کد خبر : 118267 تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۳ - ۰:۰۰

زندگینامه مهتاب کرامتی بازیگر زیبای ایرانی

نام اصلی: مهتاب نام خانوادگی اصلی: کرامتی شیخ‌الاسلامی سمت (در بخش های): بازیگران، تاریخ تولد: 1350 محل تولد: تهران ملیت: ایران مدرک تحصیلی: فارغ التحصیل میکروبیولوژی روابط خانوادگی با دیگر هنرمندان >> بابک ریاحی پور (شوهر) بیوگرافی فارغ التحصیل رشته میکروبیولوژی از دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1373. گذراندن دوره …

زندگینامه مهتاب کرامتی بازیگر زیبای ایرانی

نام اصلی: مهتاب
نام خانوادگی اصلی: کرامتی شیخ‌الاسلامی
سمت (در بخش های): بازیگران،
تاریخ تولد: 1350
محل تولد: تهران
ملیت: ایران
مدرک تحصیلی: فارغ التحصیل میکروبیولوژی
روابط خانوادگی با دیگر هنرمندان
>> بابک ریاحی پور (شوهر)
بیوگرافی
فارغ التحصیل رشته میکروبیولوژی از دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1373.
گذراندن دوره کلاس‌های کارگاه آزاد بازیگری زیرنظر امین تارخ.
همسر بابک ریاحی‌پور (آهنگساز).
فعالیت در تلویزیون در سال 1375.
شروع فعالیت سینمایی با فیلم / مجموعه مردان آنجلس (اصحاب کهف) (فرج‌الله سلحشور) به عنوان بازیگر در سال 1375.
او برای بازی در فیلم مرد بارانی کاندید دریافت جایزه از هجدهمین جشنواره فیلم فجر شد

سفیر صلح تازه

– خبری آمد روی خبرگزاری ها که می گفت مهتاب کرامتی به عنوان سفیر صلح یونیسف انتخاب شده. ما از اینجای ماجرا خبر داریم. قبلش چه اتفاق هایی افتاده؟
حدود یک سال پیش یونیسف برای یک برنامه پنج ساله با دولت ایران همراه شد. برنامه ای برای مبارزه با بیماری ایدز. رشته من هم میکروبیولوژی بوده و خودم علاقه مند به شنیدن و پیگیری درباره ایدز هستم. این امکان برایم فراهم شد که با این حرکت همراه شوم.

لیست صلح آمیز
تلویزیون های جهان تصاویر سفر نیکول کیدمن به کوزوو را نشان می دهند. بازیگر هالیوودی با یک لباس ساده به کوزوو رفته و با نخست وزیر دیدار کرده. این نشان می دهد که این حرکت سابقه دار است و همیشه هنرمندها همین حرکت را انجام می دهند. عکس های آنجلینا جولی هم تا همین چند وقت پیش در ایمیل ها می چرخید. حالا به مهتاب کرامتی می رسیم. به همین خاطر است که می پرسم:

احتمالا یک لیست بلندبالا از کارهایی که باید انجام بدهید، تهیه کرده اید. درست حدس زدم؟
من دائم در حال لیست برداری هستم و هر روز به تعداد این کارها اضافه می شود. البته اینها ایده هایی نیست که فقط به ذهن من برسد. خوشبختانه بعد از رسمی شدن این سمت، خیلی از دوستان، آشنایان و حتی آدم هایی که مرا نمی شناختند، اعلام آمادگی و همکاری کردند. درهای زیادی باز شده که بشود کارهای خوبی انجام داد، ولی باید پله پله و با برنامه ریزی انجام شود.

مثلا؟
فکر می کنم اگر ما بتوانیم هنرمندهایمان را با این حرکت همراه کنیم، خیلی ثمربخش باشد. البته قطعا هنرمندهای ما خودشان به شخصه پیگیر هستند و کارهای خوبی انجام داده اند. ولی اگر این همراهی و جریان سازی در کنار هم اتفاق بیفتد، بهتر است.

پس برای اولین قدم می خواهید هنرمندها را با خودتان همراه کنید؟
خوشبختانه نیازی نیست که من بگویم. خودشان آماده اند و مشتاق برای همکاری با من.

از دوبی چه خبر؟
قرار بود اولین سفر رسمی من به لبنان باشد. اما متاسفانه به دلیل پایین آمدن ضریب امنیتی در لبنان این ماجرا به تعویق افتاد. در روز جهانی کودک، موسسه فرهنگی نمای سوم، از گروه اپرای عروسکی رستم و سهراب دعوت کرد تا برای اجرای برنامه به آنجا برود. از من هم دعوت کردند.

چه اتفاقی افتاد؟
مهم ترینش آشنایی با ایرانیان مقیم دوبی بود.

شما از اول خوش سفر بودید؟
من عاشق سفرم. همیشه از سفر به هر شکلی استقبال کرده ام. حالا شکلش عوض شده. قطعا میزان کار بیشتر از تفریح است.
از آنهایی هستید که دوست دارید ماشینتان در راه خراب شود، تا هیجان سفر بالا برود؟
هیجان سفر؟ نه! ترجیح می دهم هیجان سفر چیزهای دیگر باشد اما ماشین خراب نشود.

آنجا چه خبر است؟
باید معلوم شود که در یونیسف چه می گذرد. ماجرا از چه قرار است و این سفرای صلح چه وظیفه ای دارند.

سفیر صلح با سفیر حسن نیت متفاوت است؟
نه! همان است.

یعنی شما هم زمان با نیکول کیدمن سفیر صلح یونیسف هستید؟
با اجازه شما! یونیسف در 164 منطقه فعالیت می کند و 200 سفیر صلح دارد. بعضی ها جهانی هستند و بعضی ها منطقه ای.

شما کشورهای آسیایی را پوشش می دهید؟
نه! کشور ایران.

پس سفرها برای چیست؟
در مواقع حساس و بحرانی مثل بلایای طبیعی سفرای صلح به کشورهای دیگر هم می روند. وقتی درگیری های لبنان پیش آمد، یونیسف وارد عمل شد تا در لبنان به بچه ها کمک کند. قرار بود اولین سفر من به لبنان باشد.
یعنی ممکن است یک روز عکس های شما را مثل عکس های نیکول کیدمن و آنجلینا جولی ببینیم که دارید سخت کار می کنید؟
قطعا نمی خواهم که سفیر صلح یونیسف بودن فقط به عنوان یک سمت باقی بماند. هر جا که احتیاج به کمک باشد، من آنجا خواهم بود. ولی دوست ندارم جوری احساس شود که من می خواهم استفاده دیگری بکنم و شهرت خودم را بیشتر کنم.

می خواهید اداها را کم کنید؟
قطعا.

چقدر ممکن است هدف های حاشیه ای ایجاد شود؟
در این مواقع ما با هر اعتقاد و سلیقه ای که داریم، وارد عمل می شویم. ایده و عقیده ما درباره کودکان مهم است. اگر من و شما وقتی به کودکیمان می اندیشیم، لبخند می زنیم, باید کاری کنیم که برای همه بچه ها همین باشد.
یک گروه از نوجوان ها هستند که در این باره فکر می کنند و رویای جهان بدون جنگ دارند. برای این که از این بچه ها استفاده کنید و کمک بگیرید، ایده ای دارید؟
برنامه من این است که یکی دو روز در هفته را در مقر اصلی یونیسف حضور داشته باشم با یک خط تلفن که مردم بتوانند به من زنگ بزنند و از این کانال با من تماس بگیرند. اگر آن دوستان بخواهند، می توانند از این طریق فعالیت کنند. روزها و تلفن را حتما به مطبوعات اطلاع می دهیم.

برنامه آموزشی هم می گذارید؟ این که این بچه ها برای مواقع بحرانی آموزش ببینند
؟
یونیسف برای هر برنامه با ارگان مرتبط وارد همکاری می شود. مثلا بهزیستی، سازمان ثبت احوال و …

آنوقت شما کجا از شهرتتان استفاده می کنید؟
همه جا. این که مردم مهتاب کرامتی را می شناسند و وقتی می بینند که یونیسف در حال کار است، برای کمک تشویق می شوند.

در این یک ماه و نیم بازخوردی از مردم دیدید؟
از کودکان، نه. از نوجوان ها، کم. از جوان ها، خیلی زیاد و از هم صنف های خودم، بی نهایت.

دوره ها دو ساله است؟
دو ساله است، اما عملا بعد از دو سال نمی گویند تمام شد، برو. اگر کشش داشته باشم ادامه می دهم.

سفیر ویژه
علی دایی از 1997 تا 1999 سفیر صلح یونیسف در ایران بود. همین خبر، برای بقیه گفت وگو کفایت می کند.
بعد از علی دایی سفیر صلح شدید، ولی در آن دوره ما از فعالیتش چیزی نشنیدیم!
ایشان به عنوان سفیر در بعضی پروژه ها همکاری می کردند. دایی قطعا آدم فعالی است و اکثرا خارج از کشور است، ولی من خودم شاهد حضورشان در مجامع بوده ام.

از نظر شهرت هم در وضعیت خوبی نیست!
فکر می کنم درباره حسن شهرت مردم ما باید بدانند که وقتی کسی برای مردم کشورش اعتبار می آورد، آن اعتبار به خاطر اتفاق هایی که بعد از آن می افتد، فراموش نمی شود. مردم ما نباید فراموشکار باشند. آقای دایی به عنوان کسی که برای کشور ما اعتبار آورده، همه جا مطرح است.

شما خودتان فوتبال نگاه می کنید؟
اگر جنبه ملی داشته باشد، بله. ولی این که بخواهم مدام فوتبال ببینم، نه!

یعنی شما جزو آنهایی نبودید که موقع جام جهانی از دست دایی عصبانی شدید؟
چه انتظاری داشتید؟ آیا انتظار داشتید که ایران بالا برود؟ یک خرده واقع بین باشید. تا همین جا هم باعث افتخار بوده.

یعنی راضی باشیم؟
راضی نباشیم، فراموشکار نباشیم. به زمان هایی فکر کنیم که همین آدم ها برای ما حس هیجان و غرور ملی آوردند. همان وقت هایی که ما ریختیم توی خیابان ها و اینها خوب ترین آدم ها بودند.

پس شما از دست دایی عصبانی نبودید؟
به هیچ عنوان. یک نفر ممکن است در شرایط مختلف خوب یا بد عمل کند. شاید آن آدم دلش نمی خواسته ما چنین نتیجه هایی بگیریم
به این پست امتیاز دهید
دسته بندی : بازیگر ایرانی بازدید 473 بار
دیدگاهتان را بنویسید

css.php