نتايج جستجو مطالب برچسب : حقیر ندانستن دشمن

تا کسی به گفته های سخن گو ایرادی نگیرد، گمان می کند که گفته هایش درست است و همیشه در اشتباه باقی خواهد ماند.

مشو غرّه بر حُسنِ گفتارِ خویش

به تحسینِ نادان و

فریب نیرنگ دشمن را نخور و از مدح و ستایش دیگران متکبر و مغرور نشو. دشمن برایت دام دورویی و نفاق گسترانیده است و

هر کس که تلاش می کند انسان مستبد و لجبازی را نصیحت کند، او خود به آگاه سازی و نصیحت کردن بیشتری احتیاج دارد.

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

تا زمانی که از خیانت کسی اطمینان کامل پیدا نکرده ای لب به سخن گفتن در پیشگاه کسی نکن. چون

گفتن خبر بدی که باعث رنجش می شود را به دیگران واگذار و از گفتن آن صرف نظر کن.

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

اجازه بده مار با دشمن درگیر شود تا یکی از دو حالت نیک برایت حاصل شود(اِحْدَی الْحُسْنیْن) (1). اگر دشمن پیروز شد، مار را کشته ای و اگر مار پیروز شد، دشمن را از صحنه بیرون کرده و

زمانی که تمام نقشه های پلید دشمن نقش بر آب شود، از در دوستی وارد می شود. آنگاه به

انسان بد اخلاق در چنگال دشمنی (اخلاق بد) گرفتار است که هر کجا برود و

انسان بد اخلاق در چنگال دشمنی (اخلاق بد) گرفتار است که هر کجا برود و

پادشاهان در برخورد با دشمنان نباید به گونه ای رفتار کنند که این رفتار از روی خشم و

دو دسته از انسان ها هستند که باعث نابود شدن و از بین رفتن کشور و دین می گردند. یکی پادشاهی که بردبار نباشد و دیگری عالم دین داری که از علم و دانش هیچ بهره ای نبرده باشد.

بر سرِ مُلک مباد آن مَلِک فرمانده

که خدا را نبود بنده‌ی فرمانبردار (1)

1- پادشاهی که مغرور است و تنها به خودش متکی است و

خشونت در رفتار اگر از حد بگذرد باعث رعب و وحشت دیگران می شود و در زمان نامناسب لطف کردن به دیگران نیز باعث بی اعتباری می گردد. نه آنقدر خشونت نشان بده که

مشورت کردن و پند گرفتن از دشمنان کار اشتباهی است فقط در صورتی این کار درست است که

اگر در مجازات انسان ظالم کوتاهی صورت نگیرد و مجازات شود دیگران در آرامش بسر خواهند برد و

به درماندگی و ناتوانی دشمن خود رحم نکن که اگر شرایط فراهم شود و

اگر در انتخاب و انجام کاری بزرگ تردید داشتی تصمیمی بگیر که باعث آزار و آسیب مردم نشود.

با مردمِ سهل‌خوی دشخوار مگوی (1)

با آنکه درِ صلح زند جنگ مجوی

تا زمانی که

هر که با دشمنان صلح می‌کند، سرِ آزارِ دوستان دارد.

بشوی ای خردمند از آن دوست دست

که با دشمنانت بود هم‌نشست

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

سخن میان دو دشمن چنان گوی که گر دوست گردند شرم زده نشوی.

میان دوکس جنگ چون آتش است

سخن چین بدبخت هیزم کش است

کنند این و آن خوش دگرباره دل

وی اندر میان کوربخت و خجل

میان دو تن آتش افروختن

نه عقل است و خود در میان سوختن

در سخن با دوستان آهسته باش

تا ندارد دشمن خونخوار گوش

پیش دیوار آنچه گویی هوش دار

تا نباشد در پس دیوار گوش

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

دشمن ضعیفی که تغییر رفتار می دهد و در مقام دوست نمایان می شود نیتی جز ضربه زدن در زمان مناسب را در سر ندارد. همچنان که