بی هنران هنرمند را نتوانند که بینند، همچنانکه سگانِ بازاری سگِ صید را مشغله برآرند و پیش آمدن نیارند. یعنی سِفله چون بههنر با کسی برنیاید بهخُبثش در پوستین افتد.
کند هر آینه غیبت حسودِ کوتهدست
که در مقابله، گنگش بوَد زبانِ مَقال
پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»
ادامه مطلب / دانلود