ضرب المثل کلک کسی را کندن
کَلَک آتشدان گلی و سفالین است که آهنگران از آن برای سرخ کردن فلزات استفاده میکردند تا بتوانند آهن و فلز گداخته را در روی سندان و زیر چکش به هر شکلی که بخواهند در بیاورند. کَلَک به شکل گلدان های معمولی ساخته میشد و در زیر آن سوراخی داشت که لوله دمیدن را از زیر زمین به آن متصل میکردند. آن گاه در داخل مقداری آتش و بر روی آن زغال سنگ یا زغال چوب میریختند و با تلمبه مخصوصی از زیر کلک به آن میدمیدند تا زغالها کاملاً سرخ شود. سپس آهن مورد نظر را در درون آتش میگذاشتند و باز هم به شدت میدمیدند تا آهن نیز گداخته شده به شکل آتش درآید و از آن تیشه و داس و تبر و بیل و کلنگ و انبر و غیره بسازند.
جوگیها قبایل سیاری بودند که به صورت چادرنشینی زندگی میکردند و به تناسب فصل به روستاهای ییلاقی و قشلاقی میرفتند و در خارج از آبادیها چادر میزدند. اگرچه هر یک از خانوادههای جوگی چند رأس اسب و الاغ و گوسفند داشتند ولی حرفه اصلی آنها آهنگری بود که چون در خارج از روستاها چادر میزدند، پس از نصب چادرها اولین کارشان این بود که زمین جلوی چادر را کنده و کَلَک را نصب میکردند. در حقیقت کَلَک اساس کار جوگیها و
ادامه مطلب / دانلود