کد خبر : 233780 تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۵ - ۱۵:۲۷

حکایت های گلستان سعدی: باب چهارم، حکایت 6 – پرهیز از سخن دوباره گفتن

از یکى از حکیمان فرزانه، شنیدم مى گفت: کسى که در میان سخن دیگران، حرف بزند و هنوز سخن دیگرى به پایان نرسیده سخن بگوید، قطعا به جهل و نادانى خود اقرار نموده است. (داخل حرف دیگران دویدن، نشانه نادانى است.) سخن را سر است اى خردمند و بن میاور …

حکایت های گلستان سعدی: باب چهارم، حکایت 6 – پرهیز از سخن دوباره گفتن

از یکى از حکیمان فرزانه، شنیدم مى گفت: کسى که در میان سخن دیگران، حرف بزند و هنوز سخن دیگرى به پایان نرسیده سخن بگوید، قطعا به جهل و نادانى خود اقرار نموده است. (داخل حرف دیگران دویدن، نشانه نادانى است.)

سخن را سر است اى خردمند و بن

میاور سخن در میان سخن

خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش

نگوید سخن تا نبیند خموش (1)

1- یعنى: آن کس که دوراندیش و داراى راى درست و هوشمند است، تا اهل مجلس خاموش نشوند، زبان به سخن نگشاید.

پینوشت: کتاب آقای «محمد محمدی اشتهاردی»

به این پست امتیاز دهید
دسته بندی : ادبیات و مذهب ، داستان کوتاه و بلند بازدید 567 بار
دیدگاهتان را بنویسید

css.php