نتايج جستجو مطالب برچسب : عقد

با عروس های کم طاقت و نامزدهای بی اعتماد چه کنیم؟

با عروس های کم طاقت و نامزدهای بی اعتماد چه کنیم؟

با عروس های کم طاقت و نامزدهای بی اعتماد چه کنیم؟در اولین روزهای نامزدی و ازدواج زوج های زیادی هستند که با یک مشکل مشترک دست به گریبانند: حساسیت های بیش از حد همسرشان که گاهی آن را آن حسادت های عاشقانه تعبیر می کنند.واقعیت این است که ما چیزی به عنوان حسادت یا حساسیت های عاشقانه نداریم. همه چیز از احساس ناامنی در رابطه سرچشمه می گیرد.

شما وقتی نامزدتان را در حال گفتگویی صمیمی با یک غریبه می بینید، حساس می شوید چون حس می کنید امنیت رابطه تان به خطر افتاده است و ممکن است کسی بیش از شما بتواند به همسرتان نزدیک شود یا مورد قبول او واقع گردد. در چنین شرایطی ممکن است شما برای سرپوش گذاشتن به حس خود، آن را با عباراتی مثل حسادت عاشقانه، حساسیت از روی عشق زیاد و عباراتی از این دست مطرح کنید.

این وضعیت اگر خیلی تشدید شود، یعنی اگر شما با کوچکترین حدس و گمان، نشانه یا حرفی احساس کنید امنیت رابطه تان به خطر افتاده است، یعنی وارد فاز بی اعتمادی شده اید و باید ریشه این بی اعتمادی را پیدا کنید.اگر در ابتدای رابطه هستید و فکر می کنید مورد بی اعتمادی نامزدتان قرار گرفته اید، توصیه می کنیم دقت بیشتری در انتخابتان داشته باشید و روی ازدواجتان بیشتر فکر کنید. اما اگر عقد کرده هستید یا اولین ماه های زندگی مشترکتان را می گذرانید، این توصیه ها به تعدیل احساسات منفی همسرتان کمک خواهد کرد:

1- علت را شناسایی کنید:

گاه رفتار ماست که زمینه بدگمانی را به وجود می آورد. رفتار های تصنعی و ابراز احساسات خالی از صداقت، به میزان زیادی موجب می شود نامزد یا همسرمان دیگر به ما اعتماد لازم را نداشته باشد و این است که رفته رفته روابط میان ما و او به سردی می گراید. قبل از هر چیز، سهم خود را در این بی اعتمادی بازنگری کنید. چنانچه تصور می کنید آنقدر که باید، با همسرتان صادق نبوده اید لازم است قبل ازهر اقدامی در این زمینه، این صداقت را به رابطه میان خودتان بازگردانید.

2- تحمل و انعطاف پذیری خود را افزایش دهید:

گاهی بد دلی و بد بینی یک بیماری تلقی نمی شود، بلکه تجربیات و شکست های متعددی که فرد در زندگی خود داشته، او را به فردی بد بین و بی اعتماد تبدیل کرده است. سعی کنید او را درک کنید، مهربانی و علاقه خود را به او نشان دهید. فرد بد بین، با همان عینکی که شما را ارزیابی و قضاوت می کند، خود را می بیند و می شناسد. لذا بسیار ضروری است که این پیام را به او منتقل سازید که با وجود ویژگی های رفتاری که دارد، او را دوست دارید و می پذیرید. تحمل خود را با به یاد آوردن عشقی که به او دارید افزایش دهید و بدانید که برای کسب آرامش در زندگی لازم است منعطف باشید تا نشکنید.

3- اعتماد همسرتان را جلب کنید:

سعی کنید به تعهدات و ارزش هایی که میان خود و همسرتان قرار داده اید، پایبند باشید و این پایبندی را به او نشان دهید. با صداقت و عطوفت، حسن نیت و اعتماد خود را به او ابراز و با کاهش رفتار های ضد و نقیض، سعی کنید انسجام لازم را در این امر ایجاد کنید. اعتماد کنید تا مورد اعتماد قرار گیرید.

4- از همسرتان بخواهید که با شما صحبت کند و اعتماد به نفس او را بالا ببرید:

گاهی خود فرد بد دل به آزار دهنده بودن رفتارش آگاه است، اما قادر به متوقف کردن افکار خود نیست. گاهی پیامی چون: “تو برای من مهم و دوست داشتنی هستی” او را نرم و آرام می کند و تمام چیزی است که نیاز دارد؛ بنابراین لازم است همواره نکات مثبت، خوبی ها و ویژگی های مثبت او را به یادش بیاورید و سعی کنید در محیطی که توام با آرامش، صداقت، احترام و امنیت است او را به گفت و گو ترغیب کنید.

5 – از مشاوره تخصصی کمک بگیرید:

چنانچه آنچه را که توصیه شد به کار گرفتید و برای رفع مسئله تان کافی نبود، در نهایت استفاده از مشاوره تخصصی روانشناسی توصیه می شود.اختلاف های اول زندگی، به خصوص در دوره نامزدی و عقد خیلی رایج و البته خیلی استراتژیک هستند. چون می توانند آینده رابطه شما را تعیین کنند. می توانند مشخص کنند شما در تنظیم روابط بالغانه رفتار خواهید کرد یا با همین فرمان تا آخر پیش می روید و زندگی پرتنشی می سازید.شاید بگویید بعد از مدتی برخی از رفتارهای همسرتان آزاردهنده به نظر می رسد. در چنین شرایطی به کمک چند توصیه می توانید شرایط موجود را بهتر بپذیرید و خودتان را با زندگی مشترک تطبیق دهید.

پیشگویی را متوقف کنید!

تصور کنید همسرتان در ارتباط با شما آدم فراموش کاری است، او به صورت معمول تاریخ تولد شما، سالگرد ازدواج و یا مناسبت هایی از این دست را فراموش می کند، در عین حال قرارهایی که با شما دارد نیز پشت گوش انداخته و به عنوان مثال اگر قرار است با هم خرید بروید، ساعتی را که با شما قرار گذاشته فراموش کرده و با تأخیر از راه می رسد.

در این مواقع اگر کمی روی رفتار خود دقت کنید متوجه می شوید هر زمان که قراری با او دارید و یا مناسبت خاصی در راه است شما الگوی خاصی را طی می کنید. از ساعت ها پیش، در ذهن خود مشغول تکرار ماجرایی هستید که انتظارش را دارید؛ به احتمال زیاد با خود فکر می کنید که او باز هم دیر خواهد آمد، قرار را فراموش می کند، تولد من را به کل از یاد برده و … .

این کار که به عنوان «نشخوار ذهنی» نیز می توان از آن یاد کرد، یکی از کارهایی است که می تواند آرامش شما را حسابی به هم بریزد. در واقع از ساعت ها پیش از اینکه رویدادی ناخوشایند برایتان رخ دهد، سطح تنش و اضطراب را در خودتان افزایش داده و باعث می شوید تا تحریک پذیری تان افزایش یابد. در این شرایط اگر همسرتان طبق انتظار شما به وعده خود عمل نکند و یا باز هم قراری را فراموش کند،

عصبانیت و دلخوری شدیدتری را تجربه خواهید کرد، چرا که از نظر روانی پیش از این رویداد، دچار فرسایش روانی شده بودید.در عین حال اگر همسرتان مطابق انتظار شما نیز عمل نکند و به عنوان مثال دقیقاً طبق قرار عمل کند، شما لذت کمتری از این رویداد خوشایند را تجربه کرده و به احتمال زیاد برخورد شما نمی تواند مشوق همسرتان برای تکرار این رفتار باشد. اما راه چاره چیست؟

دست به تجربه بزنید!

گاهی اوقــات برخی رفتارهای ساده همسرمان تنها برای ما تبدیل به رفتارهایی آزاردهنـده می شود، آنقدر که اگر آن رفتار را برای دوستی تعریف کرده و نظر او را بخواهیم، به احتمال زیاد به ما خواهد گفت که بی جهت حساسیت نشان می دهیم و این موضوع آنقدرها هم اهمیت ندارد.واقعیت این است که رفتارهای کوچک در واقعیت چندان اهمیتی ندارند اما امان از وقتی که یکی از همسران روی یکی از آنها حساس شود. آن وقت با هر بار تکرار، آرامش خانه است

که به کل از دست می رود. یکی از ساده ترین راه ها برای کمک کردن حساسیت می تواند تجربه همان رفتار ناخوشایند توسط خود ما باشد.شاید با خود فکر کنید که امکان ندارد من کاری را که دور از نزاکت می دانم انجام دهم. هرچند هیچ کسی نمی تواند شما را مجبور به انجام کاری که دوست ندارید بکند اما توجه داشته باشید که گاهی اوقات تنها بعد از انجام همان کار است

که می توانیم متوجه شویم چرا همسرمان آن کار را تکرار می کند و همین نزدیک شدن به دنیای همسر می تواند باعث کم شدن حساسیت در ما باشد.به عنوان مثال تازه بعد از ترکاندن آدامس، متوجه می شویم که وقتی کسی آدامس را می ترکاند صدایی متفاوت با دیگران را می شنود، صدایی که او تجربه می کند شدت کمتری از صدایی دیگران می شنوند، دارد و در نتیجه کمتر آزاردهنده است. همین دیدن مسئله از زاویه ای دیگر می تواند به ما کمک کند تا واکنش کمتری نشان داده و حداقل با هر بار تکرار آن رفتار آزار کمتری ببینیم.

نقطه مشترک بسازید

انتقاد و قضاوت را بس کنید. بیشتر مردم از همان اول رابطه شروع به انتقاد می‌کنند. به یاد داشته باشید که هیچ‌کس نمی‌تواند ازدواجی را نجات بدهد اگر طرفین بیشتر از تحسین‌شدن مورد انتقاد قرار بگیرند. انتقادهای مدام و پی در پی به همسرتان این حس را می‌دهد که او به اندازه کافی برای شما خوب نیست. این حس (به خصوص برای مردها) سردشدن رابطه را به دنبال دارد. قبل از هر چیز سعی کنید همسرتان را بشناسید و بعد از آن تفاوت‌های قابل قبول همدیگر را بپذیرید.

درباره تفاوت‌ها شفاف‌سازی کنید. اینکه تفاوت را چه معنی می‌کنید، مهم است.

ما همیشه حقایق را از بین فیلترهای متفاوتی رد می‌کنیم که وجود آن فیلترها به فرهنگ، ‌جنسیت و خانواده بستگی دارد. تنها شرط یک ازدواج خوب، حفظ کردن عشق در رابطه است. می‌توانید همسرتان را در نوع سپاسگزاری‌تان غافلگیر کنید. اگر او چیزهایی را همیشه دوست داشته که شما با آن مخالفت می‌کردید، می‌توانید با موافقت خود به او حس متفاوت بدهید. اگر همسرتان همیشه تیر و کمان دوست داشته و به نظر شما خرید تیرو کمان از خرج‌های غیرضروری زندگی بوده، ‌می‌توانید با پس‌اندازهایی که برای تفریح خود کنار گذاشته‌اید،‌ برایش یک تیروکمان بخرید.

ادامه مطلب / دانلود

چرا دختران کمتر ازدواج می کنند؟

چرا دختران کمتر ازدواج می کنند؟

یک آسیب شناس اجتماعی از افزایش میزان آسیب های روحی و اجتماعی در بین دختران جامعه ابراز نگرانی کرد و گفت: متاسفانه مشکل ازدواج و اشتغال در بین جوانان بخصوص دختران، آنها را به آسیب های جدی روانی و اجتماعی نظیر افسردگی، گرایش به اعتیاد، روابط آزاد جنسی، انتخاب خانه های مجردی و غیره در جامعه مبتلا کرده است، لازم است مسوولان با ریشه یابی اساسی مشکلات دختران در جهت رفع آن برنامه ریزی کرده و اجازه ندهند برخی رفتارهای شایع هنجارشکنانه در بین آنها به فرهنگ تبدیل شود.

ازدواج و اشتغال؛ دو منشا آسیب های روانی و اجتماعی دختران
دکتر قادری ازدواج و اشتغال را دو منشا آسیب های روانی و اجنماعی دختران در جامعه ایران دانست و افزود: متاسفانه امروزه زنان و دختران جوان در جامعه ایران به دلیل موانع ازدواج، بیکاری و نابرابری در توزیع شغل دچار آسیب های جدی روحی، روانی، عاطفی و اجتماعی شده اند. بطوریکه عوارض این آسیب ها نظیر گرایش به اعتیاد، خشونت، بی اخلاقی، افسردگی، خودکشی، پرخاشگری و غیره در بین آنها روند صعودی را به خود گرفته و سازمان های مسوول و رسمی هر روز آمارهای جدیدی در این زمینه اعلام می کنند.

افزایش هراس از ازدواج در بین دختران ایرانی
وی در ادامه با تاکید بر اینکه هراس و ناامیدی از ازدواج در بین دختران جامعه بسیار افزایش یافته است تصریح کرد: با توجه به افزایش آمارهای مربوط به طلاق و اینکه اکثر ازدواج ها در سه سال اول زندگی مشترک زوجین به شکست منجر می شود، باعث شده است نوعی ترس و هراس از این پدیده در بین جوانان بخصوص دختران بوجود آید و آ نها هیچ انگیزه ای برای ازدواج نداشته باشند و مجردی را به زندگی مشترک ترجیح بدهند.

دلایل اقتصادی و اجتماعی تاثیرگذار بر بالا رفتن سن ازدواج دختران
دکتر قادری همچنین به دلایل دیگر افزایش سن ازدواج در بین دختران اشاره کرد و گفت: افزایش زندگی های مجردی در شهرهای بزرگ، کاهش تقاضای ازدواج از سوی پسرها به دلیل وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی جامعه نظیر بیکاری، بالا بودن مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک به کلان شهرها، فقر، افزایش تورم و غیره باعث شده است دختران نتوانند در سن مناسب ازدواج کنند. بنابراین آنها مجبور هستند خودشان به نوعی نیازهای اقتصادی، امنیتی، جنسی، روحی و عاطفی خود را تامین کنند و با توجه به اینکه ملزومات تامین این نیازها در جامعه برای دختران هنوز فراهم نشده است یا سخت است، آنها را دچار انواع آسیب های اجتماعی و روانی می کند.

زنگ خطر افزایش خانه های مجردی در کلان شهرها
این عضو هیات علمی دانشگاه بهزیستی و توانبخشی، روند افزایش خانه های مجردی در بین جوانان بخصوص دختران را زنگ خطری برای جامعه دانست و اظهار کرد: متاسفانه بالا رفتن سن ازدواج، تحصیل در شهرهای دور از محل زندگی و اشتغال باعث شده است بسیاری از جوانان بخصوص دختران به زندگی های مجردی روی آورند. با توجه به اینکه در زندگی های مجردی آزادی های فردی افراد به دلیل عدم کنترل اجتماعی و خانوادگی نسبت به قبل افزایش می یابد در نتیجه بسیاری از مفاهیم که در گذشته برای آنها تابو و خط قرمز محسوب می شد به دلیل ارتباطات با گروههای دوستان و تاثیرگذاری عوامل محیطی کم رنگ و حتی از بین می رود. در نتیجه آنها را به سنت شنکی یا نادیده گرفتن عرف های جامعه سوق می دهد. به همین دلیل بسیاری از جوانان نیازهای جنسی خود را خارج از چارچوب های شرعی، اخلاقی و قانونی خود تجربه می کنند و تن به ازدواج و زندگی مشترک نمی دهند.

دکتر قادری در ادامه با تاکید بر اینکه افرادی که نیازهای جنسی خود را خارچ از چارچوب عرفی، شرعی و اخلاقی تامین می کنند بیشتر از دیگر به آسیب های عافطی و اجتماعی مواجه می شوند افزود: مسلما هر جامعه ای عرف، آداب و رسوم، هنجارها و قوانین مربوط به خود را دارد اگر چه برخی از این ملزومات در گذر زمان به دلیل برخی تحولات و تبلیغات کم رنگ شوند اما همواره این هنجارها ملاک و معیار بسیاری از قضاوت ها قرار می گیرد، در جامعه ما با وجود انواع مشکلات و موانعی که بر سر راه ازدواج جوانان وجود دارد اما همچنان یکی از بهترین و پذیرفته ترین ابزار تامین نیازهای جنسی است، کسانی که خارج از این چارچوب رفتار می کند مطمئنا بیشتر از دیگران با آسیب های روحی، روانی، عاطفی و اجتماعی مواجه هستند و حتی آمارها نشان می دهد زوجینی که قبل از ازدواج شرعی، تجربه روابط آزاد جنسی را داشته اند سردرگم و نسبت به زندگی مشترک وفاداری کمتری دارند و این خود به منشا اصلی طلاق در بین آنها تبدیل می شود.

لزوم تحصیل دختران در دانشگاه های نزدیک به محل زندگی
وی در ادامه خاطر نشان کرد: لازم است مسوولان و همچنین خانواده ها الزاماتی را فراهم کنند که فرزندان خود را در دانشگاههای نزدیک به محل ها یا شهرهای خود برای تحصیل وادار کنند تا از بین رفتن کنترل های اجتماعی، محیطی و همچنین خانوادگی آنها را دچار انواع آسیب های ذکر شده نکنند. چرا که بسیاری از دخترانی که در کلان شهرها زندگی های تن به زندگی های مجردی می دهند کسانی هستند که ابتدا به دلیل تحصیل از خانواده ها و محل زندگی خود دور شده اند.

سردرگمی جوانان در انتخاب معیارهای ازدواج
این مددکار اجتماعی همچنین ازدواج را امری تخصصی، نیازمند ارائه مشاوره های قوی و آموزشی دانست و گفت: متاسفانه بحث ازدواج در جامعه ما بسیار راحت و ساده تلقی می شود و هنوز دختران و پسران ما نمی دانند چه معیارها و ملاک هایی را باید برای ازدواج موفق مورد توجه قرار دهند و در این زمینه تک بعدی نگاه می کنند. مثلا در تصمیم گیری های خود تنها به یک معیار و ملاک که شاید زیاد هم مهم نباشد توجه دارند نظیر( تحصیلات یا ثروت)، در حالی که ازدواج امری کاملا تخصصی، علمی و نیازمند مشاورهای آموزشی بسیار قوی دارد، بطوریکه جوانان ما بتوانند با مهارت های زندگی مشترک و حتی فردی کاملا آشنا شوند. تا زمانی که آموزش این مهارت ها در بین جوانان در دوران قبل از ازدواج جدی گرفته نشود نمی توان انتظار داشت آنها ازدواج موفقی داشته باشند و آمار طلاق نیز کاهش یابد.

توزیع ناعادلانه شغل بین زنان و مردان جامعه
این آسیب شناس اجتماعی در ادامه زیر ساخت های توزیع اشتغال بین زن و مرد در جامعه را بسیار ناعادلانه و نابرابر ارزیابی کرد و افزود: متاسفانه با توجه به بالا رفتن سطح تحصیلات زنان در جامعه و همچینن افزایش ورودی های دانشگاهی خانم در کشور، هنوز ملزومات و زیرساخت های اشتغال بین زن و مرد بطور برابر توزیع نشده است بطوریکه بسیاری از مشاغل صنعتی، کشاورزی و خدماتی در جامعه تک جنسیتی و مخصوص آقایان است، این نوع تبعیض هازنان و دختران جامعه ما را دچار نوعی بی انگیزگی، ناامیدی و دلسردی کرده و در نهایت آسیب روانی و روانی بخصوص افسردگی در بین آنها بسیار افزایش می یابد.بنابراین با توجه به شرایط تبعیض آمیز بین دختران و پسران، بهتر است دانشگاهها متناسب جذب نیروی تحصیل کرده داشته باشند.دکتر قادری در پایان خاطر نشان کرد: لازم است مسوولان و برنامه ریزان اجتماعی دلایل افزایش انواع آسیب های اجتماعی دختران نظیر گرایش به مصرف مواد مخدر، سیگار و غیره را بطور دقیق موشکافی کنند و با اتخاذ راهکارهای اصلاحی و برنامه ریزی صحیح، اجازه ندهند بسیاری از این آسیب ها تبدیل به نوعی فرهنگ بین زنان و دختران جامعه شود.

ادامه مطلب / دانلود

حدود رابطه جنسی در دوران عقد

معمولاً در ازدواج هایی که در ایران انجام می شود، دوران نامزدی، دورانی قبل از رفتن زیر یک سقف است که دختر و پسر در آن به صورت شرعی و قانونی عقد کرده و به هم محرم می شوند.  در این دوران، رابطه ی دختر و پسر بسیار بیشتر و آزادتر از زمان قبل از عقد و محدودتر از دوران ازدواج و رفتن زیر یک سقف است. البته این محدودیت از کم تا زیاد با توجه به خانواده های دو طرف متفاوت است.

سلامت نیوز ؛ معمولاً دوران عقد را دوران شناخت می نامند. این دوران طلایی باعث می شود که دختر و پسر بهتر یکدیگر را شناخته و با روحیات و خواسته های هم آشنا شوند. در این دوران بسیاری از شناخت ها که یکی از مهم ترین آن‌ها شناخت جنسی دو طرف از هم است، صورت می گیرد. زیرا یکی از ویژگی‌های مهم ازدواج غیر از ایجاد رابطه‌ای دوستانه و محبت‌آمیز، فراهم آوردن رابطه‌ی جنسی است. رابطه‌ی جنسی، زن و مرد را بی‌درنگ در کنار هم قرار می‌دهد تا این‌که همسران در تمامی فعالیت‌های دیگر نیز با هم باشند.

دوران عقد از طرفی، دوران بسیار سختی برای زوج جوان است. در این دوران که معمولاً دختر و پسر گاهی با هم خلوت می کنند، کنترل کردن غریزه ی جنسی سخت است و همین موضوع این دوران را سخت می کند. خواسته ها و نیازهای جنسی یکی از مهم ترین مسائل و گاهی مشکل ساز ترین موضوعات پیش آمده در این دوران است. در دوران عقد، دختر و پسر از لحاظ قانونی و شرعی زن و شوهر هستند و می توانند نزدیک ترین رابطه ی زناشویی را با هم داشته باشند، ولی محدودیت هایی که جامعه و خانواده ها در این دوران قرار داده اند، باعث می‌شود که برقرای رابطه ی آزادانه جنسی در این زمان محیا نباشد.

رابطه ی جنسی دوران عقد از خود تعریفی دارد و این تعریف با توجه به خانواده های دو طرف، مخصوصاً دختر متفاوت است. اما واقعاً تکلیف دختر و پسر در این دوران چیست و آن‌ها چطور می توانند یکدیگر را از نظر جنسی ارضا نمایند؟ بسیاری از زوج ها با توجه به تعاریف مختلف خانواده های خود در این زمینه و بسط دادن یا کم کردن این دایره ی محدودیت به مشکل برمی خوردند. بعضی از زوج¬ها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می کنند. در این دوران، هر زن و مردی وظیفه دارد که به خواسته های جنسی همسر خود در حد معقول پاسخ گوید. دختر و پسر می توانند با هم بیرون بروند، دست یکدیگر را بگیرند و علاقه شان را با لمس بدن یکدیگر بیشتر کنند، اما باید توجه داشته باشند که با توجه به سخت‌گیری خانواده ها در جلوگیری از بارداری دختر در این دوران، زوج در حد رابطه ی کامل جنسی پیش نروند.

بعضی از دختران در این دوران، از نیازهای ابتدایی همسران‌شان دوری کرده و آن را نادرست می دانند. آن‌ها برآورده کردن کوچکترین خواسته های همسر را به رفتن زیر سقف مشترک موکول می کنند و نمی دانند که اشتباه آن‌ها تا چه حد می تواند به رابطه ی سالم شان ضرر وارد نماید. نباید فراموش کرد که ازدواج در اسلام و جامعه‌ی ما، تنها راه ارضا کردن غریزه ی جنسی است و مسلماً یک پسر هم یکی از نیت های ازدواجش این موضوع است و اگر این نیاز های ابتدایی توسط دختر رفع نشود، احتمال کشیده شدن پسر به رابطه هایی غیر از ازدواج و دلسرد شدن او از همسرش، وجود دارد و چه خوب است که این نیازها توسط این راه حلال رفع و رجوع شود و البته پسر نیز باید متوجه باشد که برای خواسته هایش محدودیت بگذارد و همسرش را در سختی قرار ندهد.

البته در این میان، خانواده ها نیز بسیار نقش دارند. خانواده ها موظف هستند شرایطی را به وجود آورند که زوج عقد کرده بتوانند با یکدیگر تنها باشند و در تنهایی بعضی از نیاز های هم را رفع کنند. در مواقعی سخت‌گیری بسیار خانواده ها در این رابطه که حتی خلوت کردن دختر و پسر را برای لحظه ای درست نمی دانند، این موضوع ریشه دار شده و حتی ممکن است دختر از طرف شوهر و پسر از طرف همسرش مورد شماتت قرار بگیرد. نباید فراموش کرد که دختر و پسر در این دوران، کاملاً به هم حلال هستند و رابطه ی آن‌ها با هم نه تنها نادرست نیست، بلکه کاملاً درست و بجا است و در واقع همان رابطه ای است که اسلام به آن سفارش کرده است. از طرفی دیگر باید به زوج آموزش داده شود که دوران عقد محدودیت هایی هم دارد و هر زوجی برای تخطی نکردن از قوانین دوران عقد باید بتواند این حدود را رعایت کند.

البته باید توجه کرد، که چون اغلب بعد از دوران عقد مراسم عروسی برگزار می شود، برای خود زوج هم لازم است تا محدودیت ها را رعایت کرده و توقعات معقول از هم داشته باشند و از طرفی دیگر رابطه ی کاملاً آزاد زناشویی در دوران عقد ممکن است باعث از دست دادن اشتیاق افراد برای زودتر رفتن زیر یک سقف شود و از طرف دیگر، چون در دوران عقد، زوج بیشتر با هم آشنا شده و امکان به تفاهم نرسیدن و به دنبال آن جدا شدن‌شان وجود دارد، بهتر است که رابطه ی جنسی شان کنترل شود.

ازدواج راهی برای برطرف کردن نیازهای مهم زندگی افراد است و فردی که به ازدواج روی می آورد، یعنی ارضای نیازهایش را از درست ترین و برگزیده ترین راه ممکن انتخاب کرده است، درست نیست که پس از عقد نیز راه را بر او بست و او را در انتظار نگه داشت و این انتظار باعث پشیمانی او از ازدواج شود. بلکه باید با آموزش درست، راه را برای برآورده کردن خواسته هایش فراهم کرد.

ادامه مطلب / دانلود

وقتی پنج انگشتی که دارای یک شکل و یک جنس هستند با هم فرق می کنند چگونه می توان توقع داشت که دو چیز با ظاهر و جنسی کاملاً متفاوت، یکی باشند و با هم مو نزنند.

مردها را بهتر بشناسید

یکی از مصادیق این مسئله ارتباط زن و شوهر با یکدیگر است. در واقع چون دختر و پسر هر یک در وادی متفاوتی از هم بزرگ شده و تربیت یافته اند، وقتی با هم ازدواج می کنند و یکی می شوند به دلیل تفاوت هایشان دچار مشکلات عدیده ای شده و گاه به همین دلیل شیرینی زندگی مشترکشان رو به تلخی و جدایی میگراید.

مهمترین راه مقابله با این مشکل و رفع آن از دید بسیاری از متخصصین امر خانواده شناخت جنس مخالف است. به همین دلیل بر آن شدیم تا در این مقاله اخلاق و روحیات مردان را بیشتر ارزیابی و شناسایی نماییم تا با بدین وسیله بسیاری از افراد قبل از ورود به زندگی مشترک، ‌بسیاری از نقاط ضعفشان را حل نمایند.

1- تشکر و قدردانی

یکی از اخلاقیات مرسوم میان انسان ها این است که اگر فردی برای دیگری کاری هر چند کوچک انجام دهد فرد مقابل قطع و یقین از وی تشکر و سپاسگذاری می نماید. اما متاسفانه این مسئله مهم گاه در زندگی زناشویی فراموش می شود و زن و مرد مدتی پس از عقد که دیگر خودمانی می‌شوند از یاد می برند که از یکدیگر تشکر کنند.یادمان باشد وقتی از مردها به خاطر کارهای کوچک و بزرگشان تشکر می کنیم، هم مُهر تأییدی بر مردانگی شان زده ایم و هم به آنها نشان داده ایم که همچنان زحمات و موهبتهایش را می بینیم و ارج می نهیم.قدردانی از مردها به آنها شوق و نیرویی جدید برای کار کردن می دهد.

2- اجتناب از مقایسه

مقایسه کردن مردها با دیگران وحشتناک ترین کاری است که خانم ها می توانند انجام دهند. زیرا مردها معتقدند که همه تلاششان را برای بهبود زندگی شان انجام می دهند اما وقتی همسرشان آنها را با دیگری مقایسه می کند، احساس می کنند موجودیت فعالیت ها و فداکاری هایشان زیر سوال رفته است. به همین دلیل گاه عکس العمل های بدی چون زیر سوال بردن همسرشان را در پی می گیرند. یادمان باشد همیشه و از همان ابتدا (دوران عقد) سعی کنیم حس مقبولیت همسرمان را بر انگیزیم.

3- تعریف و تمجید کردن

به جای مقایسه نامزدتان (مرد) با دیگران و به رخ کشیدن اشتباهاتش، ‌سعی کنید مدام از خوبی های وی و کارهای درستش (هرچند اگر کم هستند) تعریف و تمجید کنید. تعریف از خوبی های مردان یعنی پررنگ کردن آن خوبی برای مرد و تکرار مداوم آن و حتی ترغیب وی به انجام کارهای خوب و درست بیشتر.

4- اطمینان

اطمینان و اعتماد داشتن یکی از مهمترین خواسته های مردان از همسرشان است. مردها دوست دارند از همان ابتدای دوران آشنایی و عقد همسرشان به آنها تکیه کنند و حل مشکلات را به آنها بسپارند.

5- غار تنهایی

برخی از اوقات که مشکلات زندگی خیلی به مردها فشار می آورد آنها برای مقابله با این مشکلات به غار تنهایی ‌شان پناه می برند. در این مواقع آنها انتظار دارند همسرشان بیشتر از گذشته مراقب رفتارهای خود باشد و سعی نکند با برخی رفتارها و کارها مزاحم تنهایی وی شود. خانم ها باید بدانند که این حالت مردها خیلی دوام ندارد و پس از مدتی از بین رفته و مرد آرام آرام به حالت طبیعی خود باز می گردد.

ادامه مطلب / دانلود
عقد کرده اید و همه چیز را مادر همسرتان را برای شما مشخص می کند. این که کجا زندگی کنید، کی یکدیگر را ببینید، چطور برای مراسم عروسی برنامه ریزی کنید، چی بخرید و… نگرانید که این دخالت ها بعد از ازدواج شما هم ادامه پیدا کند و نمی دانید باید چه کنید. ما به شما خواهیم گفت چطور روابطتان را با خانواده همسرتان تنظیم کنید که نه سیخ بسوزد نه کباب!
دردسرهای دخالت بزرگترها

والدین هر کس مال اوست!

درست است که پدر و مادر همسرتان از این به بعد حکم پدر و مادر شما را خواهند داشت و شما آنها را مامان و بابا صدا می کنید اما آنها هیچ وقت واقعا پدر و مادر شما نمی شوند. پس مرزهای ارتباطی را با آنها حفظ کنید و در نزدیک شدن به آنها زیاده روی نکنید. چون مطمئنا اگر مشکلی پیش بیاید در انتها والدین حق را به فرزند خودشان می‌دهند نه شما. احترام و فاصله‌ را حفظ کنید و مراقب باشید زیاد به آنها نزدیک نشده، زیاده از حد رفت و آمد نکنید و شوخی و راز گویی را با آنها محدود کنید.

رفت و آمدتان را کنترل کنید

طوری نباشید که بعد از عقد همیشه شما را خانه نامزدتان پیدا کنند و روزهای متوالی به خانه خود سر نزنید. اگر رفت‌و‌آمد با خانواده همسرتان بیش از عرف باشد باعث درگیری می‌شود. حتی در دوران عقد، اقامت های طولانی مدت شما در خانه پدری همسرتان می تواند زمینه دخالت های آینده خانواده همسرتان در زندگی شما را فراهم کند.

اگر دعوا شد

شاید با نامزد یا همسرتان یک بگو مگوی جزیی داشته باشید که خانواده همسرتان در جریان آن قرار گرفته است. فکر می کنید در این باره باید اجازه دخالت بدهید یا نه؟ اگر واقعا نیتشان خیر باشد و بخواهند پادرمیانی کنند چطور؟ در این موارد، اولویت مداخله با کسی است که برای زن و شوهر جایگاه خوبی دارد و هر دو طرف او را قبول داشته باشند. مثلا اگر هر دو، پدر داماد یا مادر عروس را قبول دارند فقط نظر او را بپرسند و اجازه دخالت را به دیگران ندهند.

حمایت مالی را نپذیرید

قطعا خانواده همسر شما با حسن نیت اقدام به حمایت مالی شما می کنند اما شما باید بین پذیرش این حمایت و قناعت بیشتر و متکی بودن به خود، دومی را انتخاب کنید. حمایت های مالی این حق را برای خانواده حمایتگر ایجاد می کند تا در امورتان دخالت کرده، بخواهند زیر و بم هزینه کردهای شما، شکل زندگی و رفت و آمدها و حتی رابطه تان را کنترل کنند.

او همیشه فرزندشان می ماند

روابط عاطفی میان اعضای خانواده به قدری قوی است که حتی پس از ازدواج فرزندان باز هم این ارتباط وجود خواهد داشت و پدر و مادر هنوز خود را بخش اصلی زندگی فرزندشان می بینند. پس وابستگی شما به خانواده‌تان امری طبیعی است، اما مهم است که بتوانید از همان دوران عقد میان انتظاری که به عنوان همسر و انتظاری که به عنوان فرزند از شما وجود دارد تمایز قائل شوید.

ادامه مطلب / دانلود
همه دختران و پسرانی که سر سفره عقد می نشینند، تصمیم می گیرند که یک زندگی رویایی را شروع کنند. اما بعضی از همین زوج ها در روزهای اول بعد از عقدشان، به دلایل توجه نکردن به چند مسئله جزئی ولی مهم به این نتیجه می رسند که با همسرشان توافق ندارند. گاهی این مشکلات روی هم جمع می شوند تا حدی که این زوج جوان به خانه بخت هم نمی رسند و تمام آن آرزوهای رویایی بر باد می رود!

زیر و بم‌های دوران عقد

همسر مناسب باشید

هر جوانی قبل از عقد باید بداند که تنها 50 درصد خوشبختی در زندگی در گروی انتخاب همسر مناسب است. یعنی زمانی که فردی ازدواج می کند باید بداند که 50 درصد دیگر به خودش مربوط است یعنی این که او هم باید یک همسر مناسب باشد.

پس رمز خوشبختی بعد از ازدواج این است که هر فردی تلاش کند برای همسرش، همسری ایده آل باشد. چون اگر فردی به این نتیجه برسد و برای خوب بودن برای همسرش تلاش کند، خیلی از مشکلات زندگی اش را حل شده خواهد دید.

رعایت مسائلی که در دوران عقد بسیار مهم است

زمانی که جوانان در دوره عقد هستند، باید به چندین نکته بسیار مهم توجه کنند تا مشکلات مهمی برای آنان ایجاد نشود. رفتار زن و شوهرها در دوران عقد از اهمیت ویژه ای برخوردار است که اگر با رعایت ملاحظات نباشد، ممکن است آرامش یک زندگی را به صورت جدی تهدید کند. در ادامه با 4 نکته از مسائل مهم دوران عقد آشنا می شوید.

معجزه‌ای به نام دوستت دارم

زوج ها باید بدانند که محبت یک مفهوم نظری است که در قلب مکتوم است اما مودت یک واژه و مفهوم عملی است که باید ابراز شود. گاهی اصلا مهم نیست که ما چه قدر نسبت به همسرمان محبت قلبی داریم بلکه مودت عملی ما مهم است. خرید یک شاخه گل برای همسرمان نشان می دهد که محبت ما به همسرمان بدون عمل نیست.

زن و شوهرها در زمان عقد از گفتن جمله های احساسی مانند «دوستت دارم» برای خوشحال کردن یکدیگر، زیاد استفاده کنند. پیامبر اکرم(ص) در این باره می فرمایند: این که مرد به زنش بگوید دوستت دارم، هرگز از قلب زن بیرون نمی رود.

امروزه روان شناس ها بررسی کرده و متوجه شده اند که بعضی جملات به دلیل قوی بودن حافظه بلند مدت خانم ها، از ذهن شان پاک نمی شود. بهتر است زن و شوهرها در همه لحظات زندگی شان از جملات محبت آمیز استفاده کنند و فکر نکنند فقط در مواقعی که سرشار از عشق هستند، باید جملات احساسی بیان کنند.

به ظاهر یکدیگر توجه کنید

تاریخ مناسبت های مهم زندگی مشترک تان را از همین روزهای ابتدایی، یادداشت کنید تا فراموش نکنید! تاریخ عقد، ازدواج، تولد یکدیگر و … برای خانم ها به خصوص در روزهای ابتدایی زندگی مشترک، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زن و شوهرها هر بار که یکدیگر را می بینند، حتما و حتما به نکات ظاهری همسرشان توجه کنند و درباره آن با هم صحبت کنند. پیراهن جدید شوهر یا مدل موی جدید خانم، اگر با واکنش خوب همسرش روبه رو شود، نشان دهنده این است که زوجین خیلی به هم اهمیت می دهند و همین در تقویت پایه های یک زندگی مشترک تاثیر زیادی دارد.

فکر بد ممنوع

چندین اشتباه بد هم در دوران عقد وجود دارد که زوجین جوان به هیچ وجه نباید به آن ها دچار شوند. مثلا زوج ها هیچ وقت نباید همسرشان را با دیگران مقایسه کنند چون هیچ انسانی از مقایسه شدن خوشش نمی آید. مقایسه کردن همسر در جمع های فامیلی یا دوستانه بسیار بدتر است و آسیب های جبران ناپذیری را روی روابط زن و شوهرها می گذارد. زوج ها باید یکدیگر را محترمانه خطاب کنند تا دیگران هم با احترام با آن ها برخورد کنند. اگر زن و شوهری در جمع های فامیلی با کلمات نامناسب همدیگر را صدا کنند، مطمئن باشند که بقیه هم همان طور آن ها را صدا خواهند کرد.

زوج ها نباید حتی در ذهن های شان هم نسبت به هم نظر سوء داشته باشند. وقتی مرد یا زنی نسبت به همسرش مدام فکرهای بد کند، روی رفتارش تاثیر می گذارد و در ارتباط با همسرش به مشکل بر خواهد خورد.

عقدتان را خاطره انگیز کنید

گفتن چند توصیه به زوج های جوان برای این که دوره عقدشان خاطره انگیزتر شود، خالی از لطف نیست. زن و شوهرها تا می‌توانند در دوران عقد از یکدیگر عکس بگیرند. گاهی این عکس‌ها را به یکدیگر هدیه بدهند و تاثیر آن را در زندگی شان ببینند! گاهی پیش آمده که زن و شوهری به دلایلی با هم قهر کرده و وقتی در تنهایی خودشان عکس های یکدیگر را دیده اند، برای آشتی پیش قدم شده اند. زوج ها در دوران عقد باید اولا علایق همسرشان را کشف کنند و در مرحله بعد به آن علایق احترام بگذارند! مثل خرید گل مورد علاقه یا درست کردن غذای مورد علاقه همسر، باعث تثبیت محبت در قلب زوج ها می شود. زوج ها باید در برابر ابراز علاقه همسرشان، پاسخ مناسبی بدهند. گاهی پیش می آید که زنی از شوهرش می پرسد که آیا من را دوست داری!؟ در این مواقع مردها نباید به گونه ای رفتار کنند که گویی، مردد هستند. یعنی باید هیجانی و سریعا به همسرشان اظهار علاقه کنند تا رابطه شان سرد نشود.

زیر و بم‌های دوران عقد

بالاخره شما داماد این خانواده اید

در زمینه رفت و آمدهای دوران عقد، زن و شوهرها باید بدانند که هرچه قدر هم با خانواده همسرشان رابطه خوبی داشته باشند نباید فراموش کنند که مهمان خانواده همسرشان هستند. این که بدون اجازه مثلا در یخچال خانه همسرشان را باز کنند یا کانال های تلویزیون را عوض کنند، ممکن است نشانه بی احترامی به خانواده همسر باشد. در نتیجه زوج ها در خانه والدین همسرشان نباید اجازه خیلی کارها را به خودشان بدهند. درباره میزان رفت و آمد در دوران عقد هم به دو شکل کمی و کیفی می توان برنامه ریزی کرد. زوج ها برای تعیین میزان رفت و آمد صحیح و بدون مشکل در دوران عقد باید با یکدیگر هماهنگ باشند. زمان کمی یعنی خانواده همسرتان بداند که شما بی نظم و برنامه به خانه شان نمی روید، بلکه مثلا یک روز اول هفته و یک روز آخر هفته به آن جا می روید. زمان کیفی هم یعنی مثلا شما از نظر زمان کمی باید شنبه و چهارشنبه ها به خانه همسرتان بروید ولی چون امروز پدر همسرتان مریض است، بهتر است برای عیادت او به منزل آن ها بروید. برای تعیین بهترین زمان کمی و کیفی هم زن و شوهرها باید با هم مشورت کنند تا به بهترین زمان برسند.

ادامه مطلب / دانلود

او نه یک غریبه کشف نشدنی است و نه همسر بی چون و چرای آینده شما! مردی که در جلسه خواستگاری امروز جواب بله را از زبان شما شنیده، تنها نامزدتان است. کسی که قرار است چند ماه از شما فرصت بگیرد و به شما فرصت دهد تا یکدیگر را بیشتر بشناسید و جاده را برای رسیدن به یک مقصد مشترک صاف کنید.

با نامزدم چطور برخورد کنم؟

پس به جای آنکه روزهای نامزدی را به چشم یک بازی سرگرم کننده و خاطره ساز ببینید، از آن به عنوان یک فرصت تکرار نشدنی استفاده کنید و در این ماه ها، برای فهمیدن همه پیش نیازهایی که برای رفتن زیر یک سقف به آنها نیاز دارید تلاش کنید. عجله نکنید و فرصت را هم نسوزانید. شما در سرنوشت‌سازترین روزهای زندگی‌تان به سر می‌برید. قدر این فرصت را بدانید.

تند و کند پیش نروید

قبل از آنکه به نامزد شدن با خواستگارتان فکر کنید، یک‌بار دیگر تعریف این دوره را در ذهن خود مرور کنید. از یاد نبرید که دوران نامزدی، دوران شناخت است، پس این دوره را با شتاب سپری نکنید. بررسی‌ها نشان داده است که نحوه استفاده بهینه از این دوران می‌تواند تأثیر بسیار زیادی بر زندگی زناشویی داشته باشد و به همین دلیل است که گفته می‌شود مدت دوران نامزدی نباید خیلی کوتاه باشد. در این دوره قرار نیست تنها دلبستگی و وابستگی ای به فرد مقابل‌تان پیدا کنید، بلکه باید شما و نامزدتان به حد قابل قبولی از تعهد، مسئولیت‌پذیری، ثبات روانی و عاطفی و رضایت از ارتباط رسیده باشید تا بتوانید پرونده این دوره را ببندید و به خانه بخت بروید.

ماسک نزنید

یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات جوانان این است که در برخورد با نامزد خود، سعی می‌کنند چهره‌ای از خود نشان دهند که بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر سعی می‌کنند، نقش فرد ایده‌آل نامزد خود را بازی کنند.

اگر از جمله کسانی هستید که سعی می‌کنند نقش بازی کنند و خود واقعی شان را نشان ندهند، به خود بی احترامی کرده اید. مثل این است که به روح و روان خود بگویید: «من از آنچه که هستم شرمسارم، بنابراین تا زمانی که این فرد را به چنگ آورم، خود واقعی ام را پنهان می‌کنم. بعد از آن خود را از آن اتاق بسته بیرون می‌آورم.» ممکن است با نشان ندادن خود واقعی‌تان، موقتاً عشق کسی را به‌دست آورید، اما با این کار، فرصت تجربه یک عشق واقعی را از خود خواهید گرفت.

خود بودن یکی از قدرتمندترین عواملی است که به شما کمک می‌کند فرد مناسب‌تان را جذب کنید. هر قدر بیشتر خودتان باشید، آرام‌تر و واقعی تر خواهید بود. هر قدر واقعی‌تر و آرام‌تر باشید، نامزد شما در کنارتان احساس راحتی و آرامش بیشتری می‌کند و می‌خواهد بیشتر در کنارتان باشد تا جایی که بدون شما نمی‌تواند زندگی کند.

از خط قرمز رد نشوید

دوران نامزدی دوره آشنایی است و پس از این دوره، با ۲ گزینه منطقی روبرو هستید؛ یکی تایید و دیگری رد انتخاب. قرار نیست که در این دوران تنها به دنبال تأیید انتخاب‌تان باشید و با قطعی دانستن تصمیم تان، بیشتر از آنچه که برای شناخت فرد مقابل‌تان لازم است به او نزدیک شوید. قرار نیست در این دوره کوتاه، همه آنچه افراد در زندگی مشترک تجربه می‌کنند را تجربه کنند. پس مراقب خط قرمزها باشید تا در صورت ختم نشدن این دوره به زندگی مشترک، بیش از اندازه آسیب نبینید. کم نیستند دختر و پسرهایی که به‌خاطر بیش از حد گسترده کردن ارتباط‌شان در دوران نامزدی، فشار و اجبار بسیار زیادی را برای ازدواج احساس می‌کنند و با این فشار و اجبار، نامزدی را از حالت طبیعی انتخاب خارج می‌کنند.

او را تغییر ندهید

شما کسی را می‌توانید برای ازدواج انتخاب کنید که همان‌طور که هست برای‌تان قابل پذیرش باشد. گاهی با وجود آنکه متوجه ناهنجاری‌ها، تفاوت‌های اساسی و مشکلات رفتاری در طرف مقابل می‌شوید، فکر می‌کنید که می‌توانید او را تغییر دهید و این مسائل را نادیده می‌گیرید.

باید بدانید، مهم‌ترین شرط اساسی برای تغییر، خواست و اراده خود فرد است. گاهی اوقات شما با این تصور که در آینده می‌توانید نامزدتان را وادار به تغییر کنید، بعضی از جنبه‌های مهم رفتاری و شخصیتی وی را نادیده می‌گیرید. اما باید بدانید تغییر اتفاقی ارادی، تدریجی و دشوار است. مهم‌تر اینکه اگر نامزد شما تمایلی به تغییر رفتارش نداشته باشد تلاش شما بی‌نتیجه و ناراحت کننده است.

با تردیدها شوخی نکنید

گرچه شما و نامزدتان تازه با هم آشنا شده‌اید و طبیعی است که در مورد بعضی از مسائل زندگی با هم کمی تعارض و اختلاف نظر داشته باشید اما نباید فراموش کنید که هیچ مشکلی با گذشت زمان خود به خود حل نمی‌شود. درست اســـت که شما با گذشت زمان با خصوصیات اخـــلاقی و روحیات نامزدتان بیشتر آشنا می‌شوید اما آشنایی به تنهایی برای حل مسائل کافی نیست، تنها در صورتی که شیوه‌های حل مشکل را بیاموزید و با نامزدتان تمرین کنید، می‌توانید به داشتن یک زندگی مشترک موفقیت آمیز امیدوار باشید.

گاهی هم دچار تردیدهایی در ازدواج می‌شوید اما به دلایلی، این تردیدها را نادیده گرفته و سریع تصمیم به ازدواج می‌گیرید. در چنین شرایطی تردیدها را بررسی و بر آنها غلبه کنید. با یک بررسی دقیق بفهمید که این تردیدها ناشی از حساسیت بی مورد و بیش از حد شماست یا از یک خطر جدی خبر می‌دهد؟ گاهی شما متوجه برخی مشکلات ارتباطی و رفتاری نامزدتان می‌شوید اما به دلیل این تصور غلط که دوران آشنایی پیش از ازدواج، باید بهترین دوران زندگی باشد و بدون کوچک‌ترین ناراحتی و جر و بحثی تمام شود، از این علائم نگران کننده به سادگی می‌گذرید یا به دلیل علاقه شدیدی که به نامزدتان دارید و دوست ندارید کوچک‌ترین ناراحتی را به او تحمیل کنید، اعتراضی نمی‌کنید . گاهی هم چون هنوز با او کاملاً راحت نیستید، ابراز ناراحتی نمی‌کنید، اما اینگونه واکنش‌ها نه تنها موجب بهبود رابطه شما نمی‌شود بلکه به مرور این رابطه را از هم می‌پاشد.

گوش‌های‌تان را نگیرید

منشا بسیاری از مشکلات دوران نامزدی، ناتوانی افراد در گوش دادن است. گاهی نامزد شما چیزی می‌گوید و برداشتی که شما از حرف او می‌کنید، آن قدر ناخوشایند است که تا چند شب خواب به چشم‌تان نیامده و حتی در مورد انتخاب‌تان دچار تردید می‌شوید، در صورتی که او هیچ منظوری نداشته است. بهترین راه برای رفع این سوء تفاهم، این است که زمانی که نامزدتان صحبتی می‌کند، به جای اینکه برداشت خاصی از گفته‌های او در ذهن خود بپرورانید، ذهنیت خود را با او در میان بگذارید تا بفهمید که آیا به خوبی متوجه منظور او شده اید یا خیر.

یکی از بهترین شیوه‌هایی که می‌تواند در دوران نامزدی باعث افزایش علاقه بین ۲ فرد شود، خوب گوش دادن است. وقتی خوب گوش می‌دهید طرف مقابل‌تان را بهتر درک می‌کنید، با او همدل می‌شوید و از روابط خود بیشتر لذت می‌برید و به جای ذهن خوانی، می‌فهمید که نامزدتان چه منظوری از بیان آن مطالب داشت. گوش دادن نوعی تعهد برای فهمیدن و رسیدن به درک همدلانه است، پس از تعصبات، سلیقه‌ها و نیازهای خود بکاهید و از زاویه دید فرد مقابل به مسائل نگاه کنید تا بتوانید از این ارتباط بیشتر بهره ببرید.

اولین قرار ملاقات

رازهای‌تان را فاش نکنید

هرچند لازم است که شما با نامزدمان صادق باشید، اما هر انسانی در زندگی خود، اسراری دارد که باید در نگهداری آنها کوشا باشد. برخی از این اسرار، مربوط به خودتان و برخی مربوط به خانواده یا افراد دیگر است. پوشیده ماندن این اسرار به خاطر حساسیت و ضرر احتمالی صاحب راز، ضروری است.

یکی از نشانه‌های بلوغ فکری آن است که برای تداوم روابط زناشویی، تمامی اسرار خانوادگی خود را برای نامزدتان بازگو نکنید. بازگو کردن برخی مشکلات در دوران قبل از نامزدی تنها باعث مشوش شدن ذهن او می‌شود. گرچه گفتن برخی مسائل به نامزدتان ضروری است، مثلا اگر احتمالا تجربه نامزدی ناموفقی در گذشته داشته اید، بدون ذکر جزئیات به طرف مقابل‌تان بگویید، اما مشکلاتی که با خانواده داشتید که عنوان کردن آنها به دیدگاه نامزدتان نسبت به آنها خدشه وارد می‌کند، (مانند کمبودهای زندگی، رنج‌ها و سختی‌هایی را که متحمل شده‌اید و…) را بهتر است بازگو نکنید.

اگر از اشتباهات گذشته عبرت گرفته‌اید و تحول خاصی در رفتارتان ایجاد کرده‌اید، لزومی به بازگو کردن اشتباهات گذشته تان نیست چون ممکن است بر دیدگاه طرف مقابل شما اثر سوء بگذارد یا حتی برخی از قابلیت‌های فعلی‌تان از سوی نامزدتان نادیده گرفته شود. اگر گمان می‌کنید که مطرح کردن برخی از رازها ضروری است، آن را برای نامزدتان بازگو کنید اما سعی کنید وارد جزئیات نشوید و مسائل را برای او کاملا باز نکنید و نشکافید.

ادامه مطلب / دانلود

طرح شما برای اولین جلسه خواستگاری چیست؟ می خواهیم از مرحله بسیار شیرین و هیجان انگیز اولین جلسه خواستگاری صحبت کنیم. خواستگاری رفتن در هر گوشه از کشور راه و رسم خودش را دارد. حتی در هر خانواده ای رسم و رسوم و آداب این کار متفاوت است اما معمولا استانداردهایی برای این کار در نظر گرفته می شود که در این مطلب با آن آشنا می شوید.

اول از آقا پسرها شروع می کنیم

قبل از خواستگاری حتما بخوانید!

زمان خواستگاری از قبل تعیین شود

خانواده پسر باید قبل از حضور در خانه دختر، زمان و ساعت خواستگاری را با خانواده دختر هماهنگ کنند. تا خانواده دختر بتوانند شرایط خواستگاری و خانه را برای حضور خواستگاران مهیا کنند؛ ولی اگر بدون هماهنگی وارد خانه دختر شوند، شاید خانواده دختر و وضعیت خانه به طوری باشد که پذیرش مهمان‌ها کمی به تاخیر بیانجامد و باعث سوء تفاهم و حس بی‌احترامی به خانواده پسر دست بدهد که اصلا خوشایند نیست. زمان خواستگاری بعد از ظهر( ۷-۴ بعد از ظهر) و یا ساعات اولیه شب باشد؛ زیرا در این موقع از روز معمولا تمام عضو خانواده و افراد تاثیرگذار دختر و پسر در خانه حضور داشته و می‌توانند در خواستگاری شرکت کنند.

افراد زیادی همراه پسر به خواستگاری نروند

خاله بیاید یا عمه؟ کدام خواهرتان در مراسم حضور پیدا کند؟ تکلیف مادربزرگ چیست؟ اگر همسر برادر بزرگ تر بیاید، همسر برادر کوچک تر شاید ناراحت بشود و …

کاملا درکتان می کنیم، ولی دقت کنید که حتما تصمیم عاقلانه ای بگیرید چون رفتارها و کیفیت حضور در اولین جلسه خواستگاری بسیار مهم است. در کشور ما رسم است در نوبت اول، خانم ها که معمولا مادر پسر عضو اصلی آن هاست همراه با یک یا دو دخترش، خاله داماد یا یکی از خانم هایی که احتمالا بزرگ تر فامیل است در مجلس خواستگاری حاضر می شوند. بیشتر باید سعی کنند که تعداد افراد کم و انگشت شمار باشد. بهتر است یک نفر بزرگ‌تر، دانا و دارای قدرت بیان صحبت کند. اگرتمام مسئولیت را به بزرگتری که تحصیل کرده و دارای قدرت بیان است، بدهند، معمولا حرف‌ها منسجم‌تر خواهد بود و مقصود آن رسا‌تر است؛ ولی اگر چند نفر با هم صحبت کنند، کسی متوجه حرف آن‌ها نمی‌شود. لازم است خواستگاری برای بار اول رسمی و سنگین اجرا شود و شوخی کردن بپرهیزند.

پسر چند شاخه گل به همراه داشته باشد خانواده پسر با توجه به شناختی که از شرایط فرهنگی و اجتماعی خانواده دختر دارند ممکن است در جلسه اول خواستگاری با خود گل ببرند یا نبرند. اگر خانواده پسر نمی دانند که در جلسه اول باید گل ببرند یا نه، بهتر است این کار را به دو دلیل انجام دهند:

اول این که اگر خانواده دختر انتظار آوردن گل را داشته باشند ولی چنین کاری انجام نشود ممکن است آن را به حساب بی احترامی یا دست کم گرفتن خود بگذارند.

دوم این که در هر شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی اگر در اولین جلسه گل برده شود اثر روانی خوبی روی خانواده دختر خواهد داشت. (حتی اگر خواستگاری به سرانجام نرسد.)

گل، چه رنگش خوبه؟

وقتی تصمیم گرفتید از حجم جیب، کیف یا حساب بانکی تان کم بکنید و از گل فروش محله تان یا محله دخترخانم گل بخرید؛ هر گلی با هر رنگی که دوست داشتید، نخرید. بهتر است گل صورتی رنگ (علامت حیات و زندگی)، از یک نوع و به تعداد فرد باشد تا دسته گل زیباتری درست شود.

خوب است خانواده عروس وقتی گل را دریافت می کنند آن را در یک گلدان بگذارند و در همان اتاقی که خانواده پسر پذیرایی می شوند، در معرض دید آنان قرار دهند.

و اما عروس خانم ها….

قبل از خواستگاری حتما بخوانید!

بزرگترها حاضر باشند

پدر و مادر یا جانشینان آنها حتماً باید در منزل باشند و عدم شرکت آنها علامت نوعی مقاومت است. حضور بچه ها کلاً ممنوع است. برای پذیرایی از میوه‌ها و شیرینی‌های ساده استفاده کند نباید از شیرینی‌های بزرگ خامه‌ای و یا ترد و شکننده برای پذیرایی استفاده کرد، یک بشقاب کوچک شیرینی خشک نقلی روی میز یا محل پذیرایی بهترین است. یک ظرف میوه قابل خوردن، به نحوی که بدون آب ریزی، کثیف شدن سر و صورت باشد نظیر نارنگی، کیوی، گیلاس، آلبالو، زردآلو و … و نه میوه هایی نظیر انار، هندوانه، خربزه، پرتقال، گریپ فروت، آناناس و یک نوشیدنی مناسب فصل و فرهنگ نظیر چای، قهوه، شیر قهوه، نسکافه، آب میوه مثل آب پرتقال یا شربت معمولی نیز باید برای پذیرایی آماده باشد. دستمال برای تمیز کردن سر و صورت و دست ها، سطل زباله، وسایل قابل دسترس، نزدیک و جای راحت برای شستن لازم است.

نوع لباس‌ دختر ساده و ملایم باشد

لباس دختر باید مطابق با فرهنگ ایرانی و اسلامی و متناسب با چهره شاخص فرهنگی و مذهبی باشد. بهتر است لباس عروس خانم بسیار ساده و بلند، پوشیده و راحت باشد زیرا باعث قضاوت بد خانواده پسر می‌شود و سوء تفاهم پیش می‌آید و خانواده پسر چنین برداشتی از دختر دارند که می‌خواهد خودش را تحمیل کند؛ از سوی دیگر باید توجه داشت مردان ایرانی لباس‌های پوشیده را بیشتر می‌پسندند.

پذیرایی را از بزرگتر‌ها شروع کنید بهتر است دختر و یا خانواده او در مراسم خواستگاری با تعارف کردن چای به سمت بزرگ‌تر، احترامشان را نسبت به بزرگ‌تر ابراز کرده و باعث جلب رضایت بزرگتر‌ها می‌شوند.

چند توصیه مهم

**وقت جلسه اول خواستگاری محدود است. از ۴۵ دقیقه تا یک ساعت. معمولا کمتر و بیشتر از آن نتیجه بخش نیست. همواره صحبت های مهم در فرصت نه خیلی کوتاه و نه زیاد ارائه می شود.

**خانواده دختر و پسر، واقعیت‌ها را عنوان کنند . مقدار تحصیل، سن، بیماری و… در مراسم خواستگاری مطرح شود؛ زیرا بعد‌ها خانواده‌ها به خاطر مخفی‌کاری و یا دروغ همدیگر را سرزنش می‌کنند.

**در جلسه اول خواستگاری درباره عقد، مهریه، مسائل اقتصادی و مادی هیچ صحبتی نمی شود و بسیار خوب است که محیط شاد و صمیمانه باشد.

**خانواده‌ها سعی کنند که در  و به هنگام خداحافظی و ترک کردن مجلس خاطرات خوشی بجا بگذارند و با روی خوش و روبوسی خداحافظی کرده تا پل‌های پشت سر خود را خراب نکنند، حتی اگر جواب خانواده دختر منفی باشد؛ چون امکان دارد این خواستگاری بار‌ها ادامه داشته باشد و خاطرات بد بجای بماند.

ادامه مطلب / دانلود
چرا عقد نباید طولانی شود؟
قدیم ترها برگزاری مراسم عروسی اینقدر پرزرق و برق نبود و عروس و داماد با کمترین امکانات می توانستندیک جشن ساده و کم خرج بگیرند و زندگی مشترک شان را شروع کنند اما این روزها برگزاری مراسم ازدواج، رابطه مستقیمی با چشم و همچشمی ها پیدا کرده است به طوری که گاهی هزینه مراسم یک شب به ده ها میلیون تومان می رسد….

حالا سوال اینجاست که آیا واقعا برگزاری چنین جشن های عروسی پرهزینه ای، ضمانتی برای خوشبختی است؟ یا اینکه زوج هایی که مراسم ازدواج شان را جشن نمی گیرند و با رفتن به یک سفر خاطره انگیز زندگی مشترک شان را شروع می کنند در زندگی زناشویی دچار مشکل خواهند شد؟ در این باره با دکتر پروین ناظمی، روان شناس و مشاور خانواده و مدرس دانشگاه آزاد گفت وگویی کرده ایم که آن را می خوانید.

▪ خانم دکتر! آیا کیفیت مراسم ازدواج ضمانتی برای خوشبختی عروس و داماد است؟

به طور کلی باورهای غلطی در جامعه ما رواج پیدا کرده که برگزاری مراسم آنچنانی ازدواج یکی از همین باورهای نادرست است. نکته مهم در این رابطه، کیفیت مراسم عروسی نیست بسیارند عروس و دامادهایی که میلیون ها تومان خرج مراسم ازدواج شان کرده اند و زندگی مشترک آنها فقط چند ماه دوام آورده اما زوج هایی هم هستند که با برگزاری یک جشن ساده پیوند زناشویی بسته اند و سال های سال، خوشبخت در کنار هم زندگی کرده?اند.

البته این به آن معنا نیست هر زن و شوهری که مراسم ازدواج شان پرهزینه بوده بلافاصله از هم جدا شده اند بلکه منظور من این است که کیفیت مراسم تاثیری در خوشبختی افراد ندارد اما متاسفانه زوج های جوان و حتی پدرها و مادرها کمتر به این موضوع توجه دارند و فکر می کنند مراسم پرخرج عروسی یکی از ملزومات ازدواج است.

▪ اما زوج هایی هم هستند که جشن ازدواج نگرفته اند و سال ها بعد از این موضوع پشیمان شده اند و حسرت می خورند. به نظر شما برگزاری یک مراسم هر چند کوچک و مختصر بهتر از نگرفتن آن نیست؟

اصل ماجرای جشن عروسی به این علت است که عروس و داماد با برگزاری این مراسم به همه اقوام و دوستان اعلام می کنند از امروز به بعد زن و شوهر شده اند و از آنجا که مراسم عروسی مهم ترین جشن زندگی افراد محسوب می شود، بنابراین گرفتن یک جشن ساده خیلی بهتر از نگرفتن آن است. در عین حال، عکس ها و فیلمی که از این مراسم به یادگار می ماند تا سال های سال یادآور خاطرات خوبی خواهد بود که مرور کردن هر چند وقت

یکبار این خاطرات هم تاثیر مثبتی در زندگی مشترک افراد دارد. در این بین نمی توان گفت نگرفتن مراسم ازدواج می تواند دلیل اصلی اختلافات زناشویی باشد اما اگر مشکلی در زندگی مشترک زوج ها ایجاد شود، نگرفتن مراسم تنها بهانه ای برای بروز جروبحث ها و اختلاف ها خواهد بود. با توجه به این موضوع پیشنهاد من این است که با برگزاری یک جشن ساده هم که شده می توان از بروز اختلافات احتمالی پیشگیری کرد.

▪ فاصله بین عقد و برگزاری مراسم جشن ازدواج باید چقدر باشد؟

فاصله بین عقد و عروسی به هیچ عنوان نباید طولانی شود و اگر قرار است که دختر و پسر به شناخت برسند و آمادگی کافی برای ازدواج پیدا کنند، همان دوره نامزدی که آن هم نباید بیشتر از یکسال باشد، کافی است و طولانی شدن دوران عقد باعث بروز اختلافات زیادی می شود.

▪ بیشتر توضیح می دهید؟

ببینید! در سال های اخیر مد شده که دختر و پسر بعد از دوران نامزدی عقد می کنند و گاهی ۲ تا ۳ سال عقدکرده می مانند. در این دوران با هم مسافرت می روند و رفت وآمد دارند در واقع مانند یک زن و شوهر اما زیر سقف پدر و مادر زندگی می کنند. در چنین شرایطی فرد مجبور است هم توقعات همسر خود و هم خواسته های خانواده اش را برآورده کند و دچار دوگانگی خواهد شد. پدر و مادر سختگیری های خاص خود را دارند و طرف مقابل

هم انتظار دارد خواسته های او به عنوان همسر عملی شود و همین موضوع بهانه ای برای بروز اختلاف بین زن و شوهر و حتی اختلافات شدید خانوادگی می شود و متاسفانه گاهی اوقات این مشکل تا جایی پیش می رود که زوج تازه عقدکرده قبل از رفتن زیر یک سقف مشترک مجبور می شوند از هم جدا شوند. بنابراین باز هم تاکید می کنم دختر و پسر باید در دوره نامزدی

به شناخت کافی و کامل برسند و بین مراسم عقد و مراسم جشن ازدواج حداکثر یک تا ۲ ماه فاصله بیفتد تا بروز سوءتفاهم ها باعث ایجاد اختلافات و مشکلات نشود.


▪ در بسیاری از مواقع چگونگی برگزاری مراسم جشن ازدواج عاملی برای بروز اختلافات می شود. چطور می توان از وقوع این اختلافات پیشگیری کرد؟

همواره توصیه ما این است که افراد هنگام انتخاب همسر حتما به تشابهات فردی، فرهنگی و خانوادگی توجه ویژه داشته باشند زیرا با وجود این شباهت ها کمتر شاهد بروز اختلافات خواهیم بود. اگر قرار باشد دو خانواده با فرهنگ و رسوم متفاوتی با هم وصلت کنند هر خانواده می خواهد رسم و رسوم خانوادگی خودش در جشن

عروسی فرزندش اعمال شود و همین موضوع باعث بروز مشکلات فراوانی خواهد شد. متاسفانه دخترها و پسرها کمتر به این موضوع توجه دارند و فکر می کنند تشابهات فردی و شخصیتی مهم تر از شباهت های فرهنگی و خانوادگی است. البته این موضوع در دوران آشنایی و نامزدی کمرنگ تر است اما بعد از عقد و با گسترش رفت وآمدهای خانوادگی پررنگ تر می شود.

▪ اما این سوال پیش می آید که اگر باز هم خانواده ها در چگونگی برگزارکردن جشن ازدواج فرزندشان دچار مشکل و اختلاف شدند باید چطور رفتار کنند و تصمیمی منطقی بگیرند؟

بهترین راه حل این است که همه چیز را به عروس و داماد واگذار کنند و اگر قبول کنند دختر و پسر به بلوغ روانی رسیده اند بنابراین می توانند انتظار بهترین تصمیم گیری را از آنها داشته باشند. دختر و پسر هم با توجه به رسم و رسوم خانوادگی باید بیشترین تشابهات را پیدا کنند و به عقاید بزرگ ترها احترام بگذارند تا کدورت خاصی ایجاد

نشود و بعد از اینکه به توافق مشترکی رسیدند هر کدام خانواده خودش را از این تصمیم مطلع کند. هم خانواده و هم دختر و پسر باید بدانند قرار نیست صددرصد خواسته های طرفین عملی شود بلکه رسیدن به عقاید نسبی مشترک، بهترین نتیجه خواهد بود.

▪ با توجه به مسائلی که گفتید اگر در دوران عقد و قبل از برگذاری مراسم ازدواج زن و شوهر دچار اختلاف شدند باید مراسم به تعویق بیفتد؟

همان طور که گفتم در بسیاری از مواقع بروز اختلافات به دلیل طولانی شدن دوران عقد است. در چنین شرایطی مراسم باید هر چه زودتر برگزار شود تا زن و شوهر زندگی مشترک شان را آغاز کنند و اختلافات به خودی خود و با اندکی گذشت حل شود اما گاهی بروز این اختلافات به حدی جدی است که باید دست نگه داشت و بعد از حل مشکلات پیش آمده تصمیم نهایی را گرفت. در این بین زن و شوهرهایی که دوران نامزدی بسیار کوتاهی دارند و بلافاصله عقد می کنند و می خواهند در دوران عقد به شناخت برسند، دچار چنین مشکلاتی خواهند شد. دوران عقد به هیچ عنوان دوران رسیدن به شناخت نیست چراکه انتخاب انجام شده و راه برگشتی وجود ندارد. در این

شرایط اگر مشکلات جدی است و راه حلی برای آنها وجود ندارد، بهترین راه مراجعه به یک مشاور خانواده است و گاهی با یک مداخله کوچک و برگزاری چند جلسه مشاوره، اختلافات پیش آمده حل خواهد شد و زن و شوهر می توانند زندگی مشترک شان را آغاز کنند اما اگر مشکلات ایجاد شده جدی و غیرقابل حل باشد، جدایی و نرفتن زیر
سقف مشترک با وجود سختی های بسیار بهترین پیشنهاد خواهد بود زیرا جداشدن در این مقطع و قبل از شروع شدن زندگی مشترک و پیشگیری از تولد یک کودک بی گناه مانع از بروز مشکلات ثانویه می شود. همیشه از قدیم گفته اند هر جا جلوی ضرر را بگیری، منفعت است. بنابراین چه بهتر که دختر و پسر قبل از عقدکردن و در دوران نامزدی به شناخت کافی برسند و فاصله بین عقد و برگزاری جشن ازدواج را به حداقل زمان ممکن کاهش دهند.
ادامه مطلب / دانلود

مواد لازم برای ازدواج!

سن مناسب ازدواج از دیدگاه روان شناسی در فاصله 21 تا 28 سالگی است. در این محدوده سنی فرد باید آمادگی های لازم را برای جست وجوی همراه زندگی خود و قبول مسئولیت در قالب ازدواج پیدا کند. این سطح از بلوغ معمولا با بلوغ فکری و آمادگی های لازم برای تامین امکانات زندگی و عقل معاش نیز همراه است و فرد را برای پذیرش عاقلانه و مسئولانه همسر مناسب آماده می کند.

از سوی دیگر، فردی که ازدواج می کند باید احساسات مثبتی درباره زندگی مشترک و تاهل و نقش خود در این تاهل داشته باشد. این احساسات بر پایه منطق و اخلاق فردی، جمعی و مولفه های فرهنگی شکل می گیرد. خود ارزشمندی، احساس اطمینان به خود، معیارهای اخلاقی و انسانی (نظیر اعتماد، وفاداری، راستگویی، ادب، مهارت های ارتباطی) از جمله شرایط ازدواج موفق محسوب می شود.

عبور از فرصت های طلایی

نوجوانان و جوانانی که فرصت های طلایی دوران رشد و تحصیل خود را صرف روابط هیجان مدار و مخفیانه می کنند و پسران و دخترانی که با چنین روابطی، روان پاک و دست نخورده خویش را آلوده می کنند اغلب در دامی که خود در بافتن آن نقش اول را بازی کرده اند برای سالیان سال گرفتار می شوند. چنین روابطی همواره با دروغگویی، مخفی کاری، رقابت و حسادت، گناه و گاه آلوده به کلام و رفتار نامطلوب اخلاقی، فرهنگی و دینی همراه است؛ در چنین بستر آلوده ای انتظار شکوفایی احساسات و افکار سالم در قالب ازدواج موفق، امری محال به نظر می رسد.

بهانه گیری شخصیت های ناپخته

بهانه های اقتصادی و بهانه های اجتماعی هر دو محصول ناپختگی های شخصیتی و رشدی است. خانواده، جامعه، دولت و از همه مهم تر خود فرد با تصمیمات هوشمندانه می توانند زمینه های سلامت و بلوغ همه جانبه جوانان را فراهم کنند و یا برعکس در دام غفلت ها و کوته بینی ها گرفتار شوند و هر یک دیگری را مقصر مشکلات بداند. وجود چنین رفتارها و رویکردهایی با شکوه و گلایه، سرمایه انسانی یک جامعه را در گیجی، گرفتاری و انواع بلایا نظیر روابط خارج از ازدواج، شکست های عشقی، بی هویتی، سوء مصرف مواد و طلاق رها می سازد.

چه مشکلی دارید؟

تصمیم به ازدواج نکردن نشانه وجود یک مشکل در نظام شخصیتی و روانی فرد است مگر آن که به دلایل بسیار ویژه و خاص اصولا ازدواج کردن برای چنین فردی مقدور نباشد. اما رویکرد تربیتی رسمی و به خصوص غیررسمی جامعه و خانواده در این باره بسیار موثر است.

اقتصاد مهم و موثر است تا آن جا که بتوان از عهده معیشت اولیه برآمد؛ اما روحیه تلاش و شکست ناپذیری یک جوان بالغ با تفکر و مبانی شخصیتی سالم، نیرومندتر از هر چیز دیگری است.

این همه آسیب

نگرش های رایج درباره روابط غیرعرفی پیش از ازدواج و ترس یا ناتوانی برای ازدواج در فاصله سنی طبیعی آن خود نوعی آسیب است. این خود نوعی بیماری است. بیماری از زاویه روان شناسی ازدواج و از زوایه اجتماعی آن. اما این بیماری خود سرچشمه بسیاری از آسیب های فردی، ارتباطی و اجتماعی دیگر است. ناامیدی و احساس تنهایی، سردرگمی و بی انگیزگی احساس خمودگی و اضطراب، بی اعتمادی به خانواده ها، به جامعه، به مسئولان، خشم های پنهان و آشکار و گاه تلاش هایی که برای غلبه غیراصولی بر این احساسات منفی می شود نظیر پناه بردن به مصرف مواد، شرکت در پارتی ها، خودنمایی، پرخاشگری.

 

ادامه مطلب / دانلود

چرا دخترها نمی تونن به خواستگاری برن؟!

این موضوع که چرا دختران نمی‌توانند به خواستگاری بروند گاهی خنده دار بوده و گاهی نیز دغدغه فکری دختران است.
با علم براینکه دختر و پسر هیچ گونه برتری نسبت به یکدیگر ندارند و تنها در ذات و عملکرد با یکدیگر متفاوند باید گفت: دختران در ضمیر و باطن خود زمینه مادر شدن را دارند تا می‌توانند این وظیفه الهی را که با محبت و آرامش آمیخته است به نحو احسن انجام دهند.
همیشه در جامعه از دختران از انسان‌هایی آرام و احساساتی یاد شده است که می‌توانند با حضور خود آرامش را به محیط هدیه کنند.
حال باید نگریست که دختران با اینگونه روحیه که در کالبدشان دمیده شده می‌توانند ناگهان به خواستگاری پسری بروند و زمانی که جواب منفی دریافت کردند، به راحتی از کنار آن بگذرند و به سراغ پسر دیگری بروند.
موضوع مطرح شده تمام مطلب نبود، چراکه اگر از بعد دیگری به این فرآیند نگاه کنیم می‌بینیم که در مرحله آخر این دخترانند که جواب مثبت و منفی یک ازدواج را می‌دهند.

خلاصه کلام آن که ساختار شخصیتی هریک از دو جنس زن و مرد به گونه ای است که هر کدام ویژگی های لازم را در مسیر تحول وجود و نیل به کمال شخصیت بی بدیل خود دارا هستند.
تفاوت های زیستی و روان شناختی موجود میان زن و مرد هرگز به معنای برتری یکی بر دیگری نیست، که این تفاوت ها بیانگر ویژگی ها و نیازهای خاص، قابلیت ها و مسؤولیت های ویژه و در خور هر کدام از ایشان است.

 

ادامه مطلب / دانلود

تحقیق در مورد همسر آینده

قرار نیست نظرتان در تحقیقات هم‌جهت با شخص منبع تحقیق باشد. شما برای کشف حقیقت آمده‌اید نه برای ایجاد ارتباط و تفاهم، هرچند ارتباط مناسب و حسن‌تفاهم، می‌تواند به طرف مقابل اطمینان دهد و نکات مهمی را بیان کند .
امروزه با پیچیده شدن روابط، تغییر الگوهای آشنایی و ازدواج، زیاد شدن مهاجرت و حتی بالا رفتن مشکلات زمینه‌ای مثل اعتیاد یا بیماری‌های عصبی، باید در امر ازدواج تحقیق بیشتری کرد. در واقع همان قدر که احتمال ازدواج ناموفق بالا رفته، ضرورت تحقیق و دقت و شناخت هم بیشتر شده است.
به گزارش “تبیان”،در ازدواج دو نوع تحقیق وجود دارد؛ تحقیق اولیه و تحقیق اصلی. تحقیق اولیه مختصر است و قبل از خواستگاری انجام می‌شود و در آن مسئله همتایی خانواده‌ها از نظر اجتماعی، فرهنگی و دینی مد نظر قرار می گیرد. سؤالات اولیه درباره سن، تحصیلات، خدمت نظام وظیفه، شهر محل زندگی و… در همان تماس تلفنی برای قرار خواستگاری پرسیده می‌شود. اما تحقیق اصلی پس از خواستگاری و جلسات گفت وگوی پسر و دختر و با هدف رفع ابهامات انجام می‌شود. در شماره های قبل نکاتی در باره گفت و گوی طرفین ازدواج عنوان کردیم، در این شماره نیز به نکات ظریفی اشاره می کنیم که می تواند شما را در امر تحقیق یاری کند:

از کی چی بپرسیم؟!

مسلم است؛ از خواستگار! اما این که چه چیزهایی را درباره خواستگار باید بدانید، نکته مهمی است که خیلی‌ها ساده از کنار آن می‌گذرند. با این توجیه که: شناخت کامل زیر یک سقف به دست می‌آید. اما واقعیت این است که بخش مهمی از شناخت با همین پرس و جوها حاصل می شود. شما درباره این ویژگی‌ها باید از اطرافیان عروس خانم یا آقای داماد پرس و جو کنید: الف) خانواده، ب)رفتار فردی و اجتماعی، ج)دوستان، د) مسئولیت‌پذیری ه)رعایت حقوق دیگران، و)اعتقادات مذهبی، ز)توانایی‌های او.

سوالاتتان هم باید حول و حوش این موضوعات باشد:

صفت بارز اخلاقی او چیست؟ تا به حال عصبانی شدنش را دیده‌اید؟در چه مواردی عصبانی می شود و این جور وقت‌ها چطور رفتار می‌کند؟ رفتار اجتماعی او را چطور می‌بینید؟ روابطش با دوستان و خانواده چطور است؟ کدام صفات اخلاقی را در او بیشتر می‌بینید؟ با چه افرادی (چه تیپ شخصیتی) رفت‌وآمد می‌کند؟ اجتماعی است یا منزوی؟ تا چه حد به خانواده و دوستان خود وفادار است؟ چقدر به قولی که می‌دهد پایبند است؟ تلاش او برای کسب روزی حلال چگونه است؟ و…
۱- تحقیق از آشنایان : بستگان شخص‌ از روحیات‌، اخلاق و کردار او باخبرند. می‌توان درباره فرد مورد نظر از آن‌ها تحقیق کرد. البته این به تنهایی کافی نیست چون ممکن است خویشاوندان‌، مصلحت‌اندیشی و واقعیت را کتمان کنند.

۲- تحقیق از دوستان : دوستان نزدیک فرد منابع خوبی برای تحقیق هستند.
دوستی محصول هم رنگی و تفاهم است و معمولاً افراد درستکار با افراد ناشایست و بی‌بندوبار دوست نمی‌شوند. در واقع ویژگی های شخصیتی دوستان فرد تا حدی منعکس‌کننده روحیات او است.

۳- تحقیق از محل کار یا تحصیل : همکاران فرد ممکن است مطالبی درباره شخص مورد نظر بدانند که حتی خویشان و دوستان نزدیک او ندانند. این روش تحقیق از دو روش پیش بهتر نیست اما کامل کننده آن‌هاست. از این طریق ما در باره فرد در زمینه‌هایی مانند: نحوه برخورد با ارباب رجوع، نحوه مراوده با همکاران، همکاری و سازش با دیگران و پایبندی به اعتقادات دینی شناخت پیدا می کنیم.

۴- تحقیق از همسایه‌ها : این رایج‌ترین روشی است که افراد در تحقیقات خواستگاری از آن بهره می برند. با تحقیق در محل کار و تحصیل می‌توان به شناختی از فرد و روحیات او دست یافت، اما با تحقیق در محل زندگی او، امکان شناخت خانواده هم میسر می‌شود. البته مشروط بر آنکه مدتی از زمان سکونت آن‌ها در آن محل گذشته باشد تا همسایگان به شناختی هرچند نسبی از آن خانواده رسیده باشند.
از همسایگان در باره اخلاق در خانه، سابقه دعوا و یا رفتار بد در محله پرس‌وجو کنید اما مواظب باشید که جزئیات خواستگاری و ارتباط با آن‌ها را بر ملا نکنید؛ چون ممکن است بعضی از همسایه‌ها بعداً مزاحمت ایجاد کنند.

۵- تحقیق از معرف : در باره ازدواج‌هایی با حضور یک معرف، اگر فردی که دختر و پسر را به هم معرفی می‌کند، نسبت به اهمیت کار خود آگاه باشد و آن را با شناخت کافی نسبت به روحیات دو طرف انجام دهد، منبع خوبی برای تحقیق خواهد بود.

چند نکته مهم در تحقیقات

قرار نیست نظرتان در تحقیقات هم‌جهت با شخص منبع تحقیق باشد. شما برای کشف حقیقت آمده‌اید نه برای ایجاد ارتباط و تفاهم، هرچند ارتباط مناسب و حسن‌تفاهم، می‌تواند به طرف مقابل اطمینان دهد و نکات مهمی را بیان کند .
سعی کنید با همکار او قرار ملاقاتی بگذارید و از دوستان او در باره خصوصیات روحی‌اش سؤال کنید.
از مسافرت‌ها و جاهایی که با هم رفته‌اند و از علایق او بپرسید. همچنین از موقعیت آن‌ها و این که به چه صفت و عنوانی مشهورند، چقدر با همسایگان ارتباط دارند و این که چه چیزهایی بیشتر برایشان مهم است.
تغییر و تحول در زندگی فرد نشانه‌هایی از حالات و روحیات اوست. در تحقیق به این مسئله توجه کنید.
کسی که برای تحقیق می‌رود، می‌تواند با موضوع دیگری غیر از ازدواج سؤالاتی بپرسد. سپس موضوعات را به طور مستقیم بیان کند.
در باره موضوعاتی که برایتان اهمیت بیشتری دارد به محقق تأکید کنید و از او بخواهید اهمیت موضوع را بروز ندهد.
اگر هنگام گفت وگو با افراد مختلف به تناقضی رسیدید، تحقیق در آن زمینه را با دقت بیشتر و به دور از حساسیت ادامه دهید.

 

ادامه مطلب / دانلود
صفحه 2 از 2 قبلی 12
css.php