کد خبر : 233960
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۵ - ۱۵:۴۱
حکایت های گلستان سعدی: باب چهارم، حکایت 7 – پرهیز از سخن گفتن در میان سخن دیگران
یکی از حکما را شنیدم که میگفت: هرگز کسی بجهل خویش اقرار نکرده است مگر آن کس، که چون دیگری در سخن باشد همچنان ناتمام گفته سخن آغاز کند. سخن را سر است اى خداوند و بُن میاور سخن در میان سخُن خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش نگوید سخن …
یکی از حکما را شنیدم که میگفت: هرگز کسی بجهل خویش اقرار نکرده است مگر آن کس، که چون دیگری در سخن باشد همچنان ناتمام گفته سخن آغاز کند.
میاور سخن در میان سخُن
نگوید سخن تا نبیند خموش
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند
بازدید 1,381 بار