیش دبستانی ضروری است.

بسیاری از عوامل خطری که با بیماری‌های عروق کرونر قلب در دوران بزرگسالی همراه هستند، ریشه در دوران کودکی دارند و مطالعات انجام گرفته تأثیر بالای کلسترول خون در دوران کودکی را در بروز بیماری‌های قلبی نشان داده است که می‌توان آن را با اصلاح رفتارهای خطرساز که از دوران کودکی آغاز می‌شوند،‌ کاهش داد.

محدود کردن شدید مصرف چربی در کودکان به منظور جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی در آینده، صحیح نبوده و می‌تواند تأثیر منفی بر رشد وی داشته باشد لذا برای دسترسی به مقدار توصیه شده چربی در رژیم روزانه، مطمئن ترین راه آن است که ضمن استفاده از گروه‌های غذایی مختلف در هر گروه از انواع کم چربی مواد غذایی استفاده شود.

وجود کربوهیدرات‌های غنی از فیبرهای غذایی مانند نان، سبزی‌ها و میوه‌ها در رژیم غذایی کودکان در این دوران امری ضروری است ولی مصرف بیش از اندازه این مواد غذایی می‌تواند سبب بروز اسهال و یا جلوگیری از اشتهای کودک برای مصرف سایر مواد غذایی شود.

رعایت تعادل در مصرف نمک برای کودکان پیش دبستانی نیز لازم است زیرا بین میزان مصرف سدیم در دوران کودکی و فشار خون رابطه‌ای کم اما قابل اهمیت وجود دارد و از آنجا که احتمال بروز کمبود سدیم در کودکان پیش دبستانی بسیار کم است بنابراین بهتر است والدین مصرف میان وعده‌های پرنمک مانند چیپس و پفک را حذف و یا بسیار محدود کنند.

مصرف کلسیم به مقدار کافی در کودکان پیش دبستانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که باید مورد توجه قرار گیرد و هرگز نباید مصرف زیاد نوشیدنی‌ها و آب میوه‌ها، جایگزین مصرف شیر شوند.

ادامه مطلب / دانلود