احتضار در لغت به معنای غائب نبودن (1) و در اصطلاح به معنای جان کندن(2) و حضور و رسیدن مرگ است (3) به گونه اى که انسان، امور غیر مادّى مانند فرشته مرگ را ببیند و از زندگى دنیایى ناامید شده، به مرگ خویش اطمینان بیابد.(4) البته توجه به این نکته لازم است که اصطلاح احتضار، مربوط به مرگ تدریجى بوده و درباره مرگ دفعى و یکبارگی به کار نمى رود.
در قرآن کریم کلمه احتضار ذکر نشده؛ امّا با تعابیر دیگرى همچون حاضر شدن مرگ (نساء،آیه 18) آمدن سکرات مرگ (ق، آیه 50) قرار گرفتن در غمرات مرگ (انعام، آیه 93) آمدن مرگ (انعام، آیه 61) رسیدن جان به گلو (واقعه،آیه 83) توفّى به معناى گرفتن و نگه دارى روح( نحل، آیه 32) و نظایر آن سخن رفته است.
1- رسیدن جان به گلو:
خداوند در سوره قیامت در مورد این لحظه سخت می فرماید: «کَلاّ اِذا بَلَغَتِ التَّراقى». (قیامت، آیه 26) تراقی به معناى جلو حلق و بالاى سینه است(5)
یا در سوره واقعه می فرماید: «فَلَولا اِذا بَلَغَتِ الحُلقوم * و اَنتُم حینَئِذ تَنظُرون * و نَحنُ اَقرَبُ اِلَیهِ مِنکُم و لـکِن لاتُبصِرون * فَلَولا اِن کُنتُم غَیرَ مَدینین * تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ »( واقعه، آیه 83-87) پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه میرسد (توانائی بازگرداندن آن را ندارید)* و
ادامه مطلب / دانلود