قواعد یک رفاقت ماندگار

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است یک دوست محتاج کمک ما باشد. اگر میخواهید کمک کنید ولی نمیدانید که از کجا باید شروع کنید، باید بدانید که یک فرد نیازمند کمک، انتظار کسی را دارد که با علاقه به دل مشغولی های وی گوش کرده و کمک می‌کند تا درک بهتری از آنها داشته باشد و بنابراین بتواند با راحتی و کارآمدی بیشتری با مشکلاتش مواجه شود.یک دوست و شنونده خوب، باید این شرایط را مهیا کند که دوستش با آزادی و بطور صریح مسائل مورد علاقه خود را مطرح سازد. شما به عنوان یک شنونده و همدل باید بدانید که ضرورتی ندارد که شما مهارت یا دانش “جادویی” داشته باشید فقط سعی کنید در رابطه با مسائل بیان شده از جانب دوست تان به شدت راز دار بوده و حتما در این رابطه به وی اطمینان دهید.

در ذیل یکسری ایده ارائه می شود که بهتر است به ذهن بسپارید:

** پیگیری خود را ابراز کنید. اگر دوست تان فکر می کند که محتاج کمک نیست، بگذارید متوجه شود که شما پیگیری و رسیدگی می کنید و از او حمایت می نمائید.

** به او بگویید که میخواهید کمکش کنید. برخی از افراد درخواست کمک کردن برایشان سخت و دشوار است زیرا نمی خواهند باعث زحمت و آزار کسی شوند. بگذارید متوجه شود که میخواهید کمکش کنید زیرا مراقب و نگران او هستید.

** به دقت گوش دهید. اگر دوست تان به دلیل نیازی که به شما دارد به طرف تان آمد به دقت به حرف هایش گوش دهید تا بتوانید پی به ریشه اصلی مشکل او ببرید.

** بگذارید دوست تان خودش را خالی کند. پرسیدن سوالات مستقیم و کلی مانند “چی شده؟” به او این فرصت را می دهد که دروغ بگوید و یا چیزی نگوید. در عوض گفتن چیزی شبیه “می دانم یک مشکلی هست اگر میخواهی درباره اش حرف بزنی من اینجا هستم” بهتر است.

**رازدار باشید. اگر دوست تان مشکلش را برای شما بازگو کرد و گفت که مشکل چیست، با گفتن آن نزد دیگران و یا شایعه پراکنی آن را در همه جا پخش نکنید.

** محدودیت های خود را بشناسید. اگر دوست تان سوء مصرف مواد مخدر دارد، گرفتار یک ارتباط نادرست شده است، اختلال تغذیه ای دارد، خودکشی میخواهد بکند و یا به طریقی سلامتی یا زندگی اش در خطر است؛ وقت را از دست ندهید و دنبال کمک گرفتن از افراد آگاه‌تر و متخصص و یا مراکز تخصصی باشید.

** از نقض و انکار گفته های طرف مقابل تان اجتناب کنید. مثلا مجاز است به وی بگویید : «من با شما هم عقیده نیستم .اما از آن ضد و نقیض گویی ها و معارضه های صریح و قاطع که به هرگونه رابطه ای پایان می دهد پرهیز کنید . سعی داشته باشید با طرف خود نقطه های  مشترکی پیدا کنید . به این ترتیب موضوع در نتیجه مشارکت و سهمی که هرکس در صحبت به عهده می گیرد ؛غنای بیشتری پیدا می کند و به اصطلاح پرمایه تر می شود.

** به آنچه دوست تان می گوید، به دقت گوش دهید. برای آنکه بتوانید اطمینان طرف مقابل را به خود جلب کنید، هیچ روشی بهتر از این نیست که با علاقه و محبت به حرفهایش گوش دهید و سوالهایی در آن باره از ایشان بپرسید.

** هرگز نظر خودتان را تحمیل نکنید. واقعیت همیشه واقعیت است اما نتیجه هایی که شما از این واقعیت می گیرید به جای آنکه جنبه تاکید داشته باشد باید چیزی مثل پیشنهاد و اظهار نظر باشد و این استنتاجها همیشه باید با احتیاط صورت گیرد . مثلا بهتر است جمله هایی چون «به نظر من » یا «مگر ممکن نیست که …» را به کار ببرید.

** از صحبتهایی که باعث تضعیف روحیه می شود دوری کنید. همه ما گاهی در مورد هم نوع خود بیهوده اظهار نظرهای عجولانه می کنیم. طبعا نمی توان اعمال زشت را تایید کرد اما باید سعی داشته باشیم که از انتقادهای زیاد اجتناب کنیم . وقتی دوستی برای شما دردل کرده و شما را محرم می داند یعنی گوشی شنوا می خواهد نه فردی در مقام قضاوت که کارهایش را از لحاظ اخلاقی و قانونی حلاجی کند. از اینها گذشته؛ نباید به مرحله ای برسیم که جز جنبه های زشت و ناگوار زندگی چیزی را نبینیم. پس سعی کنید صرفا شنونده صحبتهای دوست تان بوده و هیچ قضاوت و یا شماتتی نکنید و هر جا لازم بود با وی همدردی کنید و هر جا ملاحظه کردید که امکان بروز اشتباه وجود دارد بدون سوگیری و طعنه وی را راهنمایی کرده و حتی به دوست تان کمک کنید تا از کمکهای تخصصی تر بهره گیرد.